In Algiers kwam ik een man tegen die wel zin had in een praatje. Hij bleek chirurg te zijn en ik vroeg of ik het ziekenhuis mocht zien. Dat kon, en de volgende ochtend trakteerde ik hem op ontbijt ergens in de stad waarna we per taxi naar het ziekenhuis gingen. Daar trof ik veel aan, maar ook deze drogende opeartiekleding en -doeken op de binnenplaats.