De witte huisjes liggen opeengepakt op de rand van de caldeira, ze zijn slechts gescheiden door een doolhof aan smalle steegjes die je uiteindelijk altijd naar een punt bij de afgrond brengen als je niet eerder een plekje hebt uitgekozen om te zitten. Op de terrassen van de taveernes genieten de mensen van mezedes en een wijntje terwijl het warme licht van de ondergaande zon de schaduwen steeds langer maakt. Vanaf de haven vertrekt net een ferry, hij vaart als het ware door de krater heen, die tijdens de uitbarsting van ongeveer 1600 voor Christus, heel veel schade aanbracht en door de tsunami die volgde de val van de Minoïsche beschaving op Kreta inluidde. Tot de uitbarsting was Santorini een vrijwel cirkelvormig eiland, na de grote klap bleef er echter alleen nog een deel van de omtrek over, nu verdeeld over drie eilanden (Santorini, Thirasia en Aspronisi te midden van deze eilandjes zijn door latere kleinere uitbarstingen de kleinere eilandjes Palia Kameni en Nea Kameni gevormd. Ondanks de verwoestingen en het leed aangericht door het natuurgeweld is het tegenwoordig een prachtige omgeving. Een must-see voor elke fotograaf!