Deze jongen behoort tot een gezin van 10 kinderen dat een eindje verderop in een huis aan het water woont. De kinderen gaan niet naar school, maar helpen het gezin rond te komen. Iedere dag worden de kinderen, samen met een ezel, op pad gestuurd om vissen te vangen. Deze lieve jongen zijn wij tijdens onze reis meerdere keren op strand tegengekomen. Op dit moment, toen hij ineens op zijn ezel vanaf de heuvel ons tegemoet kwam, voelde ik me bevoorrecht (en ook een beetje schuldig) deze reis te kunnen maken, bevoorrecht dat ik wel naar school heb kunnen gaan en daarom kennis kan maken met culturen en het leven zoals die van de zijne. Ik vind het een mooi plaatje. Hij is in gedachten verzonken en lijkt één met zijn ezel.