Soms heb je gewoon geluk….
Nog maar net in het park ('s morgens heel vroeg) en we zagen twee leeuwen op de weg, de al snel verdwenen in het hoge gras. Niet meer dan een uur later stonden we frontrow bij 4 snurkende leeuwen. Ze lagen echt vlak langs de kant van de weg. Het zonnetje kwam steeds hoger en de leeuwen kwamen steeds verder uit de schaduw in de zon te liggen. Dit was een kwestie van geduld… Na niet al te lang wachten, stonden ze op omdat het te warm voor ze werd in het zonnetje, en lieten zich even in hun volle pracht zien.
Dit mannetje keek even wie er allemaal na hem waren komen kijken, om vervolgens een plekje in de schaduw te zoeken.