Gunung Kawi, de berg van de poëzie. Veel Balinezen geloven dat de mythologische reus Kibo Iwo de stenen monumenten heeft gemaakt. Met zijn enorme nagels zou hij de koningsgraven in 1 nacht uit de rotsen hebben gekrabt!

Altijd leuk de mythes (veel leuker dan de werkelijkheid!) maar de waarheid is dat ze in de 11e eeuw door doodgewone mensen in opdracht van de toenmalige koning zijn uitgehouwen in het tufsteen van de rotswanden die het nauwe dal van de heilige rivier Pakerisan omzomen.

Deze plek bezoek je het best vroeg in de ochtend. Dit om vier redenen:
1) Het is nog heerlijk rustig je hebt deze plek bijna voor jezelf (wij zagen nog 2 andere toeristen).
2) Je kan rustig fotograferen zonder dat er constant iemand ongevraagd voor je lens springt.
3) Het is nog relatief koel
4) Het ochtendlicht!

Vroeg in de ochtend houdt in dat je er voor moet zorgen dat je er uiterlijk 9 uur weer weg bent. Wij reden rond kwart over negen weer weg en kwamen de ene volle touringcar bus naar de andere tegen.

Je kan er ook echt vroeg terecht. Het is vanaf 7 uur 's ochtends geopend, dan vind je nog niemand bij de ticketbalie. Het toegangshek is wel open, vergeet niet te betalen op de terugweg. Dat is wel zo eerlijk en altijd fijn als de locals weer wat verdienen.

Om bij de monumenten te komen daal je 270 treden (die moet je dus ook weer omhoog dat is ook een stuk prettiger als het nog niet zo warm is!). Voor de ingang van het complex bind je je sarong om, besprenkel je wat heilig water op je hoofd en dan treed je door een rotspoort binnen in een van Bali's oudste, grootste en belangrijkste historische bouwwerken. Het ligt in een mooie groene omgeving.
Het zijn twee complexen die elk aan een kant van de rivier liggen,

Gelijk als je binnenkomt sla je linksaf en kom je bij de graven van de koninginnen (deze zie je op de foto). Dit zijn vier rotsmonumenten waarvan nog niet helemaal duidelijk is wat het doel was. Ze vermoeden dat ze ter nagedachtenis van vier concubines van de koning zijn gebouwd.

Om bij de andere monumenten te komen steek je via het bruggetje de rivier over.
Hier vind je vijf megalitische rotstempels in de 7 meter hoge nissen met spitsbogen staan imposante sacrofagen. Er zijn hier echter geen resten van menselijk as gevonden. Daardoor wordt ook gedacht dat het niet daadwerkelijk graven waren maar dat het fungeerde als gedenkplaats voor de vergoddelijkte heersers.

Het complex is niet zo groot, wij hadden aan 1 uur genoeg om het te bezichtigen.