Mangapwani, afgelopen zondag. Ik loop op een lang stoffig pad, bezaaid met zand, kiezeltjes, rode steentjes en her en der neergegooide grotere keien. Ik speur om me heen en zuig alle mooie indrukken van dit eiland met zijn supervriendelijke mensen in me op.
Het pad is 3,5 km lang en brengt me naar de hoofdweg. Verderop komen er vier jonge dames mijn richting op. Ze zien me al vanuit de verte en beginnen hard te giechelen als ze mijn camera in de hand hebben gespot. Ik stop met lopen en zij ook. Ik til m'n camera op en roep "Picture?". Nog harder lachen ze en ze knikken met hun hoofden. We lopen naar elkaar toe en ik vraag of ze ook los van elkaar op de foto willen. Zeker, dat vinden ze fantastisch en ik ook! De dames zien er prachtig uit in hun mooie kleding en hebben hout en vruchten verzameld.
Als ik klaar ben laat ik ze alle foto's zien, ze vinden het erg leuk. Ik bedank ze uitgebreid: Asante sana!