Louisepeters
Balen!
Iedereen die hoogzomer naar of door Frankrijk reist, kent de beelden van de hooibalen in het glooiende landschap. Van Bourgondië tot in het diepe zuiden. Ik vind het altijd een prachtig gezicht en probeer ze elke keer weer op een andere manier te fotograferen.
Okavango-delta vanuit
De meest voor de hand liggende manier om de Okavango-delta in Botswana te bereizen, is per uitgeholde boomstam. In Maun bieden verschillende touroperators meerdaagse kano-excursies aan. Avontuurlijk, dat wel, maar tegelijk ook een trage vorm van vervoer. Na een halve dag peddelen, bevindt de bezoeker zich nog steeds aan de rand van de uitgestrekte delta, per definitie niet de plek waar de meeste wilde dieren zich ophouden. Wie gegarandeerd olifanten, nijlpaarden en giraffen (om maar een paar soorten te noemen) wil zien, moet dieper het gebied in. Een goed (en redelijk betaalbaar) alternatief is het vliegtuig. Wij huurden op de luchthaven van Maun met vijf personen een klein propellervliegtuigje met pilote, een stoere Ierse dame die vanuit de lucht moeiteloos allerlei wild spotte. Wij keken onze ogen uit.
Gratis zwemmen met...
Zwemmen met dolfijnen is natuurlijk hartstikke leuk, maar vanuit omgekeerd perspectief een stuk twijfelachtiger. Het antwoord op de vraag wat Flipper zelf eigenlijk vindt van “zwemmen met mensen” laat zich raden, omdat het hier om attractie-dieren gaat die in gevangenschap leven. Toch is het ook mogelijk om het ruime sop te kiezen met “scharreldolfijnen”. In de baai van Golfinhos (Baia dos Golfinhos) tussen Tibau do Sul en Pipa in de Braziliaanse provincie Rio Grande do Norte wemelt het - vooral ’s morgens - van de wilde en dus vrije dolfijnen. Vanuit Pipa worden tegen betaling een paar keer per dag bootexcursies naar de baai georganiseerd, maar wij zagen dat de meeste dieren verdwenen zodra de scheepjes met toeristen in zicht kwamen. Zodra de boten vertrokken, keerden de dolfijnen terug. Wie vanaf het prachtige door palmen omzoomde zandstrand in zee gaat, verstoort de maritieme rust op geen enkele wijze. Soms naderen de dolfijnen zwemmers op enkele meters afstand. Gratis en voor niks! Liggend op het strand is ook spectaculair om te zien hoe de dolfijnen met hoge snelheid door de glasheldere, omhoogrijzende golven schieten, waardoor het lijkt alsof ze “boven water” zwemmen. De baai van Golfinhos beschikt over een prettige strandtent (koele drankjes en eenvoudige gerechten) en is vanuit Pipa en het noordelijk gelegen Tibau do Sul goed bereikbaar met de minibusjes die in deze regio het openbaar vervoer verzorgen.
Citroenlieveheersbees
Ze verschijnen alweer hier en daar tussen het gebladerte, het lieveheersbeestje. Tot nu toe alleen nog maar de aziatische variant gezien (rood met zwarte stippen), maar in de komende weken zullen ook andere soorten weer de kop op steken. Zoals dit citroenlieveheersbeestje, op een paarse Spaanse margriet.
Koedoe-kop
Op de foto een koedoestier (dat zie je aan de manen), die ik vanuit het raam van de truck heb gefotografeerd. De koedoe (schroefhoornrund) is een planteneter. Behalve de mens zijn leeuwen, luipaarden en hyenahonden de natuurlijke vijanden van de koedoe. Het zijn echte springers, een sprong van 3 meter hoog is wanneer ze op de vlucht zijn geen probleem. De horens worden gebruikt in krachtmetingen tussen mannetjes om de dominantie. Wat ik ook nog vond in Wikipedia: “Verder spelen sommige koedoe's spelletjes met de horens waarbij ze takjes opgooien en proberen die terug te vangen.”?? Vrolijke jongens dus, die koedoe's!
Zon of ster ?
Toen ik in mijn fotoarchief aan het zoeken was naar plaatjes voor het (schaduw)thema vrijdag-visdag, kwam ik tussen de foto's van La Palma deze tegenlichtopname tegen. Het is alweer een paar jaar geleden, maar meteen kwamen de geweldige herinneringen op aan dit prachtige eiland. Naar mijn idee een van de meest authentieke Canarische eilanden.
Krabcocktail
Nou, nog eentje dan! Een heerlijke krabcocktail van het huis. Op de kade van Santa Cruz de La Palma, hoofdstad van het heerlijke La Palma.
Gestoofde vis
Gestoofde vis, op een bedje van zand, gegarneerd met sla.....en vlieg! Zonde, zomaar achtergelaten, de vis zelf lijkt ook een beetje verbaasd over zoveel nonchalange.
Super Paella !
Lunch aan de boulevard van Santa Cruz de la Palma. Een van de lekkerste Paella´s ooit! Vergezeld door een fles gekoelde Sangre de Torres. Dat betekent Stierenbloed, maar het was toch een witte wijn!
Verse vis !
Mijn bijdrage voor de vrijdag-vis. Zojuist met de harpoen gevangen, voor de kust van Porto Seguro. Verser kan niet. Misschien kan hij ze ook nog wel lekker klaarmaken...
Botswana • Chobe National Park
Botswana • Chobe National Park
Camouflagepak ?
Je zou er zomaar over struikelen.....over deze krokodil in z'n camouflagepak! Hij lag heerlijk in het laatste zonnetje, onopvallend in het gras. Er zat maar een paar meter tussen ons, maar wel met een slootje! Toch wel een beetje griezelig.....
The Laying King
Eind van de middag, met de truck alweer een geweldige tocht beleefd in Etosha NP. Bijna “thuis’ (op de camping) en dan zie je ineens dit nog onderweg! Luierende leeuwen, nog geen kwaad in de zin. Het is nog te vroeg voor de jacht. De antilopen op de achtergrond willen drinken, maar durven niet. Ondanks het riviertje tussen hen en de leeuwen. Stapje voor stapje komen ze dichterbij, maar zodra een leeuw alleen maar even z’n kop optilt of z’n manen schudt, deinst de hele kudde weer achteruit. Om het vervolgens opnieuw te proberen. We hebben dit schouwspel een behoorlijke tijd gadegeslagen en uiteindelijk onze weg vervolgd zonder de antilopen ook maar één druppel te hebben zien drinken.
Gehakte struisvogel,.
Als de struisvogel biefstuk in Namibië als een delicatesse wordt geserveerd, zullen de struisvogel gehaktballen ook wel lekker smaken, toch? Ik ga het eens uitproberen! Liefhebbers kunnen het recept bij mij opvragen....
To Bee or not to Bee
De lente is nu toch echt in alle hevigheid losgebarsten. De kogelboterbloemen zijn uit, het wachten is nu op de zweefvlieg (en géén bij dus..). Deze foto is van vorig voorjaar.
Honger!!
Bij terugkeer van een boottocht op zee werden we verwelkomd door zéér tamme pelikanen, die blijkbaar zo aan toeristen zijn gewend (én door toeristen zijn verwend!) dat ze heel opdringerig begonnen te bedelen. Het gaf ons een aardig kijkje in hun keeltje!
Zebrapad
Ze liepen zo rustig en onverstoorbaar op de weg, weken zelfs niet uit voor de tegemoetkomende truck. Die moest dus aan de kant. En konden wij dit tafereel vastleggen.
Dorst verbroedert
Je denkt bij wildlife vaak aan jacht en prooi, daarom vind ik het zo leuk om te zien dat op de diverse drinkplaatsen allerlei verschillende dieren naast elkaar uit hetzelfde vijvertje, riviertje of plas drinken. Dorst is dorst tenslotte....
Druppelvanger
Ik weet niet hoe het in de rest van het land was, maar hier kwam het met bakken uit de hemel, inclusief onweer en hagel. De violen die ik net deze week in een pot had gezet, waren totaal verregend. Op eentje na......
Ogen op steeltjes
Voor deze foto heb ik een half uur bewegingsloos in het brandende zand gelegen. De strandwacht kwam al informeren of alles goed met me ging….Gaat me niet nog eens lukken, die krengen schieten al weg als je met je ogen knippert!
Golden sky
Een van die onvergetelijke avonden in Tibau do Sul, Brazilië. Zwoel met een briesje, zachte bossa-nova muziek op de achtergrond, een glas Caipirinha en deze wolkenlucht. Is het geen droom?
Bont zandoogje
Het bont zandoogje komt voor langs bosranden en in open bossen. Soms zitten ze met open vleugels te zonnen. Ze leven een week of drie. Per jaar vliegen er twee tot drie generaties. Het bont zandoogje overwintert als rups. Deze heb ik gefotografeerd in de Ardennen (Houffalize), maar de soort breidt zich in Nederland vanuit het zuiden en oosten uit.
Oog in oog
Tijdens een tocht in het Etosha NP stond ik plotseling oog in oog met deze gnoe. Heel snel deze foto gemaakt, want ik durfde niet te lang te blijven staan......
Lenteavond
Een van mijn favoriete fotolokaties zijn de Trilvenen, een beschermd natuurgebied in de omgeving van Maartendsdijk, Westbroek en Tienhoven. Ooit begonnen met afgraven, maar mee gestopt toen het als brandstof niet meer interessant was vanwege de opkomst van de kolencentrales. Het is een broedplaats voor allerlei soorten (water)vogels. In alle jaargetijden zie je hier de mooiste stukjes natuur. Bij voorkeur 's morgens vroeg of, zoals hier, bij zonsondergang.
Opzij, opzij, opzij..
Deze olifant kwam in het Etosha NP wel héél dicht bij de truck. Maar eigenlijk is het natuurlijk andersom: wij komen op ZIJN terrein! Ik heb altijd een dubbel gevoel in dit soort situaties. Het is geweldig wildlife van dichtbij te kunnen bekijken, maar tegelijkertijd voel ik mij een indringer.