Pont du Gard is een Romeins aquaduct dat later is uitgebreid tot brug. Het was onderdeel van een 50 kilometer lang aquaduct voor waterlevering aan Nemausus (het huidige Nîmes). De inlaat bevond zich op 71,5 meter aan de Source d'Eure-bron te Uzès. Het water arriveerde op 60 meter hoogte in Nemausus. Het gemiddelde verval bedroeg 23 centimeter per kilometer, en het geheel was zo gebouwd dat het water vanzelf naar de stad stroomde. Het aquaduct had een capaciteit van 35.000 kubieke meter water per dag en voorzag de badhuizen, bronnen en fonteinen van Nemausus van water tot de 3e eeuw na Christus. In de 6e eeuw na Christus werd een deel van het aquaduct verwoest en raakte het buiten gebruik. In de 18e eeuw is naast het onderste niveau van het aquaduct een brug aangelegd.