Padum, hoofdstuk 15 roman ‘In bed met Boeddha’.

Na twee pinten is Marriette dronken en begint ze Edith Piaf te zingen.
‘C’est air qui m’obsède jour et nuit…’
‘Hier’, zegt Fons tegen Po. ‘Ik stop.’
Nyingpo neemt het pakje aan, ruikt eraan en steekt een sigaret in zijn mond. ‘Heb je vuur?’
In een automatisme grijpt Fons naar zijn aansteker.
‘Un jour c’est homme me rendra folle...'
‘Po! Wat doe jij nu?’ merkt Fons pas seconden later op.
‘Padum Padum Padum…’ Marriette begint rondjes te draaien.
Po spurt weg.
‘Il arrive en courant derrière moi… Padum Padum Padum… ‘
‘Padam!’ verbetert Fons.
‘We zijn hier in Padum Fons’, tik ik hem op de vingers. ‘Jouw vrouw maakt een vrije interpretatie.’
Nyingpo trekt ostentatief van de sigaret.
‘Geef hier die stinkstok!’ Als twee kwajongens lopen de mannen elkaar achterna. Marriette als een draaiende derwisjdanser ertussen.
‘Padum Padum Padum…’
‘Marriette je plaat blijft hangen.’
Maar ze hoort hem niet, in andere sferen dat ze is. De groep begint in de handen te klappen.
‘Padum Padum Padum.’ Zingen we in koor. ‘Draaien Marriette, draaien!’
En Marriette draait en draait en draait…
tot ze plots neervalt. In een ruk is ons feestje voorbij.