Fransvdg
Drie op een rij
Op de Galapagos eilanden zijn de dieren de grootste bezienswaardigheid. Ook al kun je pelikanen wereldwijd op heel veel plaatsen tegen komen, toch vond ik het leuk om van dit drietal hier een foto te maken.
Op weg naar de...basi
De Basílica del Voto Nacional bevindt zich op een heuvel ten noordoosten van de oude stad van Quito. Het gebouw kan hierdoor vanuit vrijwel de gehele stad gezien worden. De kerk werd gebouwd als symbool van de verering van het Heilige Hart van Jezus in Ecuador. De bouw begon op 10 juli 1892. Het gebouw werd geïnaugureerd en gezegend door Paus Johannes Paulus II tijdens zijn bezoek aan het land op 18 januari 1985 . Maar eigenlijk is de bouw van de kerk nog niet voltooid. Volgens een legende zal Quito vergaan als de Basílica del Voto Nacional vergaat. Dit zijn de hoogste kerktorens in Ecuador, met een hoogte van 115 meter. De decoratie van het gebouw bestaat niet uit waterspuwers zoals gebruikelijk, maar uit lokale reptielen en amfibieën van Ecuador, zoals gordeldieren, iguana's en schildpadden van de Galapagoseilanden. (Met dank aan Wikipedia.)
Zeeleeuw in het zand
Mensen hoor je na een dagje strand nog wel eens klagen over zand in het badpak en een schurend gevoel. Een zeeleeuw heeft daar geen last van. Die rolt lekker rond door het zand en gaat daarna in de oceaan gewoon weer alles afspoelen en wat eten, om vervolgens doodleuk weer terug te komen naar het strand en daar weer opnieuw door het zand te rollen.
Koepels van de...kath
Op deze foto zie je de koepels op het dak van de "nieuwe" kathedraal in Cuenca, de "Catedral de la Inmaculada Concepción". Echt nieuw is de kathedraal niet. Men begon in 1885 met de bouw, omdat de oude kathedraal te klein werd. De bouw heeft ruim honderd jaar geduurd. Met de torens aan de voorkant zijn ze voortijdig gestopt. Door een rekenfout van de architect zouden die torens anders zo zwaar geworden zijn, dat het fundament niet in staat was om het gewicht te dragen. De koepels zijn daardoor nu beeldbepalend geworden.
Het ei, maar niet van
Iets ten noorden van de stad Quito loopt de evenaar. De Fransman Charles Marie de La Condamine leidde in 1736 een expeditie om de exacte plek van deze denkbeeldige streep over het midden van de aarde te bepalen. Helaas voor Charles en zijn mannen maakte hij toch een kleine rekenfout. Het grote monument in de plaats Mitad del Mundo staat 240 meter naast de echte evenaar. Dankzij nauwkeurige GPS metingen weten we nu de echte plek en daar vind je het Intiñan Solar Museum. In dit museum krijg je o.a. informatie over natuurkundige verschijnselen die op de evenaar anders zijn dan op andere plekken in de wereld. Op de foto zie je dat een ei - dankzij de zwaartekracht - op de evenaar gemakkelijker op een spijker balanceert. Ik kan je aanraden om naar dit museum toe te gaan als je in Ecuador bent, niet alleen vanwege de natuurkundige proefjes maar ook vanwege leuke informatie over het leven van de oorspronkelijke bewoners van Ecuador: de Indianen.
Koude oren?
Deze kleine man kwam ik tegen in de stad Baños. Ik vond het grappig om te zien dat hij zonder jas of trui toch wel een pet met oorkleppen op had. Of zou zijn getrommel zeer aan zijn eigen oren doen?
Hendrik Haan
Hendrik Haan, nee niet uit Koog aan de Zaan, zat tussen Cuenca en de kust ergens langs de doorgaande weg, die je op de achtergrond nog als een lint door het landschap ziet gaan. Hij zat op zo'n mooi punt dat ik het wel een foto waard vond.
Wolaap
Dit is een wolaap. Die komt in het wild alleen maar in de jungle van het Amazone regenwoud voor. Wolapen worden bedreigd door boskap en andere verstorende activiteiten, de jacht op het vlees en illegale vangst voor de huisdierhandel. Er wordt geschat dat voor ieder jong dat op de markt verschijnt, tien volwassen vrouwtjes zijn gedood.(Info van Wikipedia.) Kwalitatief is dit niet mijn beste foto, maar ik moest knippen vanuit een dobberende boot op de Napo rivier. Aan de foto kun je wel goed zien dat je voorzichtig moet zijn met deze apensoort.
Breien op 4200 meter.
Deze mevrouw kwam ik tegen op 4200 meter hoogte, toen we ons gingen melden voor een excursie naar een hoger punt op de helling van de Chimborazo, de hoogste berg van Ecuador. Ze maakte zich nuttig met het breien van mutsen, sjaals en wanten, die op deze hoogte heel bruikbaar zijn. Omdat de verkoop van het breiwerk tegen viel, was ze wel zo slim om geld voor de foto te vragen. Ik gaf haar gelijk.
Zeeleeuw
Op iedere reis leer ik weer nieuwe dingen. Sinds mijn bezoek aan de Galapagos eilanden weet ik dus nu dat een zeeleeuw zichtbare oorschelpen heeft en een zeehond niet. Zeeleeuwen horen bij de oorrobben. Deze nog jonge zeeleeuw zag ik op het eiland Floreana.
Thermaal baden
Voor liefhebbers van thermale baden kan ik die in de plaats Papallacta van harte aanbevelen. Je ligt daar in heerlijk warm en ook gezond warm water in een mooie omgeving. Op de foto zie je dat de Ecuadorianen daar zelf ook heel graag komen.
Even een hapje...tuss
In de markthal van Pilahuin zag ik deze moeder met haar kleine meid tussen alle handelswaar even wat eten. Aan de mutsen kun je goed zien dat ze het, in de maand augustus, niet warm vonden. Pilahuin ligt boven de 3000 meter, en de zon scheen die ochtend niet, dus dan is dat wel te snappen.
Jungle kinderen
Vanuit "onze" Yacuma Lodge bezochten we de nederzetting Chontayacu. We moesten eerst met de boot naar de overkant van de rivier en daarna een wandeling maken door een combinatie van oerwoud en ontgonnen landbouwgebied. In Chontayacu kwamen we deze kinderen tegen. Je ziet dat zij wat kleding betreft al aardig met de tijd mee gaan. Maar verder is hun leven toch wat kansarmer dan dat van de meeste Nederlandse kinderen.
Piraat en pelikaan
Veel dieren op de Galapagos eilanden voelen zich in de omgeving van mensen toch op hun gemak. Dat heeft me in positieve zin verbaasd. In een kleine haven van het stadje Puerto Ayora zag ik deze mini-piraat door het water sluipen op zoek naar prooi. De pelikaan liet hem lekker zijn gang gaan.
De rugzijde
Bij een tussenstop op de veemarkt in Calpi (omgeving Riobamba) zag ik ook deze twee dames staan. Aandachtig hielden ze alles in de gaten, maar wat er achter hen gebeurde hadden ze lekker niet door....
Maak maar een foto.
Fotograferen op reis is voor mij een belangrijke hobby. Als je fotografeert zie je meer, want je kijkt overal rond met in je achterhoofd: "Zie ik daar een plaatje in?" Bij het fotograferen van mensen is dat vaak best lastig. Ik wil me niet als een paparazzi opstellen, maar ik aas wel op spontane momenten. Als ik toestemming moet vragen of krijg wordt het al snel een geposeerde foto. Op de markt in Pilahuin merkte ik dit dilemma ook. De marktkooplui wilden lang niet allemaal op de foto. En bij de snapshots ging het een paar keer fout door een onverwachte beweging of een teleurstellende mimiek. Dan is het fijn als je onverwacht buiten de markt een jong stel tegen komt dat het leuk vindt om voor je te poseren. Dank jullie wel!
Alles wat groeit en..
"Alles wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit" was een beroemde zin uit het radioprogramma "Weer of geen weer". Ik moest daar aan denken toen ik deze bijzondere bloem in de jungle bij het dierenopvangcentrum "AmaZoonico" zag. Ik heb geen idee hoe hij heet. Wie kan me helpen?
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
