Kirgizie!

Door: DaphnevdBlink

Geplaatst op Jul 18, 2011

Kirgizie

In Kirigizie zijn we in drie heel verschillende werelden terecht gekomen. De eerste is die van de grote steden; Osh en Bishkek. Weinig mooie gebouwen, best arm en tijdens het uitgaan veel agressieve jongeren. De eerste nacht in Osh zijn we zelfs opgehaald door de hostel eigenaar, aangezien hij het te gevaarlijk vond om ons alleen te laten lopen. Achteraf had hij wel een punt; een week geleden was er nog een Engelsman voor het hostel in elkaar geslagen.
Uiteraard ook vriendelijke mensen tegengekomen, de beveilgingsman die voor mij appels uit de boom ging plukken, stiekem bier mee dronk (tussen de autos, anders zag de camera het) en die ik onder grote hilariteit van zijn collega heb leren jongleren.

De tweede wereld was die in het dorpje van Nursultanbek. Het jongetje wat we hebben gevolgd voor de documentaire over het leven in Kirgizie. Het dorpje heette het perzikdorpje en barstte (vanuit westerse ogen gekeken) van idyllische taferelen. Rijstvelden met zonsondergang, jongens die als aapjes in perzikbomen klommen en je de perzikken toewierpen waarna je ze meteen kon eten en de familie van Sultan die ons in de watten legde tijdens het filmen. Maar onder de oppervlakte hoorde we verhalen over dat veel familieleden in Rusland werken voor schamele loontjes, opgepropt in te kleine kamers.
Of het feit dat sommige meisjes ontvoerd worden en daarna gedwongen worden om te trouwen met hun ontvoerder. Soms vinden ze dit prima, maar soms maakt het de meisjes ongelukkig en zijn ze gevangen in een leven op jonge leeftijd met kinderen en een man die ze niet zelf hebben uitgekozen.

De derde wereld is die van ons in eerste instantie chill en monteer plek, Katmanday. Een plaatsje aan een gigantisch meer, omringd door bergen. Na 3 dagen monteren komt het vakantieteam terug met een superenthousiast verhaal over de tocht die ze te paard door de bergen hebben gemaakt. We besluiten ad hoc om er met zijn allen heen te trekken en daar onze extra documentaire te maken!
We slapen drie dagen in joerts (witte ronde van dierenhuiden gemaakte hutten), maken een kampvuurtje en volgen Janad te paard door de bergen, terwijl hij op bezoek gaat bij zijn opa en oma en stoer doet met zijn vriendjes.
Het is mijn mooiste filmervaring tot nu toe, heerlijk weer paardrijden en filmen tegelijk, niet te onderschatten trouwens..

Nu zijn we begonnen aan de terugweg, helaas.. Morgen rijden we van Kazachstan naar Rusland dan Oekraine, Polen, Duitsland en dan over drie weken weer in Nederland!