Carolienduistermaat
Vosje bij waterplaats
Na een hele dag rondgestruind te hebben in de AWD zonder een vos te zien, 's avonds terug in de camper toch nog maar een paar blogs gelezen van andere RR-ers. Met deze nieuwe kennis (niet zachtjes doen en een beetje knisperen) een paar dagen later opnieuw, nu vanaf het fietspad in de buurt van Zandvoort de AWD in. Al snel zag ik een aantal fotografen staan en jawel daar waren ook de vosjes. Alles wat er op deze site over geschreven is klopt, ze zijn niet schuw, gewend aan mensen, worden waarschijnlijk gevoerd, maar toch blijft het mooi om ze van zo dichtbij te kunnen zien. Ze zijn geen gratis bezienswaardigheid, echter de entree is slechts € 1,50, dus bijna gratis.
Beach-life in Kotu
Er was altijd veel te doen aan het strand bij Kotu tegen de tijd dat de zon onderging. Verkopers die via het strand huiswaarts keren, de verhuurders van de paardjes die nog een klant proberen op te pikken en stoere boys die hun oefeningen komen doen of een partijtje voetballen.
Het Nymphaeum
Jerash (in de oudheid bekend als Gerasa) is een stad in het noorden van Jordanië gelegen 45 km ten noorden van de hoofdstad Amman, aan de rivier de Jabbok. Gerasa wordt beschouwd als één van de belangrijkste Grieks-Romeinse-Byzantijnse steden in het Midden-Oosten. Het is thans een uitgebreide archeologische site.Eén keer per jaar, in de zomer, vindt het Jerash Festival plaats. Theatergezelschappen, dichters, musici uit de hele wereld treden op in de oude theaters van Gerasa. Dankzij de aanwezigheid van de archeologische site is Jerash een van de populairste toeristische bestemmingen van Jordanië. Het is minder bekend dan Petra, daardoor is het er ook minder druk.
Blik omhoog bij...Lal
De rotskerken van Lalibela zijn een complex van 11 monolithische kerken in het noorden van Ethiopië. Het werd begin 13e eeuw volledig uit de rotsen gehouwen in opdracht van de toenmalige koning Lalibela. Het wordt soms ook wel het achtste wereldwonder genoemd.De kerken staan sinds 1978 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Toen ik daar rondliep en een blik omhoog wierp zag ik deze man op het randje staan.
Simien gebergte
's Morgens om 07.00 uur vertrokken uit Debark naar het Simien gebergte, waar we om 08.00 uur begonnen aan een wandeling. Als je naar het Simien gaat hoop je natuurlijk de Gelada-bavianen te zien, maar het park zelf is ook zeker een bezoek waard. Het is een prachtig gebied op een hoogte van zo'n 3000 m. waar je mooie wandelingen kunt maken en op veel plekken kunt genieten van geweldige uitzichten.
Met handen en staart
Volgens Wikipedia komen de Gelada bavianen uitsluitend voor in het Ethiopisch hoogland. We hadden dan ook verwacht tot het Simien gebergte te moeten wachten om ze te zullen zien, echter op onze 2e of 3e dag kwamen we al een groep tegen. Zo'n 100 km voorbij Addis Abeba in de richting Debre Markos zagen we deze mooie bavianen met hun rode hart al. Hun hoofdvoedsel is gras; hiermee zijn ze de enige primatensoort die graast. Dit gelada-jong had zich met handen en staart aan zijn moeder vastgeklampt.
Op de koeienmarkt
Het mooie in Ethiopië is dat je onderweg altijd wel ergens een markt tegenkomt. We waren onderweg van Addis Abeba richting Lake Langano toen we onderweg deze koeienmarkt zagen aan een meer. Een prachtige plek onder de bomen en aan het water. En natuurlijk helemaal gratis.
Rotvliegen
We waren in Addis Abeba tijdens het Meskel-festival. Met dit festival wordt het vinden van het ware kruis gevierd, het kruis waaraan Jezus is gestorven. Er zijn veel gelovigen, pelgrims en priesters aanwezig. De priesters dragen grote kruizen van zilver of goud. Aan het eind wordt er een groot vuur aangestoken. Wij konden ons overal vrij bewegen (gratis) en foto's maken, terwijl de locals achter dranghekken stonden. Het regende pijpestelen, maar dat mocht de pret niet drukken, alleen die vliegen.........
Samen op de foto
Je hoeft onderweg in Ethiopië maar even ergens te stoppen, of in no time ben je omringd door kinderen. Ze vonden het geweldig om op de foto te gaan en zichzelf vervolgens terug te zien. Af en toe kreeg je nauwelijks de tijd om af te drukken, want dan waren ze al onderweg naar jou toe om te zien wat het resultaat was.
Schooltje Ethiopië
Ook in Ethiopië hebben we onderweg van Arba Minch naar Addis Abeba een schooltje bezocht. Hier pennen, schriften, potloden, krijt, ballonnen en bellenblaas uitgedeeld. Als je dan die gebouwtjes ziet waar die kinderen les krijgen, realiseer je je weer eens hoe luxe onze scholen zijn uitgerust.
Chamomeer
Met een klein bootje zijn we het Chamomeer opgeweest. Het leefgebied van heel veel vogels, pelikanen, reigers, mariboes, maar ook van krokodillen en hippo's. Hier kwam een mooi rijtje pelikanen langs dobberen en gelijktijdig (op de voorgrond) een krokodil.
Jachthaven...Scheveni
Net terug van een weekje op pad in eigen land met de camper, waarbij we o.a. ook een nacht vlakbij de jachthaven in Scheveningen hebben gestaan. Deze foto is genomen op 1e paasdag, mooie blauwe lucht maar een koud windje.
Keukenhof
Na dit al jarenlang van plan te zijn geweest, vorige week eindelijk voor het eerst in mn leven, naar de Keukenhof geweest. Ik schrok eerst wel even van het grote aantal mensen dat daar gelijk met ons naar binnen ging, maar eenmaal binnen verspreidden deze zich en viel het allemaal wel mee. Behalve heel veel bloemen ook veel mooie bomen, waterpartijen, beelden en af en toe een grappig item.
Vosje
Na afgelopen woensdag een dag rondgestruind te hebben in de AWD zonder een vos te zien, 's avonds terug in de camper toch nog maar een paar blogs gelezen van andere RR-ers. Met deze nieuwe kennis (niet zachtjes doen en een beetje knisperen) zaterdag opnieuw, nu vanaf het fietspad in de buurt van Zandvoort de AWD in. Al snel zag ik een aantal fotografen staan en jawel daar waren ook de vosjes. Alles wat er op deze site over geschreven is klopt, ze zijn niet schuw, gewend aan mensen, worden waarschijnlijk gevoerd, maar toch blijft het mooi om ze van zo dichtbij te kunnen zien. Ze zijn geen gratis bezienswaardigheid, echter de entree is slechts € 1,50, dus bijna gratis.
Bye bye
We waren op Helgoland en op Dünne in december, omdat dat de tijd is dat de jonge zeehondjes worden geboren. Je hoeft niet echt op zoek naar de zeehondjes, gewoon een wandeling langs het strand volstaat. De bedoeling is dat je de nodige afstand in acht neemt. In dit geval lag ik in een duin en het zeehondje kwam aanschuifelen tussen het gras. Op een gegeven moment was het net of ie naar me zwaaide.
Karo-dame
Onderweg van Turmi naar de Omo-vallei zagen we een groepje Karo. De Karo zijn cultureel verwant aan de Hamar. Ze beschilderen hun lichaam met natuurprodukten en modelleren hun haar kunstzinnig.
Konso-kleuter
De Konso hebben een andere levensstijl dan de andere volken. Zij zijn de enige in dit gebied die terrascultuur bedrijven. Onduidelijk is waarom zij dit wel doen en de andere stammen niet. Zij laten het water via de diverse terrassen afvloeien, waardoor het water optimaal gebruikt wordt. Maar de Konso zijn vooral bekend om hun waga's, oftewel graftotems in de vorm van houten voorouderbeelden. Als een belangrijk iemand overlijdt wordt door de beste kunstenaar een waga gemaakt. Ook in dit dorp weer heel veel kinderen die ons van begin tot eind begeleiden, maar eigenlijk niet op de foto wilden. Deze kleine maakte dat echter nog niet veel uit, alhoewel hij, aan dat vingertje te zien, wel iets duidelijk probeerde te maken.
Moni Megalis Panagias
Na zoveel jaren Samos, hebben we een aantal vaste adresjes waar we iedere keer weerkomen. Eén daarvan is Taverne Panorama bij Koumaradei. Koumaradei is een bergdopje op het eiland Samos, 13 kilometer ten westen van Pythagorion. Het ligt op ongeveer 300 meter hoogte, op de hellingen van een fraai begroeide berg ten zuiden van het Karvounis-gebergte. Koumaradei is in het verleden een zeer rijk dorp geweest, dat zie je aan de vele mooie herenhuizen die hier staan. Sommige hiervan zijn helaas vervallen. Waarschijnlijk is de naam afgeleid uit het woord 'koumariá' dat aardbeiboom (arbutus unedo) betekent. In het dorp zijn enkele zeer mooie kerken te bewonderen. De inwoners zijn vooral landbouwers. Boven op de hellingen van de berg loopt de provinciale weg en hier zijn enkele ambachten gevestigd en souvenirwinkeltjes. Je kunt hier bijvoorbeeld handgemaakte keramische kopjes of andere voorwerpen kopen of tafelkleden. Er zijn enkele taverna's waaronder de taverna 'Panorama'. Vanaf het terras van de taverna heb je een uitstekend uitzicht over de Tigani-baai en in de verte kun je de badplaatsen Ireon en Pythagorion en de landingsbaan van het vliegveld zien liggen. Halverwege de weg naar Myloi, ten zuiden van Koumaradei, ligt het klooster Moni Megalis Panagias. Dit klooster is in de middeleeuwen in het jaar 1593 gebouwd. Linksboven op de foto nog net de (niet al te lange) landingsbaan van Samos.
Stilleven Kotu Beach
Toen we een paar dagen in Kotu aan het strand verbleven, liep ik iedere dag aan het eind van de middag even een eindje langs de zee, want dan was er altijd wel iets te zien. Ook al was het alleen maar een stilleven zoals hier.
Ballonvaart Wadi Rum
's Morgens om 5 uur opgestaan om een ballonvaart te maken boven de Wadi Rum. Niks mis met de ballon zoals je ziet, maar ja, die wind........te hard en uit de verkeerde richting. We zijn weliswaar nog even opgestegen, maar ook al snel weer naar beneden, omdat we anders in no time in Saoudi Arabië terecht waren gekomen.
Mursi met kind
Deze Mursi vrouw kwamen we tegen even buiten ons tentenkamp, maar op behoorlijke afstand van het leefgebied van de Mursi. Ze liep daar met haar kind op de rug en toen ze ons zag ging ze midden op het pad zitten. In tegenstelling tot de Mursi die we later bezochten was zij verder niet versierd met een vreemd hoofddeksel of fruit e.d. Wel was duidelijk dat ze (bij zon- en feestdagen?) een schotellip droeg.
Karo-man
Onderweg van Turmi naar de Omo-vallei zagen we een groepje Karo-mannen. De Karo zijn cultureel verwant aan de Hamar. Ze beschilderen hun lichaam met natuurprodukten en modelleren hun haar kunstzinnig. Om hun coupe 's nachts niet te ruïneren, slapen ze op houten hoofdsteuntjes. Overdag kunnen ze deze (zoals op de foto te zien) gebruiken om op te zitten.
Wie kijkt naar wie
Voor ons bezoek aan het Konso-dorp hadden we de jeeps net geparkeerd of we hadden al bekijks. Ik denk dat deze jongen niet in de gaten had dat we er nog in zaten.
Volubilis Meknes
In de buurt van Meknes licht de archeologische plaats Volubilis. Het is een redelijk goed bewaard gebleven Romeinse nederzetting. Er zijn o.a. nog verschillende mozaïekvloeren te zien. De stad is 1700 tot 2300 jaar oud en staat op Unesco's werelderfgoedlijst.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
