De belangrijkste tempel is de Lakshmana Tempel uit 945. Hij is gewijd aan Vishnu. Aan de buitenkant heeft de tempel stroken uitzonderlijk fijnzinnig en artistiek steenhouwwerk. De beeldhouwers hebben aspecten van het Indiase leven van 1000 jaar geleden uitgebeeld, zoals goden en godinnen, krijgers en musici, werkelijke en mythologische dieren. Twee elementen krijgen vooral de aandacht: vrouwen en erotiek. Stenen beelden van apsaras of ‘hemelse maagden’ verschijnen op elke tempel. Zij poseren voor de buitenwereld als erotische modellen voor de camera. Daartussenin zijn een aantal afbeeldingen van paren en gezelschappen in erotische poses. Het betreft maar 5-10% van alle reliëfs, maar dit is wat Khajuraho vooral beroemd heeft gemaakt. Het ging de makers niet om erotiek op zich of om porno. De lichamelijke liefde is de metafoor voor een staat van uiterste genot en daarmee onthechting. Op centrale plekken zie je daarom drie panelen boven elkaar, onder een erotische afbeelding, daarboven een meer sereen samenzijn en daarboven de status van het goddelijke