Deze danser maakt aan het eind van zijn dansvoorstelling in de Dzong van Trashigang een sierlijke buiging. Als je goed kijkt kun je nog net zijn oog door het masker zien. Het masker wordt zo gedragen dat de mond vrij is om te ademen. De rest is gewikkeld in doeken. Het masker wordt met linten vastgebonden achter op het hoofd. Ik heb vele malen gezien dat daarbij de oren hierbij flink in het gedrang kwamen en soms zelfs dubbel gevouwen of afgekneld werden. In vervoering en met veel respect heb ik de verrichtingen van deze dansers zitten bewonderen, zo veel energie, elegantie en lichaamsbeheersing, in een woord prachtig !!!