EstherV
Kiekeboo...!!
Deze gekko zat onder een parasol bij de lodge in Sauraha, een dorpje bij het Chitwan National Park. Vond hem best bijzonder omdat hij een gele kleur had met zwarte strepen over z’n kop en staart. De gekko’s zijn ook supersnel, dus meer dat alleen z’n kop heb ik niet op de foto gekregen… Het wemelde er trouwens ook van de gekko’s, overal kwam je ze tegen… We kregen ook het advies om koffers en tassen zoveel mogelijk dicht te houden, je wil namelijk niet dat er bij thuiskomst een gekko uit je tas komt lopen….
Klein meisje met een.
Dit meisje kwam ik tegen tijdens de trekking door de Annapurna, toen we stopten bij een bochtje in het pad voor een ‘short break’. Met meisje zat op een mat bij de deur van een huisje iets uit een bakje te eten. het leek wel een soort van rijstepap. Eerst had zij mij niet in de gaten maar na een paar tellen keek ze mij toch aan, ondertussen rustig dooretend… Ze kijkt op de foto een beetje triest... Maar toen we wegliepen keek ik nog naar haar om. Ze glimlachte en zwaaide...
Golden beauty...
Een detail van de bloem die hier in de buurt in een park prachtig in bloei staat. Is echt genieten om daar door het park te lopen momenteel...! Heb op internet opgezocht dat de officiele naam Zantedeschia Elliottiana is, in het Engels wordt hij wel 'Golden Arum Lily' of 'Calla lily' genoemd.
'Ring ring...'
Ik vond dit ergens wel een grappig detail…. Het is een close-up foto van een nogal oude telefoon die ik tegenkwam tussen allerlei souvenirs op het Durbar Square in Patan. We waren wat aan het snuffelen tussen Boeddhabeeldjes, klankschalen, bellen, boekjes met mantra’s en nog veel meer souvenirs. Naast een aantal klankschalen op een houten kistje stond deze telefoon en toen de verkoper zag dat ik er naar keek kwam hij meteen aangelopen en begon deze aan mij te verkopen. Hij haalde er van alles bij om het ding aan te prijzen; Hij zou antiek zijn, nou… dat geloofde ik wel, want hypermodern was het ding zeker niet meer.. En op de vraag of hij t nog deed zei de verkoper; ‘tuurlijk, fenomenaal..!!’ Even te informatie.. er zat geen snoer of een stekker meer aan en de kiesschijf kon niet meer draaien… Het was best wel een, eh.. zinloze onderhandeling, maar tegelijkertijd ook weer heel grappig..! Uiteindelijk heb ik ‘m toch maar daar laten staan, en de verkoper kon nog lachen toen ik wegliep dus geloof ook niet dat hij echt had gedacht dat ik ‘m zou kopen..
Koninklijke...mozaïek
In de romeinse tijd was Bulla Regia één van de welvarendste steden. De belangrijkste gebouwen in Bulla Regia dateren uit de tweede eeuw VC en de naam geeft aan dat het in een koninklijke verblijfplaats (Regia = Royal) was van één van de Numidische koningen. Naast een complex met tempels, badhuizen en een theater zijn er ook ondergrondse woningen te vinden. Deze woningen zijn één van de meest spectaculaire opgravingen van Tunesië. De huizen werden gebouwd om de romeinse bewoners in de zomerse hitte op de vlakte van Jendouba enige koelte te bieden, maar ook om het ruimteprobleem op te lossen; in plaats van uitbreiden boven de grond ging met de diepte in. In sommige ondergrondse woningen, maar ook boven de grond liggen nog de originele mozaïekvloeren, anderen zijn te vinden in het bardomuseum in Tunis. Het mozaïek op de foto ligt in Bulla Regia en is een detail van een mozaïekvloer van een tempel of badhuis.
The ladies next...doo
De laatste foto van de vrouwen die we ontmoeten In El kef (zie verdere toelichting over de ontmoeting bij foto 'Ladies next door part 1'..). Deze vrouw was eigenlijk wel de meest serieuze.. Ze stond in de deuropening met haar handen in haar zij, keek een beetje met een frons, knikte af en toe of zei ‘mmhh’. Maar aardig was ze zeker wel want zij was wel de vrouw die ons de thee aanbood! We hebben overigens ook iets voor de vrouwen gekocht, de volgende dag hebben van de markt wat fruit voor hen meegenomen. En toen we dat aan hun gaven begon zelfs deze, ietwat serieuze, vrouw te glimlachen..!
The Ladies next...doo
In El kef ontmoeten we een paar vrouwen die naast het hotel woonden (zie toelichting bij Ladies next door part 1..). Dit is nog één van de vrouwen waarmee we een kopje thee dronken en het was een beetje een giecheldame… Om de haverklap zei ze ‘nice’ (waarschijnlijk het enige Engelse woordje dat ze kende...) en moest daarna dan enorm giechelen..! Ze trok ook heel de tijd rare gezichten en daar moesten wij dan weer om glimlachen. Maar ook wel een beetje vanwege haar grote bril en bijzondere hoofddoek..
The ladies next door.
In El kef, een klein schilderachtig stadje, overnachtten we in een hotel aan de rand van de stad. Naast het hotel was een klein huisje. Elke keer als wij bij het hotel weggingen of terugkwamen waren er wel één of meerdere vrouwen voor of naast het huisje. Zij lachten altijd vriendelijk naar ons en toen zij een keer thee aan het drinken waren (op de drempel van de voordeur en op een klein bankje daarnaast) werd ons ook thee aangeboden. Mét een echt Tunesisch koekje! Met handen en voeten hebben we wat geprobeerd te ‘praten’, het leek wel een vrouwenmiddag! Heel bijzonder deze ontmoeting met een geheel andere cultuur… Op de foto één van de vrouwen, zij had een mooie witte omslagdoek en rode gelakte nagels. Ze zwaaide altijd als we langsliepen en glimlachte, het viel mij op dat zelfs haar ogen lachten...
Vele jaren...
In Kairouan kregen we van onze gids een rondleiding door de oude medina. Prachtig al die smalle straatjes, marktjes, winkeltjes en oude ambachten..! Ook kwamen we over een aantal pleintjes, waar oude mannen zaten op nog oudere bankjes.. Deze man zat in een smalle nis in de muur. Hij was helemaal in gedachten, alsof hij nadacht over de jaren die achter hem lagen.. En dat zijn waarschijnlijk al heel wat jaren..
Scheiden van het kaf.
Bhaktapur.. Het leek wel een sprong terug in de tijd.. Op straat zijn vrouwen bezig met het verwerken van het graan en dat gebeurd grotendeels nog met de hand. Met behulp van de wind wordt het kaf van het koren gescheiden. Ik heb een tijdje naar deze vrouw staan kijken en zij was geconcentreerd bezig met haar werk en keek niet op of om. Hoe zij haar werk deed maar ook de manier waarop zij op haar hurken zat.. ik vond het bijzonder knap...
Pretty in green...
Nog een plaatje van een prachtig geklede dame, deze keer viel het groen mij op toen ze langsliep… De foto is genomen in het stadje Bhaktapur. De sfeer in dit stadje is vriendelijk en authentiek en de bewoners gaan er vaak nog traditioneel gekleed.
Pretty in pink...
Ergens onderweg stopten we bij een marktje en daar stond deze vrouw langs de kant van de weg. Te wachten.. op.. tja, we hebben haar niet weg zien gaan dus dat is gissen.. Wachten op de bus, de taxi, op haar man, haar moeder, haar zus of een vriendin.. Ik vond haar ieder geval wel prachtig, zo helemaal in het roze! Ze zag er eigenlijk wel feestelijk uit dus misschien ging ze wel naar een feestje…
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Eyelashes...
Heb ondertussen (naast mijn eigen foto van de wimpers van een kameel) al een paar detailfoto’s langs zien komen van verschillende wimpers. Van een olifant, paard, zebra en zelfs een zweefvlieg.. Bladerend tussen mijn foto’s van de kinderen in Babadag kwam ik deze close-up tegen van dit zigeunermeisje. En meteen vielen mij haar wimpers op... Omdat haar blik naar beneden gericht is vallen ze nog meer op en maken ze haar gezichtje zo wel bijzonder...
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Honderd...
Honderd lachende gezichtjes.. honderd blije vreugdekreten.. honderd schaterlachende kids.. honderd fonkelende ogen… honderd glimmende gezichtjes.. honderd enthousiaste knuffels.. honderd verheugde blikken.. honderd stralende momenten.. In alle jaren dat ik in Babadag bij de zigeunerkinderen ben geweest heb ik het bijzonder gevonden om kinderen blij te maken.. Met het geven van kleine dingen ontstond vaak grote blijdschap en heb vele, misschien wel honderden mooie momenten met de kinderen gehad. Op de foto een moment op straat dat de kinderen mega blij zijn na het uitdelen van een aantal stuiterballen… O ja, en dit is mijn honderdste foto hier op RR dus dat mag dan wel een vrolijke foto zijn dacht ik zo…
De laatste...zonnestr
Zonsondergang ergens ‘in the middle of’ de Sahara van Tunesië. We vertrokken uit Douz met landrovers voor een race door de woestijn. Echt een aanrader zo’n tocht met landrovers trouwens, heerlijk scheuren door de woestijn, kamelen spotten, bezoekje aan de nomaden en als klapper aan het eind dus een waanzinnig mooie zonsondergang, die we bekeken vanaf de hoogste duin van de omgeving. Geweldig was het de zon achter de wolken te zien stralen en de wolken steeds meer te zien kleuren… magisch bijna… Het grappige van deze tocht was nog wel dat wij nogal wat liepen te klagen dat het de hele middag al bewolkt was en dat er dus geen zonsondergang te zien zou zijn. ‘No worries’ zei onze bestuurder, ‘ clouds are good, they give great sunset’. En hij heeft absoluut gelijk gekregen….
Lang...
Bij het dorpje Zaafrane hebben we een kamelentocht door de woestijn gedaan. Toen viel mij op dat deze kamelen best lange wimpers hebben. Dus toen maar even vriendjes gemaakt met een kameel en een kwartiertje voor zn neus gaan zitten... Uiteindelijk is deze close-up het resultaat geworden.
Tegenstrijdigheid op.
We liepen tijdens de trekking door de Annapurna door een dorpje en kwamen deze kindjes tegen. En dat niet alle kinderen hetzelfde reageren als je een foto wil maken blijkt maar weer uit deze foto. Het resultaat was dan wel weer heel erg grappig..! Deze twee kids lijken het namelijk totaal niet eens te zijn. Het linkse kindje heeft er waarschijnlijk ondertussen helemaal genoeg van dat er steeds bergwandelaars door zijn dorp lopen en kan de humor er niet meer van in zien. Het rechtse kindje daarentegen vond het allemaal super grappig en kon niet meer stoppen met schaterlachen. Ze zaten vlak naast elkaar maar reageerden allebei geheel anders.. totale tegenstrijdigheid op één vierkante meter..!
Adembenemend...
Geen idee hoe deze hoge toppen precies heten, maar het is een gedeelte van de Annapurna Himal, een 55 km lang bergmassief in de Nepalese Himalaya. De naam ‘Annapurna’ stamt uit het Sanskriet en staat voor ‘godin van de oogst’. Uitzichten als deze hebben we, tijdens onze trekking veel gehad en ik heb deze trekking dan ook als een geweldige tocht ervaren. Elke keer als we weer een bocht omgingen kregen we weer een stukje van de Annapurna te zien. Bij de lodges waar we overnachtten was vaak vanaf het dak een heel panorama te bewonderen… echt adembenemend..
Vriendelijk...
Deze monnik zat in een hoekje bij de Stupa van Bodhnath. Hij zat geconcentreerd te lezen en tegelijkertijd draaide hij met zijn gebedsmolen. Ik wilde hem niet storen, maar blijkbaar had hij mij (of het klikken van mijn camera..) toch opgemerkt want hij stopte met lezen en keek op. Ondertussen bleef hij wel met zijn gebedsmolen draaien. Hij keek me recht aan en nog geen twee seconden later verscheen er een brede glimlach op zijn gezicht en hij knikte met zijn hoofd. Ik glimlachte en knikte terug, waarna hij weer naar zijn schrift keek en verder ging lezen.. alsof hij niet gestopt was...
Vrede, compassie,...k
Gebedsvlaggen bij de Stupa van Swayambunath. Deze hangen er al wel een tijdje, ze zijn al wat gerafeld en vervaagd. Al die wapperende gekleurde vlaggen geven de Stupa een vrolijke sfeer maar hebben zeker ook een bijzondere betekenis: De vijf kleuren van de vlaggen staan voor vijf elementen. Blauw staat voor ‘hemel’, wit voor ‘wind’, rood voor ’vuur’, groen voor ‘water’ en geel voor ‘aarde’. Centraal op de vlaggetjes staat een afbeelding van een ‘ta’ (een sterk paard) en ze worden daarom ook wel ‘lung ta’ genoemd (lung staat voor wind). De ‘ta’ symboliseert snelheid en de omschakeling van ongeluk naar voorspoed. Rondom de ‘ta’ staan verschillende mantra’s en gebeden voor een lang en voorspoedig leven. Gebedsvlaggetjes worden verondersteld vrede, compassie, kracht en wijsheid te verspreiden. De boeddhisten geloven dat bij het wapperen in de wind de gebeden en mantra's opstijgen naar de goden. Dit wordt zichtbaar door de zon die de kleuren en lettertekens uitbleekt, de regen die de teksten uitwast en de wind die de lappen in flarden scheurt. Zo zal voorspoed worden gebracht aan de ophanger van de vlaggen, zijn familie, vrienden en zelfs vijanden en zal de gehele wereld vol zijn van goede en edele gedachten.
'The Nepali...helicop
Dit is de achterkant van de fietsriksja waarmee we van Durban Square Patan terug naar ons hotel gingen. Hij vertelde ons dat hij heel trots was op zijn riksja en deze ook regelmatig weer opnieuw schilderde.Toen wees hij ons op deze achterkant en we moesten er wel heel erg om lachen..! Hij had namelijk met best een hoge snelheid door de straatjes gereden, kriskras door alle andere vervoersmiddelen heen, dus de naam 'helicopter' had hij ook wel verdiend vonden wij!
Een groet en een gebe
Deze monnik zat bij een ingang van de Stupa van Bodhnath. Iedereen die langs hem kwam werd begroet met een ingetogen ‘namasté’.Tussen het groeten door liet hij zijn kralensnoer door zijn vingers glijden. Deze kralensnoer wordt ook wel een ‘Mala’ genoemd en wordt gebruikt om het tellen bij te houden van een mantra. Mantra's worden vaak honderden of zelfs wel duizenden keren herhaald. De Mala wordt zo gebruikt dat je alleen nog maar kunt denken over de betekenis van de mantra zonder dat er echt geteld wordt. Eén mantra staat voor 1 kraal, dus als je het hele snoer hebt afgewerkt, heb je 108 maal de mantra opgezegd. Met de duim met de klok mee draaiend rond iedere kraal, maar in sommige tradities of bij specifieke beoefening wordt er tegen de klok in gedraaid met de duim die steeds een nieuwe kraal aanraakt.
De glimlach die niet.
We waren net uit onze lodge vertrokken en aan een wandeling begonnen toen dit meisje opeens op het pad verscheen. Ze woonde vlak langs het pad, had ons aan zien komen en was wel nieuwsgierig.. Ze stond ons wat verlegen aan te kijken en het leek alsof ze niet helemaal wist wat ze van ons moest denken.. We gaven haar een stuiterbal en probeerden wat contact te maken maar ze bleef ons alleen maar aankijken. Een glimlach hebben we van haar niet gekregen, maar wel een hele lieve blik..
Klompjes..??
Portret van de schipper van de boot waarmee we een middagje hebben rondgevaren op de Leidse grachten. Rondvaart is trouwens een aanrader, vanaf de grachten heb je een mooi zicht op deze oude stad met bijzondere gebouwen, bruggen en tuinen. Onze schipper was een goedlachse stoere zeebonk, compleet met tatoeages en een rauwe ruige stem. Een bijzondere verschijning was het in ieder geval... Grappig detail waren zeker ook de klompjes.. in de vlechtjes in z’n baard.. hoe kom je op het idee..?? Ach, wie weet.. misschien wordt het wel de nieuwste mode deze zomer..!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
