Fins lapland
Denk je aan uitgestrekte jungle, dan denk je aan tropisch regenwoud. Op vier uur vliegen vind je in Lapland de winterse variant. Een uitgestrekte, verlaten wildernis met rendieren en een incidentele lynx of beer. Oneindige, maagdelijke sneeuw zonder voetstappen. Ons werd in Lapland zoveel duidelijk: winterse jungle bestaat nog in Europa.
Winterse jungle
‘Al meer dan drie maanden jagen we op de lynx, maar hij is
onvindbaar. Hij begluurt ons van achter de bomen als we met onze
sneeuwscooters door het bos gaan. Hij is zo veel slimmer dan wij.’
Rendierboer Juhe Virkkunen kijkt niet erg blij als hij al
converserend zijn speciale o -piste sneeuwscooter prepareert om
voor de zoveelste keer het woud in te gaan. Hij verliest elke week
rendieren. De lynx doodt een rendier, bewaart vervolgens zijn
enorme buit grotendeels voor de volgende dagen, om er de volgende
ochtend
achter te komen dat hij zijn tanden in een be vroren stuk
rendiervlees moet zetten. Voor zijn kaken een ondoenlijke zaak. De
lynx gaat vervolgens op zoek naar een nieuw gemakkelijk
rendierslachtoffer. De rendieren van Lapland
zijn namelijk niet wild, maar halftamme exemplaren die in de buurt
van de boerderij los rondlopen in het woud. Als er te weinig eten
is in de natuur, zoeken ze de mensen op.
De 55-jarige rendierboer Juhe laat het er niet bij zitten. Hij
heeft de schietvergunning uit Helsinki
in z’n binnenzak (het duurde wel drie maanden voordat die binnen
kwam) en gaat het nog een keer proberen. Dat deze man 55 jaar is,
zou je overigens niet zeggen. Je zou ‘m eerder 35 of 40 winters
geven. Zou het de buitenlucht en het harde werken zijn, dat de
Finnen jong houdt? Of is het Juhe’s winterse wakduik, iedere dag in
het meer voor zijn boerderij? Hij noemt het ijszwemmen-zonder-sauna
en heeft het geleerd van zijn vrouw. Zijn vrouw is overleden, dus
hij past nu in zijn eentje op het boerenbedrijf en op het stuk land
van zeven vierkante kilometer. Hij hoopt dat een van zijn zonen
zijn zaken over wil nemen. Stiekem is hij wel een beetje jaloers op
zijn oudste, die speelt in Finlands meest beroemde klassieke
rockband, de Leningrad Cowboys. En zo gaat Juhe door, hij praat ons
de oren van het hoofd. Voor de foto vertoont hij zijn kunstjes op
de scooter, scherpe bochten maken in de sneeuw en racen over het
meer. Midden op het meer stoppen we en ziet hij pootafdrukken.
‘Kijk, vossensporen. Vers. Die is hier nog geen uurtje geleden
langsgekomen.’ Hij legt zijn geweer aan over de scooter en kijkt
door het vizier. ‘Shoot the reindeer’, moedig ik Juhe aan in mijn
enthousiasme, om hem goed op de foto te kunnen zetten. Wat ik
eigenlijk bedoelde was ‘Shoot the Lynx’! Gelukkig kan hij er als
rendiereigenaar hard om lachen. Het klinkt extra luid die lach, met
om ons heen niets dan sneeuw, waar rendieren, beren en ander wild
vrij rondstruinen. Dan houdt Juhe eventjes zijn mond. De
oorverdovende stilte en de pracht van het Finse Woud overvallen me
compleet. Het is me nu helemaal duidelijk dat we in Europa ook
jungle hebben. Compleet anders dan de tropische variant, maar het
doet er niet voor onder.
Klik om te kijken of de papieren editie of de digitale editie nog beschikbaar is.
