Annemaria
Leerlooier
Je zal er maar werken en wonen: de leerlooierij in Fes. Deze man is net klaar met werken (het was na zessen) en klimt via een ladder naar het dak van zijn onderkomen, de maandan dat hij hier werkt. Na een paar maanden gaat men weer naar huis. Het hutje ziet er nu niet bepaald luxe uit. Meer een kamer waar je met een ladder naartoeklimt. Je zet een comfortabele stoel neer, wast je even met een emmer water en je kletst de hele avond met de andere arbeiders om vervolgens op het dak in slaap te vallen.
Mozaïekje
Niet ver ten westen van Fès ligt Meknès. De stad was maar korte tijd hoofdstad (van 1675 tot 1728), maar er zijn veel paleizen gebouwd. Dat gaf Meknès de bijnaam "het Versailles van Marokko". Meknès telt ongeveer 400.000 inwoners, en is daarmee de vijfde stad van Marokko. De medina, gelegen in het noordwesten van Meknès, is de oude stad en wordt omgeven door een stadsmuur met verschillende, vaak fraai versierde toegangspoorten. De bekendste stadspoort is wel de Bab Mansour el-Aleuj uit de 18de eeuw, teen detail daarvan zie je hierboven.
Opgedoken porselein
Aan de rivier Chao Phraya staat Wat Arun, de Tempel van de Dageraad. De tempel werd aan het begin van de 19e eeuw gebouwd op de plaats van het paleis van koning Taksin (voor 1782 was dit deel van de stad – Thonburi – de hoofdstad van Thailand). Je kunt ‘m niet missen: De Prang (toren in Khmerstijl) is 82 meter hoog en wordt geflankeerd door vier kleinere prangs. Die prangs zijn rijkversierd met stukjes porselein. Dat porselein was afkomstig uit China. De Chinese schepen die Bangkok aandeden hadden als ballast vaak tonnen gebroken porselein aan boord.
Chillmuurtje
Het chillmuurtje van Essaouira! Wat een leuk en schattig stadje is dat! De medina staat zelfs op de lijst van Unesco (zoals wel meer dingen in Marokko). Het stadje staat bekend als de stad waar het altijd waait. En dat kan wel kloppen.... We vonden het gewoon frisjes met 25 graden en een constante wind! Nu kwamen we ook van de Sahara en Fes met 48 graden..... Er trekken veel windsurfers naar dit geboed, maar vaak waait het voor hen zelfs te hard en zie je er niet zoveel als je zou verwachten.
Palmboom van dichtbij
Vanuit Ouarzazate hebben we een tripje gemaakt naar het o zo bekende (en o zo toeristisch geworden;-( Aït Benhaddou. Na dit knap veranderde gebeuren vervolgden we onze reis naar een oase (weer een) waar we bij een berberfamilie (alweer...) even een kopje thee mochten nuttigen (met bergen suiker) en wat brood naar binnen konden werken. En dan betalen. Grapneus! Dat was niet de afspraak. Niet vooraf gemeld en dat zijn nou dingen waar je beducht op moet zijn. Vooraf vragen wat hier de bedoeling is! En dan denk je: ach, een paar dirham, no problem! Ze zijn echter niet gauw tevreden met wat je geeft, je bent immers een westerling! Jammer is dat wel. Je moet er maar doorheen prikken of meer vooraf informeren.
Kleurig
In Marrakech bezochten we het Bahia-paleis. Dit voormalige paleis van de minister Bou Ahmed werd gebouwd op het einde van de 19e eeuw en de constructie duurde meer dan 14 jaar. Enige tijd later huisden El Glaoui en de Franse administratie in dit paleis. Het rijkelijk versierde interieur toonde de oosterse architectuur van deze periode. Er is genoeg te zien: het fijne gravuurwerk uit cederhout en de luxueus aangeplante patios. Het paleis telt 160 kamers, patios en riads. Dit plaatje is een stukje gravuurwerk van een booggang en de kleurtjes zijn van het houten plafond in de rondgang. Mooi contrast hè!
Nostalgie
Overal in Marokko zie je dit soort deurhanger, deurknoppen, sloten etc. Het valt allemaal in de categorie nostalgie wat mij betreft. Er zijn niet voor niets vele ansichtkaarten gemaakt waarop de Marokkaanse deuren het onderwerp zijn. Eén deur, twee deuren, een hele serie deuren, blauwe deuren, rode deuren en ga zo maar door!
Geld wisselen bij de.
BIj iedere grensovergang in vele landen zie je ze rondhangen: mannen met een dikke stapel smoezelige bankbiljetten, in de startblokken om mensen die de grens passeren en een stempel moeten gaan halen in een vaag klein hokje te bestormen. Wij kwamen vanuit Mexico en waren op weg naar Panajachel in Guatemala. Wij dachten dat het wellicht niet zo slim was (koerstechnisch gezien) geld te wisselen bij deze kerels. En natuurlijk is de koers minder gunstig, zij moeten er ook geld aan verdienen! Dus wij dachten verderop wel te kunnen pinnen. Niet dus (het was inmiddels na zessen), we kwamen een beetje in de problemen zo (al waren die ook wel weer op te lossen) en het is toch aan te raden dan maar een klein bedrag te wisselen bij de grens voor een overnachting en wat eten. [url="http://translate.google.nl/translate?hl=nl&langpair=en|nl&u=http://www.tripadvisor.com/Travel-g292002-s601/Guatemala:Banks.And.Money.html&prev=/translate_s%3Fhl%3Dnl%26q%3Dgeld%2Bwisselen%2Bbij%2Bde%2Bgrens%2Bguatemala%26tq%3Dexchange%2Bmoney%2Bat%2Bthe%2Bborder%2Bguatemala%26sl%3Dnl%26tl%3Den" target="_blank"]http://translate.google.nl/translate?hl=nl&langpair=en|nl&u=http://www.tripadvisor.com/Travel-g292002-s601/Guatemala:Banks.And.Money.html&prev=/translate_s%3Fhl%3Dnl%26q%3Dgeld%2Bwisselen%2Bbij%2Bde%2Bgrens%2Bguatemala%26tq%3Dexchange%2Bmoney%2Bat%2Bthe%2Bborder%2Bguatemala%26sl%3Dnl%26tl%3Den[/url]
Telefoneren
Op weg naar de Kasbah in Rabat liepen we langs deze man die aan het telefoneren was op de ouderwetse manier. We kwamen uit een straatje en sloegen de hoek om toen ik deze man zag staan. Hij komt duidelijk uit het zuiden van Marokko. Ik had koud een snapshot gemaakt toen hij omkeek. Alsof ze het voelen......
Wandversiering
Aït Benhaddou, bekend geworden door de filmssets die er zijn gebouwd. AïtBenHaddou (??? ?? ????) is een verstevigde stad of ksar in Marokko. De stad ligt op de oude handelsroute tussen de Sahara en Marrakesh. Het spul is gelegen in de regio Souss-Massa-Draâ op een heuvel langs de rivier de Ouarzazate en heeft schitterende kasbahs. De meeste inwoners van de stad wonen nu in moderne huizen in een nabijgelegen dorp (dat er nog niet zo lang is, 14 jaar geleden stond dat er nog niet!), maar nog steeds wonen er families binnen de ksar. De stad werd in 1987 door UNESCO tot werelderfgoed verklaard. Je komt er het gemakkelijkst via Ouarzatate, waar zich de grootste filmstudio ter wereld bevindt. Verscheidene bekende films werden in deze studio opgenomen. De stad wordt ook wel het "Hollywood van Marokko" genoemd.
Vietnam • Halong Bay en noordkust
Vietnam • Halong Bay en noordkust
'Kleinkapitaal houdt.
Laverend tussen de duizenden eilanden van Halong Bay stuitten we af en toe op een compleet druivend dorp. En dan na een hele 'wijk' gepasseerd te zijn ineens de Sacombank! Kleinkapitaal houdt economie drijvend....... Ben benieuwd of die bank een jaar later nog drijft!
Sesam open u!
Zomaar een deurknop met houten slot in Aït Benhaddou, de famous filmset voor een deel van films als Gladiator, de klassieker Lawrence of Arabia etc. Wat is de boel daar veranderd! Ben er 14 jaar geleden geweest, toen liep er een weg langs, stapte je uit, stond er een handjevol verkopers en iemand die een slang om je nek legde om dan geld te verdienen aan de foto die je mocht maken en dat was het! Nu kom je aan en blijkt er vijf jaar geleden een compleet dorp naast gebouwd te zijn, moet je via een toeristenshopzone naar de ingang van het spul en eenmaal binnen zitten er ook allerlei mensen met koopwaar en winkeltjes! Bah! Maar wel begrijpelijk, je moet je geld ergens aan verdienen en dat zijn wij!
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Faces
Je kijkt je ogen uit in Angkor ongelooflijk groot! Je zou eens moeten kijken op Google Earth, hoe groot het gebied is dat al die tempels beslaan. Ik krijg de koppeling alleen niet als link op deze plek.... Iemand die weet hoe dat moet? http://nl.wikipedia.org/wiki/Angkor_Wat_(tempel).html
Gooi maar op de gril!
Gezellig met z'n allen in de rook, dat gevoel krijg je een beetje o phet plein Djemaa el Fna, als de avond valt. Compleet uitgerookt is een beter woord..... Maar wel gezellig, zo met elkander aan lange tafels met een bordje goedkoop voedsel voor je neus dat even verderop van de gril geplukt is!
Antieke sloffen
In Marrekech liepen we rond ons hotel een aantal keer door hetzelfde straatje, zo naar het plein toe. Zo raakten we (weer) aan de praat met verkopers die we eerdfer ook al gesproken hadden. De knul van de shop (jaar of 14) wilde graag met ons op de foto, of we die op wilden sturen. Tuurlijk! De eigenaar van de shop toverde vervolgens een stel antieke sloffen van een haak, een schitterend paar! Hij was er reuzetrots op (geef hem eens ongelijk) en ik verzekerde hem nog maar even dat hij daar maar erg zuinig op moest zijn, zo'n mooi erfstuk zou ik thuis bewaren.... Ik vroeg of ik het op de foto mocht zetten en dat was prima. Hij deed zelfs zijn uiterste best de sloffen zo neer te zetten dat ze het mooist op de kiek kwamen! Nog best lastig, het ligt was karig en flitsen willen we niet.
Uitzicht over de...me
Na een dag dwalen en dolen in de medina van Fes op een dakterras geraakt van een museum, weet niet meer hoe het heet. Vanaf zo'n dakterras heb je een mooi overzicht over de stad en zie je van een andere kant hoe nauw en op elkaar gepakt de boel eigenlijk is.
Silhouetten
Op weg van Fes naar Merzouga in het zuiden (een rit van een uur of 8) stopten we op diverse plaatsen o even wat te eten of te fotograferen. TIjdens deze stop moest er even getankt worden toen ik aan de overkant deze twee figuren in een poortje zag zitten. Meteen mijn camera gepakt en snel een shot gemaakt, onze chauffeur was al ongeduldig met draaiende motor weg te rijden toen ik afdrukte en snel de auto insprong. Toch nog best gelukt geloof ik.
Gezinskiek
Op weg van Fes naar Merzouga, een rit van een uurtje of 8, die we per grand taxi aflegden. Die hadden we voor ons tweeën afgehuurd, geen geprop en gezweet dus. Onderweg hier en daar even gestopt voor de lunch of om even de benen te strekken en foto's te maken. Deze foto even snel gemaakt toen we bij een mooi uitzichtpunt over de rivieroase van een kopje (mierzoete) thee genoten.
Monnik
Eindelijk in Phom Penh aangekomen na de boottrip vanuit Vietnam. Eerst maar eens de stad verkennen en zo kwamen we uit bij The Royal Palace. Een beetje net als The Grand Palace, maar dan wat kleiner. Toch wel de moeite waard om eens te bezoeken. Eenmaal buiten kwam deze monnik in zijn prachtige oranje gewaad voorbijsjokken.
Waterpret
Deel II Nog steeds onderweg van Vietnam naar Cambodja per bot. Ditmaal een stop bij een weverij (speciaal voor toeristen neergezet) en bijbehorende shop. Ook meteen maar even een strakwitte moskee (Huh?) meegepakt. Je kijkt je ogen uit.....
Vertier in het water
Nog steeds onderweg van Vietnam naar Cambodja per bot. Ditmaal een stop bij een weverij (speciaal voor toeristen neergezet) en bijbehorende shop. Ook meteen maar even een strakwitte moskee (Huh?) meegepakt. Je kijkt je ogen uit.....
Mc Vietnam
Net of je langs de Mc Vietnam loopt, met dat gat in de muur en een lief manneke dat gebaart of je iets wil hebben..... Of wil hij nou juist iets hebben?...;-)
Varen, varen....
Over de Mekong varen is toch wel iets moois, schitterend vooral zijn die bootjes die als gondels in Venetië voortgeduwd worden met een paal. Dit meisje heeft er even genoeg van....;-)
Ramboetanverkoopster
We waren met een bootje van Vietnam naar Cambodja onderweg. Onderweg werd er natuurlijk gestopt bij verschillende leuk verstopte schopjes waar allerlei ambachten geshowd werden (in de hoop dat de boel meteen verkocht werd op die manier). Na een overnachting aan land vervolgden we onze weg wederom per boot over de Mekong. Voor we aan boord gingen liepen we een aantal verkoopsters voorbij, ze zaten met allerlei vruchten op de stoep. Deze vrouw verkocht Ramboetan, een soort verwant aan de lychees. Het smaakt een beetje zoetzuur. Best lekker!