Olinda betekent vrij vertaald: o, wat een mooie (plek). En dat blijkt te kloppen. Het is een van de mooiste en best bewaard gebleven voorbeelden van een eeuwen oude koloniale stad. Gesticht in 1537. Rond 1750 is de stad bijna helemaal verwoest door de Nederlanders (!!), maar is vervolgens weer opgebouwd en nu goed bewaad gebleven. Het is een nationaal monument en Unesco cultureel erfgoed. Wandelend door deze oude stad maak je inderdaad een wandeling door het verleden, het is een groot openluchtmuseum, ware het niet dat de huizen nog gewoon bewoond worden. Er zitten fraaie pandjes tussen. Je moet hier geen zwakke knieen of rug hebben, want de straten, vooral de Rua de Sao Francisco, gaan erg steil omhoog en omlaag. Bovenop de heuvel gekomen ligt er het gezellige plein Praca da Se, met stalletjes en terrasjes. Van hieruit heb je een prachtig uitzicht op het groene en vriendelijke Olinda, dat je onder je ziet liggen.