Dianadm
Dansen op een vulkaan
Tijdens onze reis in Chili, een land met vele vulkanen, stond er een activiteit hoog op ons lijstje: het bezoeken van een actieve vulkaan. In Pucon heb je de mogelijkheid om de Villarrica vulkaan te bezoeken. Onder begeleiding van een gids klim je in totaal 1000m omhoog, over sneeuwvelden en een gletsjer, tot de vulkaan krater. Hier kan je over het randje de diepte in kijken en zie je de vuurrode magma kolken en borrelen. Wat een geweldig gezicht! Zo dichtbij het binnenste van de aarde ben je nog nooit geweest! Je krijgt de benodigde uitrusting (waterdichte kleding, crampons en een gasmasker) om de tocht veilig te kunnen voltooien.
Afgelegen
De route van Laugarbakki naar Isafjordur bedraagt ruim 300 km, maar dat is geen enkel probleem. We hebben heerlijk zonnig weer, het is rustig op de weg (± 10 auto's per uur) en het uitzicht is schitterend. We volgen de weg langs de vele fjorden aan de Isafjardardjup en zien alleen maar blauwe lucht, blauw water en witte besneeuwde bergtoppen. Opvallend is dat je op veel plaatsen, zodra er maar ergens 1 tot 6 huizen staan, ook een klein houten kerkje ziet staan. Blijkbaar speelt het geloof en kerkbezoek een grote rol in het leven van de IJslanders. Op de punt van een fjord hebben we zicht op de Isafjardardjup en, over het water heen, op een noordelijk gelegen gebergte dat met sneeuw is bedekt, terwijl vanuit de Atlantische oceaan een nevel de fjord indrijft. Op de voorgrond zien we een klein houten kerkje. Hier word je stil van...... (even openen voor een volledig beeld)
The Subway - Left For
In 2008 zag ik een vergelijkbare foto van deze locatie en besloot dat ik hier naar toe wilde gaan. Toen ik ging uitzoeken hoe we er moesten komen, bleek het niet zo eenvoudig. Voor dit gedeelte van Zion heb je namelijk een vergunning nodig en het betreft een semi-technische slot canyon. Aan het begin van 2009 meegedaan aan de lotterij om een vergunning te krijen, en ja, we wonnen. In het begin van mei 2009 kwamen we in Zion aan. De dag voor onze wandeling hebben we een middag uitleg gekregen hoe we het beste in deze slot canyon konden afdalen met touwen en al. Op 10 mei reden we heel vroeg naar de Left Fork Trailhead, waar we een lift kregen naar de Wildcat Trailhead om daar aan onze wandeling te beginnen. *Wildcat Trailhead - begin van de wandeling *Confluence Left Fork-Russell Gulch - spoorzoeken via "cairns" om bij het begin van de canyon te komen, klimmen en klauteren over rotsblokken. *Subway Lower End - technische gedeelte waarbij je moet afdalen via touwen en door water moet waden, aan het begin van het seizoen zeker een wet suit nodig. Begin mei is de watertemperatuur ongeveer 3°C. *Exit Point -laatste stuk om de canyon uit te komen, steile klim naar boven, pad is slecht te vinden. *Left Fork Trailhead - terug bij de parkeerplaats Bij verre weg de meest zware wandeling ooit gedaan, maar ooit wil ik terug.
Kamperen aan de voet.
De weg naar de Putan gletser toe is verschrikkelijk, maar 100% de moeite waard! Zo bijzonder om ineens voor die machtige, hoge, sneeuwbedekte pieken te staan, dan voel je je niet alleen heel klein, maar ook heel nederig en de rit is al snel vergeten. We zetten onze tentjes op en slapen 2 nachten naast een machtige gletsjer op 3000 meter hoogte in het Altai gebergte wat in Mongolië, Rusland en China ligt! De nachten zijn heel koud, maar met een goede laag thermokleding kom je hem wel door....
Close encounter met..
Werkelijk met het allerlaatste streepje zonlicht kwam de waterbuffel die ik aan het fotograferen was naar mij toelopen in het rijstveld, diafragma open gedraait om toch nog een redelijke snelle sluitertijd te halen, en gevaarlijk dichtbij kwam hij geinterresseerd voor mij staan met zijn imposante horens, toen ik mijn camera liet zakken zag ik pas hoe dichtbij hij stond daar ik met een groothoek fotografeerde....., een mooie interresante ontmoeting die ik actief zelf heb opgezocht en me bij zal blijven..
Unieke etnische Limi.
Wumulong is een klein afgelegen dorp, verscholen in een diepe vallei, omringd door hoge bergen. Het is het leefgebied van de unieke Limi Yi. Het isolement heeft er toe bijgedragen dat deze etnisch groep nog aan veel van hun tradities vasthouden. Het meest bijzondere is de klederdracht van de vrouwen. Het is een lange bijzondere reis die je moet maken om er te komen. Vanaf Lincang gaan we de bergen in. De chauffeur stuurt het busje geraffineerd langs de afgronden. De uitzichten zijn mooi maar stoppen op de smalle bergweg is niet mogelijk. Na een aantal uren bereiken we Wumulong. Het verschil met de stad Lingcang is groot. Het is een afgelegen dorp waar we worden aangestaard of we van een andere planeet komen. We overnachten in het meest sobere hotel tot nu toe, maar de lakens zijn schoon en het eten in het naastgelegen restaurant is prima. We komen tenslotte voor de markt. Als we wakker worden zitten de in zwarte kostuums geklede Yi al naast de ingang van het hotel. De Limi Yi staan ook wel bekend als de zwarte stam. We gaan de markt op en het is echt de topper van de reis tot dusver. Overal zitten de Limi Yi, die met hun tuinbouwproducten naar de markt zijn gekomen. Opvallend zijn de zakken met aardappelen. Rode en witte. Aanvankelijk kijken ze vol verbazing naar ons. Het is leuk om met ze contact te maken, ook al verstaan we elkaar totaal niet.Het ijs is dan snel gebroken en staan ze je toe dat je fotografeert. Daarna heb je echt samen plezier als ze zichzelf op het scherm terug zien. Er komen hier bijna geen westerse toeristen. De straatbeelden zijn fantastisch in het licht van de vroege morgen. Behalve de Limi Yi zijn er ook de gewone Chinese handelaren met hun producten, zoals de slagers, de verkopers van gereedschappen, de bakkers. Aan het eind van de markt gaan ze met hun niet verkochte spullen in vrachtauto’s en driewielers weer naar hun dorpjes in de bergen.
Lekker visje
Hebbes! Die vis is van mij, denkt deze 'Steller's Sea Eagle'. Als je in de wintermaanden naar het plaatsje Rausu gaat, is de kans zeer groot dat je deze en andere arenden tegenkomt. Rausu ligt in het uiterste noordoosten van het eiland Hokkaido. Kleed je wel goed aan, want het is er stervenskoud ...
Zicht op rijstterras.
Ik ben weer terug van een fantatsische rondreis door het zuiden van Yunnan. Een afwisselende reis met vele landschappen en diverse volkeren. De bijgevoegde foto is genomen vanaf het terras van ons guesthouse Jacky's. Je kijkt uit over de Duoyishu rijstterrassen. Je stapt werkelijk je kamer uit en dan is dit het uitzicht. Het was voor mij een paradijs van grote schoonheid. In Februari/maart staan de rijstterrassen onder water. Dat maakte het landschap toch wel heel speciaal.
Laguna Macaya Bolivia
Net buiten het dorpje Macaya, vlakbij de Chileense grens, vind je dit schitterende meer. Hier mochten wij, mijn vrouw en ik, langs fietsen. Dit stukje was wel te fietsen, de meeste stukken in deze omgeving waren onmogelijk fietsbaar. Het gebied waar we doorheen trokken is ongelooflijk mooi, maar moeilijk fietsbaar.
Gouden berk
Het is niet altijd goud dat er blinkt. Tijdens de wintersport in maart heb je soms dat door de warme fóhnwind de witte zuidhellingen verdwijnen als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon. Het enige wat dan overblijft is een dor landschap, maar met het gouden ochtendlicht heeft ook dat landschap iets magisch, zeker met een eenzame berk op de top van een heuvel die met zijn kale takken naar de hemel reikt. Het verdwijnen van de sneeuw op de hellingen is tegenwoordig geen groot probleem meer. Door de moderne techniek kunnen dag en nacht sneeuwkanonnen ingezet worden waarmee kunstmatige sneeuw gemaakt kan worden. Op deze manier kunnen de wintersporters alsnog lekker skiën en snowboarden. Wel blijft het een raar gezicht om de witte strepen van de skipistes op de verder bruingroene helling te zien.
Strijden om een vis
Twee ‘white-tailed sea eagles’ gaan in de sneeuw de strijd met elkaar aan. De inzet is een dikke vis. Samen met de ’steller’s sea eagles’ heersen de ‘white-tailed sea eagles’ in het luchtruim boven de Kunashirskiystraat. Deze zeestraat ligt tussen het noordoosten van Hokkaido en de eilandengroep de Koerilen.
Dame in rood in Agra.
Het Agra fort is één van de bezienswaardigheden in Agra. Het was de voornaamste verblijfplaats van de keizers van de Mughal dynastie tot het jaar 1638. Ook staat het op de Unesco World Heritage sites. Na even gewacht te hebben kwam deze dame in het rood aangelopen. Voor mij hét moment om te klikken. Wil je de mooie gebouwen binnen het Agra fort vastleggen met weinig of geen toeristen probeer dan een paar uur na openingstijd (open van sunrise tot sunset) binnen te gaan. Het licht is dan ook mooi.
Sterrenhemel
Al vaak had ik de wens om een sterrenfoto met lange sluitertijd te maken zodat je de draaiing van de aarde zou zien, maar telkens was het of te druk, bewolkt of had ik net niet de goede apparatuur bij... In het verlaten Westen van Mongolië was er dan ineens de perfecte nacht, super helder (wel ijzig koud) en lekker rustig. Rond half 11 was het donker genoeg en gewapend met statief, afstandbediening en een dikke laag kleding plaatste ik de camera net naast ons tentje. Ik stel de camera in op een diafragma van ongeveer 8 en zet de sluitertijd voorkeur op BULB (zolang de ontspanner ingedrukt is blijft de sluiter open). Belangrijk is ook dat de UV filter van de lens is om valse lichtvlekken zoveel mogelijk te voorkomen, de beeldstabilisatie is uitgeschakeld en natuurlijk de batterij moet helemaal vol zijn. Een afstandbediening is ook noodzakelijk want hiermee zet je de ontspanner vast zodat je hem zelf niet de hele tijd in hoeft te drukken. Ik kruip terug in mijn tentje, zet de wekker om later in de nacht de camera binnen te halen en hoop op het beste... Na 30 minuten wordt ik wakker.... ik hoor een auto stoppen niet ver van ons vandaan, hoe is het mogelijk! Ik snel de tent uit, druk de foto af en haal hem naar binnen. Er klinken stemmen dichtbij onze tent, dus ben blij dat ik mijn camera binnen heb gehaald, maar ook bang dat de foto niet is gelukt zoals ik wilde. Maar thuis op de computer ben ik toch blij met het resultaat, al ga ik het zeker nog eens proberen, maar dan hoop ik de sluiter nog heel wat langer open te laten staan
Eilean Donan - Bekend
Eilean Donan Castle is een van oorsprong dertiende-eeuws kasteel, gelegen op 0,8 kilometer afstand van Dornie, op een eiland in Loch Duich in de Schotse regio Highland. Aan het begin van de achttiende eeuw werd het kasteel opgeblazen. Eilean Donan is misschien wel het meest bekende en meest gefotografeerde kasteel van Schotland. Met zijn mystieke ligging op een eilandje in Loch Duich is het kasteel dan ook zeer fotogeniek. Het heeft een rol gespeeld in talloze films. De meest bekende zijn waarschijnlijk Highlander en de James Bond film The World is Not Enough. Het kasteel is geopend voor publiek en ingericht zoals het er 100 jaar geleden uit zou hebben gezien.
Verse vis
Op het eilandje Pidgeon waar we tijdens een rondtochtje door de baai bij Rabaul aanmeerde om te gaan snorkelen zagen we deze visser die trots zijn zojuist gevangen vissen liet zien. Ze zagen er zo lekker uit dat we een paar vissen gekocht hebben en in ons hotel heeft de kok er 's-avonds een geweldige maaltijd van gekookt.
Kyauk Kalap
Kyauk Kalap is 'beroemd' vanwege de uit het water oprijzende rots -in de vorm van een wijnglas- met daar bovenop een pagode. Maar het bijbehorende klooster is m.i. net zo bijzonder. Vooral 's-ochtends vroeg, wanneer er mist over het water hangt en de -van achter de bergen- opkomende zon voor een diffuus licht zorgt.
Verenigde Staten • New York City
Verenigde Staten • New York City
Over de Brooklyn...Br
De Brooklyn Bridge; één van de meest iconische bouwwerken die je moét bezoeken als je in New York bent. De brug is met een totale lengte van 1825 meter en een breedte van 27 meter behoorlijk indrukwekkend te noemen. De bouw ervan heeft 27 arbeiders het leven gekost. Hoewel betreurenswaardig, is een wandeling van Manhattan naar Brooklyn over de brug een must. Hoe verder je de Brooklyn Bridge oploopt vanuit Manhattan, hoe mooier het zicht op de skyline van dit meest beroemde district van de stad wordt. Ik raad je aan er de tijd voor te nemen, en helemaal tot in Brooklyn te lopen. Het gedeelte van de brug aan de Brooklyn-zijde, is (in tegenstelling tot de Manhattan-zijde) best rustig en hier worden je niet de hele tijd souvenirs opgedrongen. Dus loop niet zoals de meesten even de brug op om een skyline-foto te maken, maar maak er een stadswandeling van!
Verenigde Arabische Emiraten • Abu Dhabi
Verenigde Arabische Emiraten • Abu Dhabi
Sjeik Said Moskee
Erg indrukwekkend en sprookjesachtig vond ik de Sjeik Said Moskee. Deze moskee is de grootste moskee in de Verenigde Arabische Emiraten en de op zeven na grootste moskee ter wereld.De moskee is voor bezoekers dagelijks geopend van 9 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds, behalve tijdens het gebed op vrijdagochtend.De moskee is groot genoeg om plaats te bieden aan 40.000 moskeegangers. De grootste gebedsruimte biedt plaats voor 9000 personen.