Gerrit-Gaspedaal
Voetbalplaatje
Sja… wie deed 't vroeger niet. Balletje trappen op het schoolplein... Onderling partijtje of 'de kat de keutel' tegen de blinde muur van de gymzaal. Hoewel, blind... Bij Basisschool de Rosmolen zaten er wel een paar linke ruitjes in. Weliswaar helemaal bovenin de muur maar toch… regelmatig verrassend net niet ver genoeg van de kruising. Behalve met een voetbal (mocht niet altijd) speelde je met een tennisballetje. Of een blikje, desnoods met een prop papier. Als er maar gefoebeld kon worden.Twee jassen of tassen als doelpalen en je was Cruijff, Neeskens of Tscheu La Ling. Voor de wedstrijd natuurlijk eerst even verwoed je dubbele voetbalplaatjes ruilen. Eén Ruud Krol of Bennie Wijnstekers kon tegen één Willy of René vd Kerkhof of één Willy vd Kuijlen. Soms met een Wim Meutstege voor niks erbij of in een combi-deal tegen Harry Lubse, André Stafleu, Azing Griever en Bertus Quaars bij elkaar. Oeki Hoekema had iedereen minstens zes keer dubbel en Jan van Beveren was op een of andere manier niet aan te komen. En dan Oud Hollandsch 'poten' om de partijen te bepalen om vervolgens te trappen tot het donker werd of je moeder je riep… afhankelijk van wat er het eerst kwam. Dat was toen, Ulvenhout. Dit is nu, Middelburg. Zelfde idee, iets andere setting. Deze balletjetrappers schat ik wat ouder in dan ik toen was. En zij 'zijn' Messi, Ronaldo of Zlatan. Of Tighadouini. En je zou het niet zeggen, maar wat je ziet is wel degelijk het schoolplein. De Middelburgse Markt is namelijk het schoolplein voor het hoofdgebouw van het University College Roosevelt. Het nog steeds fantastisch fraaie Zeeuws hoofdstedelijke voormalige Stadhuis. Hier een ruitje intrappen loopt wat meer in de papieren…
Uitda-gent
Tja… spijtig, spijtig, spijtig… En vooral ook jammer. Want wie dit leest, is te laat. Hier had u bij kunnen zijn. Maar 't is al gedaan. Over. Uit. Toe. Dicht. Einde oefening. Op slot. Pindakaas. En 'k zal er nog een snufje zout aan toevoegen: de volgende keer is pas over drie jaar! Dus. (even een witregeltje hier om u de gelegenheid te bieden de opwellende tranen uit uw ooghoeken te deppen) Dat wordt wachten. Want dat moet. Niet van mij hoor. Welnee. Van uzelf. Want hier wilt u heen. Noteer maar vast in uw agenda: L I C H T F E S T I V A L G E N T ! U heeft vast nog niets staan eind januari 2018… Kom wel op tijd. Want hoewel de Gentenaren de boel organisatorisch best aardig in de smiezen hebben, bleek deze derde editie met 640.000 bezoekers, verdeeld over vier best frisse winteravonden, voor hen toch ook wel ietwat verrassend aan de drukke kant. Drukke kant als in: té drukke kant. Vooral deze zaterdagavond. Niet vreemd, want met tal van ultraprofessionele lichtshows en -attracties is dit gratis(!) evenement er eentje uit de buitencategorie wereldshow. Gerenommeerde lichtkunstenaars uit heel de wereld tonen... oh sorry, het is toonDEN... in (of eigenlijk op) Gent hun kijk op 'the magical art of light'. De bottleneck in het parcours vormde de ongeveer vijfkommatweeënentwintig meter smalle Mageleinstraat vanwaar ik u hier, van muur tot muur (middeleeuws trapgeveltje rechts en kloostermopgemetseld pandje links) als een harinkje in een ton ingeklemd tussen een kluwendrom van traaggestaag voortschuifelende mensenlichamen, een hemel(s)shot toon. Het neutraal verlichte kwart na acht tonende majestueuze Belfort van Gent op de achtergrond van een tussen de eeuwenoude gevels gespannen patroon van van kleur veranderende lichtkabels in combinatie met wisselend belichte muurprojecties. Magisch realisme gevisualiseerd door licht, kleur en patronen. Hardopse ooh's en aah's zijn toegestaan. 2018 dus. Genoteerd? Dan is ook de Kattenstoet in Ieper er weer overigens. Maar dat terzijde. Daar heeft u nog kans op dit jaar (o;
Meuque = leuque
Oh la laa... de twee pubermeisjes zijn er zojuist giechelend langs gelopen. Hun ogen slinks spiedend spiekend naar links, hun handen besmuikt voor de mond. De Afrikaanse handelaar maalt er niet om en legt zijn frivole waar er nog maar weer eens netjes bij. De Arabisch ogende meneer stapt stevig voort, de baard en blik strak en vooral rechtuit… Expres? Of heeft hij zich alles al een paar stappen eerder ingeprent? De oudere grijze heer met bril en snor lijkt ongeïnteresseerd, maar zijn ogen worden ontegenzeggelijk geleid naar het minuscule paarsblauwe setje… De buikige meneer heeft oog voor iets anders. Zijn billige vrouw is erbij… Het is nog vroeg… de grote mensenmassa is nog niet op de been. De Franse stad Lille huisvest ieder jaar begin september de 'Grande Braderie de Lille', ofwel 'D'n groten rommelmarkt van Rijsel' zo u wilt. Alles is te koop en alles wordt verkocht in de door hoogstatige panden geflankeerde -hoe toepasselijk- Rue de la Liberté. (voor een uitgebreider verslag zie m'n blog 'Meuque = Leuque')
Mestrééch
Het is een friswinderige doordeweekse vrijdag in december. De rivier de Maas stuwt gestaag haar miljoenen liters water voort onder de bruggen en langs de kades van de Limburgse hoofdstad. Mosae trajectum' heette het hier ooit te zijn… maar dat is inmiddels verbasterd tot 'Maastricht'. De trotse stad van Moszcowicz, Neyman, Rieu en Zenden (mjaah, ok… en ook een beetje van Hoes) heeft op mij een bijzonder goede indruk achtergelaten. Ik bedoel… als 's ochtends vroeg dit beeld, met van voor naar achter van links naar rechts (leuk thema voor een doe-mee-liedje): Maas - Bonnefantenmuseum - HQ Vodafone - John F. Kennedybrug, het eerste is dat je van de stad meekrijgt als je uit je auto stapt, dan belooft het toch een grandioze (met de superzachte geej) dag te worden… (en dat werd het ook)
Slijtvergunning
Mjaah… wat moet je er van denken… Slof je door het Zeeuws-Vlaamse plaatsje Axel, of all places, kom je deze combi tegen: Trabant-Wijnhandel-Herman. Allereerst over dat laatste: ten eerste betreft dat hier een achternaam, en dan verwacht je ineens meer sterren dan alleen de kerstexemplaren in de etalage. Maar… ik kan geen googlefamilieverband vinden tussen deze Paul en de bekendere Sergio (uweetwel, van Ellemieke). Dus dat zal dan wel niet. Hoewel… beide Hermannen (Hermans/Hermani?) staan wel in redelijk innige omarming tesamen op de wijnboerwebsite. Op z'n minst verdacht toch wel. Maar goed… dan de wijnhandel. Op zich niet raar in deze 8e stad van Zeeland (jawel.. met ±8000 inwoners kan dat hier), maar eentje van dit formaat, we praten over dik een half voetbalveld plus nog een strafschopgebied, zou je hier niet zoeken. Hoewel… schijnbaar weet iedereen, van sterveling tot filmster, van Jan/Jannie en alleman/allevrouw, de weg te vinden naar de Weststraat. Zo ook de eigenaar van de Trabant, van Oost Duitsland naar Oost Zeeuws-Vlaanderen lijkt een logische rit, die hier pront 'für der Tür' deze P601S (615kg/26pk/0-100kmpu in 36,8sec/luxe S-versie met mistlampen) heeft geposteerd. Komt ie halen of brengen? Blikvanger van blik. En dan valt de mijne op het bordje 'slijtvergunning'. Dat verheldert…
Kill Mill
sometimes it's just better to shut up and listen to what the world's got to say and maybe think again for a while before you react judge or condemn and sometimes you just better speak up and share what's happening around and make others realize for a fact that before we die we might as well live together the one you love the most, you hurt the most make love, not war love the ones you're with (I didn't expect these kinds of deep thoughts in Axel, Zeeuws-Vlaanderen)
Truus & Dirk
Truus heet ze. Weelderig bedeelde blonde boerendochtere uit Retranchement. Redelijk strengkatholiek opgevoed maar gelukkig met voldoende doordevingersgeziene religieuze vrijheden. Haar leventje bestond uit schoolgaan -pienter meiske was 't-, op 't erf spelen met de kippen en bikkelhard meewerken op haar ouders' melkveehouderij. Ze droomde ervan kleuterleidster te worden. Zijn naam is Dirk. Stompe uit-de-dikke-slik-getrokken goudeerlijke boerenzeun uut aanleunend gehucht Terhofstede. Protestants grootgebracht met nagenoeg nul duimbreedtes afwijkruimte van die strenge letter. Zijn leven bestond uit schoolgaan -hij moest het van zijn inzet hebben-, met zes broers balletjetrappen tegen de schuur, en voornamelijk keihard meestoempen in diejenzelfde zompigen èrpelklei. Hij was de oudste. Aangewezen opvolger. Een zomeravond… De Truzementse Oostwal stond van oudsher beroemd-en-berucht als 'lovers lane', alwaar menig tortelkoppeltje onder des avondschemers dekens ongezien de kans kon grijpen. En elkaar. Dirk rende baldribbelend richting Trofstjé. Truus hinkelde paardestaarthupsend naar Truzement. Truus ving toevalligerwijs de afzwaaiende bal. En Dirk's blik. Die hij, noch zij, nog losliet. Een tot mislukken gedoemde liefde. Want: 'Daar slaapt d'n Duvel tussen'. Uweetwel… Maar geen onmogelijke… Met een beetje fantasie zie je in deze hevig ineengevlochten wilgen de schemerige geheime omarming van Truus & Dirk. Met de protestantse klokkentoren als oogluikende getuige... Dit verhaal is overigens volledig verzonnen. Vanzelfsprekend.
Grensgevalletje
Er was eens…in een ver weggestopt historisch verleden… een zeearm genaamd 'Het Zwin', welke een natuurlijk stukje Nederlandsch-Belgische landsgrens vormde. Op zich niks aan 't handje zou je zeggen, ware het niet dat halverwege de negentiende eeuw 'men' het toch wel prestigieus noodzakelijk achtte om die grens te markeren met grenspalen. Zo gezegd, zo gedaan. Men smeet er een flinke hoeveelheid belastingguldens/-frangeskes tegenaan en van nummertje 1 bij Vaals tot nummertje 369 bij Knokke werden noest doch vlijtig zo'n vierhonderd 'grensrechters' 's landsch bodem in gestampt. Het Zwin liet zich echter niet zo makkelijk begrenzen… Weerbarstig grenspaaltje nummer 364 bij het pittoreske Retranchement (Truzement) weigerde zich te hechten in de stoerzompige kleigrond en werd telkenmale weggespoeld van zijn verplichte plekje. En dat kon natuurlijk niet. Men bedacht een list: de tweeling 364a/364b werd uitgevonden als zogenaamde 'verklikkers'. A 200m Belgisch-Vlaanderen en B 200m Zeeuws-Vlaanderen in… virtueel daartussen de grenslijn markerend. Na de inpoldering werd het ineens wel mogelijk de precieze grens te markeren en werd paaltje 364 met groot (grondwettelijk verplicht) ceremonieel herplaatst. De tweeling werd zodoende een drieling want paaltje A en B liet men gewoon als symbolische stille wachters staan. Zo ontstond 'De Drieling van Retranchement'. Een uniek grensgevalletje.
3u39m36s
?? ... ?? ... ?? ... Reik naar wekker: ± 0,34 seconde. Strompel naar toilet en vervolgens douche: ca. 16,5 minuten. Droog af, kleed aan en slof richting koelkast en broodtrommel: een kleine 6,5 minuten. Smeer en kauw bammetjes melkchocoladehagelslag weg: exact 5,5 minuten. Knuffel katten gedag: rond 22,5 seconden per stuk. Schoenen aan, jas en vorige avond klaargelegde spullen pakken: 1 minuut. Loop naar bushalte Draaibrug Centrum: zal 7 minuten zijn. Neem bus 42 naar Breskens: duurt 37 minuten, 16 haltes. Loop naar Breskens Veerhaven: makkelijk in 3 minuten. Neem Veerpont Breskens - Vlissingen: een krantjelezende 23 minuten, 1 halte. Loop naar Station Vlissingen: 4 minuten opschieten (hopelijk maximaal 10 minuten voor een overstap). Vlissingen spoor 3: neem de Intercity richting Lelystad Centrum: tijd voor een boek erbij gedurende 1 uur 43 minuten, 13 haltes. Stap uit bij Station Rotterdam Centraal: pakembeet 1 minuut. Loop via de centrale aankomst-/vertrekhal naar buiten richting Weena: kan in 3 minuten. Draai om: een speurende 3,5 seconden. Druk af: twee keer 1,08 seconden. Yesss! Hèhè… (trajectcontrole)
Motorcycle Emptiness
De Nobelpoort is de noordelijkste van drie overgebleven Zierikzeese stadspoorten. Het dubbeltorenige verdedigingswerk is in verrassend gave staat, gezien het geschatte bouwjaar 'begin 14e eeuw'. De poort zou vernoemd zijn naar de adellijke gezusters Anna&Maria Nobelsone. De ene liep krom, vandaar de linkerspits ietwat scheef, de ander ruziede over het aantal dakdelen, vandaar een toren met acht en een toren met zestien. Sloffend door de verrassend intact middeleeuws aandoende overvloedig bestraatkasseide grootste Schouwen-Duivelandse plaats, is het niet lastig je op een Barabasteletijdmachinale manier teruggezogen te voelen worden 'naer den teydt dadt er gheestdriftigh ende verdroten omtrendt den bevallighen hand des schoonen jonckvrouwes werdt ghetwist door bruutbaardige brulbonkige swaertvegters eenwelck onderheen deezen steedche poorte te ghallopperend paert elckander woesthevigh ten lijve ghingen ende gheenenckel waepenmiddel noch sluuwen schnoderikenstreeck sguweden ofte uytdenpadtghingen teneind den teegenschtreever harthandigh ende doodschkreeten slaackende te vloeren ende vernietighen.' Tegenwoordig gaat het er wat vredelievender aan toe in de bewuste Korte Nobelstraat waar ik nu loop. Hoewel ik me wel afvraag waar de roestige ridder is gebleven die zojuist hier zijn antieke stalen ros gestald heeft… (liefhebbers: jaren'70 Laverda SF750 motocicletta… páreltje) Oja…ingeval er nog 'ns een songtekstenmaand komt, hierbij aub de meeslepend mooie melodie van de Manic Street Preachers: Motorcycle Emptiness.
- x - = + ja tôg?
Ooit was er een levendige kaasmarkt op het plekje waar tot nog maar een achttal jaren geleden een enorm lompe en gruwelijk afzichtelijke grijsgrauwbetonnen kolos van een kantoortoren stond, onderkomen van het hoofdkantoor van de KPN. In 2007 besloot men eindelijk om het lelijke geval neer te halen en er een woontoren met inpandige winkelfunctie voor in de plaats te zetten: de Statendam. Niet dat dat pand nou gelijk als fraai, bijzonder of uniek gekenmerkt kan worden… maar veel lelijker kon het eigenlijk niet. Dus och.. Toch vindt de gemiddelde Rotterdammer ook dit een van de lelijkste gebouwen van de Maasstad. Waarom? Nou.. Omdat het op de miniwolkenkrabbers lijkt waar Den Haag mee vol staat. Da's al reden genoeg. Volgens de Rotterdammer dan hè? Doont sjoet ze messendzjer. Gelukkig leidt de Nieuwe Markthal behoorlijk de aandacht af als blikvanger maar toch… helemaal de Statendam negeren kan je niet… "HÉÉJ! YÓÓHÓÓÓW!! Maa' gâssies tôg. Krèèg nâh tietûh… Kèk mijn nâh tôg us effies. Issie nie fôn-tôs-ties? Nauw kejje maai van tweej kânte bekèèke! Ene keer hieroow in ut echie… en nôgges daaroow in die groentegrôt me spiegelbeeld." "Leejlûhk keer leejlûhk is knâp tôg? Ja tôg? Niet tân? Pleurt op jôh… jûwèèhl... " "Lachûh!"
Good morning
Het is een nog net doordeweekse vrijdag... Vrijdag 3 oktober -de ober is weer in de maand- en het is vroeg. Akelig vroeg. Zeker voor een avondmens als ik ben.Het zal zo rond pak-em-beet circa ongeveer een eenentwintig-en-een-halve minuut voor acht zijn geweest. 's Ochtends dus. Ik ben een kleine zevenendertig kilometer van huis. Of iets meer dan 30 minuten onderweg. Gemiddeld zeventig in het uur haal je net niet.Het is nog Zeeuws-Vlaanderen en de witte wieven tieren welig tussen bomen en struiken door om hun mistsluiers over 's Heeren wegen uit te spreiden. Mijn zicht beperkend. Maar 't kan erger. Ik weet de weg. De radio rockt iets van Kensington, of de 3J's...dat ben ik even kwijt, en de cuore sportivo diesel bonkt in een gestaag tempo vierhonderdentachtig trappelend ingehouden paardenhoeven over het asfalt. Mist en zon. Zon en mist. Ze ontmoeten elkaar heimelijk in een sprookjesachtige oranjesluimer juist op het punt dat ik een lichte bocht maak in de N62 richting Westerscheldetunnel. Het spoorwegviaduct doemt op en ik ontwaak uit mijn radioroes om dit magische moment vast te leggen. De geeloranje mistmix accentueert de stijlvolle kameleonvormige brug als ik stapvoets een bewegend beeld in m'n camera zuig... Goeiemorgen...
GG-brug
Zestien-plus-vier in dubbelgedrild gelid opgestelde strengen retestrak stoersteviggespannen staalkabels snoeren de signaalwitstalen boogconstructie muurvast aan het golvende wegdek dat over bijna een halve zeemijl de Kop van Zuid over de Nieuwe Maas heen verbindt met het levendige Maasstadcentrum. Als een harpcompositie bespeelt de weerbarstig inkomende zoute Noordzeewind in een van piano-adagio naar forza-appassionata crescenderende frequentiewerveling immer melodieus de gevlochten tuibrugsnaren en krult zich slingerend in een innige omarming om de sierlijk gevormde vierhonderdzesenvijftig voet hemeltorenende assymmetrische zwanenhalspyloon. Mondain-machtig. imponerend-imposant. Ja, welhaast Calatravesk-ravissant, doemt de Erasmusbrug op voor de vele passerende scheepsboegen. Één kronkel langs het Noordereiland via Feyenoord verwijderd van een lange harde dobber over de Lek richting grijszwartrokend Duits Ruhrgebied óf laatste geciviliseerd wereldbeeld vormend alvorens over de laatste twintig Nieuwe Maaskilometers uitgespuwd te worden op de woelige Noordzeebaren richting het verre elders... Desiderius zelf had natuurlijk nooit kunnen bevroeden in al zijn wijsheid, theologica dan wel filosofische overpeinzingen dat zijn familienaam zes eeuwen later onlosmakelijk vastgeklonken zou worden aan het huidige symboliserende boegbeeld/beeldmerk van zijn geboortestad... laat staan fiducie kunnen hebben van de slordig ertegenaangesmeten honderdzesenzestig miljoen guldens. Ikzelf ben eigenlijk wel benieuwd naar wat er zou zijn gebeurd als Erasmus zijn echte naam nooit zou hebben gewijzigd: Geert Geerts
Hier... ikzee
“Uhm… is ’t Griekenland?” “Haha… zou je denken hè? Nee…” “Oh.. dacht het inderdaad… doet nogal klassiek aan. Wel in de buurt toch?” “Och.. Als je een dikke tweeduizend kilometer in de buurt vindt.” “Haha.. ‘k dacht dat ik er misschien vlakbij zat. Hm… Rusland? Sint Petersburg?” “NJET!” “Ok, ok, rustig.. laat me denken. Scandinavisch kan natuurlijk ook. Hebben die Finnen niet zoiets staan in Helsinki?” “Ei!” “Zeg… gaan we schelden?” “Ei is nee in ’t Fins.” “Ah zo..sorry.” “Geeft niks. Raad nog maar eens.” “Zweden, Noorwegen of Denemarken dan?” “Nej, no en nej.” “Lastig hoor… zeker weten dat het Griekenland toch niet is? Ik bedoel... kom op zeg.. die zuilen...” “óxi.” “Sjee… Verenigde Staten?” “Hell no!” “Frankrijk?” “Mais non!” “Engeland?” “No sir!” “O stom… nu weet ik ‘t. Japan! Die kopiëren alles.” “ie-e.” “Jammer… ‘k vond mezelf al erg slim. Tis toch wel Europa?" “Mag ik eigenlijk niet zeggen.. maar vooruit: ja”. “Pfff… straks ga je nog zeggen dat 't België is… is t da?” “Haha… neeeen. Wederom onjuist!” “Ah… stom… ’t is een strikvraag. Tis gewoon Holland.” “Jaaaaaaaa!” “Je meent ‘t niet. Waar dan?” “Zeeland. Zierikzee. Het is de Nieuwe Kerk en staat aan het Kerkplein in het centrum. Naast de kenmerkende dikke toren.” “Je verwacht het niet.. ” “Nee hè? Tis gewoon hier. Hierikzee zeg maar." "Mooi zeg…" "Zeg dat wel…"
Reynaerde
Het was in eenen tsinxen daghe Dat beede bosch ende haghe Met groenen loveren waren bevaen Nobel, die coninc, hadde ghedaen Sijn hof crayeren over al Dat hi waende, hadde hijs gheval Houden ten wel groeten love Doe quamen tes sconinx hove Alle die diere, groet ende cleene Sonder vos Reynaert alleene Hi hadde te hove so vele mesdaen Dat hire niet dorste gaen Die hem besculdich kent, ontsiet! Also was Reynaerde ghesciet Ende hier omme scuwedi sconinx hof Daer hi in hadde crancken lof Aldus de eerste 16 (van de 3469) versregels van het in de 13e eeuw geschreven historische dierdicht 'Van den Vos Reynaerde', welke zijn ontstaansgeschiedenis zou hebben gehad in de Oost Zeeuws-Vlaamse vestingstad Hulst. Gezien de gebruikte woorden, welke hardop gelezen mij ernstig Zeeuws-Vlaams in de oren klinken, lijkt me dat geen twijfelgevalletje. Bijna letterlijk op elke straathoek in 'Ulst vind je de beeltenis terug van de snoodlepe Reintje. Zoals hier bijvoorbeeld met zijn mantel en staf gevangen in een lichtarmatuur met op de achtergrond de karakteristieke, na een blikseminslag, brand en kanonsinslag, inmiddels derde torenspits van de Hulster Sint Willibrordusbasiliek.
Koopgoot
Goedemiddag jongens en meisjes! Vandaag in het kader van de bijzonderevolkerenmaand: De Rotterdammer, [Rôh-tûh-dam-mert] (Homo Rotjeknorus Simplex). De Rotterdammer (m/v) is een nogal markante subsoort van het Nederlandse volk, gekenmerkt door een mentaliteit die zijn zwaarverankerde oorsprong vindt in zijn leefomgeving: de haven. Of nee: de wéreldhaven. Generaliserend: het van oudsher type 'noestnukkige havenarbeider' is uitgegroeid naar het type 'multiculti-wereldburger', maar dan eentje die zijn afkomst niet verloochent: eerlijk, rechtdoorzee, hardwerkend, en rechtvoorz'nraapig. Een bloemlezing uit wat doorsnee exemplarisch Rotterdamse, sterk vereenvoudigde uitingen, inclusief de mogelijk (in enkele gevallen dé) bijbehorende Oerrotterdammer: Nielullemaarpoetse (John de Wolf) Handinhandkamerade (Pim Fortuyn) Pleurtopjôh (Paul de Leeuw) Grutjesnogaantoe (Hendrik IJzerbroot) Maarbuurmanwatdoetunu? (Tatjana Simic) Geenwoordemaardade (Regilio Tuur) Daworriknievrolijkvan (Rob Geus) Ikwordzomoevandiepatatgeneratie (Leo Beenhakker) Joelnèvewokaloonlievemènse (Lee Towers) Hoewel de Rotterdammer een redelijk diepgeworteld minderwaardigheidscomplex cq grondige afkeer (lees: bloedjekoleruhpleuristeringtyfushekel) heeft ten opzichte van alles wat '020' is, is ie wel zo trots als een Olliefant op zijn stad. Vanuit een kapsonesloos doe-effe-lekker-normaal-perspectief pleegt de Rotterdammer zijn omgeving kinderlijk simpel, ludiek en akelig treffend te benoemen: Station Blaak: Putdeksel De Markthal: Koopboog/Groentegrot Erasmusbrug: Wipkip/Zwaan Centraal Station: Station Kapsalon Feyenoord Stadion: Kuip (met spelerstunnel: Coentunnel) Kunstwerk De Verwoeste Stad: Jan Gat/Piet Kraak Kubuswoningen: Blaakse Bos En… de hier in beeld gebrachte, onder de Coolsingel doorlopende winkelpromenade (loopgraaf), officieel genaamd Beurstraverse... beter bekend als: De Koopgoot. P.S. 't schouderbandje zat al zo…
Van 't Kwastje Naar D
donderdag 18 september 2014 onthulling muurschildering maarstraatpleintje voorheen parkeerterrein oude pandjes gesloopt winkels, plein en 'n kikkerfontein aangelegd kale blinde muur ontwerpwedstrijd kunstenaarscollectief 'Kunst1/4ier' figuur op de hoek leest Zierikzeesche Courant twee katten één echt venster de rest Oud Zeeuwsch tafereel
Zeg het met bloemen..
Zeg… zouden ze in het Frans ook een uitdrukking hebben voor 'putting the little flowers outside'? Je bedoelt: 'Mettre les petits fleurs a l'extérieur'? Mjah… zoiets… Hé! Enne.. voor 'the flowers are standing on the windows'? Ah… les fleurs sont sur les fénêtres? Zou zomaar kunnen… Offe… haha… 'take more often a little flower to you home? Hehehe… dat moet dan 'prenez plus souvent une petit fleur a la maison' zijn. *grijns* leuk dit… Weet jij een ander woord voor de directeur van een huwelijksbureau? Euh… huh? Nee… De muurbloemist! Hahahahaha! O wachtwachtwacht… dan weet ik er ook eentje! Wat... is de favoriete bloem van…. Sinterklaas? Uh… haha… kweeniegeenidee? De hyaSINT… ! Sjeezus… *grinnik* Maarre… we hebben nu hier toch wel lang genoeg gezeten bij dit toch wel knap aardig opgeleukte flatgebouw? D'r is vast nog veel meer leuks te zien in Lille. Je hebt gelijk. Zullen we een liedje zingen? Okeej… est ce que tu sais ce que je voudrais être un rideau floral un rideau floral entre le plafond et le cadre de fenêtre un rideau floral un rideau floral et tous les jours accroché bien au soleil avec des fleurs sur tout mon corps et aussi dans mon visage hey! (vrij vertaald uit het omvangrijke oevre van Wim Kersten en de Viltjes)
Deadline
Ergens op een hip architektenburo (vandaar en daarom niet met c en eau) op een hele late vrijdagachternamiddag. Rotterdam spoorzone moet af. En de opdracht is kort maar duidelijk: aantrekkelijk, modern, allure, blikvanger... en 't mag niks kosten. De ideeën zijn op. En de deadline nabij. De wanhoop ook. Men geeft het op. Doe maar wat. Ho wacht… schenk eerst alvast maar wat in! Kan ons het schelen. Weet je wat… doedernogmaarene… haha! Hallekiedeej… *hips* … en als we nou eens… *burp* Het werd nog een lange vrijdagmiddag. Achteraf een toch nog enigszins succesvolle.
Krijg nou tiet'n
Om een lang verhaal kort te maken: België was ooit Oostenrijk. Pun(k)t. Ok… komma, een soort van dan. Om precies te zijn: de Oostenrijkse Nederlanden (1715-1795). In die tijd is de stad Lille achtereenvolgens in Vlaamse, Franse, Nederlandse en weer in Franse handen gekomen. En dat is het nu nog steeds, Frans. Hoewel het met z'n agglomeratie erbij (Tourcoing, Roubaix, Mouscron/Moeskroen, Kortrijk) eigenlijk bovenop de Belgisch/Franse grens ligt. Toen Frankrijk in 1792 de oorlog aan Oostenrijk verklaarde, lag Lille ineens letterlijk in de frontlinie. En dus in de vuurlinie. En dat is tegenwoordig nog steeds te zien aan de in diverse gevels nog aanwezige kanonskogels. Die hebben ze gewoon laten zitten! Een besluit uit decoratief, constructief en/of historisch besef? In deze gevel, onderdeel uitmakend van een prachtige rij woningen genaamd 'Rang du Beauregard' aan de Rue des Trois Couronnes (3 kronen), midden in het oude stadscentrum, heeft iemand zo'n kanonskogel een wat ludieker uiterlijk meegegeven... 'Nen tiet… (un téton)! Was dit van oudsher een huis van plezier? Een geboortehuis? Een melkfabriek? Of huist er een cosmetisch chirurg? Een fopsjop? Wie weet… (o;
Oh la la Lille!
Bonjour Messieurs Dames! Soyez les bienvenues en notre établissement culinaire a la Place du Theatre de la cité de Lille. Voila votre menu s'il vous plait: * * * L'Aperitif * * * A gauche une piece délicieuse de la Chambre Commerce Industrie garni avec un grand Beffroi céleste. * * * Le Plat Principal * * * Au centre de votre repas L'Opera de Lille incroyablement savoureux * * * Le Dessert * * * Tout droit un mélange tres agréable de deux batiments d'une style architecture similaire Merci Bien et Bon Appétit! (ps: om de site en mijn humeur niet wreed te laten crashen, is in bovenstaand menig accent weggelaten)
Staelen Rosch
Poeh… wat voor mogelijkheden moet dit wel niet hebben geboden in die tijd? Ik bedoel… we praten over de Middeleeuwen. Slot Gravensteen, met zijn zowel metersdikke als -hoge muren, onneembare slotgracht en robuust stoerstevige poortdeur. Destijds waarschijnlijk met dito bebaarde poortwachters inclusief hellebaeardt, goedendagh ende lansch. Met tussen de kantelen de gevreesde boogscherpschutters en vermaledijde zwartrokende pek- ende kokendhete oliegieters. Van verre reeds een ontmoedigend zicht voor de snoodlepe vijandelijke hertogen dan wel doldriest nietsontziende Noormannen die meenden de stad Gent 'eventjes' in te nemen ter eigen rijk- en eerdom. Zulks een Staelen Rosch zou prima weerstand tegen al het wapengeweld bieden en ongehinderd de onneembare vesting kunnen binnendringen. Ware het niet dat het spoor afbuigt richting Wondelgem… En het zou ook wel een ietwat fantastisch Barabasiaans wondel.. Eh.. wonder geweest zijn. (deze uit de 8e eeuw stammende burcht staat nog immer fier en behoorlijk intact nagenoeg midden in het centrum van Gent en huisvest een gerechts- en wapenmuseum)
Zierikzondag
Zon, Zee, Zout, Zand, Zacht, Zalig, Zit, Zweef, Zwem, Zomer, Zwoel, Zoet, Zilver, Zichtbaar, Zilt, Zeil, Zing, Zinder, Zorgeloos, Zuiver, Zweem, Zoen, Zen, Zuid, Zin, Zeeland, op een Zondag... in Zierikzee.
1963
Rotterdam Veerkade. Het is 1963. We hadden een Elfstedentocht, JFK was een Berliner (maar niet lang) en MLK had een droom. Wereldsterren als Michael Jordan, Quentin Tarantino en Eddie the Eagle Edwards zagen het licht, maar ook oer-Rotjeknorrers als Mario Been, Joszef Kiprich en Tatjana Simic. De vlaflip en het cassettebandje (jaja, jongens en meisjes) worden uitgevonden, Peter Sellers zet Inspector Clouseau neer, Sean Connery krijgt liefs uit Rusland en Elvis, Cliff Richard en Anneke Grönloh domineren de hitlijsten. Rotterdam Veerkade. Het is 2014. Ik heb een roestige 2CV uit 1961 gekiekt aan de Wijnhaven. Ben vervolgens naar de Leuvehaven gelopen, heb de boot genomen naar Hotel New York op de Kop van Zuid, ben al wandelend terug gekuierd over de Erasmusbrug, linksaf de Willemskade op en langs het Wereldmuseum gesloft. En dan sta je op de Veerkade. In het laagstaande zonnetje, naast deze Volvo PV544c. Beter bekend staand als 'De Kattenrug' vanwege zijn gebogen achterste. Omwille van achtergrondtechnische redenen hier niet in beeld. Voor 't eerst ruitensproeiers en veiligheidsgordels standaard. Het bouwjaar is 1963. Ik neurie 'Lucky Lips'.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
