Fransvdg
Schipper, mag ik...ov
Dit is de veerboot van Coswig naar Worlitz. Deze gierpont vaart over de Elbe. Op de achtergrond is Coswig te zien. Worlitz (met umlautteken - maar dat weigert mijn computer nu....) is de moeite van een bezoek meer dan waard. De prachtige tuinen hier - in Engelse landschapsstijl - zijn een Unescomonument.
Moderne architectuur.
Als fan van de architect Friedensreich Hundertwasser kwam ik in Magdeburg zijn "Grune Zitadelle" tegen. Natuurlijk groeit er "groen" in, op en rondom heen maar eigenlijk is deze Zitadelle vooral rose. Het gebouw is een combinatie van hotel, appartementen en allerlei winkels en kantoortjes. Mooi hoef je het niet te vinden maar verrassend is het beslist, met al zijn torentjes en kleurschakeringen. Hundertwasser maakt het straatbeeld altijd vrolijker. kijk ook nog maar eens naar mijn foto's uit het Oostenrijkse Bad Blumau.
Herinneringen aan de.
East Side Gallery is met een lengte van bijna anderhalve kilometer een indrukwekkend grote openluchtgalerie. Het stuk muur tussen de Oberbaumbrücke en het Ostbahnhof werd in het voorjaar van 1990 door honderden kunstenaars van over de hele wereld beschilderd. De achterkant, langs de rivier de Spree, is nog maagdelijk wit. Daar krijg je echt nog de indruk hoe het ooit was. Want het was destijds streng verboden om die muur ook maar met één vinger aan te raken. De voorkant is een heel lang bont schilderij met allerlei herinneringen en protesten: vredesduiven, Trabantjes, de beroemde kus van president Bresnjev en partijleider Honecker en nog veel meer. Een wandeling langs dit stuk muur mag beslist niet ontbreken aan je bezoek in Berlijn. Ik ben zelf in januari 1990, gewapend met hamer en beitel, naar Berlijn gegaan om de sfeer van toen echt mee te maken. Ook al kwam ik destijds met slechts splinters en brokjes van het kneiterharde beton thuis, toch heb ik het gevoel dat ik een piepklein beetje heb meegeholpen aan het herstel van de opening tussen Oost en West. Ik kende de stad al van een eerder bezoek in 1978. Toen voelde de sfeer in Oost-Berlijn voor toeristen als kil en grimmig. Dat is gelukkig allemaal voorbij nu. Ga er nu heen om te genieten van een levendige stad met heel veel geschiedenis. Hildegard Knef zong ooit: "Ich habe noch ein Koffer in Berlin." Dat gevoel heb ik ook. Ik ben er nu zes keer geweest en nog steeds boeit de stad me. De Muur "viel" dit jaar 20 jaar geleden. Er zal dus in de pers veel aandacht aan besteed worden rond de 9e november. Op de Alexanderplatz staan nu heel veel informatieborden om alles nog eens mee te beleven en in het museum Checkpoint Charlie kom je alles aan de weet over het drama dat "Mauer" heet. Iedereen die Berlijn nog nooit gezien heeft wil ik zeggen: "Ga kijken, gedenk en geniet!"
Monument aan de Spree
Heel veel grijs in deze foto en eigenlijk vind ik dat ook wel erg passend hier. Achter de Rijksdag staat dit monument voor slachtoffers die verdronken zijn of doodgeschoten in de rivier de Spree toen ze uit Oost-Berlijn wilden vluchten. Op de achtergrond staan de nieuwe regeringsgebouwen met een mooie symbolische verbinding tussen Oost en West. Nu kunnen we gelukkig weer probleemloos naar "de overkant."
Unter den Kastanien
Ja, je leest het goed. Ik sta hier niet Unter den Linden, maar onder kastanjebomen in het voormalige West-Berlijn, vlakbij de Reichstag (het parlement). Je ziet hier de beroemde Brandenburger Tor. Jarenlang stond deze poort in een voor iedereen onbereikbare zone. De Muur liep hier namelijk vlak voorlangs. En vanaf de Oostduitse kant kon je het ook wel vergeten om naar de poort te lopen, daar was de bewaking hier veel te streng voor. Nu is de Brandenburger Tor een symbool van de eenheid in Berlijn. Laat dat alsjeblieft altijd zo blijven.
20 jaar vrij Berlijn
In november is het 20 jaar geleden dat in Berlijn de Muur viel. Ik weet nog goed dat ik begin januari 1990 zelf met een hamer en een beitel naar Berlijn ging om daar stukjes uit het kneiterharde beton te hakken. Daar was toen veel belangstelling voor. In de afgelopen 20 jaar is Berlijn een veelzijdige en aantrekkelijke toeristenmagneet geworden. Terecht heeft men er besloten om een stuk van de gehate Muur te laten staan - als gedenkteken. Heel veel kunstenaars hebben op die Mauer-Gallery een muurschildering achtergelaten. Deze hier spreekt mij heel erg aan. Je ziet de voormalige presidenten Breznjev van de Sovjet-Unie en Honecker van de DDR innig kussend in een Trabantje naar ons toe rijden....een relatie die voor veel onderdrukking en weerstand heeft gezorgd. En wat het Trabantje betreft (de Trabi), daar moeten we nu om lachen. Terwijl men in de DDR-tijd blij was als ze zo'n karretje konden bemachtigen. Wachtlijsten van meer dan tien jaar waren toen heel normaal. Hopelijk hebben we met elkaar van de geschiedenis geleerd en weten we nu heel goed dat je land afsluiten met behulp van een muur of een ijzeren gordijn tot niets leidt.....mensen zullen altijd behoefte houden aan vrijheid.
Geldontwaarding
Toen ik in juli 2008 in Zimbabwe was, hadden ze daar met gigantische geldontwaarding te maken.... Ik heb een kaart naar Nederland gestuurd vanuit Vic Falls. De postzegel heb ik betaald met één Amerikaanse dollar (dus minder dan een euro). Vanwege de dramatische economische problemen (en ook domweg omdat er te weinig ruimte was...) werd de waarde niet meer op de postzegel gezet. Daarom heb ik om een betalingsbewijs gevraagd: je ziet het.... 110 miljard Zimbabwaanse dollars. Een waanzinnig bedrag dus. Om te onderstrepen hoe ellendig het land er voor stond heeft onze Zimbabwaanse chauffeur Boyd aan het eind van de reis alle groepsgenoten zijn eigen dollars uitgedeeld als "souvenir" met als verklaring: "Ik kan er hier toch ook niks mee..." Het hart van Robert Mugabe blijft tikken.....hij weet van geen wijken....wanneer komen er weer betere tijden voor dit land?? Hopelijk snel, want dit heeft de bevolking daar beslist niet verdiend. Ik weet dat dit geen spectaculaire foto is, maar het verhaal erbij maakt dit plaatje voor mij een heel bijzondere reisherinnering.
De koning van Kétou
Dit is koning Alaro Alade - Ife, koning van Kétou. Hij is vorst van het Yoruba-volk. Benin heeft nog twaalf vorsten die een volk representeren. Zij hebben wel veel aanzien maar nauwelijks politieke macht. Ik heb op deze RR-site al eerder een portret geplaatst van de sympathieke koning van Djougou. Koning Alaro benaderde ons bezoek duidelijk zakelijker......het ging hem er om dat onze aanwezigheid hem wat opleverde..... Hij stelde zich afstandelijk op en maakte een afwerend gebaar toen onze gids na het knielen een traptree onder zijn troon aanraakte. Na onze donatie en zijn melding dat we informatieboekjes over zijn koninkrijk konden kopen was hij weer snel verdwenen.....Toch ben ik wel blij dat hij wilde poseren, want zo vaak kom je niet bij een koning over de vloer - en zeker niet een met zo'n koddig kralenmutsje op.
Trots
Deze oude vrouw in een klein dorpje ten noorden van Natitingou laat trots de groente zien die ze zojuist heeft klaar gemaakt. Van schaamte was totaal geen sprake. Toen we aan kwamen lopen stond ze in de schaduw onder een boom dit gewas te stampen in een grote houten bak. Vrolijk ging ze daarna op de foto - je ziet het, ze lachte "al " haar tanden bloot.
Op de slee van Preda.
Als je tijdens je wintervakantie eens wat geks wilt beleven in Zwitserland dan kan ik je deze excursie van harte aanbevelen. Ga met de trein (de Rhätische Bahn in Graubünden) naar het dorpje Preda - niet zo ver van Sankt Moritz. Preda ligt op 1789 meter hoog. Huur daar een slee en suis dan naar beneden, naar het dorp Bergün. Dat ligt "slechts" op 1373 meter hoogte. In de wintermaanden, van eind december tot half maart wordt de Albulapasstraat tussen die twee dorpen één lange piste voor de slee. Er mag dan geen ander verkeer overheen. Het parcours is zo'n 5 kilometer lang en meerdere keren suis je onder een spoorwegviaduct door. Trek wel warme kleren aan en haal geen gekke fratsen uit onderweg - want soms ga je echt wel hard. Jonge kinderen kun je dan ook beter niet alleen laten gaan. Beneden, in Bergün, kun je je sleetje vlakbij het station weer afgeven. Je krijgt daar ook je betaalde borg weer terug. Daarna kun je hier de bekende Bündner Gerstsoep uit Bergün proberen om weer lekker door te warmen. Controleer voor de zekerheid van te voren even bij de toeristeninformatie in Graubünden wat het komende jaar de exacte data en tijden zijn. Dat voorkomt teleurstellingen. Je kunt kiezen uit een enkele reis of een dagkaart......Veel plezier!! De foto met de slee is niet tussen Preda en Bergün gemaakt, maar wel in Zwitserland.
Trommelaar
Een volksdansgroep in Natitingou werd begeleid door deze enthousiaste trommelaar. Mede dankzij zijn opzwepende ritme werd hun show een groot succes. Na afloop bedankt hij ons met een bescheiden glimlach.
In het hart van de...
Macro fotografeer ik niet vaak. Dit is dus een probeersel. De kleuren in dit stokrozenhart maken me wel vrolijk. En dat is op sombere dagen zoals vandaag natuurlijk mooi meegenomen. Dus wie weet, volgen er komende lente en zomer nog wel meer macroplaatjes. Ik heb deze stokroos gefotografeerd in een heemtuin bij het natuurpark "De groote Peel" op de grens van Noord-Brabant en Limburg.
In de koeienkraamkame
Het was voor mij een heel bijzondere ervaring om dit stierkalfje geboren te zien worden. Hier ligt het, nog geen tien minuten oud, in het hooi. Moeder likt het jong. Zo komt de bloedsomloop beter op gang. Een vriendin van moeder koe komt ook even kijken of ze kan helpen. Dit lijkt een idyllisch plaatje maar helaas duurt het moedergeluk niet lang. Op deze grote boerderij gaat de melkproduktie (lees: de portemonnee van de boer) voor, dus moeder en kind worden al heel snel van elkaar gescheiden. Voor emotie is geen tijd. Het kalf moet vanaf zijn eerste levensdag al in een apart hok uit een emmer met een kunstspeen drinken. Of dit kalfje later naar de slachter gaat of fokstier wordt is nu nog niet bekend.
Aan het werk
Deze jonge man zit achter een oude trapnaaimachine op straat te werken. Hij had ook nog wel tijd voor een glimlach naar de fotograaf. Ik heb deze foto gemaakt in Ouidah, de Voodoo-hoofdstad van Benin.
Hundertwasser in Bad.
De architect Hundertwasser maakte de wereld vrolijker en kleurrijker. Hier zie je een deel van het hotel bij het kuuroord in Bad Blumau. Voor meer informatie verwijs ik graag naar mijn tip. Iedereen die van heerlijk warm mineraal water houdt kan ik Bad Blumau van harte aanbevelen.
Bad Blumau
Ter ondersteuning van mijn tip over het kuuroord in Bad Blumau hier dan een sfeerplaatje. Het is ontworpen door Friedensreich Hundertwasser, een architect met een geheel eigen kleurrijke en verrassende stijl. Het minerale water is heerlijk warm. Kortom, je kunt er heel fijn relaxen. En dat is zeker in onze herfstkilte hier toch wel een fijn idee. Voor meer info verwijs ik graag naar mijn tip.
De hoogste van...Enge
De kathedraal van Salisbury (Cathedral of Saint Mary) is een anglicaanse kathedraal in Wiltshire, Engeland. De bouw van deze kathedraal werd begonnen in 1220 en was grotendeels afgewerkt in 1280. De spits van de toren is 123,14 m hoog en is daarmee de hoogste torenspits in Engeland. Daarnaast bevat de kerk ook de oudst werkende klok van Europa en een van de weinige nog overgebleven kopieën van de Magna Carta. De kloostergangen van de kathedraal zijn eveneens de oudste van Engeland. Op een sombere dag als vandaag vond ik een blauwe lucht foto wel op zijn plaats. Geniet ervan!
Kuren in Bad Blumau
Bad Blumau is een kuuroord ten oosten van Graz. De temperatuur van het minerale water in de binnen- en buitenbaden is heerlijk. Buiten zwemmen in water van 38 graden hoort tot de mogelijkheden. Dat water komt van ruim 2000 meter diep en wordt vulkanisch water genoemd. Ook zijn er diverse sauna's waar je prima tot rust kunt komen. Je kunt er een hotelkamer boeken, maar ik heb Bad Blumau per openbaar vervoer vanuit Graz bezocht. Dat was goed te doen. Je kuurt er in een heel bijzondere sfeer want de gebouwen zijn ontworpen door de beroemde architect Friedensreich Hundertwasser. Kenmerkend voor Hundertwassers architectuur is het vrijwel ontbreken van rechte lijnen. Ook het materiaalgebruik is opvallend: veel keramiek in harde kleuren. Veelal maakt een toren(tje), met daarbovenop een ui-vorm deel uit van door hem ontworpen gebouwen. Daarnaast groeien in zijn ontwerpen planten uit de gevel en op het dak. In zijn werk zijn invloeden van Antoni Gaudí en Jugendstil te vinden. Ook de omgeving is de moeite waard: Graz is een mooie stad, de fantastische Bärenschutzklamm heb ik in een andere tip al beschreven en een dagtrip naar Hongarije of Slovenië is ook heel goed te doen. Variatie zat dus!
Bidden voor de tsaar
In het Livadiapaleis, iets buiten Jalta, woonden eens de tsaren. Nu de Oekraïne niet meer communistisch geregeerd wordt mogen we weer genieten van hun rijkdom. Naast het paleis staat een kleine Russisch-Orthodoxe kapel. Hier kun je ook nog bidden voor de laatste tsarenfamilie die tijdens de Russische Revolutie in 1917 werd vermoord. Maar je kunt er natuurlijk ook bidden voor iets anders, dat je zelf bezig houdt. Het Livadiapaleis is in de Tweede Wereldoorlog bekend geworden door het Verdrag van Jalta, waar Stalin, Churchill en Roosevelt vredesonderhandelingen hielden. Het paleis is voor mensen die van geschiedenis houden dus echt wel een bezoek waard.
Tanden poetsen
Tijdens onze busrit tussen Panzhihua en Lijiang stopten we bij een restaurantje ergens in de bergen. Het was hier ook een rustplaats voor vrachtwagenchauffeurs. Lnags de kant van de weg bij stromend water kon deze chauffeur even zijn tanden poetsen voordat hij weer verder ging.
Een ontsnapte koe
Er is een koe uitgebroken. Zij loopt nu over een akker heen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Hup!! Weg jij!!! Terug naar de wei!! Deze foto heb ik gemaakt in de buurt van Deetz, in de voormalige DDR. Daar zijn de grote staatsboerderijen nu geprivatiseerd. Ook Nederlandse boeren zijn hier naar toe gekomen. Ik ben er een paar dagen geweest. De zoon van vrienden is hier bedrijfsleider geworden op zo'n groot bedrijf: 1300 ha land, 700 koeien en ook zo'n 700 stuks jongvee. Werk zat dus.....zeker als er dan ook nog zo af en toe een koe uitbreekt, zoals hier op de foto. Maak hem svp groot, dan komt de sfeer beter over.
Op weg naar Ganvie
Dit is monsieur Martin, onze gids in Togo en Benin. Hij zit hier voor in een motorbootje op weg naar het paaldorp Ganvie in een lagune in het zuiden van Benin. Dit paaldorp is bijzonder de moeite waard. Mijn foto "Welkom" is hier ook genomen. Dankzij zijn werk in de toeristenbranche kan Martin zich goed kleden.
F.C. Accra in actie
Het is zondagochtend acht uur. De temperaturen zijn nog aangenaam. Je hebt dus nog zin om jezelf in het zweet te werken. De buurtbewoners komen bij elkaar voor een potje voetbal. Er zijn twee partijen: die met shirt (maakt niet uit welke kleur) en die zonder shirt. Het veld is een "knollentuin" tussen de huizen in. Als het elastiek uit je broek kapot is, dan heb je daar ook een oplossing voor: gewoon een koordje uit je broek om je nek. Kortom, er kan gespeeld worden. OK.... er zijn geen netten in het doel, maar dat is voor de fotograaf weer fijn. Bedankt jongens! Kijken is gratis. Er valt meer te zien. Bijvoorbeeld een vrouw met een bak water op haar hoofd. Haar leven draait gewoon op een andere manier door.
Afrikaanse blijheid
Dit is Timothé. Tijdens onze reis door Togo en Benin was hij de hulp van de gids. Hij kijkt heel blij op deze foto, maar eigenlijk had hij niet zoveel om blij mee te zijn. Hij is nu 26 jaar. Pas toen hij tien jaar oud was mocht hij voor het eerst naar school. Dat was namelijk zover lopen dat zijn vader het niet verantwoord vond om eerder al te gaan. Zijn vader is dorpshoofd in een Togolees dorp vlak bij de grens met Benin. Die man is vier keer getrouwd en heeft 10 kinderen. De moeder van Timothé is al jong overleden. Toen hij dat vertelde gooide hij op het zelfde moment een scheutje van zijn drinken op de grond - om haar geest te eren. Timothé gelooft in vele goden en geesten, zijn geloof noemen we animisme. Zijn vader heeft thuis een fetish voor hem gemaakt van klei. Daar offert hij elke dag iets bij. Omdat hij nu zo ver van huis is heeft hij een klein stuk van deze fetish mee genomen, zodat hij onderweg ook kan offeren. Hij studeert nu in Cotonou, Engels en Duits en woont bij een oom. In de zomer werkt hij voor toeristen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
