De Ommerschans was een vestingwerk in de gemeente Ommen in de Nederlandse provincie Overijssel. De restanten ervan liggen ongeveer 16 kilometer ten zuiden van Hoogeveen, in het tegenwoordige buurtschap Ommerschans en Ommerveld dat anno 2007 ongeveer 290 inwoners telde. De schans werd omstreeks 1625 gebouwd om de noordelijke Nederlanden te verdedigen tegen plunderende troepen uit het zuiden. Rond 1650 werd zij verder versterkt.

De schans maakte deel uit van een hele linie van verdedigingswerken, zoals De Lichtmis, Coevorden, Boertange en Bellingwolde. Deze laatste drie werden gebouwd door Groningen, als verdedigingswerken in het oosten van het land.
Het grensgebied tussen Overijssel en Drenthe bestond in de 17e eeuw voornamelijk uit een moerassig veengebied. De Ommerschans lag langs een zomerweg die door dit gebied liep van Ommen naar Zuidwolde.

De schans is diverse malen veroverd en heroverd. Begin 1800 verloor zij echter haar militaire betekenis en werd er een bedelaarskolonie gesticht door de Maatschappij van Weldadigheid, die het terrein in bruikleen kreeg. Deze kolonie en de wantoestanden die daar heersten worden uitgebreid beschreven in het dagboek van Jacob van Lennep, die er in 1823 tijdens zijn voettocht door Nederland samen met studievriend Dirk van Hogendorp op bezoek ging. In 1890 werd de bedelaarskolonie opgeheven. Vanaf 1894 werden de landerijen gebruikt door het iets noordelijker gelegen opvoedingsgesticht voor jongeren, Veldzicht, te Balkbrug. Tegenwoordig staat er in Balkbrug op de plaats van het opvoedingsgesticht de TBS-kliniek Veldzicht.
Van de oorspronkelijke Ommerschans is weinig meer overgebleven dan een deel van de omgrachting.