Dianadm
De aantrekkingskracht
Ik heb een enorme voorliefde voor bergen. Je voelt je zo nietig en klein in zo'n groots landschap. Wolken fungeren als een soort theaterdoek.....het ene moment valt het doek en is er niets te zien en het volgende moment is de show in volle gang en worden de lichtknoppen van dit theater vanuit de hemel bediend. De mooiste uitdaging is de klim omhoog. Dit is het begin van de route naar de Mont Blanc - een berg waar ik te onervaren voor ben, maar ik voel de aantrekkingskracht van de top....of het nu deze top is, of één van de lagere toppen in deze regio die wel binnen ons bereik liggen. Het uitzicht is er in ieder geval niet minder om!
Beetje dimmen hé
In South Georgia leven koningspinguïns samen met ezelspinguïns en zeeolifanten. De mannelijke zeeolifanten zijn enkel agressief in hun paartijd. Dan moeten ze het opnemen tegen andere volwassen mannetjes om hun harem te verdedigen. Bij een gevecht gebruiken ze hun gewicht en hun tanden. Op het land bewegen ze zich voort aan max 5km/u.
Relaxen bij Lake...Mu
In het Zuid-Westen van Uganda ligt Lake Mutanda. Een prachtig gelegen meer met uitzicht op Congo en Rwanda en haar hoge vulkanen (Mount Muhabura, Sabinyo en Gahinga). Aan de horizon zie je nog net de vulkanen tussen de wolken. Wij verbleven bij Lake Mutanda Resort (toen gerund door Nederlanders, maar mogelijk is dit veranderd). Voor ons was dit een perfecte afsluiting van onze vakantie in Uganda na 3 weken kamperen in ons tentje. Het is een prima uitvalsbasis voor gorillatrekkings in het zuiden van Bwindi of in Mgahinga NP, maar wie wil ergens anders naartoe als je op deze mooie plek bent? Gewoon even een paar dagen nagenieten met dit uitzicht, lekker dobberen in een traditionele houten kano kijkend naar iedereen die voorbij komt en de ottertjes die 's morgens vroeg en 's avonds tegen zonsondergang aan het spelen zijn in het water.
Vulkaan landschap
De route Strada Provinciale 92 (afgekort SP92) is de weg die moet nemen om bij de kabelbaan uit te komen die je stuk hoger op de Etna brengt. De route zelf is prachtig en je hebt vele mooie uitzichten. Onderweg zijn meerdere stopplekken gemaakt en het is zeker de moeite waard om even van het uitzicht te genieten. En als je dan even goed naar het landschap kijkt zie je vele van dit soort vormen die gemaakt zijn door de natuur zelf.
Inkopen doen
Het stadsbeeld in India is heerlijk. Vaak gekleurd en chaotisch. Je moet hier van houden en wel wat tegen de drukte kunnen. Overal zijn mensen en verkeer, maar als je je daar een beetje voor afsluit, krijg je de meest mooie straattaferelen te zien. De bevolking is op straat altijd wel met iets bezig, wat onze aandacht trekt. Zelfs het dood normale boodschappen doen levert een mooi tafereel op.
Traditionele vissers.
Tijdens een bezoek aan Myanmar mag je het Inle meer zeker niet overslaan. Het grote meer, midden in het land gelegen, staat vooral bekend om zijn traditionele vissers, ook wel beenroeiers genoemd. Door deze manier van roeien houden ze hun handen vrij voor hun visnetten. Deze netten hebben de vorm van een korf. Deze korf wordt met de grote opening naar beneden in het water gezet, vervolgens prikken ze met een stok in het water en hierdoor zwemmen de vissen de korf in. Het leven van deze vissers speelt zich vooral af op dit meer. Hele dorpen zijn op palen gebouwd en zelfs hun groente en fruit wordt in heuse drijvende moestuinen verbouwd. Om een goed beeld van deze vissers en hun manier van leven te krijgen is het aan te raden minimaal een dag een boot te huren en het meer op te gaan. Je komt de vissers dan regelmatig tegen en hebt ook voldoende tijd om door hun dorpen te varen en nog meer te zien van de manier waarop ze leven.
Uilskuiken
Ik heb me nooit gerealiseerd hoe vertederend het koppie van een uilskuiken kan zijn. Tot ik er eentje van niet te ver weg zag. Het is alsof hij wat dromerig de wereld in staart. Weg is het felle jong wat met een grote hap een dode muis verschalkt. De donzige veertjes geven hem een wat doepig uiterlijk, tenminste dat vind ik.
Fikse klim
Gisteravond zat ik (net als mogelijk meer van jullie) voor de buis voor de serie Madagascar van de BBC. Ik heb deze serie al meerdere malen gezien, maar het gaat nooit vervelen. Deze aflevering begon met de highlands, welke je hier op de foto ziet. Dit is in Andringitra NP - en dan het deel dat Tsaranoro Valley heet. Ik heb 4 zonsopkomsten bij deze dam gestaan en de eerste 3 waren te winderig voor een mooie spiegeling. Helaas geen decoratieve wolkjes, maar dat was voor de wandeling die we deze dag gingen maken eigenlijk ook juist weer goed. We zijn helemaal omhoog gelopen naar de top: de Mora Mora (het hoogste deel van het massief links in beeld). Daredevils klimmen de kortste route 700 meter bijna loodrecht omhoog. Wij zijn via de achteringang naar boven gelopen. Pittig tochtje, maar nog wel te doen. Het uitzicht is prachtig vanaf de top en we hebben onderweg veel ringstaartlemuren zien zonnen op de rotsen. Wellicht overbodig om te vermelden, maar neem wel een gids mee. Er zijn geen routemarkeringen onderweg.
Nog nooit gezien
Door een grote staking van de ferry's in Alaska zijn we een dag eerder toegekomen in Mendenhall. 's Avonds beslissen we om in Juneau zo'n 20km verder te gaan eten. Halverwege zien we een zeearend op een verlichtingspaal zitten en op de volgende en de volgende... We waren al aan't vloeken dat we onze camera niet bij hadden. Dan na de zoveelste paal zien we honderden zeearenden in een soort van moeras zitten. Geen moment getwijfeld om terug te rijden naar ons hotel om onze camera te halen. Nog nooit hebben we zoveel arenden gezien op 1 plek. Sommige zaten natuurlijk heel ver anderen wat korter bij. De reden waarom daar zoveel arenden waren was de enorme hoeveelheid zalm in een klein riviertje. Als je een schepje zou hebben dan kon je de ene vis na de andere vangen. Heel de rivier lag vol zalm en toch zitten de zeearenden te ruziën voor net die ene zalm. Meeuwen waren er ook volop die een snackje wilden meepikken.
De grond trilt, het..
Tijdens de 5 daagse trek door het Dogon gebied heb je ergens wel de kans om de traditionele gemaskerde dansen van de Dogon bij te wonen. Het ritueel wordt bij elke gebeurtenis uitgevoerd. Na een gezamenlijke dans, danst ieder masker zijn eigen dans. Daarna danst men weer samen. Er mag alleen overdag met de maskers gedanst worden. De grond trilt van het stampen en het zand stuift op.
De paringsdans
In Zuid Afrika bevindt zich bij Lambertsbaai een natuurreservaat op een eilandje vlak voor de kust, dat met een dammetje is verbonden met het vasteland. Er broedt een grote kolonie jan van genten; vanuit een grote schuilhut zijn de vogels van dichtbij te observeren. In de drukte van de kolonie is het prachtig de paringsdans te bekijken. De prachtige vogels bevestigen hun onderlinge band door hun sierlijke hals te strekken en de snavels bijeen te steken. Een mooi ritueel om vast te mogen leggen. Bovendien waren we op dit moment de enige toeristen die hier rondhingen!
Bozo culinair op pad
In Zhongdian aan eettentjes geen gebrek. De Chinese keuken is erg veelzijdig en tijdens je reis is het dan ook leuk om van alles te proberen. Men eet vaak allemaal kleine gerechtjes die met elkaar gedeeld worden. Zo heb je aardig wat variatie in je eten en kun je elke dag wel wat anders eten. Meestal wordt er ook thee bij je eten geserveerd, vandaar ook de grote ketel op het vuur. In de houten stoommandjes kunnen dumplings en of rijst en andere zaken worden klaargemaakt. Ook de achterdeur trekt het lokale bezoekers.
Datoga vrouw met kind
In de buurt van Lake Eyasi leven de Datoga, semi-nomadische veetelers zoals de Masai. De vrouwen van de Datoga dragen gewaden van geitenhuid, en versieren hun gezicht en lichaam met litteken-tatoeages. We bezochten deze stam met zijn tweeën, begeleid door de lokale campingeigenaar die is opgegroeid in deze streek. Overigens waren we vrijwel de enigen die van het kampeerterreintje gebruik maakten, waar we zeer gastvrij werden onthaald en waar dagelijks met veel zorg een maaltijd voor ons werd bereid. Ook het bezoek aan de kleine Datoga stam was bijzonder. De mannen zagen we niet; die waren op jacht. Maar de vrouwen lieten ons welwillend hun onderkomen zien en vertelden (vertaald door onze lokale gids) wat timide over hun gebruiken. Bovenal vond ik ze prachtig en innemend.
Zonsondergang in eige
Een zee van witte bloemetjes, een ondergaande zon en een paar wolken. Meer heb je niet nodig om te kunnen genieten van een beetje vakantiegevoel. De lucht is bij een laagstaande of ondergaande zon vaak rood of oranje gekleurd door de Rayleighverstrooiing. Deeltjes in de atmosfeer verstrooien blauw licht, waardoor de hemel meestal blauw oogt. De overige golflengtes blijven in de stralen van de zon, zodat de zon een iets gelere kleur krijgt.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
De vleugels uitslaan
Afgelopen weekend heb ik voor het eerste 'sinds Corona' mijn vleugels echt kunnen uitslaan. Onze trip naar Helgoland, die ik al geboekt had in november, stond lange tijd op losse schroeven. Zo'n 10 dagen geleden ontving ik bericht van onze accommodatie dat ze vanaf de 18e mei weer toeristen mogen ontvangen en dat de boot vanaf 20 mei weer gaat varen. Wij hadden de boot geboekt voor de 21e dus alles viel precies op zijn plek. Op het eiland is tot op heden nog niet 1 geval van corona geconstateerd en alle veiligheidsmaatregelen worden er goed nageleefd. Kortom een echte aanrader voor mensen die er op korte termijn toch ff uit willen. Het was heerlijk rustig op het eiland en we hebben enorm genoten van vooral de Jan van Genten die daar nu volop zitten te broeden. Maar ook de zeehonden op het nabij gelegen Dune zijn een traktatie. Verrassend genoeg is mijn telelens de meeste tijd in mijn tas gebleven. Dat is dan ook direct een tip, gebruik ook regelmatig je groothoek of mid-range lens voor wildlife. Bijgaand een Jan van Gent die zijn vleugels even uitslaat met de warme kleuren van de zonsondergang op de achtergrond.
Waken over de schapen
Op weg naar Ushguli in Svaneti. Een hele trip door de bergen waar maar één weg naar toe loopt. Weg... het is meer gravel en heeft geen bescherming aan de afgrond kanten. In dit gebied heb je de kans om grote kuddes met schapen tegen te komen met hun herders te paard. Ze dwalen de zomer maanden door dit gebied, zodat het vee kan grazen. Hun hele hebben en houden zit in een paar tassen dat door hun paarden en enkele ezels gedragen wordt. Soms zit al het vee op de weg en kan dat wat oponthoud te weeg brengen. Maar meestal is dit een mooi pauze moment.
Incoming!!
Een duikende ijsvogel die in volle vaart op het water af duikt om een visje te vangen. Het zijn echt fantastische vissers, een genot om naar te kijken.
Thee drinken
Thee drinken in Marokko is ook een soort ritueel. Muntthee [ NANA] of ook wel Berberwiskey genoemd. Eerst handen wassen. Dan groene thee die uit China komt in de pot en een beetje kokend water erop. Dit walsen en water weer weggooien omdat de thee best bitter is. Flinke brok suiker erbij, heet water en laten trekken. Soms verschillende keren van glas in pot visie versa. De pot goed hooghouden bij het inschenken. Dat heeft met respect voor de gast te maken en er komt een mooi schuimlaagje op de thee. En dan de mierzoete thee drinken en als het goed is krijg je vele kopjes. Ook dat is respect hebben voor je gast. En soms heb je geluk en mag je dit hele ritueel fotograferen.