Edwinaverdingh
Wat verder...
http://www.columbusmagazine.nl/europa/duitsland/rijnland-palts/reisreporter/fotos/421231.html is enkele kilometers terug. Plots kleurde het landschap duistergroen. De zon nog even piepend over de heuvels om daarna een mistig kil dal achter zich te laten.
Is dit een...kerstlan
Gisteren heb ik nog een foto van deze streek geplaatst. De diversheid aan kleuren op de bergflanken was prachtig. De zon die achter de wolken uitkwam, lichtte enkele delen van de flanken op, andere delen bleven in de schaduw. Je zou zo denken dat dit in de herfst was, maar niets is minder waar. We waren er met Kerst. Geen sneeuw dus, wel een warm zonnetje.
Duizelingwekkend veel
De Moezelstreek is vooral bekend van de witte wijnen. Toch is dat niet de enige verklaring van het toeristische succes van dit gebied rond de Moezelrivier. Voor mensen die van geschiedenis houden zijn er in de streek heel wat restanten van Romeinse vestigingen te vinden met als hoogtepunt de Porta Nigra (Romeinse stadspoort) in Trier, de oudste stad van Duitsland. Een aanrader is de bewegwijzerde Rieslingroute. Wie ze narijdt, leert vooral veel over wijn en wijn maken, met een flinke tik kloostercultuur. Een prachtig landschap met bergflanken waar oneindige rijen druivenstokken hun best doen om de Rieslingwijnen voort te brengen. Nauwe en kronkelige steegjes, gerestaureerde vakwerkhuizen met de typisch leien daken, historische marktpleintjes, oude stadspoorten, kerken en stadsmuren drukken ook hun stempel op deze streek.
Er is altijd licht aa
De regio Mullerthal – Luxemburgs Klein Zwitserland biedt bezoekers veel mogelijkheden voor een verblijf vol belevenissen. Echternach, de oudste stad van Luxemburg, geldt als historisch hoogtepunt van de regio. Wandelliefhebbers vinden in de hele regio een goed ontsloten netwerk van aaneengesloten gemarkeerde wandelpaden en kunnen zo genieten van indrukwekkende rotsformaties, romantische beekdalen en uitzichten op het dal van de Sauer (www.mullerthal-trail.lu). De lieflijke dorpen van de regio nodigen uit om ontdekt te worden. De indrukwekkende burchtruïnes van Beaufort en Larochette zijn, net als de waterval Schiessentümpel, geschikt voor een bezoek met het hele gezin. (bron: http://www.mullerthal.lu/nl) Ik had het niet beter kunnen verwoorden.
La Caravelle
http://www.columbusmagazine.nl/europa/frankrijk/reisreporter/tip/20624/baie_de_somme_en_ault_in_picardie.html Zonder enige verplichting, maar via deze link vind je alle info aangaande deze foto ;-) Saint-Valéry heeft volgens mij het meest te bieden, maar rijd zeker tot aan Cayeux-sur-Mer want dan zie je in de verte de krijtrotsen van Ault. Dit oude restaurantje in het centrum van Cayeux-sur-Mer staat er wat verweerd bij. De zilte zeewind kronkelt zich door alle straten. Vele huisjes blijven onbewoond achter en de gevels komen onder de afbladerende verf te zitten. Gelukkig dat andere huisjes wel mooi gerenoveerd worden en de charme van weleer doen opleven, hoewel ik dit soort verval wel mooi vind.
Engel
De Engelenburcht (Castel Sant' Angelo) is, oorspronkelijk Moles Hadriani ("het gevaarte van Hadrianus"), het grote mausoleum van keizer Hadrianus, dat werd gebouwd tussen 135 en 139 onder leiding van de architect Decrianus. De Engelenburcht ontleent zijn naam aan een legende. Op kerstdag 590 hield Paus Gregorius I een grote plechtige kerkelijke optocht om God te smeken een einde te maken aan de pestepidemie. Bovenop het mausoleum verscheen de aartsengel Michaël. De engel stak zijn zwaard in de schede, wat betekende dat Gregorius' bede was verhoord was. Paus Pius II liet op de plaats waar de aartsengel zou zijn verschenen een kapel bouwen. De Engelenburcht wordt met de andere oever van de Tiber verbonden door de Ponte Sant' Angelo. Wanneer men de brug oversteekt ziet men aan weerskanten tien engelen, die er in 1669 bij de restauratie van de brug op zijn gezet. De engelen, gemaakt door leerlingen van Gian Lorenzo Bernini, dragen elk een van de wapenen van Christus, voorwerpen die te maken hebben met de lijdenstijd van Jezus. (dank aan Wikipedia) Het is een prachtig schouwspel, vooral tegen zonsondergang, want dan heb je een prachtige lichtinval.
Mr. Green
We kwamen bij toeval terecht bij de prachtige tempel Pura Luhur “Pakendungan” – Tanah Lot. Er was een tempelfestival aan de gang en we werden met open armen ontvangen om dit gade te slaan. Eten en drinken werd ons gratis aangeboden. We hebben hier uren vertoefd en genoten van de rust. Later merkten we dat je hier ook geraakt zonder de parking naar de “echte” tempel van Tanah Lot te moeten aandoen. Sla gewoon één straat vroeger in aan je rechterkant. Deze weg leidt je recht naar de tempel. (zie mijn tip over Bali) Deze ‘Mr. Green’ poseerde met volle overgave. Eerst met zijn hoedje op, dan weer af, kijkend naar de camera en dan weer starend in de verte. Geweldig! Tijdens dit fotomoment had hij even pauze. Hij moest namelijk het tempelterrein proper houden. Na elke groep gelovigen die hun offers gebracht hadden, borstelde hij alle achtergebleven ‘vuil’ weer bijeen. Wachtend op de volgende groep om daarna weer in actie te schieten. Dus nog even tijd voor een extra foto. Dat is voor mij reizen. Ontmoetingen met locals, openstaan voor hun verhalen en er volledig in opgaan. (H)eerlijk toch?
Zo simpel is reizen
Als ik een boot zou hebben zou dat (samen met mijn gezin natuurlijk) mijn trouwe reisgezel worden. Ik denk dat het heerlijk moet zijn om de wereld via deze weg te ontdekken. Hoge golven en storm zullen misschien iets minder zijn, maar toch... rond dobberen, aanmeren, ontdekken,...Eenvoudig je eigen voeten volgen en je geest verruimen. Zo simpel is reizen. Dat is ook een reden waarom ik de eenvoud van deze foto zo mooi vind.
Heilig Bassin 3
Ons bezoek aan de tempel Tirta Empul was één van de hoogtepunten op Bali. Niet ver van Ubud vind je deze heilige bron die de priesters van geweid water voorziet en waar gelovigen zich in het bassin kunnen baden en kunnen bidden. Dit brengt voorspoed en een goede gezondheid. Eerst moet je een offer brengen in de tempel. De legende vertelt dat de god Indra de bron Tampaksiring gecreëerd heeft als tegengif voor een bron die vergiftigd werd door een slechte demonen koning. Waarschijnlijk werd deze tempel gebouwd rond 926 tijdens de Balinese Warmadewa dynastie. Locatie: 8°24'52.76"S, 115°18'57.25"E
Vrolijke bende
In april 2013 wilden we onze reis beëindigen met een bezoek aan Tanah Lot, de kusttempel, in het Zuiden van Bali. We besloten om niet te gaan, want het leek net op een oververzadigd pretpark. De parkeerwachter stuurde ons via de uitgang van de parking weg en zo kwamen we toevallig terecht bij de prachtige tempel Pura Luhur “Pakendungan” – Tanah Lot. Er was net een tempelfestival aan de gang en we werden met open armen ontvangen om dit gade te slaan. Eten en drinken werd ons gratis aangeboden. We hebben hier uren vertoefd en genoten van de rust. Later merkten we dat je hier ook geraakt zonder de parking naar de “echte” tempel van Tanah Lot te moeten aandoen. Sla gewoon één straat vroeger in aan je rechterkant. Deze weg leidt je recht naar de tempel. (zie mijn tip over Bali) Deze mensen hadden hun offers al naar de tempel gebracht. Heel sereen, met volle overgave. Eens buiten de tempel leken het net jonge gibberende schoolmeisjes. Ze werden begeleid door deze man die evenveel plezier had. Allen sprongen ze in de laadbak van een truck, nog even zwaaien en daarna terug naar huis. Leuke herinnering!
Hoogvlakte
De Hardangervidda in Noorwegen is de grootste hoogvlakte van Europa. Het is een natuurgebied dat ongeveer 8000 km² groot is en zich uitstrekt over delen van de provincies Hordaland, Telemark en Buskerud. Het centrale gedeelte ligt op een hoogte van 1200–1.400 meter. Aan de randen liggen bergtoppen die aan de noordkant oplopen tot bijna 1900 meter: de Hardangerjøkulen. Een deel van het gebied, 3422 km², vormt sinds 1981 het nationaal park Hardangervidda. Daarmee is het het grootste nationaal park van Noorwegen. De hoogvlakte is het restant van een berggebied dat in de ijstijden door gletsjers is afgesleten. Aan die gletsjers dankt het gebied zijn huidige vorm met grote open vlaktes, rustieke meren en aan de rand hoge toppen. De hoogvlakte is (vrijwel) boomloos, en het hele jaar door kunnen in de hogere gebieden sneeuwresten liggen. Op de Hardangervidda leeft de grootste groep wilde rendieren van Noorwegen, naar schatting 10.000 dieren. Tip: De berg Hårteigen domineert de westzijde van Hardangervidda. Met de kabelbaan Krossobanen bij Rjukan is het mogelijk naar de top van de Gvepseborg te gaan. Door autopech hebben we dit gedeelte moeten overslaan en hebben we alleen, al rijdend naar de volgende etappe, dit prachtig landschap kunnen aanschouwen.
Sunset
Op dansbijscholing in Londen. Er valt altijd iets speciaals te beleven. Er hangt een heerlijk sfeertje. Na een zware werkdag worden we beloond met deze mooie zonsondergang boven de Theems. Hoewel het al november is voelt het toch nog nazomers aan.
Solidariteit?
Soa, aids, solidariteit... enkele woorden die op voorbijgangers neerkijken. We passeren net het toerismekantoor op de Grasmarkt. De meeste passanten gunnen dit kunstwerk geen enkele blik. Iets wat mensen met aids waarschijnlijk dagelijks ondervinden. Ik vond het wel de moeite waard om even bij stil te staan.
Ault
http://www.columbusmagazine.nl/europa/frankrijk/reisreporter/tip/20624/baie_de_somme_en_ault_in_picardie.html Zonder enige verplichting, maar via deze link vind je alle info aangaande deze foto ;-) I Prachtig geheel, al in de verte te aanschouwen, keien op het strand, onze hond door het dolle heen, vooral wanneer hij een geweldige slok zout water inslikt...
Haventje
De Baie de Somme is met een oppervlakte van 72km2 het grootste estuarium van Noord-Frankrijk. Een estuarium is een verbrede, veelal trechtervormige riviermonding, waar zoet rivierwater en zout zeewater vermengd worden en zodoende brak water ontstaat, en waar getijverschil waarneembaar is. De bijzonder ruime opening naar het Kanaal toe, meer dan vijf kilometer van de punt van Le Hourdel tot Saint Quentin en Tourmont, biedt al naargelang de getijden en seizoenen uitzonderlijke landschappen, waarbij hemel en aarde samenvloeien en subtiele lichtinvallen zich vermengen met de grijze, groene en blauwe nuances waar schilders en dichters, zoals: Colette, Hugo, Boudin, Seurat, Degas, Barquaval… sinds jaar en dag zoveel inspiratie uit putten. Een wandeling dwars door de Baie de Somme, tussen Le Crotoy en Saint-Valéry, wordt verzorgd door een natuurgids. Deze foto maakte ik vanuit het historische treintje wanneer we Saint-Valéry binnenrijden.
Bootje varen?
Het kasteel van Belœil is een kasteel in Belœil in de Belgische provincie Henegouwen. Het is sinds eeuwen de hoofdresidentie van de prinsen de Ligne. Het kasteel dateert uit de late middeleeuwen. In de 17de eeuw gaf de Prins de Ligne de opdracht het kasteel te verbouwen tot een symmetrisch barokkasteel zoals we het vandaag kennen. Het kasteel moest de macht en de status van de prins de Ligne versterken. De gracht en de waterpartijen werden gegraven in Franse Stijl. Het kasteel is bemeubeld met de prinselijke verzameling en bevat waardevolle kunstvoorwerpen uit de 15e tot en met de 19e eeuw. Vermeldenswaardig is de vermaarde bibliotheek met 20.000 boeken. Het interieur geeft een sfeervol beeld van de levenswijze van de hoogste adel. De salons werden actief bewoond tot de vorige eeuw. De familie de Ligne besliste om de salons open te stellen voor het publiek, met de inkomsten wordt het kasteel onderhouden en beheerd. Het park (25 hectare) is een voorbeeld van voorbeelden van oude Franse tuinarchitectuur (1664) en Engelse tuinarchitectuur. Op de enorme vijver voeren zelfs zeilboten voor een pleziertochtje naar de overkant.
Olijk duo
Thanjavur was één van mijn favoriete plaatsen in Tamil Nadu. Prachtige tempel, bruisende stad, ongelooflijk lekkere sweet lassie (een yoghurtachtige drankje) en chai (thee, melk en suiker). Deze foto heb ik gemaakt aan het chaikraampje net naast de "bus stand" (in Indië is het namelijk trainstation en busstand). Chai is thee gemengd met melk en suiker. Leuke bende achter die toog. Als ze ons zagen af komen wandelen stond de chai al klaar. Als fervente chaidrinkers kwamen we daar ook wel meerdere malen per dag terug. Vandaar die service dus! En dat allemaal voor 5 roepies per drankje. ;-)
Ik kijk je aan
In Lovina (Noord-Bali) logeerden we in Sawah Lovina, gerund door de Nederlander Walter samen met zijn Balinese vrouw Wina. Dit meisje is de dochter van één van hun werknemers. We zaten allemaal tijdens een hevige plensbui onder het overdekte terras waar heerlijke ontbijten en maaltijden geserveerd werden.
Stilte
Ons bezoek aan de tempel Tirta Empul was één van de hoogtepunten op Bali. Niet ver van Ubud vind je deze heilige bron die de priesters van geweid water voorziet en waar gelovigen zich in het bassin kunnen baden en kunnen bidden. Dit brengt voorspoed en een goede gezondheid. Net zoals deze vrouw moet je eerst een offer brengen in de tempel. De legende vertelt dat de god Indra de bron Tampaksiring gecreëerd heeft als tegengif voor een bron die vergiftigd werd door een slechte demonen koning. Waarschijnlijk werd deze tempel gebouwd rond 926 tijdens de Balinese Warmadewa dynastie. Locatie: 8°24'52.76"S, 115°18'57.25"E
Zonneparaplu
Hoewel het in de tempel een drukte van jewelste is, kijk ik ingetogen rond me heen. Mijn ogen nemen alles waar en je zou denken dat mijn camera overuren maakt, maar een rust daalt over me neer. Dat mensen zo intens van deze momenten kunnen genieten is zo mooi om in je op te nemen.
Laatste zonlicht
Le Crotoy is een gemeente in het Franse departement Somme (regio Picardië). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Abbeville en ligt op de spoorweglijn van de Sommebaai. Het historisch treintje brengt je van de ene kant van de baai naar de andere. De Baie de Somme is met een oppervlakte van 72km2 het grootste estuarium van Noord-Frankrijk. Een estuarium is een verbrede, veelal trechtervormige riviermonding, waar zoet rivierwater en zout zeewater vermengd worden en zodoende brak water ontstaat, en waar getijverschil waarneembaar is. De bijzonder ruime opening naar het Kanaal toe, meer dan vijf kilometer van de punt van Le Hourdel tot Saint Quentin en Tourmont, biedt al naargelang de getijden en seizoenen uitzonderlijke landschappen, waarbij hemel en aarde samenvloeien en subtiele lichtinvallen zich vermengen met de grijze, groene en blauwe nuances waar schilders en dichters zoveel inspiratie uit putten. Een wandeling dwars door de Baie de Somme, tussen Le Crotoy en Saint-Valéry, wordt verzorgd door een natuurgids die je met plezier laat proeven van de beroemde zeekraal. De baai staat nu nog onder water, maar niet veel later staat deze zo goed als droog. De avond valt en enkele mensen genieten nog van de ondergaande zon.
Hello Froggie!
De zomer is weer voorbij. De kwaakconcerten in de vijver zullen weer tot volgend jaar opgeborgen worden. Deze kikker zat op een heerlijke dag te genieten van de zon. Snel een foto maken dus! Alleen zat hij op een schotel waarin een tuinkaars als raclettekaas gesmolten was. Mijn opgewekte verbaasdheid sloeg plots om in bezorgdheid. Wat als het beestje in dat kaarsvet blijft steken? Dat is misschien de reden waarom die niet echt beweegt. Toen ik hem wou bevrijden, sprong hij pal voor mijn voeten op de grond en verdween in de struiken. Natuurlijk had ik dikke spijt dat ik hem gestoord had tijdens zijn zonnebad.
Gezellige drukte
Wil je genieten van de lokale tempelfeesten? Vergeet dan de grote toeristentrekpleisters en stap, gekleed in de juiste klederdracht (sarong...) een lokale tempel binnen. Een palet van felle kleuren, de geur van wierookstokjes, gamelanorkesten die je met een repeterende melodie in vervoering brengen, perfect uitgedoste mannen en vrouwen, maar ook de manier waarop kinderen in het hele gebeuren opgenomen worden, overmant je. Als 'omgeklede toerist' val je niet zo op en vanaf een afstand meegenieten is zalig. Deze tempel ligt niet ver van het Baturmeer. Het mistige weer maakte alles nog mysterieuzer waardoor de felle kleuren van de vaandels nog meer tot hun recht kwamen.
Fresh fruit
Onderweg van Bangalore naar Tiruvannamalai verkoos Sanjay (onze chauffeur), en wij natuurlijk ook, om deze route via de secundaire wegen en door de kleine dorpjes af te leggen. Prima keuze want op die manier kom je in contact met het echte Indië. Op die manier, al zeg ik het zelf, hebben we een steentje bijgedragen aan de lokale economie. Dit zijn geen kokosnoten. Ik ben de naam vergeten, maar er zitten sappige stukjes fruit in.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
