Een karavanserai is een veilige overnachtingsplek voor reizende handelaren, hun waren en hun dieren. De eerste karavanserais ontstonden in de Seltsjoekse emiraten van Centraal-Azië in de 10e eeuw. Met de opmars van de Seltsjoeken naar het Midden-Oosten, werd vanaf de 13e eeuw Anatolië ontsloten door een netwerk van karavanserais. Deze lagen telkens 30 tot 40 km van elkaar, wat ongeveer overeenkwam met de afstand die een karavaan per dag kon afleggen. Tijdens het Ottomaanse Rijk en het Safawidenrijk in Perzië werd het netwerk verder uitgebouwd naar het Midden-Oosten, Noord-Afrika en zelfs de Balkan. Pas in de 20e eeuw verloren de karavanserais hun functie.