Ambassadeur ThijsVDenBurg

Thailand • Kanchanaburi

Thailand • Kanchanaburi

Jeanique

Krasae Cave is een bijzondere plek om te bezoeken. De Death Railway loopt langs Krasae Cave en er wordt gezegd dat dit een van de mooiste plekken is waar de railway langs komt. Gek genoeg hebben nog niet veel mensen dit prachtige plekje ontdekt. Geen Wikipedia pagina of een stukje in de Lonely Planet. Krasae cave werd tijdens de bouw van de Death Railway in WWII gebruikt als campsite door de krijgsgevangenen. Nu staat er een grote gouden boeddha beeld in de grot en is het een heilige plek. De plek is gemakkelijk te bereiken via de auto of met de trein. Het ligt op ongeveer een uur van de stad Kanchanaburi. Je kunt daar de trein pakken en uitstappen op het Thamkrasae Station en het spoor lopend volgen naar de grot. Als je met de auto gaat net als ik: er is een parkeerterrein waar je de auto gemakkelijk kwijt kunt. Als je de auto uitstapt, kom je terecht op een Birmees marktje met leuke souvenirs, kleding en eettentjes. Als je het marktje helemaal af loopt, kom je uit op de spoorlijn. Loop richting het mooie uitzicht van de River Khwai Noi en je ziet de grot liggen aan je linkerzijde. Toen ik daar was, was ik de enige in de grot op 1 lokale bewoner na. Een jongetje van een jaar of 6 die naar de shrine was gekomen om wierook aan te steken. Het jongetje vond mijn camera erg interessant en vroeg (met handen en voeten) of hij de camera vast mocht houden. Natuurlijk gaf ik hem mijn camera, zo'n lief gezichtje zeg je niet snel nee tegen! Al snel begon hij foto's te maken van alles om hem heen. Wat een leuk gezicht om te zien, zo enthousiast. Het deed me denken aan mijn eerste keer dat ik een camera vasthield. Ik deed precies hetzelfde als dit kleine jongetje. Ik denk graag dat dit moment voor hem misschien een belangrijke is geweest. Dat het een droom om te fotograferen heeft doen ontstaan, net zoals dat bij mij gebeurde zoveel jaren geleden.

Niger • Centraal -en Noord-Niger

Niger • Centraal -en Noord-Niger

Bowral

Ik mag graag festivals, feesten of bijzondere evenementen bezoeken. Een van mijn favorieten is toch wel het Gerewol-festival. Ik heb twee keer Gerewol mee mogen maken: vier jaar geleden in Niger en afgelopen oktober in Tsjaad. Wat is er nou zo bijzonder aan een Gerewol-festival? Elk jaar in september of oktober, vlak na de regentijd, heeft in met name Niger en Tsjaad het Gerewol-festival plaats. Het is een soort huwelijksmarkt waarbij de vrijgezelle mannen zich presenteren aan de vrijgezelle vrouwen. Na een paar middagen en avonden onvermoeibaar dansen, zingen en springen hopen de mannen een vrouw voor zich te kunnen winnen. Alle aandacht is gericht op het uiterlijk van de mannen. Hoe wit zijn hun tanden? Zijn ze gespierd? Hoe goed kunnen ze met hun oogpupillen rollen? De vrouwen bepalen dus wie zij als partner willen hebben en niet omgekeerd! De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Het zijn immers nomaden. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodaabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (zebu’s, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Op de foto zie je een aantal mannen ‘in lijn’ zingen en dansen. De locatie van dit Gerewol was een paar uur (woestijn)rijden vanuit de historische stad Agadez. De geelachtige gloed over de foto werd veroorzaakt door een nakende zandstorm. Een paar minuten later moest iedereen een veilig heenkomen zoeken in tentjes.

Nepal • Centraal hoogland

Nepal • Centraal hoogland

Dianadm

Langs de Punyamata-rivier, net buiten de stad Panauti, leeft een grote groep Nepalese zigeuners. Ze wonen in tenten en hebben met een minimum aan middelen toch een bestaan weten op te bouwen. Mijn oog valt op een vrouw, een opvallende verschijning met een oversized colbert en dubbele muts. Later op de dag zie ik haar weer en moet ik wel een foto maken. Ik val vooral voor haar ogen en doorleefde gezicht. Een lachje kan er helaas niet vanaf...