In een campong in Jogjakarta. Een oma van 92 jaar die nog steeds aan het werk is. Ze vlecht nog steeds matten, zo'n 3 meter per week. Ongelofelijk en wat een lieverd! Deze ontmoeting heeft veel indruk op mij gemaakt omdat de gemiddelde Nederlander altijd maar loopt te zeuren over van alles en nog wat. Deze oma zit de hele dag te vlechten en te giechelen. Zo gastvrij dat wij in haar huisje mocht kijken, waar niet meer dan een bed (niet meer dan een houten bank met een matje erop), tafel en een stoel staan. Ongelofelijk met zo weinig tevreden, kunnen wij nog een voorbeeld aan nemen.