Ambassadeur Marcvankessel
Zimbabwe • Victoria watervallen
Zimbabwe • Victoria watervallen
Victoria falls
De Victoria watervallen liggen op de grens van Zimbabwe en Zambia. Vanaf de Zimbabwaanse kant zijn ze het mooist omdat je er daar loodrecht op kijkt. Vanaf de Zambiaanse kant kan je echter op sommige plaatsen aan de rand komen, en dat is ook heel bijzonder. Kortom, wie de watervallen bezoekt doet er goed aan om ze vanaf beide kanten te bezoeken. Zorg wel dat je je paspoort op zak hebt, want je moet dus de grens over steken.
Haggis
Wat zijn het scheetjes, die zwartkopschapen. En dan te bedenken dat ze maanden later in de pan belanden. Als een mals stukje vlees, of verwerkt tot haggis. Veel RR's reageerden vol ongeloof bij mijn foto van Etive Mor met betrekking tot haggis. Maar ik vond het echt lekker. Ik durf te beweren dat iedereen die hier in NL bloedworst lekker vindt, ook haggis kan waarderen. Ik vond het qua smaak daar namelijk iets van weg hebben. Maar ja, vindt je bloedworst niet lekker dan zou ik zeker ook niet aan het bekende Schotse gerecht beginnen.
Etive Mor
Ik raak niet uitgepraat over Schotland. Net zoals zo vele RR's heb ik al best wat van de wereld gezien, naar het natuurschoon van Schotland vond ik adembenemend. En dat op slechts 1,5 uur vliegen van Nederland. Hier zijn we bij Etive Mor, zo'n 15 km ten oosten van Glencoe. Het is 21 uur, en met een aangename temperatuur van 16 graden. Handdoek op de grond, pistoletjes, salami, haggis en een flesje wijn. Genieten !
Likkebaardend lekker.
Dat Petra tot een van de absolute hoogtepunten gerekend mag worden in Jordanie, hoef ik natuurlijk niet uit te leggen. Zorg dat je er zo vroeg mogelijk bent (de poort gaat om 06:30 open) om de zonsopkomst bij Al Khazneh mee te kunnen maken. Bovendien is de temperatuur dan ook nog te verdragen. 's-Middags kan deze namelijk oplopen tot 40 graden en dan is het afzien in die hitte. Veel drinken is het devies. Het beste is water. Maar daar dacht deze dame toch anders over.
Op de hurken
Tijdens een wandeling door de rijstvelden bij Hpa-An zag ik dit meisje langs de kant zitten. Uitrustend van het zware werk op het veld, zat ze op haar hurken. Een populaire zithouding in Aziatische landen.
Wild horses of the...
Heel bijzonder vond ik de Wild horses of the Namib. Honderden wilde paarden in de droge Namib woestijn (omgeving Aus) die zich in de loop der jaren hebben aangepast en dagen zonder water kunnen. Ze stammen af van tamme paarden die in de 19e eeuw door de Duitse kolonisten zijn mee genomen. En ze mogen dan wel 'wild' zijn, ze zijn (nog steeds) hand-tam. Zonder moeite zijn ze te aaien.
Berkenzwam ?
Alhoewel het jaargetijde me gestolen kan worden, is de herfst wel ideaal voor natuurfotografie in Nederland. De astronomische herfst moet dan nog wel aanbreken, de meteorologische herfst is al 4 dagen oud. En dat merk je overal. De kleuren in het bos, de talloze spinnenwebben en uiteraard de paddenstoelen. Deze foto maakte ik gisteren in het Teteringse bos. Volgens mij is het een berkenzwam (ook maar opgezocht hoor), maar zeker weten doe ik het niet.
Etive
Loch Etive is wellicht niet het mooiste meer van Schotland. Maar het feit dat we hier aan de noordkant helemaal alleen waren, maakt het (in ieder geval voor ons) wel bijzonder. We hebben 2 uur langs het meer gelopen en er was voor de rest geen mens te bekennen. De rust, de uitzichten, fantastisch. Het meer is vanaf de A82 bij Glencoe te bereiken via een 22 km lang pad. De eerste 10 km zijn geasfalteerd, de rest is gravel.
Hampi
Hampi (Vijayanager) was in de 14e en 15e eeuw de hoofdstad van Vijayanagarrijk, het grootste en machtigste koninkrijk dat India ooit heeft gekend, en in die tijd tevens dé grootste stad ter wereld met maar liefst 500.000 inwoners. Het gebied is zo onmetelijk groot dat je er minstens 3 dagen nodig hebt om alles te kunnen zien. Wij waren er 2 dagen en hebben ons beperkt tot de highlights. Ik vond Hampi één van de meest indrukwekkende plaatsen in India tijdens onze rondreis. Op de foto zie je de Tungabhadra rivier.
Verenigde Staten • Death Valley
Verenigde Staten • Death Valley
The great survivor
De Coyote behoort tot een van de grootste overlevende zoogdieren uit de natuur. Ze kunnen zich heel gemakkelijk aanpassen aan de meest vijandige omgevingen. Daar waar andere zoogdieren migreren of het loodje leggen, overleeft de coyote. De leefomstandigheden in Death Valley zijn verre van ideaal. Gemiddelde temperatuur is 30-35 graden met uitschieters naar 45 graden. Het landschap is dor, kaal en er is weinig water te vinden. Toch zie je er regelmatig Coyotes. In de 2 dagen dat we hier verbleven hebben we er een stuk of 5 gezien.
De matriarch
Het aantal olifanten in Etosha NP. staat in schril contrast met het aantal in Chobe NP. Namelijk 2500 vs 50000. Maar dat neemt niet weg dat ik er in Etosha meer van heb kunnen genieten. Door de open vlaktes zijn ze veel beter zichtbaar. Het is zo'n machtig gezicht om een kudde de weg over te zien steken, terwijl de matriarch de omgeving (en jou) goed in de gaten houdt. En als ze eenmaal weer aan de overkant zijn kijkt ze nog een keer om, en vervolgt ze de weg met haar kudde.
Apocalypse Now
Een kanotocht door de Pagsanjan kloof (ongeveer 100 km ten zuiden van Manila) is een hele belevenis. Je moet allerlei grote en kleine stroomversnellingen bedwingen en in een enkel geval de kano zelfs over de rotsen heen tillen. Onderweg wordt je getrakteerd op het echte jungle wildlife; apen en tropische vogels. De kloof is 'wereldberoemd', al zal bij de meesten bij de naam geen belletje gaan rinkelen. Hier is in 1979 de kaskraker Apocalypse Now opgenomen; dé film over de waanzin van de Vietnamoorlog. Ps. De kwaliteit van de foto sucks (camera in een plastic omhulsel)
Vingers van een reus
De reden om naar Skye te gaan was tweeledig; de Quiraing en de Old man of Storr. Beide zijn majestueuze landschappen en gedurende de 6 dagen dat we hier verbleven raakte ik niet uitgekeken. Elk uur van de dag zag het er weer anders uit. De Old man of Storr (foto) is te beklimmen via een steil pad (1,5 uur) dat goed staat aangegeven vanaf de A855. De uitzichten zijn grandioos. Links, rechts, voor, achter, het maakt niet. Alles is mooi. En ook het ontstaan van deze spectaculaire rotsformatie is bijzonder. Er zijn wetenschappers die denken dat het is ontstaan door erosie en landverzakkingen. Maar dat schijnt een fabel te zijn. Veel geloofwaardiger is het verhaal van de reus die in de oudheid zwierf door de highlands en open een gegeven moment dood neer viel op het eiland Skye. Door de jaren heen werd zijn lichaam bedekt met aarde, maar alleen zijn vingers van zijn linkerhand bleven boven de grond uit steken. Ps. Om een indruk te krijgen van de grootte; de kleine stipjes zijn mensen.
Skaftafell
De IJslandse landschappen vervelen nooit. Althans mij niet. We waren er in 2013 (begin juni) en op bijna geen enkele hotspot waren meer dan 10 andere toeristen te bekennen. Op sommige plekken hadden we zelfs het rijk voor ons alleen. Als ik de verhalen mag geloven is dat de laatste jaren wel anders. Busladingen vol toeristen. Gelukkig was dat dus bij ons (nog) niet het geval. Op de foto een lege weg (nee er zijn geen auto's weggeshopt) naar / langs de Skaftafell gletsjer.
Omgeving vingerklip
De omgeving van de Vingerklip vond ik één van de mooiste landschappen in Namibie. Grote wijde vlaktes met verschillende tafelbergen. Met een beetje fantasie had het iets weg van Monument Valley. En het verblijf in deze omgeving is ook geen straf. Er zijn 2 lodges, waarvan de Vingerklip Lodge toch wel de mooiste is. Alle bungalows hebben een groot terras dat uitkijkt over een aantal waterholes (er lopen hier giraffes, gazelles, zwijntjes en zebra's). En ben je de wildlife even beu, dan kan je altijd nog een duik nemen in een van de twee zwembaden.
Living on the edge
Het lijkt knip-en-plakwerk, maar het is toch een echte foto. Dit leuke tafereel kwam ik tegen op het Paul do Serra plateau. Het hoogste gedeelte van Madeira. Op het grasland stonden enkele koeien en schapen. Op een plateau dat zo'n 600 meter loodrecht omhoog oprijst aan de zuidwest kant van het eiland. Je begeeft je letterlijk boven de wolken. Geen omheining, helemaal niets. Maar het schijnt moeder koe met kalf helemaal niets uit te maken.
Partytime in Boracay
Boracay is een beetje het Ibiza van de Filipijnen. Niet echt buiten de gebaande paden, niet het allermooiste tropische eiland van de archipel, maar mooi en leuk genoeg om er een 3-tal dagen te verblijven. Er is voor elk wat wils, mits je van strand houdt. De stranden aan de westkust zijn het drukst; maar breed en schoon, en met talloze restaurantjes aan of op het strand. De stranden aan de oostkust (Ps. eiland is maar 1 km breed en 5 km lang) liggen vaak vol met zeewier. Dit komt door de (sterke) oostenwind. De oostkust is daarom ook het domein van de kitesurfers. En aan de noordkust is het rotsig met een aantal kleine zandstrandjes. Heerlijk om de drukte even te ontvluchten. En wie van romantiek houdt kan een sundowner cruise boeken aan boord van een kleine traditionele zeilboot. Ps. De foto was enigszins bewogen, vandaar heb ik hem achteraf nog versterkt in de bewegingsonscherpte om een bepaald effect te creëren.
Self-service
Tja, wat doe je als je een aantal kamelen bezit en ze staan op een stuk grond waar geen druppel water te vinden is? Dan rij je er naar toe met je pickup met een 500L watertank en geef je ze toch gewoon elke dag zelf te drinken.
Paul do Mar
Madera heeft mij heel erg, in positieve zin, verrast. De landschappen zijn oogstrelend en deden me op sommige plaatsen denken aan Oahu. Op de foto zie je Paul do Mar liggen. Een leuk klein vissersplaatsje in het zuidwesten van Madeira.
Druk !
Van de 1,4 miljard mensen die in India leven, wonen er 1,3 miljoen in Varanasi. Dat lijkt niet zo veel, - gelet op de inwonersaantallen van andere wereldsteden - , maar Varanasi is 'relatief' klein. De oppervlakte bedraagt minder dan 80 km2 (Amsterdam = 220 km2). Tel daar bovendien de 150.000 dagelijkse bezoekers (toeristen en pelgrims) bij op, en je kunt je voorstellen hoe druk het is. Druk, lawaaierig en vies. Maar wat een belevenis om hier rond te lopen. Ik zou zo weer (een paar dagen) terug willen.
Eilean Donan
Schotland kent maar liefst meer dan 150 kastelen waarvan de Edinburgh castle de belangrijkste en bekendste is, op de voet gevolgd door Balmoral castle, het buitenverblijf van de koninklijke familie. Het meest gefotografeerde kasteel is echter Eilean Donan castle. Van een bestemming buiten de gebaande paden is dus geen sprake. Het is er druk. Maar als je een beetje moeite doet en niet bang bent om je knieën open te halen (wat mij dus gebeurde) kun je het kasteel toch op de foto zetten zonder de vele -voornamelijk Aziatische- toeristen.
Een van de 135 tribes
Myanmar kent maar liefst 135 verschillende tribes, die onderverdeeld zijn in 9 etnische groepen. Heel toevallig (of juist niet) zijn de 9 etnische groepen ook de provincies van het land. De Shan (39 verschillende tribes) is de grootste en machtigste groep. Tot deze groep behoren oa de Padaung, Palaung en Pa-O. Het meisje op de foto behoort ook tot de Palaung. Ze pakte het heel slim aan. Prominent zittend bij de brug in Inn Dein werden er veel foto's gemaakt van haar. Niet geheel verwonderlijk, want ze zag er aantrekkelijk uit. De foto's waren gratis. Maar als tegenprestatie vroeg ze of je een van haar zelfgemaakte armbandjes ( € 1,00 ) wilde kopen. Dat weigerde natuurlijk niemand.
Oman • Wahibi Sands en omgeving
Oman • Wahibi Sands en omgeving
Wahibi Sands
Voor wie Oman bezoekt, mag een verblijf in de woestijn eigenlijk niet ontbreken. In Wahiba Sands liggen diverse (berber-) kampen waar je kunt overnachten. Er op eigen gelegenheid naar toe rijden is er niet bij. Je zult onherroepelijk verdwalen of vast komen te zitten (indien je geen 4WD hebt). Vandaar hebben de meeste kampen een klein kantoortje in Al Wasil. Vanaf hier rijdt je met chauffeur (of zelfstandig in kolonne) naar een van de tentenkampen die gemiddeld zo'n 15 - 20 km diep in de woestijn liggen.
Binnenkort...verlicht
Over 2 weken is het weer zover; verlichtingsweek in Kinderdijk (4 t/m 9 sept). Gedurende die week worden de molen 's-avonds in de schijnwerpers gezet. Het lichtspektakel duurt van 20-23 uur. Een aanrader voor iedereen. Maar wie van fotograferen houdt, moet op tijd komen. Vorig jaar was ik er ook, maar om 19:30 u waren alle 'mooie' plekjes al bezet door tientallen fotografen met evenzoveel statieven. Ik heb toen helaas geen noemenswaardige foto's kunnen maken. Bovenstaande foto is van een paar dagen later. Ik ben nog eens teruggegaan, maar dan in de vroege ochtend. Ook een aanrader.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
