Afrika
Pensioen voor ossen e
Deze foto is genomen in een dorpje langs het Inle Lake. De mensen hier waren heel trots op hun veestapel. Een mooie traditie vind ik dat de ossen en zeboes met pensioen gaan. Ieder jaar op 17 april vindt het Waterfeest plaats en als de ossen zo’n 25 jaar gewerkt hebben, mogen zij op deze datum met pensioen. Ze blijven op het erf van de boer, het touw wordt uit hun neus verwijderd en ze worden de rest van hun leven verzorgd. Omdat veel van de beesten tegen die tijd geen tanden meer hebben en niet kunnen kauwen, wordt hun voedsel gemalen en van vocht voorzien zodat ze het makkelijk kunnen eten. Ze worden ook niet geslacht, maar sterven een natuurlijke dood en worden daarna gegeten. Het vlees lijkt me dan wel héél taai….
Werktuigen van lang..
Fietsend in de omgeving van het Inle Lake kwamen we door dorpjes waar gebruik werd gemaakt van werktuigen die in West Europa al héél lang niet meer gebruikt worden. Maar de kar die je hier ziet is op het platteland van Birma nog volop in gebruik. Er worden ossen voorgespannen en er wordt van alles maar met name hooi en gras mee vervoerd.
Snoepend van de Salvi
Vandaag heerlijk gefietst door prachtige (natuur)gebieden. Onderweg geen foto's gemaakt, maar in de tuin toch maar even deze Wesp die aan het snoepen was van de Salvia. Er vlogen er tientallen, maar ze waren constant in beweging. Deze is dan ook niet helemaal scherp, maar ik vond het wel een leuk plaatje om te plaatsen.
Een oude man in...Mei
Deze foto is genomen in Meiktila, een stad in Birma waar twee jaar geleden een hele wijk waar moslims woonden is verwoest. Veel moslims zijn vermoord en de overlevenden zijn gevlucht. Sinds kort krijgt het lot van de moslim-minderheid (slechts 2%) wat meer bekendheid. De mensen wonen er al generaties, maar worden nog steeds als niet volwaardig gezien en onderdrukt. Ze krijgen bijna geen werk, mogen niet stemmen, hebben geen zitting in het parlement en er gingen zelfs stemmen op voor verplichte anticonceptie. En met de opkomst van de Mabatha, een extremistische Boeddhistische groepering die streeft naar een Birma van 1 ras en 1 religie ziet het er niet goed uit.
Op de uitkijk
Tijdens de trekking door het Shan-gebied kwamen we door heel veel dorpjes. En ieder dorpje had weer z'n eigen vriendelijke en nieuwsgierige mensen die graag op de foto wilden. Ik heb heel veel foto's nabesteld van de reis en aan een kennis die vandaag weer naar Birma is vertrokken - waar hij reisbegeleider is - meegegeven. Zó leuk om de mensen met zo iets, wat eigenlijk maar een kleine moeite, is te verrassen.
Wat een lawaai
In Birma, maar ook in veel andere Aziatische en Afrikaanse landen, gebruiken de mensen de spoorrails als wandelroute. Eenvoudigweg omdat er vaak geen anderen paden zijn. Hier zitten we in de trein van Bago naar Yangon. De monniken die over de rails lopen houden hun oren dicht tegen het oorverdovende lawaai van de trein.
Aan de afwas
In Mandalay is zó veel te zien en te ontdekken, dat je er dágen kunt doorbrengen. We hebben er heel veel tempels bezocht en in de meeste tempels wonen ook monniken en novices. Die moeten ook gewoon het 'huishouden' doen, zoals deze monnik die aan de afwas is....
Het is niet allemaal.
De meeste pagodes en tempels in het Schwedagon complex zijn van goud. En hoewel die schitterend zijn, vind ik de meer subtiele en witte pagodes ook erg mooi. Zoals deze, die ook een onderdeel vormt van het gigantische complex waar je de hele dag kunt rondlopen.
Jonge novices
Voordat we een driedaagse trekking in het Shan gebied gingen maken, zijn we eerst een dag op het platteland in de omgeving van Hsipaw gaan 'inlopen'. Daar brachten we o.a. een bezoek aan een klooster waar voornamelijk jonge novices woonden. Sommigen verbleven er een paar weken tot een paar maanden. Maar anderen woonden er al jaren. Het zag er heel mooi uit en er hing een heerlijke ontspannen sfeer.
Voorbereidingen voor.
Tijdens de trekking door het Shan gebied logeerden we één nacht bij deze familie. Ik stond 's morgens vroeg op om wat rond te kijken in het dorpje, maar de vrouw van het gezin en haar zoontje waren nog vroeger op om het ontbijt voor te bereiden. Door het raampje aan de bovenkant komt het eerste licht binnen.
Geknipt en geschoren
In het Shan gebied kun je fantastische trekkings maken. Tijdens de driedaagse trekking die wij maakten kwamen we door heel veel dorpjes en het dorpsleven was zó leuk om mee te maken. Hier is een oma het haar van haar kleinkind aan het scheren. En zij (of hij) laat het gelaten toe.
Hoogtevrees......?
Vanuit Kyaukme gaan we met de trein naar Pyin Oo Lwin, een rit van vijf uur en we zijn vol verwachting om het beroemde Gothek viaduct te zien en er over heen te rijden. Vanuit verschillende kanten heb je er zicht op en het rijden óp het viaduct is een belevenis op zich. Aan beide kanten een kleine, lage afrastering en verder alleen maar diepte…. Maar de trein rijdt er al over heen sinds 1901 dus we gaan er gewoon van uit dat het goed gaat. Je moet echter geen hoogtevrees hebben.
Wasdag
In het gebied van het Inle Lake kun je fantastische fiets- en wandeltochten maken. Je komt door vele kleine dorpjes waar de mensen ontzettend vriendelijk zijn en het leuk vinden om op de foto te gaan. De was wordt nog gewoon in het riviertje dat langs het huis stroomt gedaan.
Lotusweverij
We varen een dag over het InleLake en stappen uit bij diverse dorpjes rondom het meer. We nemen o.a. een kijkje bij een lotus weverij. Oudere vrouwen zitten hier dag in dag uit achter een spinnenwiel lotusdraden te weven waarvan vervolgens doeken en kleden worden gemaakt voor de verkoop.
In afwachting van een
Deze foto is genomen in Bago, bij de hoogste pagode - de Schwemawdaw van 114 meter - van het land . De Schwedagon in Yangon oogt hoger, maar dat komt doordat die op een heuvel ligt. Het is relatief rustig want het is maandag en de meeste bezoekers komen in het weekend. De oude vrouw op de foto hoopt op een gift van de aanwezige toeristen, monniken en novices. Uiteraard hebben we haar iets gegeven.
Vader en zoon
Op Vaderdag mag een foto van een trotse vader en zijn zoontje toch niet ontbreken. Samen met zijn vrouw en kind bezocht hij een tempel in Mandalay en ze vonden het goed dat ik hen fotografeerde. Hij staat er een beetje verlegen maar trots op.
Madagaskar • Centraal Madagaskar
Madagaskar • Centraal Madagaskar
Zomaar een ontmoeting
Onderweg naar het Andrigitra gebergte lopen we door een dorpje waar vandaan een truck ons de laatste 10 km omhoog zal brengen. Het is altijd fantastisch om door die dorpjes te lopen, het dagelijks leven te zien en de bewoners te ontmoeten en even met handen en voeten een praatje te maken.