Ongeveer een uurtje voorbij Djúpivogar, een leuk oude vissersplaatsje, rijden we verder langs de fjorden met het mooie blauwe water en de velden met gras en gele bloemen. Of het nu boterbloemen of koolzaad was, dat kon ik zo gauw even niet zien van deze afstand. Het leverde wel een mooie kleurscheiding op toen ik deze Tureluur (Redshank) op het paaltje op de kiek zette. Volgens mij zei hij: "Takk"! (Bedankt!)