Bolivia: zo regel je je eigen jacuzzi in de Andes image
Lkoedam

Bolivia: zo regel je je eigen jacuzzi in de Andes

Een highlight voor veel reizigers in Bolivia is de spectaculaire Sajama-vulkaan, met ruim 6500 meter de hoogste berg van het land. Aan de voet kun je een bijzonder bad nemen in een warmwaterbron. Maar het is een heel avontuur om er te komen, vertelt Columbus-schrijver Gerbert van der Aa.

Warmwaterbad aan de voet van de Boliviaanse Sajama-vulkaan. Foto: Tom van der Leij
Warmwaterbad aan de voet van de Boliviaanse Sajama-vulkaan. Foto: Tom van der Leij (© Columbus Travel 2015)


In de verte doemt een dorp op, onze telefoons hebben weer bereik. Ik slaak een zucht van verlichting – zonder autopech of andere problemen arriveren we aan de overkant van de Boliviaanse zoutvlakte Salar de Coipasa, even ten noorden van zijn bekendere grote broer Salar de Uyuni. Van daaruit is het nog een uur of zes rijden naar onze eindbestemming. Zoutmeren hoeven we niet meer over te steken, begrijp ik van chauffeur Antonio. Vanaf nu hebben we vaste ondergrond onder de wielen. Maar snel gaat het nog steeds niet.



Gedroogde lamafoetussen



De plassen water maken plaats voor stoffige wegen vol kuilen. Voorzichtig manoeuvreert Antonio de Land Cruiser over de piste, een zelfbewuste indruk maakt hij nog steeds niet. Laat op de avond bereiken we Tomarapi, een dorp van een paar honderd inwoners. Lama’s zijn in deze Boliviaanse regio de belangrijkste inkomstenbron. Bijna elke familie heeft honderden dieren, die verkocht worden voor de slacht en wol leveren. De beesten hebben ook een religieuze functie. Gedroogde foetussen van ongeboren lama’s worden net als cocabladeren en alcohol geofferd aan Pachamama. Op een aardewerken schaal worden ze binnenshuis in brand gestoken.



Lama's onder vuur



Reizigers komen vooral af op de spectaculaire Sajama-vulkaan, met ruim 6500 meter de hoogste berg van Bolivia. Aan de voet nemen we een bad in een warmwaterbron. Terwijl ik drijf in het water tel ik om me heen zeker vijf besneeuwde bergtoppen. En een Boliviaanse vrouw, die aan de rand van het bad wol van een dierenhuid snijdt. Te zien aan de bruine kleur is het wol van de vicuña, een zeldzame lamasoort. Vijftig jaar geleden waren er nog maar een paar duizend over, maar door een effectief beschermingsprogramma is het aantal vicuña’s nu gegroeid tot meer dan honderdduizend. De wol is extreem duur – een eenvoudige vicuña-sjaal kost zo’n 250 euro. Wol van lama’s, die rond oktober worden geschoren, zit een aantal prijsklassen daaronder.



Spontaan muzikaal optreden



Terug bij de herberg wil een aantal locals ons trakteren op een spontaan muzikaal optreden. Samen lopen we naar de ingang van de kerk, een schattig, wit geverfd gebouw met een rieten dak. Vier mannen met panfluiten stellen zich op rondom een dorpsgenoot met een trom, een aantal vrouwen met bolhoeden neemt plaats in de schaduw van een muur. Nadat er toespraken zijn gehouden, begint de voorstelling. Het enthousiasme van de muzikanten is groot, de uitvoering wat minder. Twee vrouwen van middelbare leeftijd komen naar me toe omdat ze willen dansen. O jee! Ik kwam hier om de quinoa-oogst, mijnen en zoutvlaktes te aanschouwen. Niet om te dansen. Ik zie de lokale krantenkoppen al voor me: ‘Nederlandse fotograaf en schrijver blunderen op dansvloer’. Maar weigeren is geen optie. Ik doe mijn best om enthousiasme te veinzen, hand in hand met de twee vrouwen in een cirkel. Dat hoort ook bij reizen.



Dit artikel is geproduceerd door Columbus Travel (© Columbus Travel 2015)