EllenvanderMark
EK Boedapest
Op 5 januari waren wij op weg naar de dierentuin in Boedapest, toen mijn zoon zei: "He, wat doet een KPN-reclamebord hier nou?" We wisten natuurlijk wel dat het EK op 6 januari zou beginnen in Boedapest, maar op zo'n lokatie verwacht je het niet. Gelegen tussen twee prachtige historische gebouwen en zichtbaar vanaf een mooie groene ijzeren brug lag daar de schaatsbaan. "Zal vast de oefenbaan zijn" kwamen we overeen, omdat het er zo klein uit zag. Nu hadden wij nog nooit een wedstrijdbaan in het echt gezien, maar we kregen toch steeds meer aanwijzingen dat het om de "echte" baan ging. Er kwamen ploegjes langs schaatsten en er verschenen ook steeds meer schaatsers in het oranje. Wel heel leuk om de baan op de televisie te zien, want daar zie je toch een heuse schaatsbaan.
Oranje
Wij waren om 6.00 uur 's morgens al bij de Taj Mahal, omdat we dan aldaar van de zonsopgang konden genieten. De enigen waren we niet op dit uur. Hele families waren op hun mooist gekleed en wandelden over de paden langs de gazons. De kleur oranje heeft in India een spirituele betekenis. Meestal zie je sadhu's hierin gekleed gaan, en een hele familie in het oranje zoals deze, zag je niet veel.
Heilig bad.
De Galtatempel, of ook wel apentempel genoemd, is een oud pelgrimsoord net buiten Jaipur. Hier komen de mensen om een heilig bad te nemen. Als je net het tempelcomplex betreden hebt zie je mensen onder de bomen op de grond zitten. Hele families, velen met kleine baby's op de arm. Ze zijn prachtig gekleed, hun handen beschilderd met henna en hebben allemaal plastic tasjes bij zich met droge kleding. Vaak wordt na het bad de natte kleding gewoon ter plekke in de zon gehangen. De mensen waren erg vriendelijk en wilden ook hier weer graag op de foto.
Spiegelen.
Onze laatste uren in het daglicht van India...Op weg naar het vliegveld maakten wij even een stop, omdat de bijrijder van de bus iets moest kopen langs de (vreselijke) drukke autoweg. Ik gebruikte dat moment om nog even van India te genieten. Bij een handel in spiegels stapte net deze tevreden klant in een riksja. Gewoon, met spiegel en al! Hij kon zichzelf onderweg in ieder geval bekijken. Ik dacht symbolisch: deze spiegel geeft een prachtige vakantie in India weer!
Waterbol.
Afgelopen zomer was er in Kijkduin een tentoonstelling "Chemistry". De Unesco en de Verenigde Naties besteden dit jaar veel aandacht aan "Chemie in de Wetenschap" en dan met name het aspect duurzaamheid. Alle tentoongestelde voorwerpen hadden iets met water. Waaronder deze aparte waterbol, die de wereld op zijn kop weerspiegelt.
Cheetahjacht.
Op onze tweede dag in de Serengeti zagen we een cheetah in de jachthouding staan. In de verte stond, zoals verwacht, een groepje Thomsomgazelles. De cheetah begon langzaam vaart te maken en zette het op een lopen. De Thomsongazelles deden hetzelfde. We konden het hele tafereel goed volgen en zagen hoe de cheetah de gazelle te pakken kreeg. Caspar, onze gids zei:"Pak je camera, bij National Geografic betalen ze hier duizend dollar voor." en hij reed naar de uithijgende cheetah toe. Er was niemand anders in de buurt, en ja...wat doe je dan?! (scan)
Rode colobus
In het Jozani Forest National Park op Zanzibar leven rode colobusapen. Toen wij er waren zaten ze overal in de bomen en struiken,de monden volgepropt met bladeren. Ook houden ze van zaden en bloemen. Omdat de apen ook buiten het gebied komen, heeft men op de omringende wegen enorm veel drempels aangelegd, om aanrijdingen met deze apen te voorkomen. Een leuk gezicht trouwens; als je met de auto op zo'n weg rijdt, zie je de apen al in de bomen hangen. (scan)
Tina Turner.
Omdat ik niet heel erg thuis ben in de muziek, zoals ik bij ander RR's zie, draag ik een zangeres aan die letterlijk haar naam eer aan doet. Dit meisje, in de woestijn van Bikaner zong prachtige liedjes en als ze niet zong, danste ze een dans waarbij continu in het rond gedraaid werd. Ook een hele kunst. Raisar Camp, waar dit plaats vond, ligt in een prachtig gebied. De beplanting neemt langzaam af, naarmate je langer in de dromedariskar zit. Het zand wordt steeds roder van kleur. Dan staat er in de middle of no-where een klein fort. Een hele bijzondere ervaring: er staan heren met prachtige tulbanden te wachten bij twee lange, halfronde tafels. Deze zijn gedekt met prachtig servies en de wijnglazen glinsteren in het (maan)licht. Het eten was heerlijk. Het leek een droom.
Compound.
In Accra bezochten wij een compound waar mijn vriendin, die in Accra woonde, iemand kende. De kinderen kwamen meteen naar buiten rennen, maar werden door hun moeders even hard weer naar binnen getrokken om omgekleed te worden. Men had mijn fototoestel gezien en iedereen wilde graag (op z'n mooist) op de foto. Later heeft mijn vriendin de mensen en kinderen allemaal hun foto gegeven. (scan)
Monster
Aan het eind van de middag fietste ik in de duinen van Monster. Er stond een groot bord op palen met daarop "Zandmotor". Dit houdt in dat ze vanaf de zeebodem zand de kust opspuiten. Er ontstaat zo extra strand en er schijnen veel zandbanken onder de zeespiegel aangelegd te zijn.Nu had ik wel gehoord dat de kust bij Monster flink aangepakt zou worden in het kader van de kustversterking, maar dat het zo drastisch zou zijn... Er is een enorm stuk strand bij gekomen, met daarin een grote inham (met en beetje fantasie model "a la" Ijsselmeer). Ik had wel gelezen dat er zeehonden op de zandbanken van Monster gezien zijn, maar daar kan ik me nu wat bij voorstellen! En in het binnenmeer, wat wel verbinding met de zee heeft, probeerden deze jongens hun vlieger uit. Ik denk dat ze hem net hadden, want ik moest wel even wachten tot hij echt de lucht in ging.
Feestmuts.
Elk jaar vindt in Jaipur het Teej festival plaats. In 2011 viel dit op 2 en 3 augustus. Men viert het begin van de moesson. Iedereen is prachtig gekleed en langs de weg is het daadoor een kleurig gebeuren. Er is van alles te koop op feestgebied. Zo demonstreerde deze jonge vader trots zijn nieuwe ingenieuze feestmuts. Dit tot grote hilariteit van zijn familieleden.
Vliegende honden
's Avonds in Udaipur tegen de schemering wisten we niet wat we zagen toen gigantische vliegende honden boven de bomen scheerden. Ze kunnen een spanwijdte hebben van maximaal 1.50 meter. Deze jongens waren ook flink aan de maat. Toen wij de volgende ochtend verder reden stopte de gids bij een boom. Hier waren de vliegende honden met z'n allen in diepe rust. Heel bijzonder om mee te maken!
Vol dauw.
Vandaag was het bij ons nogal vochtig buiten. Dat zag ik ook in (mijn favoriete) natuurgebied Solleveld. Overal lagen "netjes" over de planten met daarop minuscule druppeltjes water. Een prachtig gezicht. Ik zie mezelf ook nog terug in sommige minibolletjes.
Spelen.
Dit meisje was met water aan het spelen op het plein van de Jama Mashid-moskee in Delhi. Ze was met haar moeder en haar (baby)zusje die onder de zuilengalerij in de schaduw toe zaten te kijken. Mijn fototoestel vond ze erg interessant, vooral het zichzelf terug zien op het schermpje was elke keer erg leuk.
Op wacht.
Vanmiddag zag ik in het Haagsche bos deze twee zwammen. Het leek net of ze de boel in de gaten hielden. Ze waren samen, verder waren er geen paddenstoelen in de buurt. Ik vond ze wel grappig zo met z'n tweeën. Alleen kan ik nergens vinden wat het voor zwammen zijn. Waarschijnlijk een houtzwammensoort.
Alles bekijken.
Bij de Qutab Minar in Delhi, de hoogste stenen minaret (72 meter) van India, stond dit kleine meisje lekker om zich heen te kijken. Ze behoorde tot een van de vele families die dit complex bezochten. De families bestonden uit meerdere generaties en zagen er op zijn mooist uit.
Topplekje.
In Udaipur liepen we een onder een geweldig mooie poort door. We stonden ineens op een plein, met trappen die eindigden in het Pichola-meer. Vrouwen deden op de trappen de was en een paar koeien scharrelden rond. Er zat een ook gezin. Moeder en dochter (laatstgenoemde hier op de foto) verkochten sieraden, die op een kleed uitgestald lagen. Vader bespeelde een soort strijkinstrument. Hij had een prachtige meerkleurige tulband op. Mijn kinderen mochten het strijkinstrument proberen te bespelen en intussen liet de vader mij familiefoto's zien. Het was zo gemoedelijk daar op die trappen aan het water, dat ik er wel uren had kunnen blijven zitten (en ik heb nog altijd spijt dat ik zijn CD niet heb gekocht)
Bijzonder
Vanmiddag fietste ik terug naar huis door de duinen. Dan kom ik ook door een bossig gedeelte. Vanuit een ooghoek dacht ik dat ik een bos tulpen zag staan en fietste terug. Toen zag ik deze flinke struik/ plant staan. Geen idee wat het is, maar het is wel een grappig (herfstig) ding.
Potje doen?
Dit tafereel zag ik toen wij door een klein dorpje reden ergens op het platteland. Het grappige vind ik dat de koe ook op het kleed ligt alsof hij mee doet met het spel. En dan de blik van de jongens, die zegt dat dit de gewoonste zaak van de wereld is (is het voor hen natuurlijk). De slippers staan keurig langs het zanderige kleed.
Ze zijn er weer
Vorige week waren de vliegenzwammen al aardig "in wording", maar vandaag stonden er al een aantal in vol ornaat. In natuurgebied Solleveld waren er al heel wat te zien.
Alle rust.
Deze man zat tegenover de Sikh Tempel in New Delhi. Het zag er naar uit dat hij alle tijd had en genoot van de vele mensen die voorbij liepen, waaronder wij. Een foto vond hij geen probleem.
Portretteren.
Opvallend was dat de meeste mensen in het deel van India waar wij waren heel graag op de foto wilden. Dat komt ons als fotografen natuurlijk goed uit! Grappig was echter dat zij ons ook op hun familiefoto's wilden. Vaak even van camera ruilen dus. En aan dit jongetje te zien wordt het portretteren er al met de paplepel in gegoten.
Op de kop.
De Taj Mahal is vaak te toeristisch voor deze site. Maar als je hem fotografeert in een laagje water van de bijna lege vijver en dan op de kop houdt, krijg je toch een heel ander beeld.
Papier hier.
Tijdens een lunchstop in een dorp op het platteland in de buurt van Bikaner, zagen we ineens deze "papiertractor" aan komen. Leuk om te merken dart ze in India toch al aan afvalscheiding doen. We zagen eerder vrachtwagens met plastic of karren vol ijzer. Deze chauffeur heeft gelukkig twee bijrijders om te kijken of alles tijdens de bochten goed gaat.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
