Jomo01
Two Grumpy Eagle's
In Polen ben ik 3 dagen in een hut geweest voor het fotograferen van de Europese zeearend. Ik heb daar mooie beelden kunnen maken van deze prachtige roofvogels. Deze zaten even op het veld. Goed te zien de haak aan de snavel.
Datoga vrouw met kind
In de buurt van Lake Eyasi leven de Datoga, semi-nomadische veetelers zoals de Masai. De vrouwen van de Datoga dragen gewaden van geitenhuid, en versieren hun gezicht en lichaam met litteken-tatoeages. We bezochten deze stam met zijn tweeën, begeleid door de lokale campingeigenaar die is opgegroeid in deze streek. Overigens waren we vrijwel de enigen die van het kampeerterreintje gebruik maakten, waar we zeer gastvrij werden onthaald en waar dagelijks met veel zorg een maaltijd voor ons werd bereid. Ook het bezoek aan de kleine Datoga stam was bijzonder. De mannen zagen we niet; die waren op jacht. Maar de vrouwen lieten ons welwillend hun onderkomen zien en vertelden (vertaald door onze lokale gids) wat timide over hun gebruiken. Bovenal vond ik ze prachtig en innemend.
De torii op Miyajima
Het eiland Miyajima is 1 van de hoogtepunten van Japan. De in het water gelegen toegangspoort of torii genaamd is een echte toeristentrekker met zonsondergang. Maar dit zou je niet mogen afschrikken om hier naartoe te gaan. Het water trekt zo ver terug bij eb dat je zelfs naar de poort kunt lopen. Je kunt dit eiland makkelijk als dagtocht doen vanuit Hiroshima maar een nachtje op het eiland is zeker aan te raden. 's Morgensvroeg een wandeling maken zonder toeristen is zalig (als het niet regent) ;-)
Magelang ontwaakt
Het is mooi wakker worden in Magelang, een stadje op ongeveer een uur rijden van de Borobudur. Magelang ligt te midden van een lieflijk landschap van rijstvelden, akkertjes, snel stromende rivieren en wuivende bomen in alle soorten en maten. De tijd lijkt hier stil te hebben gestaan, het Java dat we kennen uit de boekjes en van de Conimex-reclame. Magelang is niet alleen een prima uitvalsbasis voor de Borobudur, maar ligt ook slechts een kwartier brommeren van Windusari waar de mooiste rijstterrassen van Java liggen, minstens zo mooi als Tegallalang op Bali, maar dan zonder toeristen.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
De vleugels uitslaan
Afgelopen weekend heb ik voor het eerste 'sinds Corona' mijn vleugels echt kunnen uitslaan. Onze trip naar Helgoland, die ik al geboekt had in november, stond lange tijd op losse schroeven. Zo'n 10 dagen geleden ontving ik bericht van onze accommodatie dat ze vanaf de 18e mei weer toeristen mogen ontvangen en dat de boot vanaf 20 mei weer gaat varen. Wij hadden de boot geboekt voor de 21e dus alles viel precies op zijn plek. Op het eiland is tot op heden nog niet 1 geval van corona geconstateerd en alle veiligheidsmaatregelen worden er goed nageleefd. Kortom een echte aanrader voor mensen die er op korte termijn toch ff uit willen. Het was heerlijk rustig op het eiland en we hebben enorm genoten van vooral de Jan van Genten die daar nu volop zitten te broeden. Maar ook de zeehonden op het nabij gelegen Dune zijn een traktatie. Verrassend genoeg is mijn telelens de meeste tijd in mijn tas gebleven. Dat is dan ook direct een tip, gebruik ook regelmatig je groothoek of mid-range lens voor wildlife. Bijgaand een Jan van Gent die zijn vleugels even uitslaat met de warme kleuren van de zonsondergang op de achtergrond.
Alleen
Factor 5, ik voel me een echte ontdekkingsreiziger. Dat is wat ik voor deze foto heb aangeklikt, meer om het gevoel aan te geven zoals ik het de afgelopen dagen heb, als een daadwerkelijke ontdekkingsreiziger. Het suikerfeest is aangebroken en de dagen hiervoor was het stil, nog stiller dan gewoon tijdens de coronacrisis. Ik was dikke vrienden geworden met een jonge dromedaris hier op het terrein, maar zelfs die is opeens verdwenen. We mogen vandaag en morgen niet op pad, winkels zijn gesloten. Ik kijk naar buiten geniet van het uitzicht, maar voel me ook verloren. Niet weten wanneer we weg kunnen, is zo nu en dan heel vervelend. Maar ik heb geen klagen, er is elke dag zon, genoeg eten en voldoende water. En ach de mensen, als ik een zeldzaam exemplaar zie is die vriendelijk.. Toch denk ik terug aan toen.
De mistige...rijstter
Ik heb de rijstterrassen van Duoyishu in het zuiden van Yunnan twee keer mogen aanschouwen: in de zomer en in de winter. 's Zomers zijn de terrassen bebouwd met rijstplantjes fris en helder groen, zeker als het zonnetje schijnt. 's Winters is het een ander verhaal. De terrassen staan dan onder water, hetgeen prachtige spiegelende effecten geeft. Wel moet je in de winter rekening houden met veel mist. Bij zonsopkomst is het meestal helder, maar na een uurtje trekken dikke mistvlagen door de valleien en zie je van de rijstterrassen niet veel meer. Mocht je ooit in de winter die kant opgaan, zorg dan dat je in het dorpje Duoyishu overnacht in Jacky' Guesthouse. Jacky is zelf ook amateur fotograaf en hij spreekt Engels. Hij weet de mooiste plekjes in de omgeving te vinden. Kortom, een goed guesthouse met als bonus een terras vanwaar je foto's als deze kunt maken ... :-)
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Op bezoek bij de...Wo
Onze reis naar de oogstfeesten van de Wodaabe in Niger, het Cure Salée Festival, is nog steeds één van de meest bijzondere reizen die we hebben gemaakt. Ja, het was afzien met 3 weken in 45 graden, geen elektriciteit, geen stromend water, weinig te eten en drinken, enz. Maar het was het meer dan waard! Drie weken rondtrekken met een nomaden familie en hun kuddes en getuige zijn van hun dagelijkse manier van leven. En tot slot rondlopen op het 3 dagen durende festival met duizenden Touareg en Wodaabe en hun kamelen. We denken er met veel plezier aan terug. Vooral deze prachtige, trotse vrouw neemt een belangrijke plaats in in onze herinneringen. Opvallend zijn haar tatoeages en de wat blauwachtige kleur op haar gezicht, veroorzaakt door de indigo doeken die ze dragen.
Geel en oranje
Een van de plekken vol kleur in Kolkata is toch wel de flower markt. Een en al bedrijvigheid, maar zo fotogeniek en kleurrijk. Bezoek deze markt niet al te laat op de dag, maar in de ochtend. De bloemen zijn dan nog vers, veel handel en het is er dan ook nog niet zo smerig. Dit geldt helemaal op een regenachtige dag. Het is redelijk druk, maar toch kun je er nog wel fatsoenlijk lopen en fotograferen. Het oranje en het geel voeren de boventoon.
Romantisch toch
Zonsondergangen in El Nido, Palawan. Ze zijn adembenemende iedere dag weer anders. Heerlijk slenteren door het warme, witte zand , afgewisseld met je voetjes in het zeewater en je daarna neerzetten in een luie stoel van een beach tent. Glaasje wijn en maar genieten. Romantischer kan het niet. Geopend komt het beter tot zijn recht
Op zoek naar klaproze
In deze tijd staan overal de klaprozen weer in volle bloei. Vaak in bermen langs de wegen of op akkerlanden. Op sommige plekken heb je echter geluk en staan hele velden vol met deze prachtige bloemen, vaak samen met korenbloemen. Vooral in gebieden met kleinschalige akkerbouw waar biologisch wordt geteeld kun je deze prachtige bloemen volop vinden. Een mooi gebied, relatief dicht bij mij in de buurt, is de Gijzenrooise zegge in Geldrop. Een natuurgebied van ongeveer 115ha met een schitterend groot veld vol met klaprozen en korenbloemen. Echt een lust voor het oog.
Heavy Metal Boy
De Gelada's komen enkel voor in de Simien Mountains. Ze leven daar op de hoogvlaktes in groepen die kunnen oplopen tot wel enkele honderden. Het zijn planteneters en voeden zich vooral met gras en de wortelen dat ze met hun handen plukken. Het is daarmee de enige apensoort die graast. In elke groep is er een dominant mannetje. De mannetjes zijn herkenbaar aan hun rode borst. Het viel me op hoe mooi hun haar was, precies juist gekamd. Een rocker uit de jaren '80. Deze foto is genomen met tegenlicht daarom de mooie gloed langs zijn haren.
Mistige zonsopgang
Op safari gaan is voor mij de ultieme vakantie. Van uitslapen is geen sprake want meestal vertrek je al voor zonsopgang aan je eerste safari van de dag. Die ene ochtend kwam de zon op en we zagen geen hand voor ons ogen door de hevige mist. Wat later begon de mist volledig te kleuren door de opkomende zon en plots zagen we dan een girafkopje omhoog komen uit de hoge grassen.
In het veld
Ik denk dat er overal leuke plekjes jij om te (her)ontdekken, je moet alleen soms wat anders kijken. Zie je een mooie weide, aan een bosrand bijvoorbeeld. Loop er dan niet in, maar kruip er eens in! Het zal je verbazen wat je gaat ontdekken als je op ooghoogte door het hoge gras en de weideplanten kruipt. Overal beestjes en leuke bloemetjes om van te genieten en te fotograferen. Zo ook deze sluipwesp, gefotografeerd met een 100mm macro lens en gebruik gemaakt van een flitser met afstandsbediening in de achtergrond om het silhouette-effect te creëren. Bij thuiskomst wel ff goed checken op teken!
Hadza hunterjongen
Deze jongen behoort tot de Hadza-stam. Hij heeft zich terug getrokken van de groep, en is gefocust op zijn werk. De Hadza die we bezochten bij Lake Eyasi zijn een van de laatste groepen jagers/verzamelaars ter wereld; hun manier van leven is te vergelijken met die van bosjesmannen in de Kalahari-woestijn. De Hadza leven in tijdelijke hutten, in familie-achtig groepsverband. Ze jagen met pijl en boog en verzamelen wortels en wilde vruchten zoals mensen duizenden jaren geleden al deden. We mochten met hen mee jagen, wat een bijzondere ervaring was. Ik kon de (jonge) jongens met moeite bijhouden, rennend door de struiken en acacia's waar ik bloedende schrammen en wondjes aan overhield. Om uiteindelijk een geschoten eekhoorntje ter plekke aan het spit te roosteren. Mocht je een dergelijke unieke ervaring overwegen; bereid je erop voor dat je in de startblokken staat om zonder waarschuwing opeens te moeten gaan rennen, smeer je alvast in met zonnenbrand en vergeet niet een hoofddeksel te dragen ;)
Afterglow
Een reis die ik nog net heb kunnen meepikken voordat het Coronaspook ging regeren over Europa, was naar Fins lapland. Het waren 4 intensieve dagen, maar wat hebben we genoten. 2 avonden hebben het geluk gehad met het noorderlicht. Dit is een foto van de laatste flarden noorderlicht terwijl wij genieten van een warm drankje en marshmellos in de tent.
Alles in het oog...ho
South Luangwa heeft de hoogste luipaarddichtheid van heel Afrika. Dit hebben we dan ook gemerkt tijdens onze safari's. Elke dag hebben we verschillende luipaarden gezien. Dit luipaard heeft uren op dezelfde plek gelegen, hij hield wel alles goed in't oog. We hebben South Luangwa in november bezocht. (begin vh regenseizoen) De prijzen zijn dan bijna gehalveerd in sommige kampen/lodges. Prachtige safari's gedaan maar je moet wel rekening houden dat als het geregend heeft dat je niet alle tracks kunnen doen in het park, dus automatisch een beetje beperkt. Wij en onze vrienden waren de enige gasten in onze lodge, dus in november is dit zeker buiten de gebaande paden.
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Gerewol: een...huweli
Ik mag graag festivals, feesten of bijzondere evenementen bezoeken. Een van mijn favorieten is toch wel het Gerewol-festival. Ik heb twee keer Gerewol mee mogen maken: vier jaar geleden in Niger en afgelopen oktober in Tsjaad. Wat is er nou zo bijzonder aan een Gerewol-festival? Elk jaar in september of oktober, vlak na de regentijd, heeft in met name Niger en Tsjaad het Gerewol-festival plaats. Het is een soort huwelijksmarkt waarbij de vrijgezelle mannen zich presenteren aan de vrijgezelle vrouwen. Na een paar middagen en avonden onvermoeibaar dansen, zingen en springen hopen de mannen een vrouw voor zich te kunnen winnen. Alle aandacht is gericht op het uiterlijk van de mannen. Hoe wit zijn hun tanden? Zijn ze gespierd? Hoe goed kunnen ze met hun oogpupillen rollen? De vrouwen bepalen dus wie zij als partner willen hebben en niet omgekeerd! De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Het zijn immers nomaden. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodaabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (zebu’s, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Op de foto zie je een aantal mannen ‘in lijn’ zingen en dansen. De locatie van dit Gerewol was een paar uur (woestijn)rijden vanuit de historische stad Agadez. De geelachtige gloed over de foto werd veroorzaakt door een nakende zandstorm. Een paar minuten later moest iedereen een veilig heenkomen zoeken in tentjes.