Bartholda
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Blue jeans
De aardbeikikker (Oophaga pumilio) is een kleine giftige kikker uit de familie pijlgifkikkers en meet maar 3 cm. Dat beschrijft ook een deel van zijn naam, want pumilus betekent dwerg. De aardbeikikker is makkelijk te herkennen aan de rode voorzijde die ongeveer twee derde uitmaakt en de donkerblauwe achterzijde. De voortplanting gaat net even anders dan bij onze kikkers. De eitjes worden op een tak tussen de bladeren gelegd of in het mos en worden door de mannetjes bewaakt en verzorgd. Nadat de kikkervisjes zijn uitgekomen, nemen de vrouwtjes ze op de rug en brengen ze naar een ander water, meestal in ruimtes in planten, zoals de kelkvormige Bromeliasoorten (info: Wikidedia). In Costa Rica heeft de aarbeikikker een eigen bijnaam. Doordat 1/3 deel van het onderlijf blauw is, is het net of hij een spijkerbroek aan heeft; zij noemen deze variant de Blue Jeans.
De Verenschilder
De verenschilder. Wij zagen hem zitten voor een supermarkt in de lange winkelstraat in het centrum van San Jose, Hij maakt met dunne penselen minischilderijtjes van de dieren van Costa Rica op echte veren. Slechts twee reepjes plakband houden de veer in model. Ongelooflijk knap wat die man doet. Onderaan het bord, de tweede van rechts, de veer met de ara en het rode kikkertje, hangt nu ingelijst tussen mijn andere souvenirs. Veel verdient de man er niet aan, want voor slechts 'één dollar (nog geen € 0,70) werd ik de eigenaar van de veer. Mijn eerste souvenir is binnen.
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Ara's als...klantentr
De houders van wegrestaurantjes weten het goed te verkopen. Om klanten te trekken, trekken ze de dieren vanuit het bos naar het gebied rondom hun restaurantjes. Ze zorgen ervoor dat er een overvloed is aan voedsel en dan is het even wachten totdat de dieren het door hebben. In dit geval waren het Ara's. De bomen rondom het restaurantje zitten vol met Ara's in allerlei kleuren.. Ondanks al het voedsel dat ze aangeboden krijgen, zijn ze zeker niet tam. Een slimme zet van de restauranteigenaar, want zowat iedere toeristenbus stopt hier voor een kop koffie of een lunch. Wij dus ook :-)
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Wie kijkt nu naar wie
Het is nog vroeg als ik het hotel uitstap. Tegenover het hotel zie ik een paar brulapen zitten. Een kleine groep hangt in de bomen. Ook zij zijn nog niet helemaal wakker. Alleen dit kleintje is nieuwsgierig. Wat doen al die mensen daar? Hij glijdt van de rug van zijn moeder en kijkt naar ons. Ik vraag me af wie er nieuwsgieriger is, wij of hij?
Gracht buitenmuseum..
Een keer per jaar is het buitenmuseum van het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen 's-avonds open. Het dorpje is dan helmaal verlciht met honderden olielampen en de boten in de haven en in de gracht zijn verlicht met lampjes. Langs de gracht zijn diverse winkeltjes,, Als je dan bij de bakker of de snoepwinkel naar binnen stapt, stap je ook een eeuw terug in de tijd,Volgend jaar ga ik weer!
Welke kleur wil je...
Waar ook ter wereld, als er een markt is, ga ik er naartoe. Je komt er de vreemdste dingen tegen, zoals hier. Het kleinste maar o zo volle marktkraampje dat ik ookt gezien heb. "Zegt u het maar Waar bent u naar op zoek? Borstels, harde, zachte, grote en kleine. En ik heb ook pannensponsen en vliegenmeppers, Touw verkoop ik ook. Dik, dun, kort of lang? En welke kleur wilt u? Rood, geel, groen, blauw of paars? Ja, het zijn allemaal natuurlijke kleuren. Of heeft u soms rattengif nodig? En dan vergeet ik bijna nog de ruggenkrabbers, de lucifers en het plakband. Roept u maar. Ik heb het allemaal!"
Bewoner van een...hof
We bezoeken een hofwoning in Xizhou. Deze man is een van de laatste bewoners, want zijn kinderen zijn de stad ingetrokken. Zij vinden de hofwoningen te klein en ze voldoen ook niet meer aan de eisen die zij aan hun leven stellen. Ik vind de hofwoning prachtig. Vier minihuisjes rondom een grote tuin. Wie zou hier nu niet willen wonen? Vroeger woonden meestal drie generaties in deze huisjes; ouders met hun kinderen en kleinkinderen. Nu zou het ruimte genoeg bieden aan één gezin met hun kind. Ik denk dat ik maar ga ruilen met deze man :-)
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Pijlgifkikker
De (Dendrobates auratus) De Gouden Pijlgifkikker is van oorsprong niet giftig. Het gif komt uit planten die de gifstof aanmaken ter verdediging. Plantenetende insecten nemen het gif op en worden later door de pijlgifkikkers gegeten die dit vergif in het lichaam opnemen en naar de huid transporteren. Het gif van deze kikker is niet zo sterk dat het een mens kan doden, maar kunnen wel behoorlijk irriterende reacties opwekken. De meeste exemplaren hebben een beetje gouden glans over het hele lichaam. Hoewel sommige populaties eerder blauw met zwart gestreept zijn, zijn de meeste zwart met groen gekleurd. De tekening kan zelfs geel of groen gestipt of gestreept zijn, afhankelijk van de locatie waar de kikker leeft. (Wikipedia). Ondanks dat je deze kikkertjes veel ziet, zijn ze niet makkelijk op de foto te zetten. Doordat ze een grove en doffe huid waardoor het net lijkt alsof hij wazig op de foto staat en je in eerste instantie denkt : Mislukt"! Als je de foto's later terugkijkt, blijkt dat ze toch gelukt zijn. The blame is on the frog!
Eten of gegeten worde
We zitten in Cahuita in een lodge aan het strand; het is 05.30 uur en ik ben klaarwakker. Dus bed uit, aankleden, camera mee en naar het strand. Ik ben niet de enige en enkele van mijn reisgenoten liggen al in de golven. Het strand is verder helemaal verlaten. Er zitten wat zwartkopgieren in de bomen en de eekhoorns schieten als raceauto;s van boom naar boom. Op het strand zie ik een Amerikaanse Wulp scharrelen naar eten. Ook zie ik een krab rondscharrelen. Hij ziet de Wulp te laat. Hij is eten geworden.
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Leguaan op niveau
We zijn in Playa Samara aan de zuid-westkust. Het is er behoorlijk warm en een paar reisgenoten besluiten naar het strand te gaan. Met een paar anderen zijn wij een stukje verder gegaan en hebben een leuk terras ontdekt, bovenop een heuvel. Het is een korte maar behoorlijk steile klim. Eenmaal boven zit je zo'n 30 meter boven het strand, met een fantastisch uitzicht over de baai. Vlak voor het terras staat een flinke boom met enkele hagedissen op de stam en dan zie ik hem. Deze prachtige leguaan zit op een dikke tak in de boom, gewoon op ooghoogte op maar een paar meter van ons af.
Kolibri
Na een skywalk in het nevelwoud, gaat een deel van de groep deze walk nog een keer lopen, maar dan over alle hangbruggen. Wij wilden naar de Kolibri's, want in het NP hebben ze een stukje zo ingericht met nectar gevulde "voederhuisjes", dat daar gegarandeerd kolibri's opaf komen, Het ene moment zie je er vier of vijf en een paar tellen later zijn het er tientallen. Ze vliegen af en aan en bekvechten letterlijk om een plaatsje bij de nectarpotten. In het nevelwoud leven twaalf soorten kolibri's; de kleinste is maar 3 cm groot en de grootste zo'n 10 cm, allemaal neurootjes en allemaal met de meest fantastische kleuren.
Vogelhoeksmolen...Bui
Oorspronkelijk stond deze achtkante bovenkruier even ten noorden van Hemelum (Friesland) aan de oever van de Morra. Hij moet daar tussen 1855 en 1873 zijn gebouwd en bemaalde tot omstreeks 1947 een gebied van ca. 50 ha, dat bekend stond als de Vogelhoek, en werd daarom 'De Vogelhoeksmolen' genoemd. Na de buitenbedrijfstelling is de molen in verval geraakt en na nog een tijd met slechts één roe te hebben gestaan in 1970 afgebroken. De onderdelen zijn toen naar Adorp vervoerd en daar is de molen in de werkplaats van de molenmaker gerestaureerd en opgeslagen in afwachting van de verplaatsing naar het Buitenmuseum van het Zuiderzeemuseum te Enkhuizen in 1984. De molen wordt nu gebruikt voor het doorspoelen van de waterpartijen op het terrein van het Buitenmuseum. Het water dat hiervoor nodig is wordt onttrokken aan het IJsselmeer (info: Vereniging van de Hollandse Molen). En ik heb 'm mogen vastleggen op 27 oktober jl. Eén keer per jaar is het buitenmuseum 's-avonds open en is het dorpje verlicht met honderden olielampen. Je waant je dan echt in een Anton Pieckdorpje.
Gelukkig niet giftig
Met een lokale gids zijn wij het regenwoud ingegaan. Aan het begin van de wandeling zag de gids een slang in een palmboom zitten. Met een lange stok heeft hij hem eruit gehaald zodat wij de slang van dichtbij konden bekijken. Hij was het hier duidelijk niet mee eens, want dit toch wel behoorlijk piitige dier liet geen moment onbetuigd om een aanval te doen naar alles dat naar zijn mening te dichtbij kwam. Gelukkig heeft hij zijn vlijmscherpte tandjes nergens in kunnen zetten. Giftig is de slang niet, maar een beet met zulke tandjes lijkt me geen pretje :-)
Stuifmeel in je ogen
Dat het stuifmeel cruciaal is voor het voortbestaan van de wilde bloemen, is een feit. En dat de vliegen, bijen en wespen daarbij een heel belangrijke rol spelen. is ook een feit. Maar om dan het stuifmeel zelfs met je ogen mee te nemen, gaat mij net een beetje te ver :-)
Campina-stiertjes
Aan de rand van Zoetermeer ligt het Buytenpark. Waar nu het Buytenpark is, werd ooit turf gestoken. Omdat men steeds dieper moest graven, kwam het hele gebied onder water te staan en ontstond het Soetermeer, een groot meer waar jarenlang visvangst werd bedreven, en waar de Geuzen, via het Soetermeer en de Zwiete, Leiden hebben ontzet van de Spanjaarden. Eeuwen later is een groot deel van het gebied drooggelegd en ontstond er landbouw en veeteelt. In de 60-er jaren werd Zoetermeer de groeistad van Den Haag en moest er een stortplaats komen voor al het bouwpuin van de oude wijken in Den Haag. Zo'n 30 jaar later is men gestopt met het storten van puin en tuinafval en is besloten om van dit gebied een natuurgebied te maken. De heuvels zijn gebleven en zijn nu een eldorado voor Exmoor pony's, Galloway runderen, schapen en mountain bikers. Een stukje van het oude water is gebleven en scheidt het park van het boerenland waar schapen lopen en Campina-stiertjes.
Nog even, en dan mag.
Het cabaret in Dali is zeker de moeite waard om te gaan kijken. Een leuk optreden van een groot aantal artiesten met onder andere dans, zang, toneel en muziek. Deze muzikant is een van de 5 die bijna de hele tijd op het podium zitten om de artiesten te begeleiden. De trommelaar is degene die het kleine orkest leidt. Voor ons en de artiesten is het zo'n anderhalf uur lang genieten, maar niet voor de muzikanten. Daar kan geen lachje vanaf. Iedere keer opnieuw wachten ze bijna gespannen op het teken waarop ook zij hun instrumenten mogen laten horen.
Even tijd voor een...
Nog even de markt op in Yangshuo voor de laatste souvenirs. Terwijl ik een beetje rondkijk, zie ik deze vrouw met haar manden met tamme kastanjes. Ze is bijna uitverkocht en staat even stil bij een van de vele winkeltjes. Ze maakt een praatje met de vrouw die al zittend op haar krukje, wacht op klandizie. Dan zou je even willen dat je ook chinees spreekt zodat je kan begrijpen waar ze het over hebben. De dames lachen wat en ik, ik ga door met mijn rondje over de markt.
Ik zie mij! Zie jij..
Het riet in het water staat nog lang niet hoog genoeg om je er lekker in te kunnen verstoppen. Deze reiger staart in het water en, ondanks dat hij heel goed te zien is door het nog lage en open riet, vangt hij het ene kikkertje na het andere. Mijn eerste gedachte toen ik hem zo zag staan "Ik zie mij! Zie jiij mij ook?", gaat dus niet op. De kikkertjes zien hem niet!
Buizerd
Afgelopen week heb ik de Ransuil van heel dichtbij mogen zien. De week ervoor werd ik verrast door deze Buizerd. Ik stond net bij het hekje om het Prielenbos in te gaan toen ik deze Buizerd zag landen in een boom langs het fietspad, net aan de andere kant van het slootje. Hij trok een poot op en nam de omgeving even goed in zich op. Heel even maar helaas, want voor ik nog een foto kon maken, vloog hij alweer weg.
Ransuil
Bij het noord-AA in Zoetermeer heb je de Broekweg(zijde), ooit een dijkje dat door de meerpolder liep, voordat het land droog werd gelegd. Langs dit pad ligt een natuurpad in een mini prielebosje waar je, als je nergens voor stopt, binnen 5 minuten doorheen bent. Tussen de struiken zag ik, dat dacht ik tenminste, een pluizige sigaar van afgelopen jaar, totdat deze sigaar zich bewoog. Het is een ransuil! In tegenstelling tot zijn soortgenoten zat hij niet in een boom, maar op een dode tak, nog geen meter van de grond en maar een paar meter van mij verwijderd.
Karl Lagerfeld?
Dit is de oudste man van het traditionele Naxi orkest van Lijiang. De vrouw van het theater stelt iedereen van het orkest voor en met name het verhaal van deze man heeft diepe indruk gemaakt. Hij is 84 en al bijna zijn hele leven nagenoeg blind. Maar hij heeft zijn hele leven geleefd en gewerkt (hij repareerde radio's) alsof hij nog het volle licht in zijn ogen had. Daarnaast bespeelt hij diverse instrumenten en zingt hij. Meer dan de helft van zijn leven zit hij al in dit orkest. Hij heeft indruk op ons achtergelaten; niet alleen door zijn levensverhaal, maar vooral door zijn gezicht. en zijn kleding. Iedereen in onze groep had hetzelfde idee. Daar zit Karl Lagerfeld! :-)
Een gebed om...besche
In verhouding is Kreta een relatief klein eiland, maar aan kerkjes en kapelletjes is geen gebrek. Kreta is een vulkanisch eiland en dat is goed te zien aan de vele uitstulpingen langs de kust, de natuurlijke golfbrekers van vulkanisch gesteente. Op vrijwel alle golfbrekers is een kerkje gebouwd waar voornamelijk wordt gebeden om bescherming van de vissers. In deze kerkjes zie je veel amuletten, briefjes met een gebed of plaatjes met de afbeelding van Maria. Ieder stukje staat voor een gebed waarin om bescherming wordt gevraagd voor hun man, kind of vader, de vissers die met weer en wind de zee trotseren, in de hoop op een goede vangst.
Pluizebolletje van de
Ik ben vandaag weer even langs de vogelhut gegaan in het Prielebos, want er zaten wat ganzen te broeden afgelopen week en met een beetje geluk zijn er jongen. Als ik aankom, dan zie ik twee families mijn kleintjes. Eén familie heeft het nest vlakbij de vogelhut, dus kan ik ze goed bekijken, tenminste, als pa en ma een beetje opzij willen, want ze schermen hun kroost van alle kanten af als ze stil in het water liggen. Even is er een gaatje en kan ik snel een paar foto's maken van de goud-gele pluizebolletjes.
Spiegelbeeld, vertel.
Vorige week ben ik voor het eerst weer in de vogelkijkhut geweest in het Prielenbos. Gelukkig scheen het zonnetje volop, want veel was er niet te zien, op een enkele gans na, eentje die even zijn snater hield, want van concurrentie had hij niets te duchten op dat moment. Steeds dichter kwam hij bij de kijkhut, angstvallig alles in de gaten houdend. Vlak voor de hut is de wind helemaal weg en is het water spiegelglad. Klik, ik heb de foto en oeps! de gans is er vandoor :-)
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
