Cobinho
Kraterzijzicht
Al jaren stond de Ngorongoro-krater heel hoog op mijn lijstje. Ik had altijd begrepen dat bijna alle dieren zich hier zouden bevinden, uitgezonderd giraffen, krokodillen en een aantal soorten antilopen. Eindelijk zou ik hier dan mijn favoriet, de cheeta gaan zien. Helaas bevinden zij zich ook niet in de krater, omdat de kans te groot is dat dat een ander roofdier hun kill afpakt, maar ook de afwezigheid van bijvoorbeeld impala’s. Na me over de aanvankelijke teleurstelling heen te hebben gezet - we zouden nog 2 andere NP’s gaan aandoen, dus 2 nieuwe kansen - begonnen we aan onze eerste game-drive in de krater. De krater stelde niet teleur, integendeel! We keken onze ogen uit. Zo veel (verschillende) dieren, waar we ook keken… op de vlaktes, tegen de randen van de krater, overal!
Zuid-Afrika • Blyde River Canyon
Zuid-Afrika • Blyde River Canyon
Kleurige souvenirs
We waren bij `God's Window' en tjonge wat heeft onze lieveheer een prachtig uitzicht! We maken ons gereed, om naar het volgende prachtige uitzicht te gaan, `The Pinnacle', Het is een ander onderdeel van de `Panorama Route'. Op weg naar onze auto komen we langs een soort van marktje, maar dan met souvenirs. Ik ben op marktjes. Het is er altijd levendig... afhankelijk van het soort markt, altijd kleurig en soms geurig, als de verkopers maar niet te opdringeriger zijn. Gelukkig is het het laatste het geval en kunnen we er (vrijwel) ongestoord rondsnuffelen. Eefje en ik proberen van elke reis een souvenir mee te nemen, het liefst iets in de vorm van een schilderijtje. Aan onze foto's hebben we verder genoeg souvenirs! Helaas, we vonden niet iets dat voor ons echt de moeite waard was!
Puppy class
Na een week Krugerpark gaan Nancy (vriendin van PaulHoo (wie kent hem nog)), Eefje en ik door naar Shindzela Tented Safari Camp. Dit tentenkamp is een absolute aanrader. Het is gelegen in het Timbavati Reserve. De opzet van het kamp is basic, zodat zij zoveel mogelijk overgaat in haar omringende natuur. Het kamp is open, waardoor het mogelijk is dat er olifanten of buffels voor je tent staan... bewijs genoeg! Achteraf hadden Eefje en ik spijt dat we er niet langer hadden geboekt. In tegenstelling tot het Krugerpark mag er van de paden worden afgegaan. Aan het eind van onze eerste dag in het tentenkamp Shindzela heeft onze ranger (altijd begeleid door een spotter) nog een verrassing in petto voor ons... ineens bevinden we ons in een puppy class. Zeker 10 pups en wat lijken ze op gedomesticeerde honden. Wat opvalt is dat er geen volwassenen aanwezig zijn. Zij zijn gaan jagen en hebben de jonkies achtergelaten. Het is enorm leuk om hun bezig te zien. Het ene moment druk bezig met het verkennen van de omgeving, het volgende moment met elkaar aan het stoeien en vervolgens ff een dutje te gaan doen. Het is geweldig om hun bezig te zien... het verveelt geen moment, ook niet tijdens het dutje.
Nat (bad)pak
Op Baby Beach zag ik deze man vissen. Niet met een hengel, maar met visdraadje. Hij stond op de strook rotsen, die het rustige water van de lagune van Baby Beach scheidde met de sterke stroming van de Caraïbische Zee. Hij was bepaald niet bang voor een nat pak. Sterker nog hij was er helemaal op gekleed, minimalistisch maar precies goed... alleen in een zwembroek! De golven bleven maar inslaan op de rotsen en hij ging stoïcijns verder. Ach het is maar een beetje water en dat droogt wel op!
Wegzeilen
Het begint weer herfst te worden... ik zit in de auto, op weg naar m'n werk en het grauw en grijs om me heen. Het begint te miezeren en langzamerhand gaat de miezer over in regen. Ik zit op mijn werk en kijk naar buiten. Het is er nog steeds grauw en grijs. Auto's passeren en de ruitenwissers gaan heen en weer, heen en weer. Fietsers gekleed in regenkleding of met paraplu's in de hand. Het is herfst en ik denk terug aan `mijn' bounty-strand op Zanzibar, waar Eefje en ik afgelopen maart waren. Ik zou zo in het bootje willen stappen er naar toe zeilen...
Wave after wave
Een paar weken geleden waren Eefje en ik op Aruba. We besloten een dagje Baby Beach te gaan doen, We maakten er een dagtripje van . Het strand lag aan de andere kant van het eiland - zuidoosten van Aruba. We hadden een autootje gehuurd en konden dan meteen ook veel van het eiland gaan zien. Baby Beach is een prachtig zandstrand in de vorm van een halve maan, gelegen in een rustige lagune. Het water is er zeer ondiep waardoor je tot ver de zee in kunt lopen. De lagune baai komt uit op open zee en wordt afgeschermd door een strook rotsen. Aan die andere kant van rotsen staat wel een sterke stroming. Het was een apart gezicht. In de lagune was het bijna stil water en aan de andere kant, achter de rotsstrook, bleven de golven maar inslaan op de rotsen. Ik moest direct aan een nummer van Mr. Probz denken: Wave after wave, wave after wave I'm slowly drifting (drifting away) And it feels like I'm drowning Pulling against the stream Pulling against the wave
Carubbian festival
Eerder deze week plaatste ik een foto van Aruba’s Wijk aan Zee. Na het plaatsen van deze opname, werd ik verrast dat dit de tweede opname ooit was, geplaatst op RR. Daar moet natuurlijk verandering in komen… dus nummer 3, terwijl Eefje en ik wachten om opgepikt te worden. We gaan terug naar ons natte (en koude) kikkerlandje. Een leuke afwisseling is het Carubbian Festival. Elke donderdagavond is er een mini-carnaval in het plaatsje San Nicolas, in het zuiden van het eiland. Met de oude olieraffinaderijen in de achtergrond als decor. Een van de straatjes kent alleen maar eet- en dranktentjes, waar je kan genieten van overheerlijke hapjes en drankjes uit de Arubaanse keuken, zoals de traditionele roti met doperwten en Surinaamse aardappelen, of de Jamaicaanse stoofpot met curry en geitenvlees of gefrituurde Cassava met zoute vis, kip saté en bami noodles. Natuurlijk met een Mauby een karakteristieke drank gemaakt van boomschors, kaneel, suiker en kruidnagel, of met een smoothie. In een andere straatje vind je allerlei standjes waar kunstenaars hun werkjes hebben tentoongespreid. Je krijgt hier een beeld van de Arubaanse cultuur. Natuurlijk kunnen er ook allerlei soorten souvenirs worden gekocht. Beide straatje komen uit op een pleintje. Op dit pleintje is een podium gebouwd en er wordt een uur lang een dansshow gegeven door een lokale dansgroep. Elke week door een andere dansgroep, met dansers en danseressen in spectaculaire outfits. Ook het publiek wordt uitgenodigd/aangemoedigd om te komen dansen. Het festival wordt beëindigd met een optocht door de straatjes met een brassband, gevolgd door een zee aan bonte veren van de dansers en danseressen met hun outfits. En toch is dit niet het einde van de avond. Lokale bandjes nemen het podium over en spelen door tot in de late uurtjes. Het festival word gehouden in de hoofdstraat bij het nieuwe winkelcentrum en nabij het Aruba Tourism Authorithy’s Visitor’s Center. Het festival vindt dus iedere donderdagavond plaats, van 18:00 tot 22:00 uur en is gratis! Ik zou alleen niet te vroeg gaan, want je bent redelijk snel uitgegeten, uitgedronken en uitgekeken. En dan is het nog een lange zit tot dat de show gaat beginnen!
Wijk aan Zee (Aruba)
Eefje en ik besloten vrij laat om onze vrije week op Aruba door te brengen. Thuis had ik al de 'geboorte' van Irma gezien en was op de hoogte dat ze niet over Aruba zou gaan... zeer waarschijnlijk. We merken op zich niets van Irma, behalve dat bijna (en terech) alle nieuws over haar gaat. Daarnaast zuigt ze veel wind in de regio op en dat betekent dat er minder wind dan normaal op het eiland is.... dus de gevoelstemperatuur ligt hoger. Vandaag besloten we naar het oostelijke puntje van het eiland te gaan, naar Baby Beach. Al bij het op lopen van het strand moest ik aan Wijk aan Zee denken.... strand en Hoogovens.
Zonnig powernapje
Pfff. De zomer zit er al weer bijna op… hopelijk kunnen we nog een beetje nazomeren, met een Indian Summer. Ik pak, als het een beetje mogelijk is, alle kleine beetjes zon nog mee, nog even werken aan mijn teint. Heerlijk dit zonnetje en ach en dan ook gelijk maar een powernapje. Ze zeggen immers dat zo’n kort slaapje goed voor je is… dus sla ik twee vliegen in één klap! Maak me over een paar minuutjes maar weer wakker!
Chemie kunstenaar
Ile de Gorée, ook bekend als het slaveneiland Gorée, is gelegen in een natuurlijke haven op korte afstand van Dakar. Vanaf Dakar kan je in 20 minuten, met een pondje naar het eiland. De naam van eiland komt waarschijnlijk van de Nederlandse naam ‘Goede Reede’. In de 15e eeuw concurreerden Portugal, de Nederlanden en Engeland om de handel in Senegal, maar het eiland kwam uiteindelijk in Franse handen. Het slaveneiland staat de lijst van wereldmonumenten van de UNESCO. Het centrum met de met geel en rood gekleurde huizen, houten luiken en smeedijzeren balkons herinneren je aan het koloniale verleden van het eiland. Tijdens het wandelinkje naar het monument Mémorial Gorée-Almadies, een symbool voor de schepen om aan te geven dat dit een slaveneiland was, passeren we een straatje waar veel kustwerkjes te koop worden aangeboden. Het is een grote variëteit aan kunstwerkjes, van houtsnijwerk, schilderijtjes, zelfgemaakte sieraden tot aan recycle-kunst (zie mijn eerdere foto’s). Het is een bont gezelschap van kunstenaars, met de meest markante koppen en uitdossingen. Hier ligt een uitdaging want ze willen niet op de foto, tenzij je iets van ze koopt. Eerlijk gezegd spreekt me hun kunst niet echt aan. Dus een uitdaging! Echter er is eentje, die zo bezig is met zijn voorbereidingen, dat hij niet let op alles wat om hem heen gebeurt. Zijn aanpak lijkt nogal scheikundig en is boeiend om te volgen. Ik was weer eventjes terug op de middelbare school en was bezig met scheikunde practicum…
Levendige muren
Die laatste had ik gisteravond toch niet meer moeten nemen. Ik wist het eigenlijk wel en iedereen om me heen zeiden het ook al. Tja, `s avonds een vent, `s ochtends een vent. Maar toch, die muren, met die kleuren, lijken te leven en komen op me af... ze bewegen. Alles draait! De roze zandsteen van Petra komt voort uit de opeenstapeling van zandlagen die in het Primair ontstaan waren. Daarop kwamen andere soorten zandsteen, samengesteld uit kiezel en keien, die op het beurt bedekt werden met kalksteen in het Secundair. De kloven van Petra ontstonden door tectonische bewegingen. Water, wind en het schurende zand deden de rest. Zo ontstonden valleien, diepe kloven, grotten… Door oxidatie kreeg de steen een buitengewoon uitgebreid kleuren-pallet, variërend van roze, bruin, violet, wijnrood, okergeel en wit tot blauw en zelfs zwart, terwijl de lucht erboven zich hult in een fel blauw. (bron: http://sites.zonien.be/magicjordan/)
Railrunner
nah jah... runner... meer een walker. Het viel me op in Sri Lanka, hoeveel mensen er gebruik maakte van het spoor. Niet altijd in de trein, maar ook lopend op de rails. De Sri Lankanen doen dit om als kortste route, naar een andere plek te gaan. Er wordt aangegeven dat het lopen over het spoor verboden is, maar toch gebeurt het! Het lijkt gevaarlijker dan het is, want treinen rijden niet erg snel, zeg maar vrij langzaam. Om de zoveel tijd wordt er door een naderende trein getoeterd. Zodra de trein in aantocht is, stapt een ieder van het spoor tot de trein gepasseerd is. Om vervolgens weer hun weg te gaan vervolgen. Ook Eefje en ik hebben ons hieraan schuldig gemaakt, maar dat misdrijf is ondertussen verjaard! Het was de kortste en blijkbaar (!?!?) de enige manier om in de buurt van Bandarawela een bepaalde waterval te bereiken.
Strandvlinder
Een dergelijke opname zou je niet bij mijn reispersoontje verwachten, maar eerder bij bijvoorbeeld Gerard (RR geervannesmeed). Echter af en toe moet je ff anders en verrassend uit de hoek komen. Eefje wilt graag ergens in de wintermaanden weg uit het donkere en meestal natte wintermaanden die we in Nederland hebben. Ze wilt naar de warmte en de zon... ofwel de 3 z's (zon, zee en ztrand). 2 jaar gelden was het Gambia. We zitten euh liggen, aan het strand en genieten volop. Het resort is prachtig en lekker kleinschalig. Verrassenderwijs valt er best veel te zien op het strand en nog verrassender... geen verkopers! We zien hagedisjes, gieren, reigers, strandkoeien (!) maar ook vlinders. Op één of andere manier had ik dit niet verwacht! Gerard zou weten wat voor vlinder dit is, maar ik kom niet verder dan een Witgatwitjie. Lang leve Google!!!
Bruidsjonkerjonkie
In het kader van "u vraagt, wij draaien" speciaal voor Anita (RR'(st)er agrotewal). Ik wilde het bruidspaar niet storen... ze hadden wel andere dingen aan het hoofd. Dus was ik voornamelijk bezig om de anderen van het bruidsgezelschap op de plaat te krijgen. Behalve de bruidsmeisjes en bruidsjonkers, die ik al eerder heb getoond, was er ook een jongere generatie aanwezig. De meisjes waren vooral bezig met hun mooie kleding en met verbazing aan het kijken naar alles wat om hun heen gebeurde. Het jongetje liet het allemaal maar gebeuren. Hij probeerde een beetje stoer over te komen in zijn prachtige, traditionele kostuum.
Bruidsmeisjes
Gisteren plaatste ik `Koningsbruidjonkers'. Natuurlijk kunnen de dames dan niet achterblijven... dus bij deze en op speciaal verzoek van Anita (RR'(st)er agrotewal). De bruidegom dient voor zijn bruiloft een keuze te maken met betrekking tot zijn kleding. Het wordt, of het traditionele kostuum uit de koningstijd, of een traditionele sarong. Een soortgelijke keuze dient de bruid ook te maken. Er wordt natuurlijk getrouwd in de traditionele sari, die op diverse manieren gedragen kan worden, de Kandyan of de Indian style. Deze bruidsmeisjes dragen de sari in de Kandyan style.
Koningsbruidjonkers
Op onze rondreis door Sri Lanka maken we een stop in het plaatsje Bandarawela. Voor veel reizigers is het een tussenstop om het heuvelachtige oosten van het eiland willen verkennen. Het ligt in de (vaak) mistige heuvels (o.a. het beschermde natuurgebied Ella en prachtige watervallen) en de groene theevelden. Wij verblijven in het Hotel Bandarawela, gebouwd in koloniale stijl. Eefje en ik wanen ons terug in de tijd. Nadat we gesetteld zijn, verkennen we het hotel. Er is een foto-shot voor een bruiloft, die later nog zal gaan plaats vinden. De bruid en haar bruidsmeisjes zijn prachtig gekleed. De bruidegom en zijn bruidsjonkers zijn gekleed in een traditionele kostuum uit de koningstijd, geheel versierd met goudwerk. Ik schiet ook mijn plaatjes en vraag de bruidsmeisjes en bruidsjonkers of ik ze mag fotograferen. Toch wel een beetje als verrassing vinden ze het niet erg, ze maken er zelfs tijd voor vrij. De vriendelijkheid van de mensen van “de Parel van de Indische Oceaan” blijft me verbazen... keer op keer!
Zuid-Afrika • Blyde River Canyon
Zuid-Afrika • Blyde River Canyon
Avondzonnegeel
Eefje en ik sluiten onze eerste, volle dag in Zuid-Afrika af. We zijn nabij het plaatsje Graskop en hebben vandaag genoten van Blyde River Canyon. Dit is een onderdeel van de Panorama Route en kent prachtige uitzichten, zoals "Wonder View", "God's Window", "Pinnacle" en "Three Rondawels", maar ook "Bourke's Luck Potholes" is heel bijzonder. We genieten van het avondzonnetje en kijken en luisteren naar wat lokale bedrijvigheid. Kaapse wevers zijn zangvogels en zijn tussen de 8 en 24 centimeter groot. De mannetjes hebben een opvallende kleur geel. De vrouwtjes blijven onopvallend van kleur. Wevervogels hebben een relatief korte, dikke snavel en afgeronde vleugels. Wevervogels broeden in kolonies. Deze kolonies kunnen tot duizenden vogels bevatten, waarbij de nesten in de bomen dicht bij elkaar hangen. Kenmerkend zijn de opvallende nesten. De meeste wevers vlechten een overdekt nest van plantenvezels, soms met een lange, buisvormige ingang. (bron: Wikipedia)
In het verlengde
Ik zit thuis... ben druk bezig om een fotoboek te maken over mijn laatste reis (Tanzania & Zanzibar). Aangekomen in de Serengeti zie ik een opname en denk wat, dat kan niet zijn. Ik kijk beter en zie dat het gaat om twee olifanten, waar ik in eerste instantie eentje dacht te zien... Gezichtsbedrog of een optische illusie is iets wat het oog waarneemt, dat door de hersenen anders geïnterpreteerd wordt. Gezichtsbedrog toont meestal eigenschappen van ons visueel perceptiesysteem aan, de mechanismen in de hersenen die grotendeels bepalen wat wij menen waar te nemen. Er zijn twee foutenbronnen: - fysiologische illusies, gebaseerd op eigenschappen van het menselijk oog. Voorbeeld: een reclamepaneel als homogeen gekleurd zien, terwijl het feitelijk gestippeld is. - psychologische illusies, waarbij de hersenen de signalen verkeerd interpreteren. Voorbeeld: een gezicht in de wolken onderscheiden. Zien is een synthese van diverse aspecten; in elk van die facetten kun je mis-zien. Waarnemingen die mogelijk fout geïnterpreteerd kunnen worden, zijn onder andere helderheid (contrastillusie), kleur (kleursubjectiviteit), afstand (3D-effect), dimensies (lengte, grootte), verplaatsing (snelheid), aard (herkenningsmisser, bijvoorbeeld 'tante Julia' roepen tegen een volslagen onbekende). Bij veel illusies neem je iets foutief waar, maar besef je tegelijkertijd wat de ware toedracht is. Zien speelt zich immers niet in dezelfde hersendelen af als weten. (bron: Wikipedia)
Boomleeuwinnen
Uit de reacties die gisteren kreeg op mijn `Boomhangers', bleek dat Eefje en ik heel veel mazzel hebben gehad om leeuwen in een boom te hebben aangetroffen. Eigenlijk had ik, tot voor kort, niet echt het idee dat we zo veel geluk hadden met het spotten van dieren. Een luipaard zag ik pas bij mijn 3e poging (Kenia en Sri Lanka niet, maar wel in Zuid-Afrika en nu ook in Tanzania) en cheeta's pas met deze reis (komt later nog wel een keertje)... maar ik dwaal af. Leeuwen, eigenlijk leeuwinnen, in een boom! Eefje en ik hadden dubbel-geluk. Op een andere plek zagen we ze ook in een boom zitten/hangen. Hier zie je dat het toch niet heel natuurlijk voor hun is... het zijn toch onhandige klimmers. Wat verder opviel is dat we alleen leeuwinnen in bomen zagen, geen enkele leeuw!
Boomhangers
Ik had het fenomeen van boomklimmende leeuwen al wel eens gezien op Animal Planet of Nat Geo Wild. Echter dan zaten ze in een lage boom of in een omgevallen boom. Des te groter was mijn verbazing dat dit stelletje hoog en bijzonder relaxt aan trof. Volwassen leeuwen klimmen niet graag in bomen, alleen als zij bijvoorbeeld de prooi van een luipaard willen afpakken. Een andere reden zou kunnen zijn om irritante bijtgrage vliegen te vermijden. Het kan ook zijn dat ze niet gestoord willen worden door andere roofdieren zoals hyena’s. De reden van dit gedrag, bij volwassen leeuwen, is niet helemaal duidelijk. Welpjes zijn vaak zo speels dat ze alles in hun directe omgeving willen onderzoeken en dan ook in bomen kunnen klauteren. Ze dien hiermee vaardigheden op die ze later kunnen gebruiken, bijvoorbeeld bij een gevecht met andere leeuwen of hyena’s. Boomklimmende leeuwen wordt alleen aangetroffen een klein deel van Afrika, in Serengeti National Park, Tarangire National Park en Lake Manyara National Park (allen in Tanzania), maar ook in Queen Elizabeth National Park (Oeganda).
A blind eye
Echt waar? Ik kan niet geloven dat je dat hebt gedaan! Hoe haal je het in je hoofd? Heb je er überhaupt over nagedacht? Dacht je dat niemand je zou zien, dat je niet betrapt zou worden? Een beetje naïef hier in de krater. Er zijn zoveel dieren aanwezig en de kans dat je ermee zou weg komen is dab ook minimaal. Natuurlijk zou iemand zien wat je hebt gedaan. Helaas was ik het die het natuurlijk weer zag... Ik kan natuurlijk doen waar we om bekend staan en de kop in het zand staken. Echter dat is cliché! IK zal het dan maar oogluikend toelaten, turning a blind eye. De ogen van een Struisvogel zijn erg bijzonder. Het gezichtsvermogen is bij een Struisvogel het sterkst ontwikkelde zintuig. Het zijn de grootste ogen van alle vogelsoorten, ze kunnen wel 3 km ver alle kleine dieren onderscheiden, wat in de natuur een bescherming is om de vijand op lange afstand te zien aankomen. Ze hebben een heel bijzonder ooglid, een derde vlies wat bij de broeddieren heel goed zichtbaar is, wat als bescherming dient voor opwaaiend zand, e.d. Ook hebben ze wimpers waar je als vrouw wel eens jaloers op kan zijn, hele mooie lange wimpers. (bron: https://www.destruisvogel.nl/struisvogels/de-struisvogel-eigenschappen/eigenschappen)
Sore loser
Wat zit je nou te schreeuwen… ik ben niet doof, ik zit naast je! Ik had je IPPON (zie foto van gisteren). Hoezo geldt een armklem niet volgens het jeugdreglement? Oh, dat hoorde je van jurylid Van Kolsteren. Het was helemaal geen armklem. Gewoon, pats, boem en uiteindelijk plat op je rug en dat 20 seconden lang. IPPON! Eigenlijk ben je een heel slecht verliezer! Misschien zijn sudoku’s meer jouw dingetje…
IPPON
Even nadenken hoe zat het ook al weer... Ik heb 'em met een heupworp op de grond gekregen. Het was niet direct op zijn rug dus een IPPON is het helaas niet, anders had ik direct gewonnen. Dan is het dus een WAZA-ARI. Gelukkig ging ik direct door en kreeg 'em in de houtgreep, dus OSAE-KOMI. Ik ben alleen, jammer genoeg, vanaf dat moment vergeten te tellen. Het heb 'em zeker al 10 seconden in deze greep, minimaal een WAZA-ARI. Nog maar ff 10 seconden langer volhouden en dan is het IPPON... heb ik alsnog gewonnen!
Strandfiets
't Was een zomerdag De hitte kwam me tegemoet Maar ik rilde toen ik je voor het eerst zag Die dag Met je oude fiets Een guitige lach op je snoet En sindsdien heb ik aan niks anders gedacht Want die nacht Reden we samen langs strand M'n hart vol geluk m.n schoenen vol met zand En die zomer ging voorbij maar ik blijf altijd Het meisje achterop je fiets En ik denk nog elke dag aan die mooie tijd Het meisje achterop je fiets Lekker bij elkaar M'n armen zo knus om je heen En we straalden wij waren nooit meer alleen Want daar Bij dat zomerstrand Fietsten we overal heen Niemand die zich druk maakt om een lekke band In dit land Reden we samen langs strand M'n hart vol geluk m.n schoenen vol met zand Gonna ride my bike like a rasta man Gonna ride it on the beach everytime I can Gonna ride it round the town 'till the sun goes down Just me and my baby and the rasta sound Gonna ride my bike like a rasta girl Gonna ride it up and down and all around the world Gonna ride it when the moon shines upon the street Just me and my baby and the rasta beat Reden we samen langs strand M'n hart vol geluk m.n schoenen vol met zand (K3 - Fiets)
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
