Dol is Brano op zijn zoon Dusko. Geen wonder, want met zijn vrolijke karakter en sprankelijkende ogen is hij het die de levensvreugde in het gezin brengt. Papa en mama hebben elkaar weliswaar dankzij de oorlog leren kennen, maar diezelfde oorlog - en de handicap van mama - hebben hen ook veel pijn en verdriet gebracht. Dusko's positiviteit kent geen grenzen. Hij tovert de lach terug op de gezichten van zijn ouders en geeft hen een reden van bestaan. Een reden om het verleden te verwerken, te genieten van de wondertjes van vandaag en te dromen over de mogelijkheden van morgen.