Travelbag
Bijzondere ontmoeting
Grand Teton NP: een prachtig park ten zuiden van Yellowstone met waanzinnig mooie landschappen. We sliepen op de camping bij Jenny Lake - een prachtig gelegen campsite direct aan de oever van het meer. Die dag gingen we voor dag en dauw een wandeling maken naar Amphitheater Lake, welke we die dag niet gehaald hebben, dankzij deze Mooses. Onderweg kwamen we namelijk langs een ander meertje waar we wat geritsel hoorden tussen de bosjes. Plotseling stonden we oog in oog met een vrouwtjes moose die recht op ons af kwam lopen. We bleven stokstijf staan kijken. Op het laatste moment boog ze af en zagen we pas dat er een kalf achter haar aanliep. We zijn naar de andere kant van het meertje gelopen om op afstand te kijken, waarbij ze langs de oever telkens met de kop onder water gingen om waterplanten te eten.....ondanks dat we aan de overkant stonden, kwamen ze steeds dichterbij, tot ze uiteindelijk na zo'n anderhalf uur pal voor ons stonden op een paar meter afstand. Dit was een van de meest bijzondere ervaringen in ontmoetingen met wild, tijdens onze wandelingen. En wij waren de enige homo sapiens in de buurt.
Verenigde Staten • Monument valley
Verenigde Staten • Monument valley
Na een hagelstorm een
Monument Valley is een Navajo Nation Tribal park en wordt beheerd door de Navajo indianen. Het onderhoud van de wegen in dit park laat soms te wensen over met diepe potholes en geulen in de parkwegen. Ik denk dat ze dit speciaal slecht onderhouden zodat sommige toeristen genoodzaakt zijn om een begeleide toer te boeken als ze geen geschikte wagen hebben om hier door te rijden. Het View Hotel ligt aan de rand van het park en wordt ook door de Navajo gerund. Niet goedkoop maar het uitzicht is ongelooflijk mooi . Deze foto is gemaakt vanaf het terras van onze kamer.
Hoe heet wil je het..
De heetste plek op aarde is de Dasht-e Lut woestijn in Iran. De hoogst gemeten temperatuur was in 2005: 70,7 graden Celcius! De woestijn kent een bijzonder natuurfenomeen, de zogenaamde kaluts. Dit zijn een soort zandkastelen die tot zo'n 60 meter hoog kunnen worden. Ze zijn door de eeuwen heen ontstaan als gevolg van erosie. De kaluts liggen ruim 170 kilometer ten oosten van de stad Kerman. Vanwege de verzengende hitte kun je er alleen in de winter en het voor- en najaar naartoe. Je vertrekt in de regel pas na 15.00 uur uit Kerman en de volgende dag vertrek je weer zo vroeg mogelijk. Hotels zijn er niet. Overnachten doe je bij mensen thuis in een oasedorpje 30 kilometer verderop
Uilskuiken
Ik heb me nooit gerealiseerd hoe vertederend het koppie van een uilskuiken kan zijn. Tot ik er eentje van niet te ver weg zag. Het is alsof hij wat dromerig de wereld in staart. Weg is het felle jong wat met een grote hap een dode muis verschalkt. De donzige veertjes geven hem een wat doepig uiterlijk, tenminste dat vind ik.
Fikse klim
Gisteravond zat ik (net als mogelijk meer van jullie) voor de buis voor de serie Madagascar van de BBC. Ik heb deze serie al meerdere malen gezien, maar het gaat nooit vervelen. Deze aflevering begon met de highlands, welke je hier op de foto ziet. Dit is in Andringitra NP - en dan het deel dat Tsaranoro Valley heet. Ik heb 4 zonsopkomsten bij deze dam gestaan en de eerste 3 waren te winderig voor een mooie spiegeling. Helaas geen decoratieve wolkjes, maar dat was voor de wandeling die we deze dag gingen maken eigenlijk ook juist weer goed. We zijn helemaal omhoog gelopen naar de top: de Mora Mora (het hoogste deel van het massief links in beeld). Daredevils klimmen de kortste route 700 meter bijna loodrecht omhoog. Wij zijn via de achteringang naar boven gelopen. Pittig tochtje, maar nog wel te doen. Het uitzicht is prachtig vanaf de top en we hebben onderweg veel ringstaartlemuren zien zonnen op de rotsen. Wellicht overbodig om te vermelden, maar neem wel een gids mee. Er zijn geen routemarkeringen onderweg.
Zwemmen in het...trop
Kakadu National Park, gelegen in het tropische noorden van Australië, wordt door de meeste mensen bezocht van juni tot september; het weer is dan comfortabel (zelden regen en lage luchtvochtigheid) en alle wegen zijn doorgaans open - ook de 4WD tracks die leiden naar moeilijk bereikbare plekken. Wij waren er in mei; het droge seizoen is dan ingezet, maar vaak zijn dan nog niet alle wegen begaanbaar - die worden pas vrijgegeven nadat de waterstand is gezakt en gebleken is dat de paden echt vrij zijn van zoutwaterkrokodillen. Houd daar dus rekening mee als je graag dit prachtige stuk van Australië wil verkennen. Een van de plekken die we wel konden bereiken, waren de Gunlom Falls. Een klim naar boven leidt tot de top van de waterval, waar het water zich verzamelt in achtereenvolgende poelen omgeven door rotswanden. De poelen zijn geschikt om in te zwemmen, en het geheel oogt prachtig vredig, zoals op de foto. Beneden stort de waterval in een heldere poel waarin zich nogal eens zoetwaterkrokodillen bevinden. Waarschuwingsborden geven aan wanneer voor het laatst een krokodil is gespot. Omdat deze kleinere krokodil geen mensen eet ;) is ook dit water geschikt om een verfrissende duik te nemen. Het bijbehorende kampeerterreintje is een heerlijke plek om dagenlang te verblijven, zeer (!) aan te raden.
Ogen als knikkers zo.
Dit portret van een verlegen meisje heb ik gemaakt in de omgeving van Rantepao, centraal gelegen op het eiland Sulawesi. Ik vind dit wellicht het mooiste eiland van Indonesië
Ballonvlucht over...B
Bagan is één van de populaire trekpleisters in Myanmar en dit is volledig te begrijpen. Deze regio staat vol met oude tempels. 7 jaar geleden hebben we deze site bezocht met de fiets, wat enorm zwaar was in het losse zand. Ook kon je toen met paard en kar rondrijden van tempel naar tempel. (e-bikes hadden ze toen nog niet) Maar het allermooiste is de tempels vanuit de lucht bekijken tijdens een zonsopkomst in een luchtballon.
Wandel in een...bijzo
De Pinnacles Desert, onderdeel van Nambung National Park, staat bekend om de duizenden kalkstenen pilaren die hier uit de woestijn oprijzen. De pilaren dateren van miljoenen jaren geleden, toen het zand nog onder de zee lag. De grondstof voor de kalksteen van de pinakels zou afkomstig zijn van schelpen van het zeeleven van weleer. Het voelt onaards om hier te wandelen. Let wel dat je de plek overdag moet delen met nogal wat toeristen, maar als je de moeite neemt voor dag en dauw te komen, heb je de zonsopkomst op deze wonderlijke plek nagenoeg voor jezelf alleen.
Snow Monkey Park
In het dorpje Yudanaka heb je verschillende Ryokans met onsen (traditionele slaapplaats met warmwaterbaden) Van hieruit kun je een wandelen (2km) naar het Snow Monkey Park. Hier heb je een heetwaterbron die in beslag wordt genomen door de Japanse makaak. Deze komen 's morgens uit de bossen om zich dan op te warmen in het lekkere warme water. Deze kleine rakker vond het leuk te spelen in de sneeuw na zijn warm badje.
Nog nooit gezien
Door een grote staking van de ferry's in Alaska zijn we een dag eerder toegekomen in Mendenhall. 's Avonds beslissen we om in Juneau zo'n 20km verder te gaan eten. Halverwege zien we een zeearend op een verlichtingspaal zitten en op de volgende en de volgende... We waren al aan't vloeken dat we onze camera niet bij hadden. Dan na de zoveelste paal zien we honderden zeearenden in een soort van moeras zitten. Geen moment getwijfeld om terug te rijden naar ons hotel om onze camera te halen. Nog nooit hebben we zoveel arenden gezien op 1 plek. Sommige zaten natuurlijk heel ver anderen wat korter bij. De reden waarom daar zoveel arenden waren was de enorme hoeveelheid zalm in een klein riviertje. Als je een schepje zou hebben dan kon je de ene vis na de andere vangen. Heel de rivier lag vol zalm en toch zitten de zeearenden te ruziën voor net die ene zalm. Meeuwen waren er ook volop die een snackje wilden meepikken.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
In de Wolken
Tijdens ons bezoek aan Helgoland hebben we te maken gehad met wisselende omstandigheden, voor mij als fotograaf een feestje natuurlijk. Helemaal als er ineens een strookje schaapjeswolken komt over drijven. Dan ga ik maar wat graag even op mijn buik liggen om de Jan van Genten vast te leggen ;)
De paringsdans
In Zuid Afrika bevindt zich bij Lambertsbaai een natuurreservaat op een eilandje vlak voor de kust, dat met een dammetje is verbonden met het vasteland. Er broedt een grote kolonie jan van genten; vanuit een grote schuilhut zijn de vogels van dichtbij te observeren. In de drukte van de kolonie is het prachtig de paringsdans te bekijken. De prachtige vogels bevestigen hun onderlinge band door hun sierlijke hals te strekken en de snavels bijeen te steken. Een mooi ritueel om vast te mogen leggen. Bovendien waren we op dit moment de enige toeristen die hier rondhingen!
The light
Taken during our trek in northwest Shan province 2012, our homestay in a Pa-Oo village. Although the interior of the house was quite dark and smokey, a fire burned constantly in the middle of the room with a kettle hanging above, the light from an open window cast the young mother in a nice light whilst she sat gazing into the fire.
Op weg naar overal en
Het is lang wachten bij de grensovergang van Nicaragua naar Honduras. Toch verveel ik me niet, want de kinderen betrekken me helemaal in hun spel. Ik moet met hun auto (zonder banden) mee naar een onbekende bestemming. Onderweg stappen we uit om te rusten en iets te eten, wat natuurlijk uit mijn tas komt. De club wil uiteindelijk wel op de foto in hun prachtige bolide.
Killing Fields
Twee keer per jaar vindt de jaarlijkse trek of 'great migration’ plaats. Een waar spektakel waarbij 1.2 miljoen gnoes en honderdduizenden zebra's en gazellen op drift raken in hun zoektocht naar vers gras. Vooral de ‘crossing’ bij de Mara-rivier is een indrukwekkend schouwspel en ik heb het geluk om daar het staartje van mee te maken. De achterhoede bestaat vaak uit oudere en zwakkere dieren en juist bij deze groep vallen de meeste slachtoffers. Door de sterke stroming, hoge steile wanden en krokodillen halen veel dieren de overkant niet en worden ze door het snelstromende water meegesleurd. Een natuurlijke selectie die zich elk jaar herhaalt. Het ‘slagveld’ is goed zichtbaar op een plek waar de rivier wat rustiger stroomt. Overal in het water drijven kadavers. Op dat moment komen de aaseters in actie en dat gebeurt volgens een bepaalde rangorde, eerst de gieren dan de maraboes. Hierbij is snelheid geboden, want de dode dieren zuigen zich vol water, waarna ze ontploffen en uiteenvallen in duizenden stukjes, om tenslotte te eindigen als voer voor de vissen.
Struin rond in...Purn
Een van de mooiste ongerepte plaatsen in Australië is voor mij Purnululu National Park, ook wel bekend als Bungle Bungles. Een gedeelte van het park bestaat uit zandsteenformaties die doen denken aan bijenkorven. De heuvels zijn miljoenen jaren geleden ontstaan, waarschijnlijk als gevolg van de inslag van een meteoriet, en daarna deed erosie zijn werk. Purnululu is slechts bereikbaar met 4x4 wagen, maar dat draagt bij aan de ongerepte charme van deze prachtige plaats. Twee basic kampeerterreintjes (van tevoren reserveren!) liggen in het park; Walardi Camp is de beste uitvalsplaats voor de bijenkorven zoals je ze hier op de foto ziet. Daar kamperen geeft je in de vroege ochtend een voorsprong om deze plaats helemaal voor jezelf te hebben.
Moeders mooiste
De rups van de Plakker heeft zich goed volgevreten de afgelopen tijd en gaat op zoek naar plekjes om zich te gaan verpoppen. Je ziet ze lokaal dan ook best veel over de weg(getjes) en paden lopen. De tot maximaal 5 cm grote rups is herkenbaar aan de licht okerkleurig met zwartachtig grijze spikkels en 3 okerkleurige lengtestrepen over de rug, de bruin- en zwartachtige haarborstels die op kleine, roodachtige wratjes staan ingeplant en op de rug zie je 5 rijen blauwe en 6 rijen rode wratten. Zoals je hem hier op de foto van dichtbij kunt zien is het niet echt moeders mooiste. Het is een rups die veel verward wordt met de processierups. De rupsen van deze nachtvlinder kunnen ook in grote aantallen gevonden worden, maar zijn ongevaarlijk. Ze geven namelijk niet dezelfde reactie als de haren van de processierups. Je hoeft je om deze rupsen dan ook geen zorgen te maken. De naam Plakker is een al lang bestaande naam. Het wijfje spint een soort matje van haar eigen lichaamsharen en plakt dat vast op een boomstam. Daarop zet zij dan haar eitjes af. Hieraan dankt de soort zijn naam.