Gerrit-Gaspedaal
From Lanka with Love
Als de schemering het daglicht verdringt, nemen locals de strook wit strandzand weer in die toeristen verlaten hebben richting hun slaaponderkomens. Inheemse klanken en transistorradiomuziek mengen zich met de murmeling van de door de laatste zonnestralen goudbruin getinte zee in een mix van onbezorgdheid en rust… Life as it is. Life as it should be… En ik? Ik zit in de hoteltuin en wacht op haar... (to be continued...) * De foto is een scan van een analoge foto, geen aa+ kwaliteit maar gevoelsmatig wel ok. Vul de ontbrekende pixels in gedachten maar in... (o;
Trompe l'Oeil
Trompe l’oeil (spreek uit : trom-pu-luij, met een vet Frans accent) is Frans voor gezichtsbedrog. En dat is nou precies wat deze schildertechniek inhoudt: je ziet het wel maar het is er niet. In veel gevallen heb je wel door dat het niet klopt omdat het kunstwerk niet past in zijn omgeving (google maar eens op ‘Justin Beever’) of zie je na een tijdje kijken en puzzelen dat het niet kan (Escher). Dit is zo’n gevalletje ‘khadhetnietdoor’. Het plafond van de Sant’Ignazio kerk, ongeveer 200 meter ten westen van het Pantheon, is van zichzelf gewoon een halfronde cilinder. De zeventiende eeuwse kunstenaar Anrea Pozzo heeft er een gigantisch schilderwerk op losgelaten waarbij de illusie wordt gewekt dat het plafond met zuilen is verhoogd en verschillende extra bogen en vensters heeft (alsmede een bijna niet van echt te onderscheiden koepel welke niet op deze foto staat… wellicht later) welke het decor vormen van de ‘Triomf van Sint Ignatius’. Indrukwekkend. Maar ik vraag me nu wel ineens af… was die kerk wel echt? Was ik wel in Rome? Hm…
Impasse d'Amoureux
Al lopend in Luik, komend van de Trappen de Bueren, over de Rue Hors-Château, richting Maastricht, zie je aan je linkerkant, als je het niet weet zie je het niet, maar toch eigenlijk in het volle zicht verscholen tussen de rij woningen, met regelmaat zijstraatjes. Doodlopende zijstraatjes. Zeer smalle met een stenenboogje overkapte zijstraatjes. Het lijkt op een soort van achterom van de belendende panden. Maar het zijn zijstraatjes. Met woningen. Zeer gewilde woningen heb ik me laten vertellen. Het zijn er een stuk of zeven. 'Impasses’ genaamd. Over die naam mag je je gedachten laten gaan. Net als over het bankje dat ik er aantrof. Een vrij eenvoudig lattenbankje. Wit geschilderd. In het midden ietsje doorgezakt. Door wat planten aan het oog onttrokken. Op een verscholen plekje. In één van de verscholen zijstraatjes. Voorzien van een straatnaambordje. Place des Amoureux. Place dex Amoureux. In een impasse. Hm..
Niewiebele!
Portugal. Lisboa. Lisboa leste om precies te zijn. Parque das Nações. Park der Natiën. Achter me de Torre Vasco da Gama. Vasco da Gama toren. Voor me de Ponte Vasco da Gama. De Vasco da Gama brug. Grote meneer hier die Vasco. Links van me Gare do Oriënte. Station Oost. Ontworpen door nog zo’n grote meneer. Rechts van me Rio Tejo. Rivier De Taag. En ik erboven. In de Funicular. Kabelbaantje. In een poging een enigszins scherpe foto te nemen. Não oscilar!
Malle malle malle...M
Al onder de weg van Maldegem Malle malle malle malle Maldegem Al onder de weg van Maldegem Daar zat een wuf dat spon Deze vier refreinregels staan in natuursteen gegraveerd onderaan dit fraaie gemeentehuis van Maldegem. Ik weet niet of er gestemd is over de tekst. Of dat er andere liederen overwogen zijn. Of dat er íemand vooraf de rest van het (feest)nummer had gelezen. Maarre... gôh... Dat wuf dat zat en spon gielegon Dat wuf dat zat en spon Al op een houten wieleke Wiele wiele wiele wiele wieleke Al op een houten wieleke Daar was geen draaiing aan Dat wuf had een schapraai gielegaai dat wuf had een schapraai Van boven zet z'haar boterke bobo bobo bobo bobo boterke van boven zet z'haar boterke van onder hare kaas Dat wuf dat ging op zee gielegee Dat wuf dat ging naar zee Al op een houten lepelken Lele lele lele lele lepelken Al op een houten lepelken Daar was geen steelken aan Dat wuf verdronk in zee gielegee Dat wuf verdronk in zee Al in dat diepe waterke Wawa wawa wawa wawa waterke Al in het diepe waterke Daar was geen doen meer aan Dat wuf ging naar de hel, gielehel dat wuf ging naar de hel Den duivel maakte min met haar minne minne minne minne min met haar Den duivel maakte min met haar zij spon met veel misbaar
Lodewijk 9
Als je een meter of honderd kunt gooien met een steen ligt deze kerk op een steenworp afstand van het Pantheon in Rome. Beetje mikken richting noordwest (hoewel het misschien leuker is om van hieruit juist andersom richting Pantheon te proberen in de open ‘oculus’ te gooien…). Lukt u dat niet dan moet u het doen met ‘op een boogscheut afstand’dan wel ‘niet ver van’. Enfin… zoals me vaker was opgevallen, vallen de gevels van de meeste Romeinse kerken, kathedralen etc. niet zo op. De binnenkanten echter des te meer, zoals hier ook weer eens duidelijk werd in de ‘Chiesa San Luigi dei Francesi’. Of de kerk van Lodewijk van de Fransen zo u wil (klinkt toch een stuk minder exotisch vindt u niet?). Nummer IX om precies te zijn. Ik heb van dit prachtige interieur al eens eerder een foto geplaatst (‘Waarstondjij?’) maar daar stond dit plafondschilderwerkje niet op. Het verbeeldt de dood en tenhemelopneming van de Heilige Lodewijk. Geschilderd door Charles-Joseph Natoire (zegt Wikipedia). Ik ben er maar weer eens op m’n gemak voor gaan liggen…
Standpunt: van...onde
Ik heb even licht getwijfeld of ik toch niet stiekem recalcitrant en tegendraads het maandthemavinkje op 'aan' zou zetten maar nee, toch maar niet gedaan (o; We bevinden ons in Rome in de 'Chiesa Santa Andrea' en we kijken, net als ongeveer 80% van de aanwezigen, aandachtig omhoog. Niet dat er recht vooruit of opzij niks te beleven valt maar omhoog is nou eenmaal het spectaculairst. Dus kijken we omhoog. En de fotovinger maakt overuren. Maar elke foto is toch weer anders. Bekijk met dat idee in uw achterhoofd (zit dat daar trouwens?) ook eens de volgende foto's: - 'Voor Iris en Ron' van Pensionado - 'Chiesa Santa Andrea' van Reiswandaris - 'Koepel-/Koppelverkoop' van ondergetekende Nog meer aanwezigen?
Haute Cuisine
De Opéra Royal de Wallonie staat al op deze centrale plek in Luik sinds 1820. Een klassiek uitgevoerd bouwwerk met marmeren zuilen en een beeld van de Luikse componist André Modeste Grétry ervoor. In 2009 besloot men de boel eens grondig te gaan verbouwen om de muziektempel te laten voldoen aan de eisen van deze tijd, hetgeen vanaf eind 2012 dit resultaat laat zien. Nee… het is niet zo dat de steigers nog weggehaald moeten worden. De opbouw achter het witte ‘tempeldeel’ is het architecturale bedenksel in koperkleurige aluminium staven en glazen buitengevelse liften. Love it or hate it. Gewaagd: ja. Origineel: ja. Functioneel: heel erg schijnbaar. Opvallend: ja. Mijn smaak: nee. Op dit moment was er net een evenement gaande genaamd ‘Dinner in the Sky’. Voor een luttel bedragje van circa €250 p.p. (gelukkig zijn er pinapparaten zeer nabij links) werd een twintigtal mensen omhoog gehesen om gastronomisch verwend te worden met een uitgebreide lunch op hoog niveau, verzorgd door sterrenchefs. Letterlijk Haute Cuisine dus. Of High Tea zo u wilt. Het dessert, tenzij wolkentoetje, zou wel eens zwaar kunnen vallen. (voor de geïnteresseerden/gastronomen/welgestelden onder u: zie www.dinnerinthesky.be voor de volgende gelegenheid in Brussel…)
Nostalgia di Chiesa
Dorie… Was ik maar weer daar. En niet hier. Niet dat het hier zo slecht is. Of dat m’n humeur afhankelijk is van het weer. Maar ja. Daar was best erg aangenaam. Nogal. Toen. Nu ook wellicht. Maar toen zeker. Bella Roma. Piazza Navona in het avondlicht. Hartje voorjaar. Ik op de rand van één van de drie fonteinen. Korte broek. Net bij de gelateria geweest. Mensen kijken. Genieten van de kerk Sant’Agnese in Agone. Grenzend aan de lange kant van het plein. Lichtjes achterover leunend. Zich schijnbaar wentelend in ’t aangename avondzonnetje. Hoe zeg je heimwee in ’t Italiaans?
Pollux
Een goede vriend van me bouwt boten. …zegt ie. Geen roeiboten, rubberboten of ander kinderspul. Nee, echte grote stoere boten. …zegt ie. Nationaal, internationaal, nog nét niet intergalactisch. Zo komt ie nog eens ergens. …zegt ie. Dat doet ie natuurlijk niet helemaal zelf. …zegt ie. Maar hij heeft er wel een flinke vinger bij in de pap. … zegt ie. Superverantwoordelijk en urenvretend werk. Maar ja, als je niks anders kan. … zegt ie. Deze Mv. Pollux is een goed, ruim 81 meter lang voorbeeld van zo’n stoere boot. … zegt ie. Het Loodswezen in Vlissingen is er superblij mee. … zegt ie. Een aanwinst voor de Zeeuwse wateren. En die daarbuiten. … zegt ie. Oerdegelijk, functioneel en als een maatpak passend voor de opvarenden. … zegt ie. En flitsend strak in een geelzwarte nac-striping. … zeg ik.
Trouwgauwauto
"Neemt gij... Romain Dumontagne.. tot uuwen wettigen echtgenoote...Juul Vandencapulette..." (pffff... schiet op man!) "in vóór ende tégenspoed" (amaai... 't is 'ne traage zunne...) "Tot den dooodt u scheidt..." (komaan... 't is goe zo...) "Zowaaar helpe u God almachtig?" (ja, ja en nog 'ns ja!. rap kuskes geven en weg hier!) (des te meer tijd kunnen we in diejen vet coolen voituur crossen) Zomaar een tafereeltje dat zich daar binnen in deze behoorlijk origineel geconstrueerde Sint-Barthelomeuskerk in Luik zou kunnen afspelen op dit moment (suprème)...Tenminste.. dat denk ik er dan bij als ik de fraaie neoklassieke wagen in vol trouwornaat buiten deze kerk geparkeerd zie staan... Voor de liefhebbers: 't is een Excalibur. Met 300pk Chevrolet Corvette motor... Snappuwel?
Grand Curtius
Tja, wat valt er over te vertellen. Niet zo gek veel eigenlijk. Even denken. Nou…. Misschien is het vermeldenswaardig dat dit pand in Luik staat. Aan de Quai de Maestricht. Mooi aan het water ook. En dat het een museum herbergt genaamd Muséé Grand Curtius. Best een sjiekdefriemelnaam. Toch? Inhoudelijk met veel archeologische voorwerpen. Maar ook met kunst, wapens en glaswerk. Aan dit gebouw zitten trouwens nog drie andere oude museumpanden vast die onderling verbonden zijn middels een modern stukje architectuur van staal en glas. En ik bedenk me ineens dat ik me heb laten vertellen dat het niet altijd een museum is geweest. Ooit was ‘t gebouwd als onderkomen voor een grote wapen- en kanonskruithandelaar. Die boerde blijkbaar redelijk goed want zijn woning was (is) wel een van de pronkstukken van de stad met zijn opvallende rode bakstenen gevel en vele kunstige ornamenten. Zeker als ’t zonneke d’r lekker op schijnt. O ja… nog ‘n interessant feitje, zeker voor de gemiddelde ‘Ollander: elke 1e zondag vd maand gratis toegang!
Verlichting
Mooi hoor. Maar altijd, of althans behoorlijk regelmatig vaak, hetzelfde liedje (psalmpje is misschien beter in dit verband). Die glas-in-lood vensters in kerken, kathedralen en wat dies meer zij, bedoel ik. Bijbelse tafereeltjes van herdertjes die lagen bij na-ha-hach-te (al dan niet inclusief schaapjes) en Jezus en/of Mariaverschijningen, soms wel, soms niet met halo’s en relikwieën omlijst. Wat een friskleurig leuke verrassing is het dan als je de Sint Pauluskathedraal in hartje Luik (Liège voor de Walen) betreedt en het buitenlicht je wellekome heet door deze licht moderne, licht apocalyptische, licht apocriefe, licht feestelijke doch zwaar originele gebrandschilderde ramen.
Ode aan de Bips
Heupen en bipsen dwazen in m'n hoofd mengen m'n gedachten en maken me verdoofd Overal waar ik kijk zie ik die strakke lijn in elke straat of hoek o mijn, o mijn, o mijn… De maat en vorm verchilt maar gelijk is het gevoel als je komt naar Luik/Liège zul je begrijpen wat ik bedoel… Vrij vertaald uit "Ode to the Buns" van Gary Gashandle: Buns 'n hips blurring in my mind mixing my emotions making my heart blind Anywhere I go I see those shapes appear in any kind of structure oh dear, oh dear, oh dear… In size and shape they differ similar feelings I have seen if you come to Luik/Liège you'll understand what I mean…
Applaus!
Jaja dames en heren, jongens en meisjes... dat was ie dan weerrrr. Helaas pindakaas en jammer de bammer maar aan alles komt een eind. Maar wat een ge-wel-dig optreden was dat, vindt u niet? Prachtig, prachtig, prachtig! Ik kan niet anders zeggen. Ge-nó-ten hebben we. Ik wed dat u dat meer dan met me eens bent. Een rustige wat woelige opbouw als aanloop en dan ineens dat weergaloze lange intense explosieve hoogtepunt om vervolgens verrassend zwoelzacht en te eindigen in een eruptie van zoetgevooisdheid. Zucht... Mag ik u daarom vragen om allen op te staan en in een staande ovatie een ont-zet-tend warm, luiddaverend maar vooral uitbúndig applaus te geven voorrrr... de enige.. echte.. fan-tás-tische... Zomerrrrr 2013! (Klaprozen in West Zeeuws-Vlaams poldergebied)
Rue des Mineurs 9
De Rue des Mineurs in Luik is eigenlijk een wat weggemoffeld onooglijk kasseistenen straatje tussen de wat bredere Place du Marché aan de zuidkant, met zijn gezellige restaurantjes, terrasjes en diverse winkeltjes-van-sinkeltjes, en de wat statigere Rue Hors-Château aan de noordkant, met de imposante Église Saint-Antoine en zijn statige baksteenpanden. Het zijn hier meest bovenwoningen in Mineur. Ogenschijnlijk onbewoond maar ik heb een gerafeld gordijn zien bewegen. Meer dan één. De onderbuurt wordt bezet door een wedkantoortje, leegstaande panden, een tabaks-/krantenkioskje, een belwinkel en een soort van kunsthandel/antiquariaat. Er is een bushalte maar ik heb geen bus gezien. En dan is daar het geheimzinnig mysterieuze pand op numéro neuf... Wat zich achter de felkleurige graffiti-art rolluiken afspeelt, tart elke verbeelding. Men fluistert voodoo. Zwarte kunst. Stille kracht. Chaos. Klaas H. Het valt op dat er niemand direct langs het pand loopt. Durft te lopen? Het motregent. Verderop niet. Ik vraag me af of het nou beter is dat de luiken neer zijn of juist niet. Wat kan het daglicht niet verdragen? Ik moet drie keer afdrukken voordat de foto lukt. Vreemd. Gauw doorlopen. Rue des Mineurs nummer 9... brrr...
Lamp Luik
Luik, op een, naar ik me voorstel, belangrijke zondag rond 23:16 uur… Zij: “Ik vind Lumière wel ‘ne mooie naam. Jij?” Hij: “Mwôh… is dat niet wat te obligaat?” Zij: “Tja… ‘t dekt de lading wel.” Hij: “We kunnen toch wel wat originelers/pakkenders/flitsenders bedenken?” Zij: “Haha! Flitsend is wel leuk…” Hij: “Jaha… ‘k had ‘m niet eens door. Maar goed, even serieus. Morgen moeten we openen.” Zij: “De Verlichting?” Hij: “Oeii… zo aanmatigend verheven wou ik niet gaan lieve. Mensen moesten ‘ns gaan denken… Ehm, Lux wellicht?” Zij: “Maar schatteke toch… da’s toch zeep?” Hij: “Hm, dorie… ik krijg er schoon genoeg van.” Zij: “Claire dan?” Hij: “Is dat geen damesblad?” Zij: “Nee, da’s Flair.” Hij: “Zonneke?” Zij: “Ja?” Hij: “Nee… Zónneke.” Zij: “O, hihi. Dacht dat je me aansprak” Hij: “Neen, haha, Zónneke bedoel ik” Zij: “Is meer voor ’n reisbureau of zonnestudio denk ik. Hm… is Solario wat?” Hij: “Da’s om ’t even met de zonnestudio vind je zelf ook niet?” Zij: “Ah… welja. Schrap Luxor en Sunny ook maar dan.” Hij: “Zucht… mijn briljante ideekes zijn op.” Zij: “De mijne ook vrees ik. We zullen allicht toch nog een serieus lumineuze inval moeten krijgen zeg.” Hij: “Lumineus ja…” Zij: “Zucht..” Enfin… het werd nog een lange, lange nacht… (“Lamp” vindt u aan de Rue de la Régence 28 in Luik. Misschien een idee…)
Parmabrug
Het kanaal van Sluis naar Brugge (en weer terug) is beter bekend onder de naam “Damse Vaart” maar draagt ook de naam “Napoleonvaart”. Napoleon Bonaparte him-little-self vond het namelijk heel erg dringend nodig om een bevaarbare verbindingsweg te maken tussen de Westerschelde en Brugge. Niet zozeer omdat er dan later leuke schaats- en zwemtochtjes van Sluis naar Brugge (en weer terug) gehouden konden worden maar meer vanuit militair oogpunt: om troepen- en proviandtransport mogelijk te maken zonder langs de door de Engelsen geblokkeerde Noordzee te hoeven. Spaanse krijgsgevangenen hebben dit klusje voor de grote kleine man ‘mogen’ klaren maar zijn er niet helemaal in geslaagd om het kanaal tot aan Breskens door te graven. Er kwam iets tussen… Waterloo en zo… Veel later is deze houten voetgangersbrug iets buiten Sluis gebouwd tussen het Jaagpad en Sint Donaes. Nog net in Nederland, een kleine 150 meter verder is België. De naam is de Parmabrug. Niet naar de ham vermoed ik…
Drie-hon-derd-vier-en
Drie-hon-derd-twee-en-ze-ven-tig... Drie-hon-derd-drie-en-ze-ven-tig... Drie-hon-derd-vier-en-ze-ven-tig... G#dsk%lerenogaantoezeg... davalnogniemee. Zo eventjes op een zaterdagnamiddag al die kassei-treetjes te beklimmen. Driehonderdvierenzeventig stuks maar liefst. Op de kop af. Voor degenen die de tel onderweg niet kwijtraken dan. En alleen voor de echte traphelden met een gratis en voor niets motregentje erbij. Als je je na je krachtsinspanning omdraait, zie je in een prachtig vergezicht hoe de stad Luik zich langs de Maas heeft genesteld. Als beloning. En je kan de "Trappen De Bueren/Montagne De Bueren" afvinken van je "been-there-done-that-lijstje". Moet je nog wel even dezelfde weg terug. Anders telt ie niet...
Samen apart
d’n ooverkante is anders d’n ooverkante is raar d’n ooverkante is julder d’n ooverkante is daar ôônze kante is beter ôônze kante is fier ôônze kante is wudder ôônze kante is hier maar samen zijn we Zeeland en Zeeland dat zijn wij daar zijn we samen trots op onze stoere Zeeuwse klei (met in de hoofdrollen van onder naar boven: Breskens-Beach/Zeeuws-Vlaanderen – Westerschelde - Vlissingen-Skyline/Walcheren)
LUNCH !!
Witbrood, Tarwebrood, Krentebrood, Tijgerbrood, Volkorenbrood, Ossenbrood, Eierbrood, Desembrood, Busbrood, Zonnebloempittenbrood, Stroopbrood, Roggebrood, Frikandelbrood, Meergranenbrood, Hermanbrood, Vloerbrood, Maanzaadbrood, Kropbrood, Pitabrood, Paasbrood, Feestbrood, Streekbrood, Kavelbrood, Stokbrood, Moutbrood, Pandabrood, Waldkornbrood, Kruimelbrood, Hardbrood, Builbrood, Lampionbrood, Pompoenpittenbrood, Speltbrood, Vruchtenbrood, Saucijzenbrood, Knäckebröd, Suikerbrood, Kaiserbrood, Maïsbrood, Plaatbrood, Kotterbrood, Casinobrood, Oudbrood, Kerstbrood, Eekhoorntjesbrood, Naanbrood, Kroketbrood, Turksbrood, Worstebrood, Palingbrood, Kruidbrood, Anijsbrood, Krombrood, Sterrenbrood, Dagelijksbrood. Eet Smakelijk! (Vlissingen, 3 oktober 2013)
Mystic Maldegem
“Trrrek maarr aan het touuwtjeeehhh…” …hoor ik een kraakschurende stem vanuit.. eh.. ja.. van waar eigenlijk? “.. dann gaatt de deurr vanzelf opennn…” "What the f#ck is dit?" “Komm maarrrr liefjeeehhh…” kraskermt de stem verder… “Ja ammehoela.. heb je die doodshoofden gezien?”, denk ik bij mezelf…toch wel enigszins verontrust om me heen kijkend… “Weess niett bangg…” schraapt de Eucalyptaïsche stem… Ik besluit het zekere voor het onzekere te nemen en laat de halfgroenverroeste poortdeuren in hun grijsgrauwe bedoodshoofde betonstaanders voor wat ze zijn en keer terug op mijn schreden. Dit bemoste mystieke stukje Maldegem moet het maar even zonder mij doen…. Brrrr…
Lost in Translation
"Good afternoon sir" "Wel hello, goed afternoen toejoetoe zeur!" "May I ask you what it is you do for a living please?" "Sjoor... Ai fok horses" "I beg you pardon?" "Yes, yes... paarden!" Bovenstaand is natuurlijk een mopje. Maar we maken allemaal natuurlijk geregeld taalprobleempjes mee. Gelukkig lullen wij Nederlanders een behoorlijk woordje over de grens en anders redden we onszelf wel met de welbekende handen-en-voetentaal. Bij deze winkel in Luik vroeg ik me toch wel af wat de engelstalige gemeenschap hier in eerste instantie verwacht aan te treffen...
ColumBus
COLUMBUS GESIGNALEERD IN VLISSINGEN! (van uw speciale reisreporter) Vlissingen, 27 september 2013: Heden middag is ColumBus gesignaleerd in Vlissingen. Om precies te zijn nabij afslag 39 Ritthem. Uw immer oplettende reisreporter kon ‘m nog net op de fijngevoelige plaat zetten voordat hij z’n hielen had gelicht. Waar velen menen dat ColumBus slechts een fictief historisch figuur is, kan uw speciale reisreporter, na deze fysiek enerverende ontmoeting, u melden dat daar niets van waar is. ColumBus is zeer actueel actief. Blijkbaar met name in Zeeland en dan in het bijzonder op het Walcherse schiereiland. Waarvan akte. Uw oplettende, immer informerende speciale en onversaagde reisreporter heeft voor u als belangstellende een belangrijk stuk achtergrondinformatie weten op te sporen. En wil dat zelfs met u delen: http://www.decolumbus.nl/?page_id=9 Einde belangrijke mededeling.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
