Kawah Ijen; een zwavelmijn. Om 3:30 uur (AM) is er al veel bedrijvigheid in het gebied. Ook hier zijn toeristen, maar niet te vergelijken met Bromo. Mijnwerkers lopen af en aan met 70 kilo aan zwavel op hun schouders. In bamboe-mandjes. Sommige mijnwerkers lopen op teenslippers. Terwijl wij het al een pittige klim vinden met onze sneakers.

We raken aan de praat met een Indonesische mijnwerker. Hij loopt op teenslippers, waarvan er 1 bijna helemaal versleten is. En terwijl we samen naar boven lopen vertelt hij ons over zijn leven, over zijn gezin en het harde werken in de mijn. Elke dag loopt hij meerdere malen naar boven met een lege mand en naar beneden met 70 kilo op z'n schouders. Maar hij klaagt niet. Ook niet omdat hij maar 2 dagen per jaar 'vakantie' heeft.

Zo, met beide weer terug op aarde. Wat hebben wij het goed.

Boven worden we beloond met een stinkende zwavelgeur en een enorm mooi turquoise meer. Geweldig!