Mirjamcollens
Pailand / hippie...vi
Nog nooit wagenziek geweest? Dan zal dit je eerste keer worden: de rit van Chiang Mai naar Pai (noordwesten van Thailand). Gelukkig wist de eigenaresse van mijn hostel vorig jaar waar ik heen ging, want zij had de minivan voor mij geregeld hier naartoe (200 Baht, zo'n 6 euro). Nadat ze hoorde dat ik geen reistabletjes had, sprong ze snel de scooter op, om eenmaal terug een strip met gele pilletjes in mijn handen te duwen. Toen wist ik nog niet goed wat me precies te wachten stond, maar het was een 3,5 uur durende kwelling te noemen, waar geen gele pil bij hielp. Achteraf lees je op de vele souvenirs die ze aldaar verkopen, wat je achter de rug hebt: kotsende poppetjes op de t-shirts met 'Pai' erop en o.a. magneten met de tekst: Chiang Mai - Pai 140 km, 762 curves.....Dus dat! Dit jaar zat ik weer in deze geweldige attractie, voorin met extra dosering aan pilletjes wel te verstaan. Hieruit kan je de conclusie trekken dat het zeker de moeite waard is om Pai te gaan bezoeken, misselijk of niet! Het is een klein, idyllisch hippie dorpje, waar in harembroeken gekleedde (vaak alternatieve) backpackers neerstrijken om te chillen, een yogacursus of ander spirituele opleiding te volgen. Eind van de middag tot eind van de avond zijn er allerlei kraampjes en kan je prima 'streetfood' eten. Je bent zo uit het centrumpje gelopen al valt er veel te zien aan kleine details: het is net alsof je terug in de tijd bent. Ook is opvallend dat je hier veel eettentjes hebt waar je de meest gezonde gerechten en shakes kan bestellen. Veel reizigers verblijven in 1 van de vele guesthouses aan de rivier (te bereiken via een bamboe brug welke ooit zou moeten instorten) of in 1 van de hostels die na een korte klim een prachtig uitzicht geven. Zie hier het uitzicht van 1 van mijn verblijven in Pai: Pai Circus School. Dit verblijf was 1 van mijn hoogtepunten in Thailand. De locatie (de natuur, de frisse lucht en toch in 10 minuten in het dorpje zitten), de mensen en de vibes. Je kan in een dorm verblijven, in een eigen hutje met gedeelde douches of een luxere met eigen douche. Ik verbleef in een hutje en stond onder de gedeelde, meestal ijskoude douche. Het hutje was niks warmer dan die douche (zie het als 'buiten slapen') maar dat mocht de pret niet drukken; het was het verblijf meer dan waard. Je kan hier leren jongleren, met vuur spelen, maar ook aan een zwembad je roes uitslapen of eind van de avond met een groepje naar de enige bar die nog open is in Pai op dit uur: Don't Cry. Opwarmen rondom het vuur met Bob Marley muziek op de achtergrond. Overdag is er genoeg te doen- en zien met de scooter. Terwijl ik dit schrijf heb ik alweer heimwee :). Aanrader dus!
1 paar slippers, 4...
Zolang je je bovenarmen en benen respectvol bedekt, ben je welkom in de tempels. Toch voel ik me een gluurder als ik in het donker achter deze oranje fans sta, in hun 'territorium'. Veel monniken lopen op blote voeten over straat. Aan de blauwe slippers bij de ingang te zien, is er toch die ene monnik die wellicht net zoveel angst heeft om op een kakkerlak te trappen als ik :)
In de schijnwerpers
Zon, zee, bootjes en weerkaatsing van de zee; van deze combi kan je niet genoeg foto's maken. Vorig jaar durfde ik het aan het einde van de vakantie eindelijk aan om voor het eerst in een hostel te verblijven. Had er de tijd van mijn leven! Nog sneller mensen ontmoeten en gezamenlijk leuke activiteiten ondernemen.Overdag besloten we een keer uit te rusten op een luxe resort (dit kan bij de meeste resorts tegen betaling, schappelijke prijzen). Direct aan zowel zee- als zwembad met een heerlijk uitzicht en een verse fruitshake in je hand. Tot de wolken komen pesten, de oranje kleurende zon een bootje bijschijnt en je vanaf je ligbed dit soort foto's maakt :)
Wie zijn horizon...ve
Een toepasselijke uitspraak voor deze foto waar de bijna ondergaande zon lijkt uitvergroot in de hemel. Het uitzicht op deze roze vuurbal en het geluid van de zee, maakte dit tot een intens rustmomentje. Hier geen meditatiemuziekje nodig :) NB: deze foto is vorig jaar gemaakt met een digitale fotocamera van Panasonic (DMC-FZ200).
Big Buddha Day
Op deze nationale religieuze, feestdag, zijn de tempels druk bezocht door de plaatselijke bevolking die bloemen en grote pakketten cadeaus met geld mee naar binnen brengen. Wat daar precies mee gebeurde is me niet duidelijk (ik nam aan een gift/donatie voor de tempel). Wat Big Buddha Day inhoudt, is interessant om te lezen (tip: zoek het even op via google). Wat mij het meest bij bleef van deze dag, was het feit dat er die dag geen alcohol gedronken of geschonken zou worden, wat maakte dat de normaal levendige, feestende barstreet was uitgestorven. Een keertje op tijd gaan slapen dus en daarvoor nog even over de Night Market. Onderweg hier naartoe en in het voorbijgaan van een tempel, zagen we een groep met tientallen monniken staan. Er was een 'dienst' gaande en die wilden wij wel bijwonen. Zitten dus tussen de locals en luisteren naar het 'gezang' (gebed mag je het niet noemen heb ik geleerd) van de monniken. Heel mooi om te zien; Al versta je er niks van, je voelt het respect dat er heerst. Dit zijn de cadeautjes die je onderweg tegenkomt en ook dit is iets wat me bij zal blijven en de alcoholvrije dag sowieso goedmaakte :). Deze tempel bevindt zich op een paar minuten loopafstand van de Night Market en is 1 van de vele tempels in Chiang Mai die je gratis kan betreden. Zowel bij daglicht als in het donker valt er veel te zien. De tempels die je onverwachts tegenkomt vond ik leuker dan de grotere, beroemde tempels waarvoor je in de rij staat om een ticket te kopen en om een foto te kunnen maken.
Night Market Chiang..
Net de hoek om, Night Market here I come! Als je te voet de Night Market wil bezoeken en het een stukje lopen is van je vertrekpunt, calculeer dan altijd wat extra tijd. Dit was niet altijd mijn sterkste kant en ik was er tot twee keer toe tegen- of na sluitingstijd. Het is namelijk nogal makkelijk om onderweg af te dwalen in zijstraatjes die je aandacht vragen. Of in één van de vele tempels, zoals die je hier ziet, die je toch ook van binnen bekeken wilt hebben. Om 19.00 uur begint de Night Market, waar de shopaholic zich kan uitleven tot 00.00 uur. Zeepjes waar met de hand ter plekke prachtige bloemen van worden gesneden, harembroeken in alle soorten, beeldjes, sieraden; noem het of het is er. En voor leuke prijzen; afdingen is ook hier heel normaal. De geuren van de welbekende, lekkere 'streetfood' worden ook hier je niet onthouden. In deze straat vindt je een overdekt winkelcentrumpje die voor het grootste deel bestaat uit eettenten waar veel locals te vinden zijn. Aan een plein bieden Chinezen hun waar aan en verwelkomen de paraderende ladyboys je voor een show die zij iets verderop weggeven. Laten we zeggen: voor ieder wat wils :)
Wegwezen
En gelijk hadden ze. Deze monniken liepen langs de muur van de Grand Palace, 1 van de highlights die je gezien zou moeten hebben in Bangkok. Tenminste, daar zijn de meningen over verdeeld als je het mij vraagt. Bangkok was het eindpunt van mijn 6 weekse reis vorig jaar in Thailand. Net Koh Phangan achter mij gelaten met pijn in mijn hart, deed Bangkok mij persoonlijk geen goed. Van het onthaastte. naar het gehaaste. Van een relaxte sfeer naar een bijna agressief te noemen sfeer waar het als een misdaad voelde als ik geen tuk tuk nam of iets kocht. Van de wind in je haar, naar nat, klam haar in je nek. En in die volgorde ging ik naar de Grand Place: inmiddels wat gekocht, met tuk tuk en nat, klam haar. Met de verrekte hitte op mijn rood aangelopen gezicht betrad ik met 1000 baht (+/- 24,75 euro) armer, dit bijzondere 'paleis'. En ja, het is prachtig. Heel mooi aangelegd en veel te zien. Daar wil je volop foto's van maken. Ik bedoel: ik en honderden(?!) andere mensen! Het uitzicht was dan ook meer op toeristen dan op hetgeen je wilde fotograferen. Heel bijzonder? Nee. Juist dit maakte het helemaal niet bijzonder. Rustgevend? Vergeet het! Geef mij maar de kleinere tempels die je onverwachts tegenkomt in Chiang Mai bijvoorbeeld. Dan zie je nog eens leuke tafereeltjes voorbij komen, zoals monniken die aan het werk zijn in de tuin of die monnik die ik 'betrapte', terwijl hij zijn mp3-speler keihard aan had staan en net zo hard zat mee te zingen. Dat is leuk, dat is onverwachts. Nee, de Grand Palace was niet mijn ding en ben dan ook snel weggegaan. Begrijpelijk dat deze monniken er ook aan voorbij liepen :)
Frankrijk, Italie...o
...Thailand! Een beetje verwarrend was deze setting wel die naar mijn idee meer weg had van een Europees tafereeltje dan die van een Thaise. Al hoort het Indische eten dan ook helemaal niet thuis in het plaatje. En dan die wijnton, terwijl ik in Thailand nog geen goed glas wijn gedronken heb en ik niet de indruk heb dat dit een wijnland is (het is ook niet overal verkrijgbaar). Dit Indische restaurant was een goede keuze om even uit 'de massa' van Koh Phi Phi te stappen en in alle rust even iets anders te eten dan Thais, wat door een Indische kok bereid werd. De Thaise Chang bier moest er natuurlijk wel bij komen kijken :). Vlakbij de haven te vinden!
Afgeleid
Er was bijna geen één dag die liep volgens planning. Je word afgeleid door alles en iedereen wat je onderweg tegenkomt. Ook deze avond hadden we (weer) de illusie om de dag af te sluiten aan de welbekende Amsterdam Bar in Koh Phangan. Vanuit hier heb je een prachtig uitzicht met zonsondergang, wist ik nog van vorig jaar. Totdat je er bijna bent maar je ogen weer iets zien die je wederom doet afstappen van de scooter. Resultaat is één van deze vredige plaatjes die ik jullie ook niet wil ontnemen. De Amsterdam Bar bereikten we overigens op onze derde poging, een dag later, waar het inmiddels krioelde van feestgangers die het eiland bereikten voor de aankomende full moon party. Binnen vijf minuten waren we daar weg... Een super relaxte bar maar dan wel buiten deze periode om.
29 hoog
Dagelijks als een raket afgeschoten worden naar de 29e etage; de lift bracht me er in enkele seconden, als deze niet gevuld werd met hordes haastende, tegen elkaar aan proppende mensen. Dit deed me vaak denken aan de hilarische serie Ally mcBeal. Vooral niet aan denken als je in die lift staat en je je bijna die hoofdpersoon voelt. Naar beneden kijken is dan de beste optie om niet in de lach te schieten. Anyway: als je een tijdje op 29 hoog werkt, valt het geweldige uitzicht vaak niet meer op. Totdat je tijd hebt om even naar buiten te staren en je denkt aan de vrijheid die buiten deze toren ligt. Met mooi weer is zelfs Rotterdam zichtbaar.
Luchtmagie
Zo'n beetje mijn favoriete foto aan zee. De 4 elementen aarde, water, vuur en lucht, werken hier goed samen en maken er een wat magische foto van. Je blijft omhoog kijken...Wat zie jij? :)
Message in a bottle?
Het doet je denken aan de films. Een simpele fles in de zee. Waarschijnlijk afval van een asociaal figuur die niet de beleefdheid had om de fles in de prullenbak te gooien. Toch is het leuker om te bedenken dat 'ie net is aangespoeld en er een hartverwarmend briefje in verstopt ligt. Ik hield die gedachte graag vast en heb niet gekeken ;)
Vliegen, vrijheid...v
Een veer valt me altijd op. Ik vind ze mooi. Het laat vogels vliegen, gaan waar ze heen willen. Voor mij het symbool van vrijheid.
Uitwaaien in Hollands
Inmiddels maak ik er een traditie van om vlak na terugkomst van een reis of vakantie, deze af te sluiten door uit te waaien aan de Scheveningse zee. De omschakeling van het leven die je tijdelijk hebt in een ander land en je snel eigen maakt, is best groot als je weer terug komt in het 'Nederlandse'. De zee verbindt dan nog deze 2 verschillende werelddelen; deze lijkt oneindig. Jas aan, sjaal om en lekker uitwaaien aan de zee doet goed. En dan op een moment dat de meesten het te koud of te donker vinden om hun huis uit te gaan. Dan heb je het strand bijna voor jezelf. Alhoewel, naast mij zijn ook de vogels aan het landen. Palmbomen die tot hoog in de lucht reiken, zijn vervangen door wolken. Dit zorgt wel voor een mooie lichtval en je kan allerlei beelden zien die de wolken lijken te vormen. Tja, het Hollandse heeft ook wel wat. Alleen uitwaaien aan zee en hierna een warm bakkie 'pleur', een aanrader voor iedereen :)
Locals op zoek naar..
Ergens halverwege onze rit terug naar de bungalow, zijn we van de scooter gejumpt om de ondergaande zon en roze hemel te aanschouwen aan de kust in het Westen van Koh Phangan. Dit resulteerde in een mooi schouwspel, waar locals is een hele aangename, vredige setting, op zoek waren naar zeediertjes Dat was het enige wat wij konden concluderen al vroegen we ons af om welke diertjes het zouden gaan. De man op deze foto was erg geconcentreerd bezig. Dat er genoeg rondloopt- en zwemt staat vast. Zo probeerden we mooie schelpjes te verzamelen. Het stikte ervan. Probleempje was alleen, dat als we ze op wilden rapen, de meesten nog wegliepen! Zo kwamen er ook bij het donker worden, een grote bende aan kreeftjes de grond uit gerend. De vraag was alleen: wie was er sneller. Zij of wij? :)
Weerzien Koh Phangan
Je hebt van die plekjes die adembenemend zijn, zo mooi. Alsof je in een documentaire beland bent. Of van die plekjes die je gezien zou moeten hebben, leuk maar that's it. En dan heb je van die plekjes die écht iets met je doen. Je raken. Niet altijd uit te leggen met woorden of foto's. Waar je in een korte tijd kan zeggen dat het voelt als thuis. Of het komt door de leuke mensen die je er leert kennen, de mooie herinneringen die je er hebt of de vrijheid die je voelt als je achterop de scooter het eilandje doorkruist op zoek naar leuke plekjes of naar een feestje gaat. Eén ding staat vast: ik ben gevallen voor dit mooie eiland en wat voelde het heerlijk om hier een paar weken geleden naar terug te keren. Zodra we in Baan Tai onze rugzakken gedropt hadden in een mooie, low budget bungalow aan de zee, was die zee het eerste waar ik mijn blik nog op wilde werpen voor de zon helemaal onder was. Deze foto is het resultaat. Zo gemist dit! Het eilandje van de half-, full-, en andere moonparties is meer dan het feesteilandje waar het om bekend staat. Leuk om deze feesten meegemaakt te hebben, al is er buiten de fullmoonparty een hele andere vibe te vinden. Voor of na dit feest waar alle toeristen vanuit heel Thailand zich hier lijken te verzamelen, is dit een relaxed eilandje. Baan Tai zit vrij centraal ten opzichte van de vele feestjes die gegeven worden in de jungle maar ook vind je hier rust, winkels, eettentjes en zit je direct aan een stil strand waar je eventueel in je eentje je kater kan uitslapen. Met andere woorden: voor ieder wat wils. Huur een scooter voor 100 baht (2,74 euro) per dag, rijd tussen de groene bergen met zijn palmbomen en watervallen, naar een mooi strand in het Noorden of bezoek één van de vele spirituele centra in het Westen. In Haad Rin is het feestgedruis, waar de full moon party plaatsvindt, op 10 minuten scooteren (of per taxibus) vanaf Baan Tai. In alle prijsklassen kan je op dit eiland een accommodatie vinden, afhankelijk van je wensen. Nog steeds heb ik niet alles gezien dus hopelijk kan er snel een volgende reis hier naartoe gepland worden :)
Volle maan 4 april...
Niet al reizend genomen maar ordinair vanaf mijn balkon in het Rotterdamsche geschoten, vind ik deze foto toch plaatsingswaardig. Alsnog onverwachts deze bijzondere volle maan van 4 april kunnen zien stralen, nadat de wolken opzij gingen. Bijzonder omdat de maan nu ook 'bloedmaan' genoemd werd: hij kleurde een paar minuten rood boven Noord-Amerika, Azië (was ik maar daar!) en Australië, omdat hij achter de aarde langs draaide en in de schaduw van de aarde kwam te staan. Het is de derde keer sinds 2014 dat er een bloedrode maan verschijnt. De maansverduistering was de derde in een zeldzame reeks van vier, de vierde zal in september plaatsvinden. (deze info heb ik uiteraard op internet gevonden en overigens deze keer gemaakt met een Panasonic DMC FZ200 25-600 mm )
Uitgelaten gezichtjes
Blije gezichtjes tijdens het bezoek aan een schooltje in een township. Over de jojo's, stuiterballen, potloden etc. die ik uit Nederland had meegenomen werd door de schooldirectie vergaderd: voor welke klas wat het beste geschikt was, denkende aan motoriek etc. Bij het betreden van de klaslokalen werden we koninklijk ontvangen: grote, donkere ogen keken ons aan en volgden gespannen de instructies op van hun juf; met al hun braafheid zongen ze een liedje uit volle borst. Een klas verder werd er een Zuid-Afrikaanse dans opgevoerd. De zenuwen zag je door hun lijf gieren. Tot ik foto's ging maken en de kinderen erbij betrok: een selfie. Voorzichtig kwam er een gezichtje naast me die een lach tevoorschijn toverde voor de foto. En als er 1 schaap over de dam is....volgen er meer blije gezichtjes! In een mum van tijd werd ik belaagd met kinderen die door hadden dat deze blanke wel oké is en dat ze mochten lachen. En op mijn schoot zitten. Aan mijn haren zitten want die waren zo zacht, dat hadden ze nog nooit gevoeld. Ze hadden eigenlijk nog nooit een blanke gezien. De kinderen hadden thuis al opgewonden aangekondigd dat blanken op bezoek zouden komen, werd ons verteld. Hoog bezoek en zo voelde ik me. Koningsdag maar dan low budget. Met oprecht blije gezichten. Niet van de poen maar van de dankbaarheid die ze hadden. Van de kleine dingetjes die ze kregen en het feit dat we gewoonweg langs kwamen. Dat blanken dat deden. Dat is nog steeds een uitzondering daar; De apartheid leeft helaas een beetje voort. Blanke Zuid-Afrikanen gaan naar 'hun' eigen supermarkt en de getinte Zuid-Afrikanen naar die van hun....en wij als blanken zochten juist de township op, uit principieel oogpunt. Dat geeft blije gezichten en wie weet een stukje hoop om nou eens normaal met elkaar om te gaan. En te leren van deze kinderen die blij zijn met wat ze hebben, al groeien ze op in armoede want sloppenwijken zijn hier ook nog genoeg te vinden. De vraag is alleen: wat is échte armoede en wat is échte rijkdom...
Een biologisch maaltj
Nog maar nét het Krugerpark ingereden en deze hongerige leeuwin gaat zitten om haar vers gevangen ontbijt te nuttigen. Zonder E-nummers, hormonen en andere poespas en daar geniet ze duidelijk van :). Een impala was waarschijnlijk het slachtoffer en de vraag is hoe oud deze geworden is, aangezien de leeuwin af en toe flink moest trekken aan het vlees. Toch een beetje taai. Maar dat stond haar genot niet in de weg. Zo ook wij niet; ze had maling aan de toeschouwers en ging ongestoord aan de 'vreet'. Wie zou dat niet doen...
Tuk tuk met een...boo
Je ziet niet anders in Chiang Mai; de hoeveelheid tuk tuks is hier ongeveer gelijk aan die van de fietsen in Amsterdam. En ook in alle kleuren en staten. Bereden met- of zonder mondkapje en/of disco-lichten, die de doldwaze ritjes nog net een stukje grappiger maken. Ook altijd opletten bij wie je instapt: sommigen moet je uit hun diepe slaap wekken om je ergens heen te brengen, anderen hebben iets teveel biertjes op of zetten je ergens anders af dan waar je moet zijn. Deze is toch wel de stoerste die we zijn tegen gekomen! Gelukkig leiden de kleuren van dit coole karretje af van het t-shirt (tja, toch door mij opgemerkt) die reclame maakt voor het foute Tiger Kingdom. Hordes toeristen gaan er dagelijks naartoe om schattige tijgers te knuffelen. Wie wil dat niet, zou je denken. Een tijger die zich laat aaien gaat zwaar tegen de natuur in en kan naar mijn mening alleen maar gedrogeerd zijn. Iets waar discussies over bestaan of dit daadwerkelijk het geval is of niet. Aan de toerist om te bepalen of hij wellicht medeverantwoordelijk wil zijn voor het in stand houden van een toeristische attractie ten koste van een dier die in de vrije natuur thuis hoort, of op zoek gaat buiten de gebaande paden om dieren in hun eigen habitat te spotten. Ik zeg het laatste en wijs deze toch nog vriendelijke chauffeur dan ook gelijk de goede weg ;)
Olifanten in vrijheid
Het allermooiste wat je hier ziet, zijn olifanten die genieten. Het was een waar schouwspel om te zien hoe het baby-olifantje het won van de groten, om als eerste wat weg te kapen en hierna vrolijk weg te huppelen. In vrijheid. Dit tweede bezoek aan het Elephant Nature Park was een geweldig weerzien, na vorig jaar hier ook te hebben overnacht. Een excursie kan je het wel noemen; het park is gigantisch groot en de dag is gevuld met informatie over de olifanten, hun gedrag en achtergrond, het eten geven, observeren en het badderen van de olifanten. En nee, geen olifanten rijden. Never! Dit park is heilig grond voor deze kwetsbare dieren, die gered zijn uit voornamelijk de toeristen- en houtkapindustrie. Voorafgaand aan het berijden of het 'elephantpainting' worden ze zwaar (de verschrikkelijke videobeelden staan nog op het netvlies) mishandeld, tot bloedens aan toe. Om mensen te vermaken die denken dat de olifanten het leuk vinden omdat ze netjes gehoorzamen en niet weten dat de stoeltjes waar ze op zitten, zo ongeveer niet te tillen zijn en voor zware rugletsels zorgen. Lek is de oprichtster van dit park en tevens 'moeder' van deze zichtbaar dankbare olifanten. Zij zet zich op alle manieren in om voor de dieren op te komen en hen te redden, ondanks vele bedreigingen. Veel olifanten zijn blind: of doordat ze niet gehoorzaam waren en hun vorige eigenaren als straf de ogen beschadigden (ik bespaar je de details) of door fototoestellen: olifanten kunnen niet tegen flitsers en kunnen hier blind van worden. Iedere olifant heeft zijn of haar verhaal en dat is niet mis. Dankzij dit park en de bezoekers hiervan die entree en verblijf betalen ten bate van deze dieren, leven er olifanten in een hemel op aarde. Mishandeling, stokken met ijzeren haken, geen spoor is hiervan te vinden. In de gigantische ruimte die ze hebben, kunnen ze gaan en staan waar ze willen. Bijkomen van een verleden vol tragedie. De rust, de geweldig mooie natuur en warme mensen met hart op de goede plaats; het voelt zo goed om hier te zijn. Dit is dé (verantwoorde) aanrader om dichtbij de olifanten te staan en tegelijk iets voor hen te betekenen!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
