Soms sta je naar dieren te kijken en denk je bij jezelf wie kijkt er nou naar wie? Dat gevoel kreeg ik ook toen dit luipaard mij aan lag te kijken en ondertussen zijn mond begon te likken. Het leek wel alsof hij mij als zijn avondeten op de planning had gezet. Hij lag ongeveer 15 meter weg en dus had ik het raam ook niet helemaal open gedaan. Gelukkig liep hij uiteindelijk toch gewoon de bosjes in. Op zoek naar een meer dagelijkse maaltijd.