Bartholda
Even een hapje...tuss
Een van mijn reisgenoten en ik zijn de drukte een beetje zat en we gaan naar boven via de steile straatjes van de oude stad Lijiang, Bijna boven zien we een terras bovenop een klein restaurantje. Volgens ons moet je daar een prachtig uitzicht hebben over de stad. En als we eenmaal zitten, klopt dat ook. Pannedaken, heel veel pannedaken. Maar als je vanaf het terras naar de straatjes kijkt die onder je liggen, is er ook veel te zien. Vrouwen lopen met zware vracht op hun rug de straatjes op en af en een enkeling doet de was in een kleine teil. En tegenover het restaurantje is een piepklein en aardedonker winkeltje waar de eigenaar op zijn gemak een kom noedelsoep zit te eten.
's-Avonds in Lijiang
Overdag is de oude stad Lijiang een stad van cultuur, winkeltjes, volksdansen of gewoon mensen kijken. 's-Avonds is Lijiang een oude stad van mensen, heel veel mensen die wandelen, eten, cultuur maar ook geloof. Geloof van, voor en door mensen door middel van het aansteken van een kaarsje dat op een kandelaar van gekleurd rijstpapier in de stromende beek wordt gezet. Hoe langer het kaarsje blijft drijven, hoe beter de toekomst eruit ziet.
Verlegen! Op de boot.
Mijn vriendinnetje op de boot was dit meisje. We zijn naar de grote Budha geweest, een 71 meter hoog beeld, dat op initiatief van de monnik Haitong uit de rode bergsteen van de heuvel Lingyuan is gehakt. Vanwege de enorme drukte zijn we niet via de trappen gegaan, maar hebben we de boot genomen om de Budha vanaf het water te bekijken. Aan boord was ook een gezin uit Tibet bij wie dit meisje hoorde. Ze was heel nieuwsgierig en wilde iedere foto zien die ik maakte, maar toen ik van haar een foto maakte, begon ze te giechelen en stak snel haar duim tussen haar tanden. Mijn vriendinnetje voor één dag.
Feestelijk gekleed
Dit stelletje laat zich bij het Steden Woud in traditionele klederdracht vastleggen voor het nageslacht. De kleding is vermoedelijk van de Bai minderheid. De Bai is van oorsprong een bergvolk waarbij de kwasten aan hun kleding verwijzen naar de wind die uit de bergen komt. Kleurrijk is de kleding in ieder geval wel!
Nieuwe gewassen voor.
Wase Bai ligt aan het Erhai meer en is een boerengemeenschap van de Bai minderheid. Vlak achter hun dorp liggen de veldjes waarop zij hun gewassen verbouwen. Eerder zijn de rijst en de pepertjes geoogst en is het land weer geschikt gemaakt voor een nieuw gewas. De lenteuitjes worden nu geplant. Deze dames lopen af en aan met volle manden en de mannen en vrouwen op het veld planten de bolletjes. De dames zijn vast goede vriendinnen van elkaar. want ze giechelen wat af, ondanks de zware manden op hun hoofd.
Cristal clear of...kr
Vandaag een week geleden was het zonnig en lekker koud en het had de nacht ervoor gevroren. Niet hard, maar voldoende om een mooie rijplaag over alles heen te leggen en kleine slootjes dicht te laten vriezen. Met mijn kleinzoon erop uit dus naar het Prielenbos iin Zoetermeer. Hij kijkt vreemd op als hij merkt dat hij gewoon over de modder kan lopen zonder dat zijn laarzen vies worden. En dat ziet hij deze kleine paddestoel; "kijk oma, er ligt allemaal suiker op." Zijn visie is Cristal clear!
De hele boot is oranj
Een groep van zo'n 50 monniken hebben het Zomerpaleis bezocht. Nu gaan zij weer terug naar huis. In plaats van om het meer terug te te lopen, naar de ingang pakken zij, net als wij, een drakenboot. Omdat zij met zoveel zijn, zitten er alleen monniken in deze boot en samen kleuren zij de boot helemaal oranje.
Concert bij het...Zom
Als je over de boulevard naar het zomerpaleis loopt, dan kan je op een gegeven moment rechtsaf en loop je onder een rotspoort door. Je komt dan in een prachtige tuin vol dennebomen. Een stukje verderop ligt een restaurantje aan een meertje en kan je even tot rust komen op een van de vele bankjes die langs het water staan. Tegenover het restaurantje is een vlonder en op die vlonder zit een orkestje van 8 meisjes en vrouwen dat zich klaarmaakt om een concert te geven. Terwijl de een haar instrument nog even stemt, kijkt de ander waar de rest blijft. Nog even en dan moeten ze beginnen.
Bliksemse draak!
De eerste dag in Beijing, dan doe je een beetje rustig aan om te wennen aan het tijdverschil. Gelukkig is er vlakbij het hotel een mooi aangelegd park. Het park is niet gratis en voor 2 yuan kan je naar binnen. Op de hoeken van het entreegebouwtje staan vuurspuwende draken, tenminste, dat dacht ik. Het blijken mooi gecamoufleerde bliksemafleiders te zijn. Dat 'ie werkt, kan je zien aan de neus van de draak; die is helemaal weg. Dus geen vuurspuwende, maar bliksemse draken!
Woh, wat hoog!
Als je op de chinese muur van het ene wachthuisje naar het andere wachthuisje loopt, dan is de afstand de ene keer heel kort en steil en de andere keer behoorlijk lang en vlak. Bij dit huisje was de afstand hooguit 10 meter, maar dan wel met een hoogteverschil van zo'n 4 meter. Om de hoogte te overbruggen, is er eerst een trap, gevolgd door een hele steile afdaling. Goed voor je spieren... zeggen ze :-)
Nog heel veel...kokos
Veel werk is er niet op Sri Lanks, dus als je geen baan hebt, dan begin je voor jezelf. Deze man heeft kokospalmen geplant en als er is geoogst, dan moeten de noten nog ontdaan worden van hun dikke schil. Met een schrrp hakmes klieft hij de harde bast. Daarna moet hij nog flink kracht zetten om de bast verder open te breken en de noot eruit te halen. Zwaar werk, maar hij hoeft niet met zijn hand op te zitten.
Een man van stand
Werken doet hij vast niet meer, want gedurende de middag kwamen we hem meerdere keren tegen op zijn wandeling door de oude stad Lijiang. Hij deed rustig aan en had voor iedereen die hem aansprak wel even tijd. Aan het einde van de middag zaten wij bij het volksdansen te kijken toen wij hem aan zagen komen. Hij ging voor ons staan, wees op de camera en ging er echt voor staan. En hij had er plezier in! Zijn kleding heeft betere tijden gekend, maar de manier waarop hij zich kleedde en de manier waarop hij zich gedroeg, verraadt dat niet alleen zijn kleding, maar ook hij betere tijden heeft gekend.
Bamboefluit
Eerder heb ik van deze man een foto geplaatst terwijl hij op een blokfluit speelt als muzikale begeleiding van de Naxi-vrouwen die op het plein dansen na een lange werkdag op het land. Een dag later zagen wij de man weer, maar nu speelde hij op een fluit die is gemaakt van bamboe en pompoen. De mooiste muziek toverde hij hieruit tevoorschijn.
Straatvegers op ieder
China heeft in 2011 19 miljoen nieuwe banen gecreëerd om de werkloosheid tegen te gaan. De meeste banen zijn onderhoudsbanen zoals het schoonhouden van straten en parken. Sommigen zijn in dienst van de gemeente en weer anderen werken voor parkbeheerders. Deze man veegt in het park de hele dag door gevallen bladeren bij elkaar. Zodra hij zijn deel van het park heeft afgerond, loopt hij weer terug en begint weer van voor af aan.
Punky spreeuw
Het is weer naar-buiten-weer en omdat geitenboerderij "t Geertje met strobalen een glijbaan en een stijle klimwand hebben gemaakt, ben ik met mijn dochter en kleinzoon daar naartoe gegaan. En natuurlijk is er weer een overvloed aan mussen en spreeuwen, want waar mensen zijn, valt altijd wel wat te snoepen. Deze spreeuw heeft net een bad genomen, maar niet te te veel water en vooral niet te nat worden, want het blijft koud, ondanks het zonnetje. Het water heeft de achterkant van zijn kop niet gehaald en zie, een nieuw kapsel is geboren!
Voorjaar 2012 is...be
Het is blijkbaar niet koud genoeg in Nederland, want de ooievaars die jaar in jaar uit nesten bij geitenboerderij Het Geertje in Zoetermeer, zjin weer terug! Vandaag zag ik ze staan in het weiland vlakbij de nestpaal. De temperatuur is nog wel even wennen, want hij staat zich in het zonnetje op te warmen, De borstveren staan wijd uit om zoveel mogelijk warmte te vangen en vast te houden. Zijn snavel heeft hij diep tussen deze veren verstopt. Voor ons is het nog lang geen voorjaar, en het zal nog wel even duren voordat ze aan hun nest gaan werken, maar door die ooievaars voelt het net weer een stukje warmer aan!
Blokfluit en volksdan
Op het plein van de oude stadskern van Lijiang is het een komen en gaan van toeristen, maar ook de plaatselijke bevolking vermaakt er zich opperbest. Zo rond 16.00 uur komen de mensen van het land en uit hun huisjes om op het plein even bij te praten en om te dansen. En deze man begeleidt hen deze keer op de blokfluit. Een andere keer heb ik hem zien spelen op een typisch Chinees instrument, een fluit van bamboe en een flespompoen.
Een oude roestige...f
Het is lunchtijd in Guangshou en overal komen mensen tevoorschijn om te eten, te praten of een stukje te wandelen langs de rivier. Deze man komt aan op de fiets, gaat op het bankje zitten en pakt een krant uit zijn fietsmand. De fiets zet hij vlak voor zich neer. Niet omdat hij bang is dat 'ie gepikt zal worden, maar het is o zo makkelijk om je krant op het mandje te leggen zodat je een beetje op je fiets kan hangen en lekker ontspannen de krant kan lezen.
500
500? Ik? Zie ik er zo oud uit dan? Oh! Je bedoelt je foto's! Nou gaat me een lichtje branden! En ik mag model staan voor je 500-ste foto? Fraai hoor! Sta ik er lekker op dan met mijn mond open! Maar ja, die past dan wel weer goed bij mijn toneelstukje in het theater in Dali :-)
Mijn vriend Schaar
Op het plein in het centrum van Wase Bai, in de schaduw, is Kapper druk bezig vrienden te blijven met zijn klant, dus zijn andere vriend Schaar heeft het druk! Hij knipt ieder haartje tot op de juiste lengte. Niet alleen in de lengte cm-ters, maar ook in de lengte mm-ters maakt hij geen enkel foutje! Vriend Kapper en vriend Schaar zijn onafscheidelijk!
Verlegen!
Mijn reisgenoot en ik hebben in Wase Bai, een boerendorp aan het Erhai meer bij Dali, de groep gelost en zijn een andere straat in gegaan. Smalle straatjes met prachtige authentieke huisjes en geen mens te zien. Na een paar straatjes komen we weer terug in de hoofdstraat en zien twee vrouwen op een kleine bakfiets zitten. Ze praten met enkele vrouwen die in een winkeltje aan het werk zijn. Als we dichterbij komen en vragen of we een foto mogen maken, draait deze vrouw zich giechelend om. Ze is verlegen, wil wel maar durft niet. Met de camera in de aanslag blijf ik even staan en ja hoor, ze draait al giechelend haar hoofd om. Dan schiet ze in de lach. Snel afdrukken dus voor ze zich weer omdraait. Als ik haar de foto wil laten zien, springt ze van de kar af en gaat hard lachend naar binnen. Haar vriendinnen vinden de foto prachtig, maar wat haar vriendinnen ook proberen, ze komt niet kijken, ze blijft binnen en ze blijft lachen om al die aandacht die ze heeft gekregen.
Back to the 60-ties
Op het plein in Lijiang komt de bevolking bij elkaar en maakt dan muziek en danst. Heb je zin om mee te dansen, dan kan je gewoon aansluiten. Deze vrouw deed dat ook. Ze viel vooral op door haar 60-ties look. Haar haar stijf getoupeerd en dik in de lak.
Drum Tower Beijing
Toen Kublai Khan, kleinzoon van Dzjengis Khan, grootkhan van het Mongoolse rijk en stichter van de Chinese Yuan-dynastie (1271-1368), de hoofdstad van zijn rijk naar Beijing verplaatste, gaf hij opdracht de drum- en de bell- tower te bouwen. De Drum tower werd oorspronkelijk in 1272 gebouwd en stond destijds ook bekend als Toren van de Zeven Overheden, namelijk goud, hout, water, vuur, aarde, zon en maan. Van deze zeven kreeg vuur al gauw de overhand en niet veel later verging de Drum tower tot as. Tijdens de opvolgende Ming-dynastie (1368-1644) werd in 1420 door keizer Yongle een nieuwe Trommeltoren gebouwd, iets naar het oosten van de oorspronkelijke locatie zodat beide torens in het verlengde kwamen te liggen van de noord-zuid as waarop ook de verschillende toegangspoorten van Beijing en de Verboden Stad lagen. De Trommeltoren fungeerde daarna eeuwenlang als het gebouw waar de officiële tijd van het Chinese keizerrijk werd bijgehouden. Info: bezoekbeijing.nl Al enige tijd is de toren opengesteld voor het publiek en wordt er ieder uur een drumsessie gegeven (op mijn homepage heb ik hiervan een filmpje geplaatst).
Werkhanden
Op het grote plein in de oude stad van Lijiang komen de ouderen rond 16.00 uur bij elkaar om muziek te maken en te dansen. In eerste instantie dacht ik dat zij dit deden voor het publiek, maar toen ik de handen van deze vrouw zag, verdween mijn eerste gedachte direct. Deze handen zijn echte werkhanden, Ze zitten vol eelt en wondjes en haar nagels zijn nog zwart van het werken op het land.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
