VerelleSmith
Visakhi in Gent
Als je deze Sikh jongetjes ziet denk je niet meteen aan Gent, maar toch is deze foto daar genomen. Tijdens onze stedentrip was er op de zaterdag een kleurijke parade gaande door het centrum van de stad. Met veel kleur, muziek en spektakel ging de stoet door de Gentse binnenstad. ’t Is een feest waarin vooral vrijgevigheid en respect opvalt. De Visakhi is een belangrijke dag voor de Sikhs. Dan vieren ze de geboorte van hun gemeenschap in India in het begin van de 15de eeuw. Door de locale Sikh-gemeenschap was er allerlei eten bereid wat met iedereen gedeeld werd, ook met toevallige voorbijgangers zoals als wij.
Prinsesjes van burcht
TIjdens ons bezoek aan de burcht Gravensteen in de stad Gent zag ik een groep kinderen van bovenaf aan een pick-nick tafel op de binnenplaats van de burcht. Toen ik goed keek bleken de jongens en meiden allemaal verkleed te zijn, de jongens als pages en de meisjes al klein prinsesjes, helaas had ik mijn camera niet in de aanslag en tegen de tijd dat ik klaar was om een foto te maken waren de jongens al vertrokken, maar gelukkig zaten de meisjes nog aan tafel. Ik vond het wel een mooi tafreeltje en maakte als nog deze foto, ik was nog maar net op tijd want ook de meisjes maakten aanstalten om weg te gaan. 15 seconden later waren alle kinderen uit het zicht verdwenen. Af en toe moet je mazzel hebben.
Korenlei wordt Les...
Een maandje geleden waren we een lang weekend in Gent, we verbleven in het Marriott hotel aan de Korenlei. Toen we daar aankwamen konden we vanuit onze hotel kamer zien dat een gedeelte van de Korenlei aan het transformeren was in een filmset. Niemand kon ons vertellen of er ook daadwerkelijk binnen een paar dagen gedraaid zou gaan worden en in de tussentijd van dit gedeelte van de kade ook nog te bereiken en konden we als het ware gewoon door de filmset heenlopen. Op de maandagochtend bleek al heel vroeg in de ochtend er van allerlei activiteiten gaande waren en later in de ochtend werd er daadwerkelijk gedraaid. Helaas moesten we juist toen uitchecken en konden we het spektakel niet vanuit ons raam bekijken. Ook was de Sint-Michelsbrug grotendeels afgesloten, maar we konden nog net op de hoek van de brug iets meekrijgen van de aanpassingen op de filmset. Het gaat om een 6-delige BBC serie van een adaptatie van Victor Hugo's Les Misérables, in diverse steden in Europa zullen opnamen gemaakt worden. Helaas moesten we bijtijds weer terug naar huis en konden niet alle opnamen zien. De serie zal januari 2019 te zien zijn in de UK en later dat jaar ook in België en nu maar hopen ook in Nederland.
Passage du Palais,...
Wij komen al jaren achtereen in Luxemburg, en meestal slaan we dan de stad Luxemburg niet over. Ondanks dat dit één van de steden is waar ik herhaaldelijk geweest ben, blijft er altijd nog genoeg over om te ontdekken. Eerst heerlijk door het park gewandeld, toen langs Rue Sosthène Weis de in bloei staande fruitbomen bekeken. We kwamen uiteindelijk uit bij de Église Saint-Michel, aan de zijkant van deze kerk ligt een pad dat leidt naar een verborgen stukje Luxemburg, de Passage du Palais. Ik vind het een mooi stukje van de stad met aparte hoekjes en trappetjes. Om mijn nieuwe camera uit te testen heb ik hier een aantal foto's in zwart/wit geschoten. Vanuit dit punt kun je makkelijk doorsteken naar de Palais Grand Ducal.
Fontein effect in...z
Eigenlijk ligt Hillegom/Lisse helemaal niet zo ver bij mij vandaan, maar tot gisteren was ik er nog nooit geweest. Ik liep al een paar jaar met het idee om daar eens naar toe te gaan, maar elke keer was ik net weer te laat, want de Keukenhof is maar een week of zes geopend per jaar. We waren wellicht toch iets te laat van huis gegaan, en vlak voor Lisse kwamen we vast te staan in het verkeer, nog nooit had ik zo veel touringcars bij elkaar gezien. We werden naar de achterkant van het park gedirigeerd, maar gelukkig was ook daar een ingang. Op het moment dat we het park in liepen was het al aardig druk en was het nog goed te doen. Later in de middag werd het op somminge punten in het park gewoon weg te druk om nog op een normale manier foto's te maken, want je werd gewoon omvergeduwd en mensen stappen continue in je beeld, net op het moment dat je een foto wilt maken. Ik heb wat keren tot tien moeten tellen en heb helaas sommige foto's gewoon weg niet kunnen maken vanwege de drukte en ik hoef persoonlijk niet drommen met mensen in mijn foto's te zien. Tegen een uur of half vijf had mijn partner het wel gezien en vond het welletjes, ik heb het gevoeld dat we nog een flink deel van het park niet hebben gezien. Misschien nog maar een keertje bezoeken over een paar jaar.
Rifugio Friedrich...A
Ondanks dat we vaak in dit skigebied zijn geweest, waren we nog nooit aan deze kant van de berg bij Val di Fassa geweest. Bij toeval kwamen we bij deze hut uit, het bleek een restaurant /bar te zijn. Aan de achterkant van de "rifugio" lopen de koeien los in de sneeuw, ze zijn zich niet bewust van het feit dat ze uiteindelijk op het menu staan, maar in de tussentijd hebben ze denk ik een mooi leven op de berg. Het is niet een goedkope plek om te lunchen, maar het eten is zeer lekker en het uitzicht is supermooi en uniek. Ik wilde in eerste instantie een foto van één van de honden maken die daar ook los lopen, pas later toen ik mijn foto's nakeek op mijn laptop zag ik dat iets naast de hond hing dat ik tijdens het maken van de foto niet eens had gezien. Het bleek een groot stuk vlees te zijn, zeer waarschijnlijk een stuk koe, dat daar in de openlucht was gehangen om te drogen. Een paar dagen later zijn we nog een keer terug geweest en toen bleken er meerdere stukken vlees te hangen.
Sunrise over...Sassol
Majestueus torent dit massief (Sassolungo) boven het dal uit, het ligt tussen Val di Fassa en Val Gardena ingeklemd. In de ochtend en avond, wanneer het zonlicht op de rotsen schijnt, lichten de rotsen oranje op, dat is heel typerend voor de Dolomieten. Dit was het uitzicht van vanaf ons balkon, not too shabby, hey!
Fun in the snow...(Sa
In het verleden waren er wel wat fun parks op de skipistes te vinden, maar wat ik opmerkelijk vind is dat er nu echt in elke resort waar we tot nu toe deze vakantie hebben geskied er een funpark te vinden is, het grappig is dat niet alleen kinderen hier gebruik van maken, maar ook veel volwassenen. Je waant je dan echt weer even kind. Deze sneeuwpop is te vinden in het skigebied bij Plan de Gralba met de Sassolungo als backdrop. (Sassolungo = Langkofel = Saslonch in Ladino)
Lost street art
Bij station Sloterdijk, aan de kant waar de tram en bussen vertrekken, stond jarenlang een oude tram, die dienst deed als café/bar, op een gegeven moment kreeg de tram een uitbouw met een houten vlonder als terras. Hierop werd deze muurschildering aangebracht. Ik vond het zo mooi tafereeltje dat ik er een foto van heb gemaakt. Jammer genoeg werd dit al snel door regen en zon aangetast en was er binnen een paar jaar bijna niets meer van over. Ergens in 2016 is de tram definitief weggehaald, maar nagenoeg elke dag als ik in Sloterdijk de trap af loop om naar mijn werk te gaan, mis ik dit stukje street art.
Alternatieve manier..
Vorige jaar kwamen we diverse van deze omgebouwde auto's boven op de berg tegen. Helaas hebben we geen gelegenheid gekregen om in één van deze auto's te rijden. De grappigste waren de aangepast Fiat Cinquecento's, maar die waren niet zo hoog op de berg te vinden.
Garden of the...Senec
Een van de mooiste gedeeltes langs de Machame route vond ik het gedeelte van Lava Tower door de vallei naar Barranco Camp. Er is hier meer water in de vorm van kleine riviertjes met hier en daar een waterval. Indrukwekkend zijn de Dendrosenecio kilimanjari, deze planten kunnen een hoogte van een paar meter bereiken, ze groeien in de Afroalpiene zone van de Kilimanjaro,dit is op een hoogte van 4.000 tot 5.000 meter. Bijvoorkeur in een vallei waar ze meer vocht kunnen opvangen en meer beschut zijn tegen rukwinden.
L’église...Saint-Mart
Tijdens één van onze kampeerweekenden in Luxemburg zijn we een dag naar Arlon in België gegaan. we wisten niets van deze stad af, het stadscentrum deed ons wat vervallen en treurig aan, maar de St. Maartenskerk viel ons niet tegen. Op het moment van ons bezoek was er nagenoeg niemand in de kerk aanwezig, de laatste hand werd gelegd aan de voorbereidingen voor het huwelijk tussen Adeline & Renaud, dat iets later zou plaatsvinden. Het bruidspaar in kwestie hebben we nooit gezien, toen de eerste gasten binnen druppelden zijn wij weggegaan. De kerk is gebouwd tussen 1907 en 1914 in Neogotische stijl, de toren is maar liefst 97 meter hoog, en staat in de top tien van de hoogste kerktorens in België. Ik vond de lichtinval door het roosvenster op die dag prachtig, vandaar deze foto.
Chapel of St. John th
Chapel of St. John the Evangelist Naast Skipton Castle staat de enigzins vervallen kapel van St. John. Persoonlijk houd ik van dit soort gebouwen, ze hebben geen functie meer waarvoor ze bedoeld zijn, net niet vervallen genoeg om door de natuur overgenomen te worden, maar je kunt er nog wel prachtig doorheen dwalen. Zo ook met deze kapel die op steenworp staat van Skipton Castle.
Close encounter near.
On our way to the Serengeti National Park, we drove our 4x4 through the Ngorongoro Conservation Area, passing one of the most arid places we saw during our road trip. Surprisingly, we saw these giraffes next to the roadside, nibbling on the thorny Acacia tree. It is difficult to understand how these beautiful, elegant creatures can survive these harsh conditions.
In schaduw van de...A
Geen flauw idee welk type Acacia dit is, maar ik vind dit een pracht exemplaar. Ze geven schaduw en beschutting aan tal van dieren en vogels, in dit geval aan de zebra's.
Coming down the...mou
De beklimming van Kilimanjaro is niet geheel zonder gevaren, recentelijk is een 53-jarige Nederlander overleden, nadat hij niet goed werd toen hij de top had behaald, ze hebben geprobeerd om hem nog te helpen en hebben hem met een noodgang van de berg gehaald, maar hij is in het ziekenhuis overleden later op de dag, dit was twee weken nadat wij de berg hadden beklommen. Op onze terugweg, via Mweke route, kwamen we langs deze stretchers op één wiel, wat ik opvallend vond is dat er zo veel lagen. In het laatste gedeelte van onze trek kwamen we één porter tegen die zo'n stretcher naar boven bracht. De stretchers wegen zo'n 50 kilo en worden boven het hoofd naar boven getild, dit moet ontzettend zwaar zijn, de paden zijn over het algemeen glad, steil en bovendien smal. Bij deze bewuste porter gutste het zweet van zijn voorhoofd toen hij ons passeerde, ik had zo ontzettend met hem te doen, want hij leek er bijna bij neer te vallen. Ik kan niet anders zeggen dat ik diep respect heb voor deze porters, want je zult hier maar op een gegeven moment gebruik van moeten maken en niet meer zelf van de berg af kunnen lopen. Dus nogmaals diep respect.
Mwezi Boutique Resort
Na twee bergen te hebben beklommen en een week safari op het vaste land, vond ik het tijd om te gaan relaxen. Aangezien ik eigenlijk nooit een strandvakantie boek, had ik enige reserve of ik mij niet zou gaan vervelen. De laatste keer dat ik in de zomer een dag aan het strand had doorgebracht moet ergens in 2008 zijn geweest. Een strandvakantie alleen zal ik nog steeds niet zo snel boeken, maar een dag of wat aan de vakantie plakken zal ik nu misschien iets sneller doen, voor op gesteld dat vriendlief meegaat.
Crepuscular light ove
We hadden maar twee dagen in Stone Town en meteen op de eerste avond werden we getrakteerd op deze mooie zonsondergang. Als of het zo moest zijn kwam deze traditionele Dwow boot net voorbij varen. Omdat we rest van de week aan de andere kant van het eiland verbleven, was dit het enige moment dat we van de zonsondergang konden genieten. Opvallend was het hoeveel kinderen nog aan het zwemmen waren net voordat het donker werd.
Fearless Masai Boys..
Langs de weg zagen we een aantal van deze Masai jongens, in zwart met hun indrukwekkende witte geschilderde gezichten. Na kort onderhandelen waren ze bereid om ons een paar fotos te laten maken. Ik vond ze best wel imponerend. Rite of Passage Het toegangsritueel is een van de meest belangrijkste feesten binnen de Masai gemeenschap, het markeert het meerderjarig worden van Masai jongens tussen de leeftijd van 12 tot 25 jaar oud. Het voorbereiden van deze ceremonie neemt ongeveer 2 maanden in beslag. De jongens moeten alles wat ze bezitten opgeven en weggeven. Op de dag van de ceremonie wordt hun hoofd geschoren en hun gezichten met witte verf beschilderd. Ze dragen voor de komende maanden alleen zwarte kleding en struisvogelveren als hoofdtoooi. Hierna voeren de stamouderen het toegangsritueel uit, waarbij de jongens een voor een besneden worden. De besnijdenis wordt zonder verdoving uitgevoerd, hetgeen zeer pijnlijk is. Ze moeten dit in stilte verdragen, elke uiting van pijn wordt gezien als ontering. De genezing van de wond duurt zo'n 4 tot 8 maanden en gedurende deze periode dragen de jongens alleen zwarte kleding. Als het ritueel voltooid is dan worden de jongens als krijgers gezien. Vanaf dat moment zijn ze verantwoordelijk voor de veiligheid binnen hun gemeenschap en gedurende het droogte seizoen zijn, zowel jongens als krijgers, verantwoordelijk voor het hoeden van hun vee.
Sopa Lodge, Ngorongor
Door panne onderweg kwamen we redelijk laat bij onze accommodatie, Sopa Lodge, aan. Ik had hier, omdat het hotel direct aan de krater ligt, naar uitgekeken om tegen de zonsondergang foto's te maken. Persoonliijk vond ik de prijs voor de accommodatie vreselijk buiten proportie, maar omdat het panorama uitstekend zou zijn, hadden we hier toch maar geboekt. Bij aankomst wilde ik eingelijk meteen naar de kraterrand lopen om wat foto's schieten, maar we werden direct naar onze kamer begeleid en bleek dat onze kamer best wel ver van het hoofdgebouw af lag. Bij ons gebouw had je geen mogelijkheid om überhaupt bij de kraterrand te komen en teruglopen had eigenlijk geen zin, want we hadden nog maar een paar minuten daglicht over. Behoorlijk uit mijn hum ging ik toch naar buiten om toch wat foto's te maken, het resultaat was niet waarop ik op gehoopt had. Bij gebrek aan beter heb ik deze foto vanuit de hotelkamer door het glas gemaakt. Zelfs de volgende ochtend, kreeg ik niet de kans om bij de kraterrand foto's te maken, de regen kwam met bakken de lucht uit en de wolken vormde een dikke mist. Toen we later de krater inreden klaarde het weer gelukkig op.
Last burst of sunligh
Voor onze 7-daagse safari had ik gekozen voor een mix van accommodaties, twee nachten verbleven we in Kisura Serengeti tented camp. Moet zeggen dat juist deze accommodatie tot in de puntjes verzorgd was. Ik denk dat ik dit de meest unieke ervaring vond, letterlijk aan alles was gedacht en toch midden in de wildernis. Op enige afstand liepen de zebra's, giraffes, impala's en Thomsongazelles aan ons voorbij en s'nachts hebben we fantastisch geslapen, ondanks dat de hyena's aan de tent hadden gesnuffeld en er leeuwen waren gespot niet ver van het tentenkamp. Op onze eerste avond werden we getrakteerd op een fantastische zonsondergang. Terwijl de rest van mijn gezelschap in de bar lounge zaten, verkoos ik om het schouwspel buiten te bekijken.
Meru krater
Op de terugweg van Socialist Peak hadden we tijd om de Meru krater op afstand te bekijken. Tijdens onze nachtelijke wandeling hadden we de krater met maanlicht gezien, maar hadden geen tijd om hier lang bij stil te staan. De wandeling naar de top van mount Meru of naar de krater kan alleen onder begeleiding van een parkranger, de berg ligt in het Arusha nationaal park en hier komen van allerlei wilde dieren voor zoals: giraffes, wrattenzwijnen, zebra's, bavianen en als je mazzel hebt kun je zelfs olifanten tegen komen. De trek naar mount Meru kan in 3 of 4 dagen gedaan worden, het is de twee na hoogste berg van Tanzania en is wellicht fysiek zelfs wat zwaarder om te beklimmen dan Kili, Zeker het laatste gedeelte naar de top is een stuk steiler en er zijn diverse secties waarbij je langs kettingen naar boven loopt.
Morgenstond met blik.
In de voorbereiding voor onze beklimmingen van Mount Meru en Kilimanjaro had ik nooit rekening gehouden dat je de trek kan plannen met volle maan en dat veel mensen dit ook doen. Het was dus een complete verrassing toen we ons klaar maakten voor de beklimming (summit night) van Mount Meru, dat er naast een volle maan, ook geen wolk te bekennen was. De sterrenhemel was zeer helder, en we besloten de beklimming te doen zonder onze hoofdlampen. Het werd een unieke ervaring, te meer omdat de groepen die na ons naar boven kwamen wel allemaal hun lampen gebruikten. Bij aankomst op de top werden we beloond met het ochtendgloren achter Kilimanjaro. Dit uitzicht heeft bij mij toch wel even de adem doen benemen, en zal dit moment nooit vergeten.
De hoge toppen van...
Picos de Europa, wat een prachtig mooi gebied is dit, we hebben hier drie weken in 2008 doorgebracht. Onze basis was in het charmante plaatsje Potes, vanuit hier hebben we nagenoeg ieder berweggetje met de auto aangedaan en hebben we veel gewandeld. Één van de wandelingen bracht ons naar Fuente Dé, waar we de kabelbaan naar boven namen, die ochtend was het mistig en koud, maar al snel brak de zon door. Wat een mooi stukje Spanje is dit. Majestueuze bertoppen, hoogvlaktes met loslopende koeien & schapen, aasgieren die hoog boven de bergen cirkelen. De wandeling leidde ons langs Portillas de Boquejón, hier lunchten we tussen de nieuwsgierige koeien, een oase van rust, nagenoeg geen andere wandelaars gezien tijdens deze wandeling. Het einde van de route was in Espinama, tijd voor een glas rode wijn en tapas. Vanuit hier was het ongeveer 4 km terug lopen naar de plek waar we eerder die dag de auto hadden achter gelaten.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
