Ambassadeur Marcvankessel
Catch of the day
Het is een drukte van jewelste op het strand van Muscat. Twee pickups trekken een groot visnet naar binnen en hoe meer het net zich sluit en dichter bij het strand komt, hoe zwaarder het wordt. Hulptroepen worden ingeroepen en na een dik half uur ligt de vis op het droge.
De eenzame fietser
Quiraing is de naam van een aardverschuiving op de oostelijke zijde van de Trotternish Ridge. Het behoort samen met de Old man of Stor tot een van de kroonjuwelen van het eiland Skye.
De rust zelve
Zebra's mogen dan wel nauw verwant zijn met paarden en ezels, het lukt men niet om ze te domesticeren. Hun paniek reaktie is niet af te leren. En ze raken nogal eens, bij het minste of geringste, in paniek. Wat dat betreft zijn het een stelletje zenuwpezen. Daar was echter, op het moment dat ik de foto maakte, niets van te merken.
Boeten van netten
Wat Anita in een van haar vorige posts beschreef, geldt ook voor mij. Tot voor een paar jaar geleden was ik ook niet echt met fotografie bezig. Diafragma, sluitertijd? Ik wist wel wat het was, maar hield er geen rekening mee. Ik fotografeerde met het goedkoopste instapmodel, en dan ook nog eens volautomatisch. Al die instellingen op de camera, nergens voor nodig. Vond ik. Fotograferen in RAW? Kost alleen maar extra opslagruimte. Dus als ik nu naar foto's kijk van een paar jaar geleden baal ik enorm. Want met de compositie is soms niets mis, maar de kwaliteit is om te huilen. In dat geval biedt photoshop nog een beetje uitkomst. Legazpi is een grote havenstad in het zuidoosten van Luzon, liggend aan de voet van Mount Mayon, de meest symmetrische vulkaan ter wereld. Alles draait hier om de visserij, en alles wat daarmee samenhangt. Dus ook het boeten van netten.
Heron
Een reiger is niet de meest bijzondere vogel. Het is bovendien een vogel die op elk continent voorkomt. Maar als ie net aanstalten maakt om weg te vliegen op het moment dat je aan de vloedlijn staat, is het natuurlijk zonde om 'm niet te 'vangen'.
If I were a carpenter
"If I Were a Carpenter" is een song geschreven door de Amerikaanse componist Tim Hardin en hij behaalde in 1966 hiermee de top 10 positie. Ik moest er aan denken toen ik deze timmerman bezig zag in een klooster in Yawa aan het Inle meer. Moederziel alleen zat hij daar te schaven en te zagen. Wat hij aan het maken of aan het repareren was, weet ik niet. Maar hij was er in ieder geval lang mee bezig, want een uur later zat hij er nog. Opvallend is ook de groene boodschappentas. Ik neem aan dat hij daarin zijn gereedschap vervoerde.
Twin vulcanoes
Het Lauca NP ligt op het drielandenpunt van Chili, Perú en Bolivia op een hoogte van 4000-4500 meter. Het gebied bestaat naast eindeloze vlaktes en zoutmeren ook uit een aantal vulkanen. Zelden zulke mooie panorama's gezien. Gelukkig had ik mijn telefoon bij ;-) Op de foto zie je een (naamloos) meer met daarachter de tweeling vulkanen Pomerape en Parinacota
Fotosessie bij de Jal
De Jal Mahal is een waterpaleis dat ligt in het Man Sagarmeer in het noorden van Jaipur. Het vormt regelmatig een decor voor Bollywood films en voor fotoreportages. Zo ook toen wij er waren. De dame rechts in beeld staat er niet voor haar lol. Voor haar staan een aantal softboxen en flitsparaplu's en ze krijgt aanwijzingen van de fotograaf hoe ze moet staan. Of het voor een filmposter was, of voor iets anders werd me niet duidelijk. Maar ik kon zo wel mooi meeliften met de fotoshoot.
Wadlopen bij het...be
De baai van Couesnon, gelegen aan het prachtige Mont Saint Michel (foto is genomen vanaf het beroemde klooster), vormt de grens tussen Normandië en Bretagne. Het is een populair wadloopgebied, maar met zijn geulen, drijfzand en extreme getijden is de baai een verraderlijk terrein. Alhoewel de lopen zonder gids wordt afgeraden, is het met gezond verstand wel goed te doen. Tip: Zorg dat je in de auto schone sokken en andere schoenen bij heb, want je voeten worden nat.
Diente de león
Een individuele paardenbloem (spaans: Diente de león) is niet zo bijzonder mooi om te zien. Maar wanneer er duizenden een vallei geel kleuren, is het opeens een prachtig gezicht. En de dreigende lucht zorgt bovendien ook nog eens voor een mooi contrast.
Sol de la Manana
Sol de la Manana is een klein geiserveld op de Altiplano van Bolivia. Het bijzondere hier aan is, is dat het het hoogste gelegen veld ter wereld is. Het ligt op 4900 meter hoogte, en dat merk je. Duizeligheid, kortademigheid, en een knallende hoofdpijn. Het leven van een RR gaat duidelijk niet over rozen.
Een uiltje knappen
De Jama Masjid, de belangrijkste, grootste en oudste moskee van India, stamt uit 1656 en is gebouwd in opdracht van keizer Shah Jahan. De moskee is alle dagen geopend voor niet-moslims (schoenen bij de poort), behalve tijdens het vrijdagsgebed. Op speciale dagen kan het een drukte van jewelste zijn. Het centrale plein biedt namelijk plaats voor 25.000 mensen. Toen wij er waren was het er -relatief- rustig. En dat er niet alleen maar gebeden wordt, bewijst de man links op de foto.
Terugblik
Het RR-jaar is ten einde, tijd op even terug te blikken. 2017 was een zeer mooi reisjaar voor ons. En het bijzondere is, dat de keuze voor alle bestemmingen van afgelopen jaar direct of indirect tot stand is gekomen naar aanleiding van inspiratie die ik op deze site heb opgedaan; We zijn het jaar gestart in Normandie (geinspireerd door de mooie foto's van Mieke en Moraima). We hebben (met de hond) heerlijk gewandeld langs de mooie krijtrotsen van Etratet en rondom Saint Mont Michel. Begin april ben ik in mijn eentje voor 2 weken vertrokken naar Madeira. Deze reis stond geheel in het teken van de fotografie, en wat was het mooi daar. Het staat met stip in de top 5 van een van de mooiste eilanden waar ik ben geweest. Het stond al een tijdje op mijn lijstje, maar de keuze viel definitief na het zien van de foto's van Hester en Fransje. Wat nooit op mijn lijstje heeft gestaan was Schotland. Slecht weer en een paar schapen. Zo dacht ik er over. Maar de mooie foto's van Ruud, Jaap en Marlies hebben me over de streep getrokken. En wat hebben we het hier eind mei naar ons zin gehad; wat een prachtige woeste en ruige natuur. En geluk hebben we ook gehad; van de twee weken slechts één dag dat het de gehele dag regende. Hier gaan we zeker nog een keer terug naar toe. En rond die tijd start ik normaal ook met het plannen van onze grote reis aan het einde van het jaar. We zaten te denken aan China. Totdat Rene een oproep deed voor informatie omtrent Lauca NP in Chili. Ik had er nog nooit van gehoord en ben toen eens gaan googlen. Wat een landschap! En van het één, kwam het ander; Patagonië, Vuurland, Paaseiland, Atacama en de Altiplano. De reis was in een mum van tijd uitgestippeld en geboekt. Daar zijn we net van terug, en ik hoef denk ik niet uit te leggen dat dit de mooiste reis is die ik/we gemaakt hebben. Het RR jaar is dus ten einde en ik hoop in het volgende jaar weer net zoveel te kunnen genieten van mooie foto's en goede tips als afgelopen jaar. En wie weet krijg ik wederom inspiratie voor een bestemming waar ik tot nu toe nog niet aan gedacht heb. Voor de rest dank ik alle RR's voor alle stemmen en reakties, en de redactie voor de rode sterren. Het is altijd leuk om waardering te krijgen voor je bijdragen. Jammer dat er 4 RR's zijn die alleen reageren als je ook op hun foto/tip hebt gereageerd (dat valt op hoor). Oh ja, de foto. De foto is genomen op het Sao Lorenco schiereiland van Madeira. Het is het enige stukje van het eiland waar het droog en dor is (de rest is weelderig groen), maar waar het prachtig wandelen is en waar je onderweg talloze mooie panorama's tegenkomt.
Een 'schilderachtig'.
Een schilderachtig landschap! Als één gebied deze titel verdient, dan is het dit wel. We bevinden ons namelijk in Desierto Dali; een surrealistisch woestijngebied vernoemd naar Salvador Dali. Toen we er waren dacht ik dat de gids een grapje maakte, en dat men zelf de plek maar een 'pakkende' naam had gegeven. Maar eenmaal thuis kwam ik er achter dat het de officiele naam is, en dat het inderdaad vernoemd is naar de beroemde schilder.
Kiekaboe
Tijdens een onze motortocht door de bergen bij Hsipaw kwamen we op plaatsen waar het leek alsof ze nog nooit een toerist gezien hadden. Tenminste, niet zonder begeleiding van een gids. Overal werden we enthousiast verwelkomd. En in sommige gevallen zelfs binnen gevraagd voor een kopje thee. We hadden in Hsipaw, bij het motorverhuurbedrijf, een aantal herkenningspunten van de omgeving op papier laten zetten. Want hoog in de bergen spreekt niemand een woord engels, en vanwege de wirwar aan modderige paadjes is de weg kwijtraken een reele optie. Gelukkig ging het allemaal goed. Onderweg passeerden we een klooster, hoog op een berg. In de tuin speelden zo'n 10 a 15 jonge monniken. Hangend, springend en lopend over de takken. Slechts een enkeling genoot van de -relatieve- rust. Lekker luierend in zijn hangmat. Totdat die rare toerist hem stoorde tijdens het maken van een foto.
Zie de maan schijnt..
Het is nog vroeg wanneer ik met de motor bij Ahu Tongariki arriveer. Zo vroeg zelfs, dat ik van de wachter het terrein nog niet op mag. Ik moet nog 30 minuten wachten. Ahu Tongariki is een populaire plek aan de oostkant van het eiland om de zon te zien opkomen achter een aantal moai's. En bij het opkomen van de zon, zal de maan langzaam achter de horizon verdwijnen. Maar zo ver is het nog niet.
Mooi toch
Altijd leuk om gelukkige mensen te zien. Zo ook dit prachtige stel in het centrum van Camaguey. Terwijl vader zijn best doet om goed op de foto te komen (hij legde er zelfs zijn sigaar voor weg), gebaart moeder vanaf de veranda naar Murielle dat ze binnen moet komen. Twee minuten later zitten we gezellig aan de oploskoffie en krijg ik een heerlijke sigaar aangeboden.
Puerto Natales
Puerto Natales vormt de zuidelijke toegangspoort tot het nationaal park Torres del Paine in Chileens Patagonië. Vanaf hier is het nog een kleine 80 km tot het mooiste natuurgebied wat ik ooit gezien heb. Omdat accommodatie ín het NP heel duur is, treft je hier in overvloed de -relatief- goedkope hotels en B&B's. Dat is ook de enige reden waarom er hier zoveel bedrijvigheid is. Want het vissersstadje (eerder een uitgestrekt dorp) zelf is niet zo bijzonder. Gelegen aan de golf van Almirante Montt (foto) leefde men hier eeuwenlang van de visserij. Maar sinds de jaren 80 en 90 is het de belangrijkste hub van het NP geworden en sindsdien voert de toeristische sector hier de boventoon.
Verenigde Staten • Monument valley
Verenigde Staten • Monument valley
Monument Valley
Monument Valley is wellicht een van de meest gefotografeerde gebieden van Amerika. Het decor van de rode rotsformaties en de omringende woestijn heeft veelvuldig als set gediend in talloze westerns. Het gebied heeft dezelfde kenmerken als een Nationaal Park. Maar het is het niet. Dat komt omdat het gebied wordt beheerd door de Navajo. De nationale park board heeft hier niets te zeggen.
Wall of ice
De Perito Moreno gletsjer (niet te verwarren met het Perito Moreno NP) is de grootste gletsjer van het Los Glaciares NP. Daar waar de gletsjer het meer in stroomt is hij 5 km breed en 17 meter hoog. De gletsjer ligt op een uurtje rijden van El Calafate en is zowel vanaf het water (boottocht) als vanaf het land (diverse uitkijkpunten) te bewonderen.
Het vervormde stadje
Rab-stad, gelegen op het eiland Rab, is een klein stadje met historische betekenis. Het stadje komt voor in oude Griekse en Romeinse geschriften, en het oude centrum is werkelijk een klein openlucht museum. Het centrum ligt op een landtong en vanaf het schiereiland Suha Punta heb je een mooi zicht op het pittoreske centrum. Het was die dag boven de 30 graden en door de opstijgende warme lucht vanaf het water oogt het stadje vervormd. Maar dit is slechts een illusie.
Armadillo
Terwijl we rijdend van het majestueuze Patagonische landschap genieten zie ik in de verte iets de weg overschieten. Van die afstand kan ik het niet thuis brengen. Het is geen konijn of haas, en ook geen rat of zo. Eenmaal dichterbij zie ik het. Het is een gordeldier. Leuk !! Nog nooit een in het echt / wild gezien. En schuw is ie ook niet. We staan op twee a drie meter afstand en hij gaat gewoon door met waar hij mee bezig was; met zijn neus en poten de grond omwoelen op zoek naar insecten.
Het hondje van Valle.
's-Morgensvroeg, 07:30 uur sta ik hier helemaal in mijn uppie op het hoogste punt van Valle de la Luna. Een gebied met prachtige zand- en rotsformaties in de Atacama woestijn. Het park is nog niet officeel open. Er is geen mens te bekennen. En dat hondje? Dat kun je lezen in mijn blog.
De flamingo's van...l
Laguna Colorada, gelegen op 4300 meter hoogte op het Andes plateau, is bijzonder vanwege zijn fel rode kleur. Dit wordt veroorzaakt door het pigment van bepaalde algen. Ook is het de broedplaats van duizenden flamingo's. Om begrijpelijk redenen mag je niet tot aan de waterlijn komen. Maar ook vanaf een afstandje kun je deze prachtige vogels goed aanschouwen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
