Afgelopen weekend waren Eefje en ik voor een zeer kort city-break in Berlijn. De zaterdag stond in het teken om een aantal bezienswaardigheden aan een paar Canadese vrienden, in het centrum van Berlijn te laten zien. Ik had mijn huiswerk gedaan en bus 100 leek me hét juiste vervoersmiddel voor de dag.
Eindpunt (of voor de kijkers thuis: beginpunt) was het Alexanderplatz. We liepen het plein op en er was een markt. Onmiddellijk moest ik aan een kerstmarkt denken, vanwege de vele kleine, knusse en houten kraampjes. Dit gevoel verdween toen ik volgende kraampje zag... mijn kerstgevoel verdween als sneeuw voor de zon en ik was terecht gekomen in een sprookje:

"Knibbel knabbel knuisje, Wie knabbelt er aan mijn huisje?"

Het bos in het sprookje staat voor het leven, waarin men de weg moet zoeken. De heks staat symbool voor het feit dat je iemand die je tegenkomt, bijvoorbeeld op straat, niet zomaar moet vertrouwen als hij of zij mooie praatjes heeft. Iemand kan onschuldig lijken maar dat in werkelijkheid niet zijn. Dit kan vreselijke gevolgen hebben... (bron:Wikipedia)