Bartholda
Leeftijdgenoten
Stel je voor, je hoort tot de Naxi-minderheid, je bent zo om en nabij de 80 en je speelt nog steeds een muziekinstrument. Om niet in te dutten achter de geraniums, speel je met een heleboel leeftijdgenoten in een orkest. Je wilt de muziek van jouw volk niet verloren laten gaan, dus treed je, met je leeftijdgenoten, regelmatig op in het oude theater in de oude stad. Er komen tenslotte voldoende toeristen naar Lijiang om de oude stad te bekijken. Met zo'n 50 man sleep je je naar het theater en je neemt plaats op je vaste plek. Jij wordt, evenals je leeftijdgenoten, aangekondigd en er wordt trots verteld hoe oud jullie zijn. Je kent het verhaaltje ondertussen wel uit je hoofd en, omdat je weet hoe lang zo'n intro duurt, doe je even je ogen dicht, net zoals je leeftijdgenoten, alleen maar om te voorkomen dat je straks indut tijdens het optreden.
Ruddy Casarca
De casarca (Tadorna ferruginea), ook wel roestgans genoemd, is een oranjebruine halfgans. De vogel broedt in het noordoosten van Afrika, Zuidoost-Europa, Centraal-Azië en het zuidwesten van China, en overwintert in India en Zuidoost-Azië. De casarca lijkt qua postuur veel op de in Nederland algemeen voorkomende bergeend, die in werkelijkheid geen eend maar ook een halfgans is. De casarca heeft een lengte van 60 tot 70 cm en een vleugelspanwijdte van gemiddeld 120 cm. Daarmee is de casarca iets groter dan een eend, maar kleiner dan de meeste ganzensoorten. Het verenkleed van zowel het mannetje als het vrouwtje is oranjeachtig bruin. De kop van het vrouwtje is iets lichter. Het mannetje heeft in de zomer bovendien een zwarte halsring. De snavel en de poten zijn zwartachtig. De ogen zijn donkerbruin (Wikipedia).
Het regent...pijpenst
In Cahuita gaan we op pad met een ranger uit het plaatselijke dorp. Voordat we de jungle ingaan, gaan we eerst naar zijn huis waar hij in zijn tuin heel veel bomen en kruiden heeft staan. De meeste kruiden komen uit de natuur in groeien her en der als onkruid in het gras en tussen de planten. Wij "leken" zouden dit weggeschoffeld hebben. Als je ze dan ruikt en proeft, herken je ze pas. Om de rondleiding in zijn tuin af te ronden, raapt hij een paar kokosnoten op. Met zijn machette klieft hij ze open en trekt hij de schil eraf met hetzelfde gemak als zij een sinaasappel pellen. Het regent pijpenstelen op dat moment, maar daar trekt hij zich niets van aan.
Drummen met passie?
In een theater in Dali kan je een cabaretvoorstelling bijwonrn waar de oude ceremonies en gewoontes op serieuze maar ook op komische wijze worden getoond aan het publiek. De cabaretgroep wordt begeleid door een 5-koppig orkestje. Alles wat het orkestje doet, wordt uiterst geconcentreerd uitgevoerd. De man met de trom had nog de meeste beweging in zich. In de stokken met de doeken dan, niet in zijn gezicht, want dat bleef onbewogen.
Kopzorgen of hoofdpij
Op de markt is zoveel te zien, zoveel mensen, zoveel groenten, teveel om op te noemen. Veel vrouwen dragen een mand op hun rug, vaak met een dwarsriem over de schouder. Een enkeling zie je lopen met een grotere mand. Die wordt met een band op het hoofd gedragen. De mand van deze vrouw is afgeladen met van alles en er is zelfs nog ruimte voor meer. Kopzorgen heeft ze niet; hoofdpijn lijkt me meer voor de hand liggen.
Wandelend blad
Wandelende takken en wandelende bladeren vormen samen een orde van insecten die Phasmatodea (of ook wel Phasmida) wordt genoemd. Ze hebben de kunst van de camouflage tot op grote hoogte gedreven en lijken sterk op al dan niet dorre takken of bladeren, zodat ze voor hun natuurlijke vijanden moeilijk te ontdekken zijn (Wikipedia)
Renoveren
Dali ligt aan het grote Erhai meer. Aan de overkant ligt een dorpje van de Bai-bevolking dat nog vrijwel geheel in oorspronkelijke staat verkeerd. Lang zal dit niet meer duren want de huisjes worden meer en meer uitgebreid. De lemen muren verdwijnen en maken plaats voor gemetselde muren. Meestal doet de eigenaar dit zelf met behulp van familie. Het werk wordt alleen onderbroken om wat te eten.
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Morpho aan de lunch
De blauwe kleur van de vlinder komt niet door pigment maar door de microscopische structuur van de vleugels. Vanuit iedere hoek en door de val van het licht, is de baluwe kleur iedere keer weer anders. De mannetjes zijn feller van kleur dan de vrouwtjes die ook een bruine rand met witte vlekken aan de voorvleugel hebben. De onderzijde van de vleugels is bruin met verschillende 'ogen'. Het eten van de vlinder bestaat uit het drinken van het sap van rottend fruit. En daarom zie je overal voederplankjes staan waarop de restanten van allerlei soorten fruit liggen, zoals bananen, meloen en druiven. Het beschermen van de natuur staat bij iedere Costa Ricaan hoog in het vaandel. Ondanks dat er overal voldoende voedsel te vinden is voor de dieren, worden ze overal en door iedereen bijgevoerd.
Weldoorvoed
We staan op het station in Xi'an te wachten in de immens grote vertrekhal, Op een bankje naast ons zit een gezinnetje met hun kleintje ook te wachten op de trein. We maken een praatje met de mensen. Eerst met handen en voeten, want Engels spreken ze niet. Daarna heeft onze gids getolkt. Het is hun eerste en ze is drie maanden . Ze zijn supertrots op haar. Dat geloven wij graag, want zo te zien komt ze absoluut niets te kort. En ja hoor, we mogen foto's maken. Er gaat eerst een doek over het koppie want het zweet stroomt er van alle kanten af. Niet gek als je twee lagen kleding aan hebt en daar overheen een slaapzak. En wij? Wij staan letterlijk in onze hemd op dat moment, want het is warm buiten en enorm warm in de hal.
Corvus Macrorhynchos
Een moeilijke latijnse naam. De Engelsen noemen 'm "Large billed Crow", Wij houden het simpeler en noemen 'm gewoon "Dikbekkraai". Ze behoren tot de familie van de kraaien. Het is bekend dat het intelligende dieren zijn die zelfs gereedschappen gebruiken om hun doel te bereiken. Wij hebben meegemaakt dat ze hun hand er niet voor omdraaien een pakje krackers open te maken. Dat hebben wij geweten. Deze slimmert zat in de boom voor ons terrasje van de hotelkamer. Even naar binnen voor een bezoekje aan de badkamer is lang genoeg voor hen. Het pakje krackers ligt niet meer op het tafeltje. De verpakking vond ik later terug onder de boom. Gelukkig lusten ze geen wijntje, anders was onze fles ook weggeweest :-)
Zo ziet de Caribische
Onze vakantie in Costa Rica begon aan de Caribische kust en dank zij de nasleep van Sandy hadden wij geen mooi weer, geen blauw water en geen uizicht over de zee. Een en al nevel en regen. En dat in de kleine regentijd! Gedurende de rest van de reis hadden we over het weer absoluut niet te klagen. Zelfs in Monteverde was het zonnig en droog en in het westen was het zelf heet. Na 14 dagen is het weer tijd om naar huis te gaan. Je stapt in San José in het vliegtuig en kijkt na het opstijgen naar buiten. En dan zie je de Caribische zee zoals je hem eerder had willen zien; blauw water, blauwe lucht en schaapswolken. Zo ziet de Caribische kust er dus uit!
Ff snacken
Het is 09.00 uur als we in het fokcentrum van Chengu aankomen. De panda's zijn net naar buiten en gaan direct op zoek naar hun ontbijt, maar dat is er nog niet. Zijn verzorger is druk aan het uitdelen. Deze panda gaat op zoek naar voedsel en vindt nog een restantje van het diner van de vorige avond. Dan maar ff snacken. Chengdu, de plaats waar men er alles aan doet om te voorkomen dat de panda's uitsterven. Er zijn al grote successen geboekt, maar ze zijn er nog lang niet. Het is nog steeds wachten op het moment dat de panda's zich weer zelf kunnen redden in de vrije natuur. Ook buiten het park wordt hier hard aan gewerkt om bamboe "anders" te laten groeien. Nu sterft de bamboe iedere 7 jaar massaal af, waardoor een groot voedseltekort voor de panda's ontstaat. Door het tijdgebonden ritme te doorbreken, wordt er een test gedaan door ieder jaar op een andere lokatie bamboe te planten, waardoor hopenlijk deze cyclus wordt doorbroken.
Groene kolibrie
In veel tuinen van woningen, hotels en restaurants, maar ook op open plekken in Nationale parken, hangen voederbakjes voor kolobries. Costa Ricanen zijn zuinig op hun natuur en hun wildlife. Omdat, met name in het natte seizoen, veel kolibries kunnen sterven aan ondervoeding (veel bloemen sluiten zich als het regent), voeren zij de kolibries bij met suikerwater. Vroeger werd daar een rode kleurstof aan toegevoegd, omdat de kolibiries dol zijn op rode en gele bloemen. Tegenwoordig is de voerhouder van plastic en is de voet, waar het suikerwater inzit, roodgekleurd. De openingen van de voerbuisjes zijn zo klein dat er geen insecten bij kunnen en alleen de snavel van de kolibrie er doorheen kan.
Kiekeboe
Afgelopen jaar heb ik menig uurtje dorogebracht in de vogelkijkhut in het prielenbos in Zoetermeer. Helaas was het aanbod dit jaar schaars, waarschijnlijk door het mindere weer. En dan komt deze schoonheid voorbij; een waterjuffer. Zij gaat aan de andere kant van het riet zitten en denkt waarschijnlijk, hier zien ze me niet. Jawel hoor, ik zie je wel! Kiekeboe!
Lama tempel Beijing
In Beijing staat het grootste Tibetaans Buddhistische klooster, de Lama Tempel. Deze tempel is de grootste van China en is zlefs een van de grootste ter wereld. Er zijn meerdere gebedsruimtes die ieder vol staan met grote Buddhabeelden. Dit Nuddhabeeld staat vlak achter de ingang in een van de tempels op het centrale plein.
Long-billed Curlew
De Long-Billed Curlew, Numenius Americanus, of gewoonweg Amerikaanse Wulp. Dit is een vrij veel voorkomende vogel aan de Amerikaanse westkust en in West Centraal Amerika. Ze voeden zich met allerlei insecten, maar schuwen een kleine krab of een visje uit zee ook niet. Ook voor hun leefomgeving zijn ze niet kieskeurig; ze leven even makkelijk in hoog grasland als direct aan de kust. Alleen als ze gaan broeden, zoeken ze gebieden op die wat dieper het in het binnenland liggen.
Toen ik nog klein was
"Deze is voor jou", zei de kleine man. Het is alweer een jaar geleden toen ik deze distelbloem kreeg van mijn kleinzoon. We waren bij Noord AA in Zoetermeer en de velden stond vol met distelbloemen, paardenbloemen en madeliefjes. De kleine man was toen net twee jaar. "Dit is een laf joe bloem, oma, want hij krijgt iedere keer kusjes van de bijtjes en de vlinders". Over een kleine 5 maanden wordt hij 4, en zijn favoriete uitspraak is nu "weet je nog, oma, toen ik klein was ......"
Costa Rica's beauty
Deze spectaculair ogende kikker siert de voorpagina’s van enkele reisgidsen over Costa Rica. In de vrije natuur zul je hem niet snel aantreffen. Het is een nachtdier en heeft overdag een perfecte camouflage: hij drukt zich plat tegen een blad aan en is dan geheel groen. Als hij ’s avonds tot leven begint te komen zijn zijn blauwachtig onderkant, knalrood/oranje ‘vingers’ en natuurlijk zijn rode bolle ogen te zien. Het is een zeer fotogeniek beest dat helaas niet goed tegen flitslicht kan. De bladkikker is altijd in de buurt van waterpoelen te vinden. Het vrouwtje (dat veel groter is dan het mannetje) legt tot ruim 100 eieren op een blad dat over een poel hangt. Als de eitjes uitkomen dan vallen de kikkervisjes het water in waar ze in 80 dagen tot volwaardige kikkers uitgroeien (info: Costaricavertualguide.com)
Tuinpaviljoen...Zomer
Dit is een van de vele paviljoenen in de enorme tuin van het Zomerpaleis. Het Zomerpaleis of Yiheyuan (traditioneel Chinees: ???) is een paleis in Beijing. Sinds 1998 hoort het paleis bij het Werelderfgoed van UNESCO. Het complex van 70.000 m² is aangelegd in een uitgestrekt domein rond een groot, kunstmatig meer, het Kunming-meer (de aarde van de uitgraving werd gebruikt voor het aanleggen van de grote Langleven-heuvel in het park), en bestaat uit allerlei rijk versierde en goed bewaarde paviljoenen, gaanderijen, woningen en tempels. Deze plek was van oudsher een buitenverblijf van enkele dynastieën keizers, maar de huidige gebouwen dateren uit de tijd van Cixi, de keizerin-weduwe. Zij liet aan het eind van de 19de eeuw het hele complex uitbouwen, en verbleef hier grotendeels zelf tijdens de laatste jaren van het keizerrijk. Het geld voor de aanleg van het uitgestrekte domein haalde zij uit de kas die bedoeld was voor de vernieuwing van Chinese vloot, wat een van de elementen van de nederlaag tegen de Engelsen was tijdens een van de opiumoorlogen.(Wikipedia).
Dag en nacht gaat het
Dag en nacht gaat het door. 's-Morgens en 's-avonds razen de bussen in grote hoeveelheden naar het station en laden of lossen vele mensen die naar het werk gaan of juist terugkomen van hun werk. Geleidelijk wordt het minder druk bij het station en rijden er ook minder bussen rond. De lege plekken worden dan opgevuld door de taxi, herkenbaar aan de groene kleur en het blauwe lampje op het dak. Het verkeer raast maar door, dag en nacht.
Zwarte gier
Zwarte gieren zijn cultuurvolgers en ze gedijen goed in de buurt van vismarkten, slachthuizen en op stortplaatsen vol rottend voedsel en ander afval. De zwarte gier is in staat zich gemakkelijk aan te passen aan de omstandigheden en hierdoor is het een algemene soort die vele verschillende biotopen voorkomt, waaronder bossen, kustgebieden, savannes en stedelijk gebied. Dichte regenwouden en berggebieden worden echter vermeden door de zwarte gier. Ze zitten meestal op een dak of in de bomen te wachten tot ze kans zien een stuk aas of afval te pakken te krijgen. Door verbetering van de hygiëne en veterinaire zorg voor vee en door het begraven van dode dieren, wordt deze vorm van voedselaanbod echter steeds meer beperkt. Langs snelwegen gaat de zwarte gier op zoek naar dieren die aangereden zijn door het verkeer. De zwarte gier eet ook graag palmnoten en fruit en daarnaast maken ook eieren en kleine diertjes zoals jonge vogels, insecten en hagedissen deel uit van het voedsel (Wikipedia). Deze vogel zat op het dak in het raggaedorpje Porto Viejo aan de Caibische kust.
Passiebloemvlinder
De Heliconiinae of passiebloemvinders en parelmoervlinders zijn een onderfamilie van vlinders. De groep omvat zo'n 500 soorten en behoort tot de familie Nymphalidae. Passiebloemvlinders komen vooral voor in Midden- en Zuid-Amerika. In het Engels worden zij ook wel longwings (langvleugelvlinders) genoemd, omdat hun vleugelspanwijdte vrij groot is ten opzichte van de lengte van hun lichaam. De rupsen van passiebloemvlinders leven op de bladeren van verschillende soorten passiebloemen en nemen daarbij het gif van deze planten in zich op. Ook de vlinders zijn daarom nog steeds giftig (Wikipedia)
5-streeppalmeekhoorn
De vijfstreep palmeekhoorn (Funambulus pennantii) is een eekhoorn uit het geslacht Funambulus die voorkomt van Zuidoost-Iran tot Nepal en Midden-India. De soort is geïntroduceerd op de Andamanen en in de omgeving van Perth in Australië. De rug is grijsbruin op vijf witte en vier roodbruine strepen in het midden na. Die strepen lopen door het gezicht op. De buik is wit. De oren zijn grijs. De staart is grijs en wordt donkerder naar de punt toe. De voeten zijn grijsbruin. Zoals veel eekhoorns is de vijfstrepige palmeekhoorn een snelle, beweeglijke klimmer in bomen. In die bomen bouwt hij nesten van harde vegetatie. Hij eet fruit, zaden, insecten en door mensen uitgedeeld voer (wikipedia) Deze brutale eekhoorn zat in de plantenbak, op maar een paar meter van mij af, op weg naar de eettafels bij het zwembad. Bang zijn ze niet. Als je even niet oplet, roven ze het eten van je bord af.
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Me and my shadow
Er zijn van die momenten dat je weet dat er een roodoogkikker zit, maar dat hij te hoog zit om hem in het vizier te krijgen. Je zoekt, en zoekt en dan zie je hem. Hij zit op het blad en ik sta eronder; ik zie zijn schaduw.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
