KHeijlaerts

Een bijzonder stadsbeeld heb je natuurlijk in Pompeii. Vernield door de Vesuvius en altijd behouden. Afgelopen februari was ik er vrij op tijd in de ochtend. Heerlijk rustig! Dit is een van de hoofdstraten in Pompeii, met op de voorgrond een van de 'zebrapaden'. Anders dan ik dacht is dit niet om de karren uit deze straat te weren, maar voor de voetgangers om over te kunnen steken. De straten werden namelijk regelmatig schoongespoeld en dan dan stond de straat vol water. Via deze stapstenen kon men dan toch de overkant bereiken.

Georgië

Sighnaghi

Als je met de auto naar Sighnaghi rijdt vanaf Tbilisi is dit je eerste view op het plaatsje. Het is niet groot, maar wel mooi en gezellig. De ligging op de heuvel met het vlakke achterland en bij mooi weer in de verte de bergen (bij ons helaas niet zo helder) met daarbij de rode daken tussen het groen is een mooi gezicht. Het plaatsje doet zeker zo van een afstandje wat Italiaans aan vond ik. Gisteren plaatste ik al een foto van een deel van de stadsmuur die op deze foto niet te zien is omdat de muur meer in het linkerdeel (vanuit hier gezien) van de stad ligt. Het stadje is de afgelopen jaren flink opgeknapt om het meer op de kaart te zetten voor toeristen. Ik had het idee dat het allemaal nog een beetje moest komen. We hebben hier 2 nachten geslapen en ik vond het erg rustig en gemoedelijk. Wel wat kraampjes voor toeristen, alleen geen klandizie... We hebben in dit stadje ook superlekker gegeten, en een heerlijke wijnproeverij gedaan. Het ligt immers in de wijnregio van Georgie! Culinair dus zeker een aanrader. (Is dit dan een lekker landschap?) Verder heb ik nog een potje backgammon gespeeld met een paar oude mannetjes, ook erg leuk! Goede herinneringen heb ik dus aan dit stadje.

Georgië

Chinese muur in...Sig

Sighnaghi is een supermooi stadje in het oosten van Georgie. Deze streek heet Kachetie en staat bekend om zijn wijn. Het stadje ligt prachtig op een heuvel en de cipressen steken overal boven de vele rode daken uit waardoor het wat Italiaans aandoet. De stad is in de 18e eeuw gebouwd en daarbij is een grote stadsmuur rondom de stad aangelegd met 23 wachttorens. Op de foto zie je een deel van deze muur. Je kan een heel stuk over de muur lopen. Op diverse plaatsen kan je via trappen erop komen. Bij helder weer zou je in de achtergrond van mijn foto de bergen zien liggen. Nu is het slechts een blauwe schim.

Georgië • Kaukasus gebergte

Ananuri

Een van de belangrijkste kloosters die je tegenkomt als je de Georgische Militaire weg neemt is het 17e eeuwse gefortificeerde Ananuri-klooster. Het ligt heel mooi aan het Zhinvali-stuwmeer. Het heeft 2 mooie kerken. In de grootste, de Hemelvaartskerk, kun je prachtige fresco's bewonderen. De toren die je links op de foto ziet kan je ook op klimmen voor mooi uitzicht over het complex richting het meer. Wel goed opletten als je de toren opgaat, want zoals op de meeste plaatsen in Georgie zijn hier geen veiligheidsvoorzieningen en is het onderhoud niet zoals we hier in west-Europa gewend zijn. Wat ik dan juist weer heel tof vind! Evenals de gratis entree bij de meeste bezienswaardigheden. Loop ook even terug de brug op om dit uitzicht op het gehele complex te hebben.

Frankrijk • Bretagne

Laagjes

Tijdens mijn tripje naar Bretagne maakte we een avondwandeling naar het kapelletje bovenop de heuvel vlakbij ons huis. Het zou droog zijn die avond, maar helaas begon het toch te regen. Zo'n hele fijne miezerregen waar je goed nat van wordt. Twijfel: teruggaan of hopen dat het zo weer droog wordt... Het werd het laatste en daar ben ik heel blij mee. Toen we bovenkwamen was het licht fantastisch! Wel droog inmiddels, maar het vocht hing nog in het dal. De zon die langzaam onderging kleurde de laagjes mooi warm. edit: Zoals RReintjes en Agrotewal in de reacties zeggen... Vergroot komt de foto beter over.

Wandelen in het...Mul

Een lekker landschap om in te wandelen kan je de regio rond Echternach, Berdorf en Mullertal zeker noemen. De omgeving is bijzonder mooi! Prachtige groene bossen door het vele mos met daarin ruige rotspartijen met bijzondere namen, waar je tussen smalle spleten en kloven door wandelt. Veel trappetjes voeren je de diepte in, om er even later weer uit te mogen klimmen. Twee weken geleden heb ik een fantastische wandeling van ongeveer 27km gemaakt door deze omgeving. Een flink stuk van route 2 van de Mullerthal-trail, die goed aangegeven staat evenals de andere wandelingen in de regio. Vele goed uitgezette wandelroutes bieden de wandelaar veel keus. Delen van wandelingen maken kan ook, er rijden voldoende bussen om je weer naar je startpunt te brengen. Koop bij een infopunt een gedetailleerde wandelkaart voor 4 euro, en stippel een mooie wandeling uit. De ochtend begon met mist, wat een sprookjesachtige setting opleverde. Wij vertrokken rond een uur of 8 in de ochtend waardoor we hier ook nog eens alleen rondwandelden. Pas na een uur kwamen we de eerste andere hikers tegen.

Roken in de flying...

Zoals jullie uit de eerdere foto's ook hebben kunnen opmaken zijn de kabelbanen in Chiatura ondanks hun slechte staat nog volop in gebruik voor dagelijks openbaar vervoer. Stap maar in als je durft! Het is wel even slikken. De locals hebben er geen problemen mee, heel ontspannen benut hij de tijd van het ritje om een sigaretje te roken. Bedenk hierbij dat we met 4 man in zo'n klein ding stonden terwijl het buiten 40 graden is en we enkel die gaas-rondjes hebben als frisse lucht...

Zicht op Chiatura

Vanuit de flying coffins van Chiatura heb je mooi zicht op de stad beneden je. Toen we boven kwamen met de blauwe kabelbaan hebben we vanaf daar wat meer op het gemak naar de stad onder ons staan kijken. Zo van boven ziet de stad er best tof uit, beneden is alles behoorlijk aan een opknapbeurt toe net als de coffins zelf natuurlijk. Op de foto zie je het eigenlijk ook al wel aan de daken.

Beetje claustrofobisc

Nogmaals een foto uit Chiatura. Dit keer van een van de andere kabelbanen die de stad rijk is. (zie mijn eerdere foto's voor meeruitleg over de kabelbanen) Last van claustrofobie moet je niet hebben in deze 'coffin'. Deze is klaar voor vertrek, een man kijkt uit een raampje/gaasje. Wij nemen de volgende weer eerst nog even van het uitzicht over de stad genieten. Het is bloedheet in zo'n ding bij 40 graden buiten en vol in de zon. Het bedieningshuisje staat aardig schuin, en kan zoals alles wel een likje verf gebruiken. Links komt straks de andere aan. Wel keurig telkens het hekje sluiten.

Bijzondere rit in de.

Een vlucht in een van de 'flying coffins' van Chiatura is een bijzondere ervaring. Je zal in ieder geval de knop 'verstand' even uit moeten zetten omdat het onderhoud niet helemaal volgens de westerse maatstaven is. Je kijkt op sommige plekken letterlijk door de verroeste ijzeren platen heen. Ze worden daarom in de volksmond ook wel de 'flying coffins of Chiatura' genoemd. Of de telefoon nog functioneel is weet ik niet, zoals je kan lezen mogen er maximaal 7 personen in deze 'coffin'. De dame links is de 'liftdame' zeg maar; Ze begeleid iedere rit. De man is gewoon een bewoner van een van de flats bovenop de berg. Hij vond het wat mooi dat wij erbij zaten en maakte dan ook graag ruimte voor me zodat ik een foto kon maken, hij snapte toch ook wel dat zijn dagelijkse ritje voor ons een bijzonder ritje was! Ik heb het zelfs aangedurfd om door het raampje wat hij open houd een foto naar beneden te maken. Die zien jullie nog wel eens verschijnen. Dit is overigens dezelfde 'coffin' als op de foto die ik gisteren plaatste. We hebben ook nog in een andere vrij 'claustrofobische' variant gezeten. De kabelbanen in Chiatura zijn in het Sovjet-tijdperk aangelegd als openbaar vervoer. De banen werden gebouwd om arbeiders makkelijk te vervoeren die in de mijnen naar mangaan groeven. Zo'n zestig jaar later zijn nog altijd veel van de 21 kabelbanen nog steeds in gebruik als een soort van luchtbuslijnen. Nu nog zijn de kabelbanen in Chiatura de snelste en handigste manier voor forenzen om door de stad te reizen. Niet iets wat je met een groepsreis aandoet... (in ieder geval 'nog' niet) Maar gelukkig reisden wij zelf met een gehuurde auto en konden we deze plaats dus wel aandoen. Een van de toppers van onze reis qua belevenissen!

Fying coffin

In Chiatura (een industriestad een stukje ten noord-oosten van Kutaisi) werd in het Sovjet-tijdperk openbaar vervoer geïntroduceerd in de vorm van kabelbanen. De banen werden gebouwd om arbeiders makkelijk te vervoeren die in de mijnen naar mangaan groeven. Zo'n zestig jaar later zijn nog altijd veel van de 21 kabelbanen nog steeds in gebruik als een soort van luchtbuslijnen. Nu nog zijn de kabelbanen in Chiatura de snelste en handigste manier voor forenzen om door de stad te reizen. De stad is namelijk gelegen op en tussen de bergen. Om snel van je sovjetflat beneden in het centrum te komen, om van de ene berg naar de andere te gaan en om dus bij de mijnen te komen is dit vele malen sneller dan via de weg: en gratis! Het onderhoud is echter wel een puntje... Je kijkt op sommige plekken letterlijk door de verroeste ijzeren platen heen. Ze worden daarom in de volksmond ook wel de flying coffins of Chiatura genoemd. Wij hebben 2 van deze kabelbanen heen en weer gepakt. (Gewoon: omdat het kan!) En ook gesproken met mensen die het dus serieus dagelijks gebruiken om bij hun huis te komen. Het uitzicht boven is ook echt heel tof over de stad. Niet iets wat je met een groepsreis aandoet... (in ieder geval 'nog' niet) Maar gelukkig reisden wij zelf met een gehuurde auto en konden we deze plaats wel aandoen. Een van de toppers van onze reis qua belevenissen!

Frankrijk • Bretagne

Tussen de rotsen

Castel Meur, oftewel 'het huisje tussen de rotsen' werd in 1861 gebouwd. Door het huisje tussen de rotsen te bouwen hebben de bewoners geen last van de krachtige winden die typisch zijn voor de streek. Het is een van de meest gefotografeerde huisjes aan de kust van Bretagne, meestal recht van voren. Hier eens vanuit een andere hoek. Je kan dit unieke gebouw alleen van een afstand bewonderen, en dat is maar goed ook. Zo blijft het bewaard en beschermd. Er wonen ook werkelijk mensen, heel bijzonder!

Georgië • Zwarte Zee kustgebied

Lekker insmeren

Het strand van Ureki aan de zwarte zee bestaat uit zwart zand. In tegenstelling tot het strand bij Batumi waar het uit pebbles bestaat. Het is een leuk badplaatsje waar de Georgiers graag een stranddagje doen. De Sovjets waren ervan overtuigd dat het ijzerhoudende zwarte zand hier geneeskrachtige werking had. Ze bouwden er daarom sanatoria. Duizenden Sovjetburgers kwamen hier jaarlijks om gezondheidskuren te volgen. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie kwam daaraan een einde, maar inmiddels maakt het plaatsje een comeback. Het water is heerlijk warm en minder zout dan de Noordzee. Overal aan het strand zie je mensen die zich met het zwarte zand insmeren. Zo ook deze 3 meisjes. Ach al heeft het zand geen geneeskrachtige werking dan is het nog steeds leuk om te doen, en een scrubbehandeling op zijn tijd vind onze huid ook wel fijn ;-)

Frankrijk • Bretagne

Ruige roze rotsen

Deze ruige roze rotsen vind je aan de Cote Granit Rose bij Ploumanach. Heerlijk landschap om in rond te dwalen: De ruige rotsen met hun mooie kleur waar de golven tegenaan beuken, de heide die in Juli in bloei staat en prachtig kleurt bij de rotsen, het heldere blauwe water, de bootjes op zee... Heerlijk!! Je moet wel even geduld hebben voordat de golven bij beide rotsen flink er tegenaan beuken. Want dat is natuurlijk het mooiste, als het op 2 plekken opspat. Maar dat vind ik juist een leuk spel; het voorspellen of de golf die er nu aankomt groot genoeg is voor een toffe foto.

De mysterieuze Katski

De Katskhi pillar is een natuurlijke kalkstenen monoliet gelegen in het dorp van Katskhi in het westen van de Georgische regio van Imereti, nabij de stad Chiatura . Het is ongeveer 40 meter hoog, en kijkt uit over het kleine rivierdal van Katskhura. Ook dit is weer iets wat ik niet in de reisgidsen heb kunnen vinden. We waren naar Chiatura geweest een onderweg naar Kutaisi toen we dit vanaf de weg in de verte zagen liggen! Heel bijzonder! Het Katskhi-pijlercomplex bestaat momenteel uit een kerk, een crypt, drie kluizenaarscellen, en een wijnkelder op het ongelijke bovenvlak van de kolom. Aan de voet van de pilaar staan ??de nieuw gebouwde kerk van Simeon Stylites en ruïnes van een oude muur en belfort. De rots, met een bovenvlak van c.a. 150 m2 is omringd door legendes. Het wordt in verband gebracht met de 'stylites' (pilaarheiligen) die geloofden dat ze dichter bij god kwamen als ze op een pilaar zouden zitten. Hoe ze ooit op de monoliet kwamen en ook nog eens in staat waren daar een kloostercomplex te bouwen is nog steeds een raadsel. In juli 1944 maakte een groep onderzoekers onder leiding van de bergbeklimmer Alexander Japaridze en de schrijver Levan Gotua de eerste gedocumenteerde beklimming van de Katskhi-pillar. Van 1999 tot 2009 werd hij meer systematisch bestudeerd. Uit dit onderzoek bleek dat de ruïnes uit de 9e of 10e eeuw komen. Een Georgische inscriptie die paleografisch gedateerd was tot de 13e eeuw, suggereert dat de kluizenaarscellen toen nog steeds in gebruik waren. Religieuze activiteit begon te herleven in 1995, met de komst van de monnik Maxim Qavtaradze, een inwoner van Chiatura. Hij woonde hier 20 jaar! Met behulp van lokale dorpelingen en een culturhistosrische organisatie, herstelde Qavtaradze de 1200-jarige kloosterkapel op de top van de rots.

Hohllay

Als je een wandeling maakt in het Mullerthal kom je allerlei rotsformaties tegen die ook een naam hebben gekregen. De Hohllay (holle rots) die je op de foto ziet is een door mensenhand uitgeholde rots. De Romeinen hebben hier destijds stenen om te bouwen gewonnen. In de Middeleeuwen heerste in deze steengroeve een drukte van belang, omdat de Banmolens van het Oeren klooster (bij Trier) verplicht waren, alleen molenstenen te gebruiken, die hier vandaan kwamen. In de structuren in de rotsen is deze menselijke activiteit nog duidelijk te zien.

Italië • Napels

Spacca di Napoli

Op de foto zie je de stad Napels van boven. Als je het Castel Sant' Elmo bezoekt heb je 360 graden rondom uitzicht over de stad. De centrumkant (foto) vond ik het meest bijzonder omdat je hier ziet waarom de oude, smalle winkelstraat in het oude stadscentrum in de volksmond ook wel 'Spaccanapoli' wordt genoemd. Dit betekend namelijk: 'Napels splitter'. Op de foto zie je aan de rechterkant het klooster sante Chiara, en links de kerk van gusu Nuovo en de basiliek dello spirito santo. Rechtsachter zie je het centraal station. Castel Sant' Elmo toornt hoog boven de stad uit. Gelukkig kan je het grootste deel van deze hoogte vanuit het centrum afleggen met een kabeltram. Vervolgens is het in de wijk waar je dan uitkomt nog ongeveer 10 minuten lopen. Entree kost 5 euro, verder is er niet veel te doen in het Castel, maar het uitzicht is absoluut het geld waard. Na afloop vonden wij het leuk om naar beneden te lopen ipv weer met de kabeltram terug.

Wandelparadijs

Een lekker landschap om in te wandelen kan je de regio rond Echternach, Berdorf en Mullertal zeker noemen. De omgeving is bijzonder mooi! Ruige rotspartijen met bijzondere namen, waar je tussen smalle spleten en kloven door wandelt. Prachtige groene bossen door het vele mos. Als je er kennis en interesse in hebt komen hier door de vele microklimaten hele zeldzame soorten mossen, korstmossen, planten e.d. voor. Vele goed uitgezette wandelroutes bieden de wandelaar veel keus. Delen van wandelingen maken kan ook, er rijden voldoende bussen om je weer naar je startpunt te brengen. Koop bij een infopunt een gedetailleerde wandelkaart voor 4 euro, hierop staat alles wat je weten wil.

Foggy forest

Wat is het mooi in de omgeving bij Echternach en Berdorf! Een omgeving vol met fantastische rotsformaties, veel relief en groenbemoste bossen. Dit weekend heb ik een fantastische wandeling van ongeveer 27km gemaakt door deze omgeving. Een flink stuk van route 2 van de Mullerthal-trail. Die goed aangegeven staat evenals de andere wandelingen in de regio. Koop bij een van de vele infopunten een gedetailleerde wandelkaart van de regio voor 4 euro en stippel een mooie route uit. De ochtend begon met mist, wat een sprookjesachtige setting opleverde. Wij vertrokken rond een uur of 8 in de ochtend waardoor we hier ook nog eens alleen rondwandelden. Pas na een uur kwamen we de eerste andere hikers tegen.

Georgië • Tbilisi

Toplocatie

Op mijn vorige foto zie je als je goed kijkt links op de Mtatsmindaberg een rechthoekig doosje. Dat is dit gebouw. Een goed restaurant met prachtig uitzicht over de lager gelegen stad. Je komt er met de funiculaire die daar in 1905 is aangelegd. Halverwege kom je langs het pantheon voor beroemde Georgiers en het klooster van de Heilige David.(dezelfde David als de David die later het grottenklosstercomplex David Gareja zou realiseren). Bovenaan kom je uiteindelijk bij het Mtatsmindapark op 500m hoogte waar dus dit in stalinistische stijl gebouwde restaurant zich bevind. Heel toepasselijk heet het ook Restaurant Funicular. Verder vind je hier een amusementspark met reuzenrad e.d. en de televisietoren. Let wel op: de funiculair werkt alleen van 9-16u Dus voor avondeten is het misschien iets minder handig.

Georgië • Tbilisi

Vredesbrug

Eerder vanavond plaatste ik een foto die ik vanaf deze brug heb genomen. De vredesbrug is een bezienswaardigheid op zich en geeft goed de vernieuwende stijl van de stad weer. Het is een voetgangersbrug en is 's avonds mooi verlicht. Maar vroeger op de avond als de zon onder gaat is het ook erg mooi. Tbilisi is eenvoudig te voet te verkennen. De stad spreidt zich langs de beide oevers van de Mkvaririvier.

Georgië • Tbilisi

De avond valt

Ik ben verliefd geworden op Tbilisi. Wat een fijne stad om in te vertoeven. Vooral in de ochtenduren tot een uur of 11 is het overal nog erg rustig en kan je dus het beste de 'toeristische' plaatsen aandoen zoals de hoek van de zwavelbaden. In de avond is het zicht op de stad erg mooi als het licht mooi warm is. Deze foto nam ik vanaf de moderne vredesbrug die voetgangers over de Mtkvari naar het Rikepark brengt. Dit is een compleet nieuw aangelegd park met in de avonduren een speciale lichtshow bij de fonteinen. In het Rikepark vind je ook het station van de kabelbaan die je op de foto ziet. Deze brengt je naar de top van de heuvel. Zowel in de kabelbaan als op het eindpunt heb je een prachtig uitzicht over Tbilisi. De kabelbaan betaal je met een chipkaart (ook wel de METROMONEY genoemd), die je ook voor de bussen en metro gebruikt. Een enkele reis kost 1 GEL. De kaart is ook bij het kabelbaanstation te koop. Het paardenstandbeeld wat je ziet is van koning Gorgasali. Volgend de legendes heeft hij de toenmalige hoofdstad Mtscheta verruild voor Tbilisi nadat zijn lievelingsvalk tijdens een fazantenjacht in het water terecht kwam. Toen bleek dat beide vogels waren gekookt als gevolg van de hoge temperatuur van het water besloot Gorgasali de plek Tbilisi te noemen (tbili = warm) en hier zijn nieuwe hoofdstad te bouwen. Het standbeeld kijkt uit over de warme zwavelbaden en over de rivier.

Georgië • Zwarte Zee kustgebied

Aan het strand