De avond is al lang gevallen hier in Amsterdam op de grens van stadsdeel Centrum en Oost. Mijn camera staat op het statief en ik schiet platen met lange sluitertijd. De straten zijn vrijwel leeg, af en toe rijden er kleine groepjes fietsers langs, naar ik gisteren in de media heb vernomen, allemaal dronken. Eentje stopt er bij me, en begint inderdaad met dubbele tong aan me te vragen of ik wel weet hoe link het is hier zo laat alleen met die apparatuur te staan. Ik vertel hem dat ik een grote knul ben en mezelf wel kan redden maar hij blijft aandringen.ik laat hem mijn monopod zien en vertel dat degene die me echt lastigvalt, die in zijn nek kan verwachten en dat ik geen prijs stel op zijn ongetwijfeld goed bedoelde bezorgdheid. Mopperend stapt hij weer op zijn fiets en licht slingerend vervolgt hij zijn weg, dan moet ik het zelf maar weten.
Tram negen komt de bocht om. Het stoplicht weet het allemaal niet meer en zet al zijn lampen gelijktijdig aan. Ik druk nog een paar keer af, pak mijn spullen in en keer huiswaarts. Het bleef nog lang rustig in nachtelijk Amsterdam.