EstherV
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Hope for the future..
Ik plaatste eerder een foto (‘een kind met een kind II’) van een jong gezin waar we op huisbezoek zijn geweest. Dit is een close-up van het kindje van het gezin. Ik vind haar zo lief en vol argeloosheid de wereld in kijken… Zij is nog klein.. Maar toch is zij groot, want bij haar zal het allemaal gaan veranderen.. Zij is de toekomstige generatie die een verschil moet gaan maken voor de zigeuners. Zij zal straks naar school moeten gaan, ‘nee’ moeten gaan zeggen tegen het uithuwelijken, moeten gaan studeren en laten zien dat je, ook al ben je een zigeunermeisje, je wel degelijk iemand bent.. Zij is de hoop voor de toekomst! Maar daar heeft zij nu nog geen weet van.. nu ligt zij nog heerlijk rustig in de armen van haar moeder…
Imagine.....
Imagine… imagine you are a bird… flying peacefully through the sky… You ‘sail’ on the layers of the air, going higher and higher.. You can look over the earth, the hills and mountains and you can see your own reflection in the water of the lake… You can go anywhere you like.. it feels like you can almost touch the clouds... Imagine.. imagine you are a bird… And you can see this view, every day again… wouldn’t that be wonderful…. (On the picture is Lake Phewa, behind is Pokhara and in the distance the high hills… The picture was taken during my paraglide-jump...)
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Een kind met een...ki
Een tijdje geleden plaatste ik al een foto van een jong Roemeens zigeunermeisje met een kind. Ook dit meisje op de foto is al jong getrouwd en heeft een kindje gekregen. We gingen er op huisbezoek, de jonge moeder en vader lieten ons zien waar en hoe zij woonden en wij brachten een ‘pakketje’ voor hen mee, gevuld met wat levensmiddelen en kleding voor het kindje. Zo wordt het gezinnetje gesponsord zodat zij net genoeg hebben om rond te komen en de vader niet voor langere tijd naar het buitenland hoeft te vertrekken om daar te gaan werken. Het was een bijzonder bezoek, in het huis heerste een mooie sfeer en de jonge moeder had een zacht en lief karakter. Trots liet zij mij haar kindje zien, hoewel ze ook wel een beetje verlegen was voor de foto…
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Innocent eyes…
Open ik vandaag mijn mailbox, zit deze vol met reacties… blijk ik RR van de week te zijn… Totaal onverwachts, wat een verassing..! Weet niet waar ik het aan te danken heb maar vind het wel super leuk…! Loop een beetje achter hier op de site dus vandaag even ‘aan de slag’ hier.. En even een foto.. Op de foto een meisje uit de zigeunerwijk in Babadag… portretfoto’s maken, en dan vooral van kinderen blijft toch nog wel mijn favoriete bezigheid… Ik kan heel erg genieten van mensen en hun emoties… De ogen, gezichtsuitdrukkingen en bepaalde houdingen kunnen een sfeer overbrengen, elke keer weer anders en dat vind ik bijzonder en mooi om te zien….
Trots...!!
Tegenover ons hotel in Sauraha was een klein winkeltje. De eigenaresse van het winkeltje was een ontzettend aardige vrouw, altijd een lach op haar gezicht en vriendelijk en behulpzaam. Haar aanwezigheid gaf het winkeltje een fijne sfeer en we kochten er ook dagelijks wel wat, snacks voor onderweg of wat fruit. Bij haar in het winkeltje was haar dochtertje, ook altijd vrolijk en schaterlachend deed het meisje af en toe wat stapjes door het winkeltje. Op de laatste dag in Sauraha vroeg ik of ik een foto mocht maken van hen en met een grote glimlach knikte ze ja… Ze pakte haar dochter op de arm en vol trots poseerde ze met haar meisje… De foto is opgestuurd naar de receptie van het hotel, die zou de foto aan haar geven. Ik hoop dat het gelukt is….
In the evening sun...
Een vrouw ergens in Bhaktapur langs de kant van de weg.. Zij zat op een stenen muurtje heerlijk in het avondzonnetje. Ze staarde wat voor zich uit en leek heel ver met haar gedachten… Terwijl ik haar zo zag zitten viel mij wel op dat zij helemaal in het rood was… blouse, rok, tas en zelfs haar ketting en haar armbanden waren rood... Vroeg me dan toch ook wel af of al haar kleding rood zou zijn of alleen haar outfit van vandaag… Feit was wel.. het rood stond haar geweldig goed..!
Net een klein...mensj
De tempel van Swayambhunath wordt ook wel de ‘monkey temple’ genoemd. Er lopen heel veel apen rond, als je niet uitkijkt zou je bijna over ze struikelen..! De meeste apen spelen tussen de gebouwen of rennen over het pad. Maar deze niet… Hij zat langs het pad tussen het struikgewas een beetje sipjes te kijken, tenminste dat idee had ik… Hij keek wat zoekend om zich heen, alsof hij iemand kwijt was… Soms zijn het net mensjes deze aapjes… zo schattig om te zien…
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Een kind met een...ki
In de zigeunergemeenschap in Roemenië komt het, spijtig genoeg, nog steeds voor dat tieners worden uitgehuwelijkt. Vaak worden de tienermeiden vlak na zo’n huwelijk ook zwanger en krijgen de zorg voor een kind. Het beeld van de foto was dan ook veelvoorkomend in de zigeunerwijk in Babadag… In dit geval dus geen meisje wat voor een jonger zusje zorgt maar ‘een kind met een kind’… twee generaties met een verschil van zo’n veertien jaar…
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Trots op oma....
Zina woont tegenover het zigeunerschooltje, aan de overkant van de straat. Zina kwam elke dag meedoen met de activiteiten die wij met de kinderen deden en zij vertelde elke keer trots over haar oma. Dat oma voor haar en haar zusjes en broertjes zorgde (haar ouders waren naar het buitenland om te werken) en dat oma de allerliefst was… Wij zagen oma wel vaak op een afstand aan het werk aan de overkant, maar op een dag nam Zina haar oma mee. Ze trok haar aan de hand mee en stelde haar aan iedereen voor.. haar stralende gezichtje zal ik nooit meer vergeten.. zij was zo trots op oma…!
Gewoon genieten…
Ik heb al eens eerder foto’s geplaatst die ik maakte tijdens mijn tandem-paraglide sprong die ik maakte boven het Phewa-meer. Dit is er nog één maar dan met uitzicht richting het westen, het Phewa-meer loopt hier over in een soort delta. De precieze benaming van dit gedeelte van het meer heb ik niet kunnen vinden, maar vind het wel een prachtig gezicht zo met al die kleuren groen en geel... De bergen daarachter, en de wolken en schaduwen zorgen voor nog wat extra sfeer.. het was gewoon genieten tijdens het ‘zweven’ door de lucht…!
Ssst... papa slaapt..
Bhaktapur… eind van de middag… aan de kant van de weg zit een man… hij leunt tegen de deur van een huis en heeft een kindje op schoot.. Tot zover niet heel bijzonder, ware het niet dat deze man sliep... Zijn hoofd knikte soms even naar beneden en weer omhoog maar zijn ogen bleven gesloten... Het kindje daarentegen was wel wakker en zat heel rustig de straat in te staren… ‘sst.. niet storen… papa slaapt…’
Souvenir in de...maak
De Uros vormen een volk dat op de, met riet gemaakte, Uroseilanden op het Titicacameer leeft. De Uros bouwden deze kunstmatige eilanden oorspronkelijk om de Inca's te ontvluchten. Vandaag de dag is het Urosvolk echter meer een toeristische attractie geworden. Er leven nu nog slechts een honderdtal van het Uros-volk op de eilanden en zij onderhouden deze eilanden. De plaatselijke bewoners vissen, jagen op vogels en laten hun vee op de eilandjes grazen. Er wordt gekookt met vuurtjes geplaatst op hoopjes stenen. (bron Wikipedia). Een aantal eilanden zijn te bezoeken en daar laten de bewoners dan zien hoe men daar leeft. Deze vrouw was bezig met het maken van een borduurwerk. Deze borduurwerken worden ook, in de vorm van kussenslopen, wandkleden of tafelkleden als souvenir te koop aangeboden.
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Spelen in de zandbak.
Gisteren een foto geplaatst van een werkman die stenen aan het hakken was voor een tuinpaadje. Voor dat tuinpaadje was ook cement nodig en ook dat wordt nog op de handmatige manier gemaakt. Gewoon een zakje cementbasis met wat zand en water vermengen. Het zand werd gewoon bij het meer gehaald maar daar zat nog grind in en dat moest er eerst uit. Dus van een paar balkjes en wat gaas werd een soort zeef gemaakt, schepje grof zand erop, even samen schudden en het resultaat is het fijnste zand dat je je maar bedenken kunt..! Een beetje wat je vroeger in de zandbak of op het strand ook deed, alleen waren dit volwassen werklui en ze kregen er nog voor betaald ook..! ;-)
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Even een tuinpad...ha
Tijdens onze werkvakantie in Babadag moest er een pad aangelegd worden op het terrein bij het zigeunerschooltje. Omdat dit best zwaar werk is hebben we dit laten doen door een aantal werklui. En de manier waarop dit toen gedaan werd was best wel bijzonder te noemen… Eerst werd er met een paardenkar een lading grote stenen gehaald, deze lagen bij het meer. Deze stenen werden toen met een hamer in kleinere stukken gehakt. Op de foto is een man dit aan het doen, en geloof me.. dit was behoorlijk zwaar werk... De stenen werden daarna als een soort van legpuzzel tegen elkaar aan gelegd en daartussen werd cement gesmeerd. Even laten drogen en voilà.. een tuinpad..! Niks geen machines.. alles met de hand… Maar een stevig pad is het zeker wel geworden, want jaren later ligt het er nog...
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Bobor.
Bobor woont in de arme zigeunerwijk van Babadag, maar voor hem is er zicht op een betere toekomst, want hij gaat naar de ‘Clubul Copiilor’, het gesponsorde schooltje. Over twee jaar kan hij dan naar de kleuterschool, maar dan moet hij nog wel veel leren… Onder andere moet hij leren zich ergens op te concentreren, en dat doet hij dan ook..! Trots laat hij ons zien hoe goed hij al binnen de lijntjes kan kleuren en dat hij al weet welke kleuren hij moet gebruiken.. Met zijn blik gericht op zijn kleurplaat en zijn tongetje een stukje uit zijn mond gaat hij helemaal op in zijn moment, in zijn prachtige ‘werk’…! Hij komt er wel….
Intens....
Eén van onze porters tijdens de trekking door de Annapurna. Het was een ietwat stille jongen met een heel lief en zorgzaam karakter. Tijdens de ‘beklimming’ van Poon Hill hield hij ons continu in de gaten. Het pad was nogal steil en glad en hij waarschuwde ons dat we moesten oppassen niet uit te glijden of naast het pad te stappen. Zijn blik was de hele tijd op ons gericht… Op de foto kijkt hij naar de groepsleden die achter ons op het pad liepen. Zijn intense blik vond ik wel bijzonder….
Nèt niet lang...genoe
Deze man zat bij het Durbar Square Patan tegen een muur van een gebouw, helemaal op het uiterste puntje van een bankje. Hij zat een beetje half verscholen achter een beeld en bekeek zo op z’n gemak wat er om hem heen allemaal gebeurde… Hij leek niet te willen opvallen, maar met zijn mooie hoofddeksel, vrolijk versierd met bloemen trok hij wel de aandacht van de voorbijgangers. Toch liet hij zich niet van de wijs brengen en bleef ontspannen op zijn stok leunen... Maar wat mij ook nog opviel was dat zijn voeten een stukje boven de grond ‘zweefden’... zijn benen waren nèt niet lang genoeg om bij de grond te kunnen. Ik vond het er wel grappig uitzien…!
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Roemenië • Zwarte Zee kustgebied
Liefdevol handwerk...
Dit is Arif, hij is 17 jaar en woont in de zigeunerwijk in Babadag. Arif is getrouwd met Maria, zij is 15 jaar en hun huwelijk is ‘geregeld’ door de families. Maar dit was niet geheel tegen hun wil, Arif en Maria vinden elkaar lief en zien zelf ook wel iets in een toekomst samen… Het moment van de foto is tijdens een tienermiddag, Maria is er niet, zij is hoogzwanger thuis. Wij overlegden met de tieners wat zij wilden doen en tot onze verbazing kwamen ze met het idee om kraaltjes te gaan rijgen. Arif, en ook de andere tieners, zijn opgegroeid in de zigeunerwijk, hebben geen scholing gehad en altijd hard moeten werken als kind om geld te verdienen. Hierdoor hebben ze nooit echt de mogelijkheid gehad ‘kind te zijn’… Toen ik Arif vroeg wat voor kleuren hij wilde antwoordde hij: ‘roze en lichtblauw, want dat zijn de lievelingskleuren van Maria’. Hij vertelde mij een armbandje voor haar te willen maken, om daarmee te zeggen dat hij haar zo lief vond. Dit initiatief van hem en de manier waarop hij, uiterst geconcentreerd, het armbandje heeft zitten maken vond ik zo liefdevol… een moment om nooit meer te vergeten…
Heilige aap met jeuk.
Het is overduidelijk waarom de tempel van Swayambhunath de ‘monkey temple’ wordt genoemd… het wemelt er van de apen, als je niet uitkijkt zou je bijna over ze struikelen..! Deze aap had niet zoveel interesse voor alle mensen om hem heen.. hij had jeuk en was achter een trapje druk bezig met dit probleem op te lossen… Hij liet zich ook door mij niet storen.. Grappige mythologische info trouwens nog gevonden op internet: “Swayambhunath is ook bekend als de 'monkey temple' omdat er vele heilige apen rondlopen. Ze zijn heilig omdat Manjushree, de bodhisattva van wijsheid en het leren, de heuvel (waar de tempel op staat) aan het verhogen was. Hij moest zijn haar kort houden, maar hij liet het lang groeien en daardoor groeide ook de hoeveelheid hoofdluis op zijn hoofd. Er wordt gezegd dat de hoofdluizen toen veranderden in deze apen”. Eigenlijk is dit dan dus een heilige aap met jeuk… :-)
Still enough to...sel
In Bhaktapur is het pottenbakkersplein zeker een bezoek waard. Honderden potten, maar ook kannen en schaaltjes van klei in alle soorten en maten liggen hier te drogen in de zon. Na een tijdje worden ze één voor één omgedraaid om alle zijden goed te laten drogen. Aan de zijkant van het plein maken pottenbakkers nieuwe potten en word ook het één en ander te koop aangeboden. Het viel mij trouwens wel op dat er hier ook een taakverdeling is: de mannen maken de potten en de vrouwen ‘zorgen’ voor de potten die op het plein liggen. Deze vrouw zat bij een grote hoeveelheid potten, kannen en schaaltjes… zij had nog genoeg om te verkopen… Maar ik vraag me af of zij zich daar druk over maakte…
Mysterious girl…
Dit meisje kwam ik tegen tijdens de trekking door de Annapurna. Ze stond langs de kant van het pad en ze staarde ergens naar... In een fractie van een seconde heb ik een foto van haar gemaakt en ben doorgelopen. Maar ik vroeg me toch af waar zij naar keek en een paar meter verder heb ik toen nog omgekeken. Het leek wel of ze ergens van was geschrokken of ergens verbaasd over was... Ik heb het niet kunnen achterhalen en even later was zij ook weer verdwenen.. Ik blijf het een mysterie vinden… En elke keer als ik nu weer naar de foto kijk vraag ik me weer af wat zij zag en wat er in haar gedachten is geweest...
Verlichting, hoop en.
Een offerkaars bij de Changu Narayan Temple, één van de oudste Hindoeïstische tempels van de Kathmandu vallei . Deze tempel is gewijd aan Vishnu en men offert aan hem door middel van deze brandoffers. In het Hindoeïsme is een kaars een sterk symbool voor verlichting, hoop en voorspoed. Elk jaar wordt in Nepal ook traditioneel het lichtjesfeest, Diwali gevierd. Het woord is afgeleid van het Sanskriet ‘dipavali’, dat ‘een rij lichtjes’ betekent. Tijdens het feest worden dan ook in en om het huis lichtjes aangestoken. Diwali wordt symbolisch bedoeld als ‘de overwinning van het goede over het kwade, overwinning van het licht over de duisternis en overwinning van de gelukzaligheid over de onwetendheid’.
Best wel krap....
In Kairouan kregen we een rondleiding door de oude medina, heel bijzonder was dat… Een gezellig rustig deel van de stad met vriendelijke mensen en het leek alsof de tijd er had stilgestaan.. Er waren onder andere allerlei kleine winkeltjes en werkplaatsjes waar mensen nog werkten door middel van oude ambachten. Eén van die ambachten is weven en deze man was hier ook mee bezig. Wat opviel was dat de kamer waar hij werkte zo ongelofelijk klein was… Het weefgetouw stond erin en dan paste hij er net achter, hij stond bijna klem tegen de muur… Wij keken vanaf de straat door een groot raam zo bij hem naar binnen en hij zei ons vriendelijk gedag. Naast zijn werkplek was trouwens een winkeltje waar je de geweefde tapijtjes en kleden kon kopen.
Rivierwasje....
Als je het Chitwan National park wilt bezoeken is Sauraha een heel leuk dorpje om te overnachten, het is er rustig en sfeervol en de mensen die er wonen zijn vriendelijk. Deze vrouw was haar was aan het doen, met de hand dan wel. Maar ja, wie heeft er een wasmachine nodig als je een knoert van een rivier achter je huis hebt…! Deze vrouw had ieder geval wel plezier bij haar was-activiteiten, ze kletste en lachte vrolijk met haar mede wasdames en wilde ook wel even op de foto….
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
