Gerrit
Prinsengracht vanaf d
Bep (Elizabeth) vroeg me laatst naar foto's van de Leliegracht waar een van haar verre voorvaderen heeft gewoond. Gisteren met dat prachtige weer ben ik daar weer eens met camera een rondje gaan maken op zoek naar 'andere' plaatjes van mijn stad. Deze is ook voor jou Bep. De blauwe regen staat nog op de Leliegracht, de huizen op de Prinsen.
Tata Somba en Baobab
Hier twee van de meest opmerkelijke fenomenen uit de vallei van de Somba tussen Boukoumbé en Natitingou naast elkaar, de tata, het traditionele lemen huis, en de Baobab.
Stenen op het hoofd e
De weg van Sokodé naar Kara vlak voorbij het hoogste punt, de opmerkelijke col de Aledjo waar de weg tussen twee grote rotsen door gaat. De papaya's die ze overal langs de weg verkopen waren een uitkomst voor de oververhitte fietsers, hoewel je eigen inspanningen verbleken vergeleken bij wat een vrouw daar gemiddeld op haar hoofd meetorst de vele kilometers die ze langs de weg loopt.
Mokko in zijn keuken
Hier zie je Mokko in zijn keuken waar hij voor gasten op een groot buiten houtfornuis kookt volgens de Rastafari principes, zo natuurlijk mogelijk (vegetarisch en zonder zout), het zogeheten 'ital cooking'. Mokko heeft zijn hele leven op het veld gewerkt en heeft nu een eigen 'hotel-restaurant' gebouwd op zijn erf in Sunninghill in Saint Thomas, de meest authentieke parish in het zuidoosten van het eiland aan de voet van de Blue Mountains. Drie zelfgebouwde hutten met bedden en buiten een douche (met warm water). Reken op een unieke van elke luxe gespeende belevenis bij deze gastheer die elke avond zo stoned als een garnaal is en zijn familie, waaronder zijn aandoenlijke vrouw Doris en de tweelingdochters die alles van je willen weten.
De weg van Kandé naar
Van de doorgaande asfaltweg die van noord naar zuid Togo leidt loopt in Kandé een weg naar het oosten, naar de grens met Benin. Die weg loopt door de Atakarabergen en door de vallei van de Tamberma's, die in fantastiosche kasteeltjes van leem wonen die tata's worden genoemd.
Rustig fietspad
De snelweg die van Lomé aan de atlantische kust naar de noordgrens met Burkina Faso zeven honderd kilometer verderop loopt is de enige geasfalteerde weg in Togo die een beetje behoorlijk onderhouden wordt. Meestal moet je dit soort wegen als fietser mijden maar in Togo was het een fantastische, haast verkeersvrije weg, een ideaal soort fietspad.
Azule, aan de...Bourg
De Route de Vin loopt door de heuvels ten westen van de vlakte van de Saone, door pittoreske dorpjes en door eindeloze heuvels begroeid met de beste druiven van de wereld. Hier is de wijnteelt al sinds de Middeleeuwen van een zeer hoog niveau.
Frankrijk • Rhone vallei en Provence
Frankrijk • Rhone vallei en Provence
Seguret
Behalve met fraaie landschappen is de Provence ook bezaaid met fraaie oude dorpen vaak ook nog perfect gesitueerd tegen op of een helling. Zo ook Seguret, dat tegen een steile helling is aangebouwd in een massiefje dat 'les dentelles' wordt genoemd.
Handige hoge...waterk
In dit dorp niet ver van Kpalimé hadden ze de kraan bij de put zo hoog gemaakt dat de vrouwen het water konden tappen met de teil op hun hoofd en ze de vracht niet van de grond boven hun hoofd hoefden te tillen. Wel zo relaxed als je ook nog even de dagelijkse zaken wil doornemen.
Frankrijk • Rhone vallei en Provence
Frankrijk • Rhone vallei en Provence
Fruitbomen in een...o
Typisch provencaals zijn niet alleen olijfbomen en lavendel maar ook de fruitbomen die overal in het landschap staan. Vooral pruimenbomen waarvan je de vruchten overal in frankrijk op de markten ziet liggen zie je overal.
Stille Amstel met...b
Het is een feest als na een aantal grijze dagen de zon op een namiddag weer doorbreekt. De stad - vooral in de herfst - is dan zoveel mooier. Hier zie je de brug langs de Amstel over de Nieuwe Keizersgracht met links de Hermitage.
Kadootjes
Ik vond het wonderlijk om te zien hoe blij kinderen in Togo waren met de kleinste dingetjes. Ik had kleurpotloden en kleine tekenboekjes meegenomen maar de ballonnetjes en voetbalplaatjes dioe mijn vrienden bij zich hadden waren ook zeer populair. Hier zie je de fascinatie die de plaatjes van volslagen onbekende spelers uit de Nederlandse eredivisie toch voor Togolese kinderen kunnen opleveren.
Keizers- en...regulie
De weerspiegeling van de blauwe lucht en het ontbreken van een overkant geven hier een apart, wat misleidend beeld van dit mooie hoekje op de grachten. Het roodbruine huis kleurt hier de boel lekker in en zo'n hoekhuis geeft toch weer een ander beeld. Het was maandag veruit de beste dag om de stad in te gaan met de camera in deze herfstvakantie.
De weg op zondag
Langs de 5, de weg van Lomé naar Kpalimé, zijn op een zondag erg weinig auto's te zien. Motors, brommers en fietsen zijn talrijker maar echt dominant zijn de voetgangers die zich familiegewijs in hun mooiste kleren langs de weg begeven, van huis naar de kerk en andersom.
Reguliersgracht in ..
De herfst is duidelijk later dan vorig jaar - toen ik al op 10-10 kleurige foto's kon nemen - uitgebarsten in Amsterdam. De reguliersgracht is als kleine dwarsgracht tussen de grote een van mijn favorieten met mooie hoekjes, leuke boten en prachtige iepen.
Dode boom in levendig
De donkere lucht en de zon die er net doorkomt verlichten dit rollende landschap op een dramatische manier. Zo'n dode boom vormt toch een perfect focuspoint. Tussen Le Creusot en Chagny.
De winnaar
Als Italie Nederland binnenkomt en zelfs vlak langs je huis scheert moet je erbij zijn. Voor het eerst weer een camera kunnen vasthouden sinds ik vier weken geleden mijn arm en ribben heb gebroken. Ik vind deze geslaagd vanwege de dynamiek en de uitstraling van de winnaar (die hij vanmiddag ook was). Om 17.30 geschoten, Ik hoop snel weer helemaal actief te zijn, groeten van Gerrit.
Voodoo men
Dit waren de twee vreemdste snuiters in de begrafenis ceremonie waar ik in verzeild raakte in het stadje Kara. DE linker had aan zijn beenen platgetrapte conservenblikjes vastgemaakt en maakte daarmee het lawaai dat de dode naar de andere kant moet begeleiden. De rechter ziet er dreigend uit maar de heren wilde graag voor de foto poseren en maakten helmaal geen bedreigende indruk.
Contrast
Het mooiste moment voor een landschapsfotograaf is toch het moment dat de volle zon een scene verlicht terwijl de lucht op de achterghrond diep donkergrijs, haast zwart is. Dan kleuren de kale takken goud en het witte huis springt naar voren. Uitdam, maart 2010.
Lachende gezichten
Een goeie pasen allemaal. Deze kinderen in een dorpje in centraal Togo hebben niet veel maar toch genoeg om zeer gelukkig op de foto te staan.
Papa Agadja
Voor de liefhebbers van echte voodoo (of beter Vodoun) beelden, hier het altaar van Papa Agadja. Ondanks de wat aandoenlijke naam schuilt achter deze naam een van de meest wrede koningen van Dahomey die de veroveraar was van Ouidah in 1727 en daarmee van een directe toegang tot de zee, wat de verdiensten uit de slavenhandel alleen maar vergrootte. Hij bracht Legba naar de kust en wordt hier in Togoville vereerd. Over de koningen van Dahomey in hun mythische paleis in Abomey verdedigd door hun Amazonelegers gaat het verhaal dat er elke dag een jongen en een meisje (slaven natuurlijk) werden geofferd om het feit te vieren dat de koning weer een dag had mogen leven.